JULI 2015

Zaterdag 4 juli was een tropische dag voorspeld, reden voor het bestuur om de rit naar de Tram in te korten tot 100 km. Heel verstandig, want bij aanvang van de rit was het meteen al broeierig warm. Kees Ruyten nam de 23 deelnemers mee door Roosendaal naar de Vliet, om langs Gastels Veer naar de Oude Dijk in Oud-Gastel te rijden. Na de brug bij Stampersgat gingen ze linksaf naar Heijningen en zo naar het Hellegatsplein. Meteen na de dam werd het fietspad links naar Ooltgensplaat genomen om daarna via de mooie slingerende dijk naar Achthuizen te rijden. Daar werd via Zuidzijde en langs de watertoren de rust bij de Tram opgezocht. Kees had tevoren de eigenaar gebeld, dus die had gezorgd voor wat extra personeel om de dorstige kelen op het terras te smeren. De meesten namen dan ook geen koffie, maar fris. Na 2 of zelfs 3 glazen binnen een half uur kon iedereen weer op de fiets om naar de Philipsdam te koersen. Toon Jansen en Ad van Haperen hadden ondertussen de kop genomen en lieten de brug op Rini van Geel zichzelf even testen. Ilse kreeg daarbij behoorlijk last van de hitte. Over Nieuw-Vossemeer reden ze naar de Kladde en langs Klutsdorp naar Moerstraten. Binnendoor ging het via de Gagelweg, Spellestraat en Boterstraat door de Tolberg terug naar Huis ten Halve. Ondertussen had Ilse afgehaakt en had ze onder begeleiding van Jörgen, Cees en Cees de kortste weg terug genomen, waardoor ze al op de groep zat te wachten toen die aankwamen met 106 km op de teller.
Henk en Hennie reden met groep 2 op de GPS de rit van de week ervoor na: door de bossen rond Putte om bij Non Plus Ultra uit te komen voor de koffie. Terug reden ze deze keer vanwege de warmte niet via het Zoommeer en Halsteren, maar de kortste weg terug naar Roosendaal. Zij waren met 8 man.

Zondag 5 juli is groep 2 met 13 leden, waaronder 1 vrouw (Bep), onder leiding van Geert en met Hennie Manniën mede op kop vertrokken voor hun ritje. Geert had gepland om zoveel mogelijk beschut tegen de zon te rijden. Vanaf Huis ten Halve reed hij via de Zonnelandstraat, Rozevendreef, Zundertseweg, Langedijksestraat, Zwaantjesdreef en 2 maal langs de A58 naar Rucphen. Jos Vos was hier even de draad kwijt en vroeg zich af waar ze nu eigenlijk naar toe fietsten. Langs de skihallen, St. Willebrord en Sprundel reden ze naar de rotonde bij de Rijsbergseweg en zo via de Hilsebaan naar het koffieadres. Het koffieadres was voor allen nieuw: het was het boerenterras van De Limousin van de fam.Oomen-Dankers aan de Rithesestraat 324 te Breda. Hartstikke leuk daar in de boomgaard. De groep werd verwelkomd met het geblaf van de hond, het geblèr van een schaap en de boerin was nergens te bekennen. Er werd aan Geert gevraagd wat ze hier deden en of het hier een zelfbediening was. Later toen de boerin de bestelling opgenomen had en ieder plaatsgenomen had in de boomgaard was het heerlijk hier te vertoeven. Het duurde wel even voor ze koffie hadden (koffie € 1,50) maar er was een leuke/prijsbewuste op fietser afgestemde menukaart. Verschillende AKN-ers hebben een visitekaartje meegenomen. Voor herhaling vatbaar dus. Na de koffie vertrokken ze naar de Moerdijkse Postbaan, maar eerst vroeg iedereen nog aan Bep of ze haar tasje niet was vergeten... Daarna ging het via het Zandspui, Klappenberg, Schuitvaartse Jaagpad, de Wildert, Oosteindseweg, Heikant, Scherpenberg en Schijf naar ons clubhuis. Hier waren ze met 60 km op de teller om 11.30 uur. Het was schitterend fietsweer en er was geen oponthoud voor lekke banden.
Groep 1 telde 23 leden die achter Cees van Sluijs en Toon Jansen aan reden om te weten te komen, wat er gebeurt als Cees geen idee heeft waar hij naar toe gaat. Dat bleek een rondje Rozenvendreef, Nispen, Ouwerveldenweg, Kalmthoutse Heide, Kalmthout, Putte te zijn. In Putte reden ze ook door de bossen naar de Putseweg en via Jagersrust naar Huijbergen en zo terug om de 60 km vol te maken.
Groep 3 reed deze keer met 4 man hun eigen rondje. Naast Christ, Leo en Ivo was deze keer ook Henk aangesloten bij hen.

Zaterdag 11 juli vertrok toerleider Chris Sonke samen met nog 8 AKN-ers voor de mooiste rit van het jaar, de “Veersemeertocht “. Hierbij werd hij geassisteerd door Wim Houtepen. Cees Mathijssen was er ook weer bij gelukkig en ondanks dat Christ Couwenbergs heel veel last had van jicht wilde hij deze tocht niet missen. In Heimolen sloten Peter en Thijs uit Steenbergen nog bij de groep aan. Met een zuidenwindje reden ze in een lekker tempo naar Zeeland waar ze over het erf van de” Vuule boer” naar Krabbendijke reden en daar ging het buitendijks langs het verdronken land van Zuid-Beveland. Yerseke werd aangedaan en via de Postweg ging het naar de boomgaarden in de Klapweg en de Hogepad en over de Monnikendijk langs het geboortehuis van onze toerleider. Via Wilhelminadorp en het Katseveer reden ze naar Kortgene waar ze heerlijk op het terras van Messina genoten van de koffie. Na de koffie reden ze langs het Veerse Meer naar Kamperland en via de Schotsman naar de Veersedam. De wind was inmiddels gedraaid naar zuidwest en wakkerde stevig aan, dus dat betekende stoempen op de Veersedam. Na Veere kregen ze de wind in ’t hol en stoven ze langs het meer verder naar het veer van Wolphaartsdijk. Het Katseveer werd voorbij gereden, met nog een stukje buitendijks van de Hoek van nummer 1 tot aan het Sas. Op naar de tweede rust bij Hotel Smit in Wemeldinge. Bij het afrekenen brak daar een lichte paniek uit, omdat de serveerster er op dat moment alleen voor stond en het nogal druk was. Maar zoals altijd losten de mannen van AKN dit weer netjes op. Na de rust reden ze via het Kanaal door Zuid-Beveland naar Hansweert, Kruiningen, Waarde en Rilland en zo weer naar Brabant. Peter reed in de polder bij Woensdrecht over een kei en dat leverde hem een lekke band op. Met goede raad van Arnold en hulp van Frans Timmers en niet te vergeten Wim werd dit euvel snel verholpen. Bij “Non plus Ultra”namen ze afscheid van de mannen ui Steenbergen en nam Cees van Sluijs de plaats over van Wim H. en in Huijbergen werd Chris afgelost door Wim M. Om 16:40 uur arriveerden ze bij Huis ten Halve; ze hadden 188 km km gereden met 85 % wind in de rug. Heerlijk toch... Het was toch wel warm geweest, want toen Wim Mouws bij Huis ten Halve zijn bestelde Leffe aan de lippen zette, verdampte deze meteen..
Groep 2 reed met 25 leden naar Meerseldreef. Toerleider Tonnie en Hennie reden weg over Rucphen en St. Willebrord. Daar reed Wim Schot lek. Daarna reden ze richting Pannenhoef, Rijsbergen en A16. Na Galder kon in Meerseldreef bij Martens na 36 km het tweede gratis kopje koffie gescoord worden (zonder koekje). Over de Mark reden ze na de rust naar Meer, met een omweg naar Loenhout, richting Braken en over het nieuwe fietspad richting Achterbroek. Daarna reden ze over Nieuwmoer naar de watertoren bij Essen en zo terug naar Huis ten Halve.

Zondag 12 juli reed groep 1 en 2 samen de machinistenrit. Chris en Geert vertrokken op kop. Wil liet verstek gaan om bij de herdenkingsrit voor Ronald v.v. Eijnden te zijn van RTC Zomerlust. In totaal reden 15 AKN-ers deze rit. Nieuwe leden Wiljan der Kinderen en Hans de Vogt waren ook weer van de partij en we mochten alweer een aspirant-lid verwelkomen. Ja, het gaat goed met de gemiddelde leeftijd van Audax! De rit ging deze keer over Nispen en Huijbergen naar Ossendrecht en door de polder tot vlak voor de brug bij Bath, om daar rechtsaf te slaan naar Woensdrecht. Vlak voor het viaduct over de snelweg reed Alfons lek, wat razendsnel door hem gerepareerd werd. Misschien wel iets te razendsnel, want ondanks dat hij zijn buitenband gecontroleerd had was er toch een scherp stukje split in blijven zitten, waardoor hij achter Mattemburg weer moest repareren. Van Henk kreeg hij een binnenbandje, maar nadat dat er opgelegd was bleek het lek te zijn. Cees Mathijssen had nog een nieuw bandje en dat ging beter. Bij het wegrijden kwam Toon Jansen erachter dat hij ook een lekke band had, dus moest er wederom gewacht worden. Door al dat oponthoud besloot Chris de rit maar wat in te korten. Langs de Heimolen reden ze naar Stay Okay en achter de Wouwse Tol langs zo kort mogelijk naar de Tolberg. Uiteindelijk hadden ze 53 km op de teller. Dit jaar was de familie van Piet Bianchi niet aanwezig bij Huis ten Halve. Zijn zoon heeft door een vergroeiing aan zijn sleutelbeen in februari een trombosearm opgelopen. Dat gaat nu wel weer beter, maar hij heeft nog steeds een beperking in de beweging van zijn arm, waardoor een toerrit rijden onmogelijk is. Daarnaast vinden zijn moeder en hij het lastig om bij de rit aanwezig te zijn nu Joëlla daar niet meer bij is. Dat maakt de situatie toch anders. Wel waarderen zij het nog steeds heel erg dat wij ieder jaar de machinistenrit ter nagedachtenis aan Piet Bianchi organiseren.
Omdat Cees van Sluijs te laat kwam reed hij in zijn eentje een ritje deze ochtend. Ivo was wel op tijd, maar was de enige die van groep 3 aanwezig was. Tenslotte reed ook Kees Ruyten op eigen gelegenheid deze ochtend een rondje. Zij konden na afloop mooi het mannenkoor versterken dat eerst Ad van Haperen en daarna Ad de Beukelaer toezong i.v.m. hun verjaardagen. Cees Mathijssen vond de bediening maar traag deze ochtend (Jan stond er alleen voor), maar kreeg prompt als reactie dat hij de familietrekjes van zwager Cees begon over te nemen...

Zaterdag 18 juli reden 11 leden naar Purnode in de Ardennen, om daar onder leiding van Jan Verbocht het 110 km lange klimmersbevet te rijden. Ze vertrokken weer vanaf de camping “Du Bocq” in Purnode. De route was iets anders dan vorig jaar. Vanaf de start is het meteen al pittig om vanaf de camping boven te komen. Maar na een paar klimmetjes kwamen de meesten lekker in het ritme. De eerste stop was na 40 km. Rini zat lekker in zijn vel en ging vlot mee naar boven, maar vlak voor de tweede stop, na 80 km bij de bakker in Hastière, was het ineens op bij hem. Hij zag het even helemaal niet meer zitten om verder te fietsen en overwoog om met de taxi terug naar Purnode te gaan. Uiteindelijk fietste hij toch door en reed de laatste kilometers via een kortere en wat vlakkere route samen met Toon v.d. Broek terug naar het beginpunt. Aan dit klimmersbrevet werd deelgenomen door Jan Verbocht, Robert Buyle, Toine van Oers, Toon Jansen, Mathieu Sebregts, Ad van Haperen, Jan Mulders, Toon van den Broek, Peter Schoonen, Rini van Geel en Wieger Broodwinner. Ad van Haperen reed deze dag ook nog lek. Hun brevet ligt begin augustus bij Huis ten Halve voor hen klaar.

Klik hier voor het verslag dat Jan Verbocht maakte van het Klimmersbrevet


De thuisblijvers reden met Kees Ruyten 99 km. Zij waren met 24 man en Bep en Brigitte. Kees en Hennie vertrokken op kop via de Tolberg en het Boterstraatje naar de Spellestraat, om via het Haantje naar de Boompjesdijk te rijden. Daarna reden ze over Moerstraten en het Laag naar Kijkuit en zo naar de brug bij Tholen. Daar namen Mateo en Hennie de kop, om onderdoor de brug richting Oud-Vossemeer te rijden. Via het industriegebied van Tholen reden ze naar de Oesterdam en na de brug gepasseerd te zijn terug naar het kanaal om over Völckerdorp naar Non Plus Ultra te rijden. Na de koffie zag Ad van Iersel dat zijn band leeg stond en na reparatie daar namen Kees en Hennie weer de kop over en reden ze voor Mattemburg langs naar de Heimolen en over de Moerkantsebaan naar Huijbergen. Op de Moerkantsebaan kreeg Mateo een lekke band. Voor Huijbergen gingen ze linksaf om zo terug te rijden naar de Wildert, Achterbroek, Essen en Roosendaal.

Zondag 19 juli had Alfons de rit van Jan Bakker overgenomen bij groep 1. Niet iedereen had dat gezien op de website, dus maar liefst 16 AKN-ers reden met hem mee voor de Clubrit Westbrabantse Ardennen. In deze rit zitten 10 hellingen, die met een behoorlijk tempo naar boven genomen worden, waarna er steeds boven gewacht wordt, net zoals bij een rit in de echte Ardennen. Voor Nispen werd er al even gestopt om de regenjasjes aan te doen, want het begon te miezeren. Dat hield gelukkig al snel weer op, want na het spoorviaduct bij Essen (de eerste beklimming van de dag) werd het al droog. In een rechte lijn werd door Alfons en Gerard over Hoek en Huijbergen naar Jagersrust gereden. De kasseien bij Hoek lagen er helaas niet meer, maar daar werd niet door iedereen over getreurd. Over de Putseweg ging het naar het ME-opleidingscentrum en zo naar camping de Boskeelen, waar de eerste helling van de Brabantse Wal genomen werd. Over de Nieuwe weg reden ze naar de Jonckheere, om daar naar de kerk omhoog te rijden. De derde helling, op de Trambaan voerde naar het Calfven, waar Arnold v.d. Maat lek reed, precies voor de deur van een collega van Alfons. Die nam dan ook al snel een kijkje om te zien waar al dat lawaai ineens vandaan kwam. Ze was zelfs nog zo aardig om een hogedrukpomp uit de schuur te gaan halen. Daarna kon er weer verder gereden worden naar de vierde helling, achter het Calfven langs. In Hoogerheide ging het door de Onderstal naar beneden, om bij de tank rechts aan te houden en zo de vijfde helling te nemen, op weg naar de achterkant van de Rijzende Weg, de zesde helling. Daar kwam Jan Buijk mee op kop. Bij de Wallekant maakte Alfons nog een schijnbeweging door rechtsaf te gaan, zodat iedereen dacht dat ze de Rijzende Weg ook nog via de kasseien van de Bossestraat zouden beklimmen. Het werd echter een rondje voor de Walkant langs, om gewoon naar de weg achter Mattemburg langs te rijden voor de zevende helling. Bij de Antwerpsestraatweg ging het daarna rechtsaf om voor Mattemburg weer omhoog te rijden naar Korteven. De laatste helling van de dag was de klim naar Hoogerheide toe. Hans de Vogt was een van de leden die bergop regelmatig een gaatje moest laten. Pierre en Jacques spraken hem onderweg "moed" in, door te verklaren dat we altijd rustig rijden zolang mensen aspirant-lid zijn, maar er tegenaan gaan zodra ze hun contributie hebben betaald... Langs het vliegveld reed de groep daarna naar Huijbergen en via Trapke Op en de Hoekse Baan naar Nispen. Daar begon het weer te miezeren, werd groep 3 gepasseerd waarvan er drie hun regenjasjes aan gingen doen en John van Turnhout snel aansloot op kop van groep 1. Het laatste stuk op het fietspad begon het echt te regenen. Groep 2 arriveerde nog geen 10 minuten later, maar die waren een stuk natter, want die hadden vanaf Essen in de regen gereden. Ze waren met 9 man en reden met Tonnie over de Wildertse Duintjes langs het pompstation naar Huijbergen en Ossendrecht. Vooraan in Ossendrecht reden ze naar het beeldje en daar het Hageland op, om langs het ME-oefencentrum naar Putte te rijden. Bij Grenszicht stond de koffie binnen 2 minuten op tafel, een nieuw record! Na de rust reden ze door de Grensstraat naar de Canadezenlaan en langs Kijkuit naar de oversteek bij het Arboretum in Kalmthout. Daarna ging het langs het spoor richting de Wildert, om langs de molen daar weer terug naar het spoor te rijden en zo langs de watertoren en Essen terug te keren.

Gezongen kon er deze keer ook weer: ditmaal voor de jarige Frans van Geloven, die zijn eerste staaroperatie goed doorstaan had.

Zaterdag 25 juli constateerde toerleider Wim Mouws dat er steeds meer watjes bij AKN fietsen. Alleen Toon Jansen en hij stonden om 8:00 uur klaar om de 150 km lange clubrit Beijerland te gaan rijden. Of zou het toch iets met code rood van het KNMI te maken hebben gehad?!
Toon Jansen gaf het nog niet op en zorgde dat hij om half 9 weer bij Huis ten Halve was. Daar meldden zich zowaar nog Gerard en Brigitte. Brigitte had verwacht dat ze Jos ook daar zou treffen, maar dat hadden we haar zo al kunnen vertellen, dat de kans daarop nihil was bij zo'n weersvoorspelling! Gedrieën reden ze naar Putte en al met al viel het uiteindelijk nog mee met de regen en de wind. Op de terugweg reed Toon nog lek, zodat hij zich nu alleen op kop nestelt in het lekke banden klassement.

Zondag 26 juli was de wind helemaal weg, de weg opgedroogd en de zon weer tevoorschijn gekomen toen groep 1, 2 en 3 om half negen bij Huis ten Halve vertrokken. Groep 1 telde 25 leden. Zij reden windaf achter Jan Bakker en Frans van Geloven langs vliegveld Seppe naar Hoeven. Daar reed Robert lek en bleek het bijna ondoenlijk om de buitenband weer op de velg te krijgen. Uiteindelijk slaagde Arnold v.d. Maat er toch in en kon de groep weer door naar Zevenbergen. Van daar reden ze naar industrieterrein Moerdijk en over Klundert naar Noordschans. Daar kwam op de dijk de wind vol op kop en voelde Jan dat hij de afgelopen tijd niet echt veel gefietst had. Arnold v.d. Maat en Jacques van Benthem namen daarop de kop over en reden via Tonnekreek en Zwingelspaan naar Oudemolen, Fijnaart en Standdaarbuiten. Over Oudenbosch en Zegge ging het daarna naar de Rozenvendreef, want het eindpunt was deze keer bij Tivoli in Nispen, omdat Huis ten Halve was gesloten wegens vakantie. Daar zat groep 3 al 5 man sterk op het terras, lekker in het zonnetje. Groep 2 arriveerde een kwartiertje later. Zij waren met zijn veertienen, het spoor van de NMBS volgend, langs Essen en Kalmthout over Putte naar Zandvliet gereden. Nog voor de Wildert reed Kees Ruyten al lek. In Zandvliet wachtte bij de Volle Ton de koffie. Daarna reden ze richting Ossendrecht en over de Nieuwe Weg en langs het oefencentrum van de ME naar de Putseweg. Daarna reden ze langs Familyland naar de Kooiweg en na Huijbergen over de Ouwerveldenweg naar Nispen.

Gezongen kon er deze keer ook weer: ditmaal voor de jarige Jan Bakker en het was tot in de kerk te horen!