OKTOBER 2010

Zaterdag 2 oktober was Alfons blij verrast dat hij bij aankomst bij Huis ten Halve een grote groep AKN-ers zag staan. Na een hele nacht regen en voorspelde perioden met regen was hij al uitgegaan van een minimale opkomst. Er stonden echter maar liefst 23 Krasse Knarren aan de start. Samen met Chris Sonke gaf Alfons het tempo aan, waarbij er nadrukkelijk rekening mee gehouden werd met de vaste kern van groep 2. Pierre van Zinnen moest er nog even aan wennen. In Bergen op Zoom werd Nieuw-Borgvliet doorkruist, wat voor velen de eerste keer betekende. Vanwege het natte wegdek liet men de Tweede Hoogerwaardse Dwarsweg rechts liggen, tot grote spijt van Cees Mathijssen die even verderop op het fietspad lek reed. En dat speet de rest van de groep weer, want iedereen gunde dat Pierre van Zinnen. Langs het Schelde-Rijnkanaal ging het naar Zandvliet, waar weer een kasseistrook rechts bleef liggen. Deze keer omdat hij opgebroken was. Na het viaduct onder de A4 door ging het linksaf en deze keer kon een kasseistrook niet vermeden worden om op het fietspad richting Athena uit te komen. na het ME-opleidingscentrum ging het rechtsaf naar Putte, waar café 't Witte Paard het doel was. Twee bakjes koffie gingen er vlot in en toen bij vertrek Janus nog even naar de wc ging hield de toerleider zijn terugkomst goed in het oog. Het zou niet de eerste keer meer zijn dat de groep daar vertrok terwijl er nog iemand binnen was! Omdat de weg naar Heide opgebroken was moest een klein ommetje gemaakt worden langs 't Keienhof. Natuurlijk gingen de spoorbomen dicht toen Chris op kop van de groep gesignaleerd werd. Jos Vos maakte van de gelegenheid gebruik om alvast te komen klagen dat de rit veel langer zou worden dan de beloofde 75 km. Ook de vierde geplande kasseistrook ging aan de neus van de liefhebbers voorbij, want de Heikantstraat was nog opgebroken. In Kalmthout moest nog even gewacht worden op Pierre, die zijn spatbord verloor. In Wildert reed John de Koning voor de eerste keer dit jaar lek. Tot verrassing van velen was de rit uiteindelijk maar net iets meer dan 76 km lang.

Zondag 2 oktober beloofde een mooie nazomerdag te worden en dat was te merken aan de opkomst ook: maar liefst 35 leden vertrokken met John van Turnhout op kop voor zijn gebruikelijke rondje. Omdat de eerste zondag van oktober traditioneel de Pompoenfeesten met bijbehorende optocht in Wildert georganiseerd worden, reed John deze keer de route tegengesteld. Zodoende kon net voor het afsluiten van de route Wildert gepasseerd worden. John reed deze dag ook lek, zodat ook hij een plaatsje stijgt in het klassement van de lekke banden.

Zaterdag 9 oktober was het net zo warm als op een zomerse dag in de zomer van 2010. Geen wonder dat de animo groot was om met Cees van Sluijs een heerlijk ontspannen ritje van 60 km te rijden. Maar liefst met zijn 27-en waren ze en omdat Cees dat voor Willy wel erg veel vond om te trakteren voor zijn verjaardag probeerde hij de groep meteen maar flink uit te dunnen door over de Doelstraat weg te rijden. Aan het eind van die kasseienweg leek die opzet prima geslaagd, want toen waren ze nog met vijf. Wat bleek: Jörgen had zijn derailleur in zijn achterwiel gereden en stond meteen stil en de rest van de groep die achter hem aan kwam dus ook. Jörgen stond te voet, maar pa was er bij en die laat zijn zoon natuurlijk niet alleen achter. Hij is naar huis gereden om Jörgen met de auto op te halen, zodat hij niet hoefde te lopen. Zijn fiets werd gelijk voor reparatie weggebracht en door Cees werd daarna nog een rondje op de fiets gereden om vervolgens op tijd voor de verjaardag van Willy weer terug te zijn. De rest kon ondertussen proberen Cees weer in te halen. Voor het eind van de Kerkstraat was dat iedereen gelukt. Zonder problemen kon het verdere rondje Roosendaal afgemaakt worden. Frans van Geloven deed daarbij veel moeite om uit het lekke bandenklassement te blijven door zijn leegloper steeds op te pompen. Volgens hem deed hij dat al weken, maar als dat echt zo is dan zou ik zo doordeweeks toch overwegen om mijn binnenbandje te verwisselen.. Ook Jörgen was na afloop op zijn gewone fiets nog present om op de gezondheid van Willy te drinken.

Zondag 10 oktober was de deelname aan de veldrit in Sprundel en de wegrit van John keurig 50-50 verdeeld. Bij allebei de ritten deden 17 AKN-ers mee. John reed een rondje Nispen, Schijf, Achtmaal, Nieuwmoer, Wildert, waarbij de straffe oostenwind zich behoorlijk deed voelen. Een bakje koffie in De Wildert ging er dan bij de meesten ook wel in. Niet iedereen had daar zin in, maar iedereen ging wel mee, op Jan Boeren na. In Sprundel reed niet iedereen de 40 km: bij Cees van Sluijs gaan de jaren ook al een beetje tellen... Het parcours voerde erg veel over verharde wegen, al waren sommige stukken juist weer erg blubberig, met name die waar grote bosmachines aan het werk waren geweest. Arnold v.d. Maat kwam nog ten val en met zijn borst op het stuur. Daar was hij toch enkele minuten niet goed van. Met gekneusde ribben kon hij toch nog terug in Roosendaal komen. De moppen aan tafel waren deze keer niet aan hem besteed, want elke lach leverde een van pijn vertrokken gezicht op.

Zaterdag 16 oktober werd de eerste verkenning van onze veldrit gereden door 18 leden. Na de regen van de nacht ervoor was het parcours op sommige plaatsen toch aardig drassig geworden. Christ Couwenbergs pikte nog net een stuk van een slagboom mee in het bos en ging over de kop. Gelukkig zonder echte schade, al was de dag erop zijn gezicht wat rood (maar zoiets kan ook aan de avond tevoren liggen...) de verdere verkenning verliep zonder problemen en om 12 uur was iedereen weer terug bij Huis ten Halve. Groep 1 en 2 hadden onder leiding van Kees Ruyten een ritje van 50,5 km waarbij de deelnemers de televisietoren niet uit het oog hoefden te verliezen, zo dicht bleven ze in de buurt van Roosendaal. Zij waren met zijn negenen en Jan van Loon was voor de tweede opvolgende week niet aanwezig. Er werd deze keer geen koffie gedronken, dus om 11 uur was de groep weer terug.

Zondag 17 oktober vertrokken groep 1 en 2 met 20 man onder leiding van Wim Mouws richting Nispen. Bij een matige noordoostenwind en een oplopende temperatuur tot zo'n 10 graden was het goed fietsen, zeker toen ook nog de zon doorkwam. Via het Everlandwegje en het Anker reden ze naar Kruisland en verder via de Boonhil, Welberg, Moerstraten naar de Heide. Via de Wouwse Tol en Nispen ging het weer naar Huis ten Halve. De totale afstand was 55 km. Het was echt zo'n rit waar niks gebeurt, gewoon een saaie rit dus, volgens Wim.`De veldrijders reden met zijn veertienen mee in Wouwse Plantage. Er werd keurig gewacht tot 9 uur voor er gestart werd. Het parcours was weer erg snel. Op de smalle, bochtige paden was het af en toe wel goed opletten voor tegenliggers die plotseling opdoemden.

Zaterdagmorgen 23 oktober om 9:00 uur zijn 11 rijders met Chris Sonke op kop vertrokken op de weg. Chris had de rit van Theo, die nog steeds herstellende is van zijn valpartij, overgenomen. Samen met Cees van Sluis op kop reden ze via Nispen naar Essen. Jos keerde daar, omdat hij last had  van de kou; hij kon niet aan zijn “asem” komen. Met 10 man ging het toen verder naar Huijbergen, om via de Putseweg naar Putte en daarna naar Kalmthout te rijden. De wind was behoorlijk opgestoken, zodat het fietsen tussen de bomen erg welkom was. Met een licht regenbuitje reden ze daarna over de Kalmthoutse heide via Essen-Hoek op huis aan. Bij Huis ten Halve vond iedereen dat ze lekker hadden gefietst. De afstand bedroeg 51,15 km en het gemiddelde was 25,4 km/u. De verkenning van de veldrit werd gereden met 17 personen. Het was fris: ca. 6 graden. Onderweg viel er ook bij hen lichte motregen. In het bos was het parcours goed, niet al te nat. In het laatste gedeelte op de Rucphense Heide werd een alternatieve route gereden. Net voor de ons bekende sloot nabij de commando-zendmast kreeg Cees Mathijssen een tak in zijn achterwiel. De derailleur stond meteen dwars op zijn wiel. Christ, Toine Martens en Wim Mouws hebben Cees naar huis aan de Moriondijk geduwd. De laatste honderd meters heeft Cees gelopen, want hij wilde niet dat ze hem geduwd thuis zouden zien komen. In totaal werd 43 km gereden, dus precies conform wat wij ook op de posters aangeven.

Zondag 24 oktober stonden in totaal om 9 uur 12 AKN-ers gereed om zowel de wegrit als ook de verkenning voor de cross te rijden. Gezien de regen die tot kwart over acht was gevallen toch een respectabel aantal deelnemers. Besloten werd, omdat er maar 4 liefhebbers voor het bos waren, met z’n allen op de weg te rijden. Geert Otte vond het wel jammer, want hij was speciaal gekomen om met Audax een veldrit te rijden. De Bidon vertrok overigens met 3 man voor de Oesterdam. Al bij de rotonde bij het huis van Jan Buijk draaide Jos Vos om en ging terug naar huis. Hij vond dat zijn hartslag niet constant was, het ging hem niet zo goed. Onderweg in Wouwse Plantage bij de oude steenfabriek werd nog gestopt voor Cees van Sluijs, omdat zijn trapas los raakte. Die werd vast gedraaid met zijn eigen inbussleutel; jawel Cees heeft altijd het juiste en pasbaar gereedschap bij!!! Even later kwam de trapas toch weer los te zitten en heeft Cees besloten terug naar huis te gaan. Onder leiding van John hebben ze toch nog 45 km gereden en uiteraard koffie met koeken van Jan Buijk in de Wildert genuttigd. Onderweg scheen zelfs een lekker zonnetje. Het was genieten. Jammer voor de thuisblijvers...

Zaterdagmorgen 30 oktober werd de veldrit voor de laatste keer verkend. Alhoewel met een grote groep van 19 AKN-ers vertrokken werd, kwam maar een klein groepje tegelijk bij Huis ten Halve aan. Onderweg waren diverse mensen door oponthoud het contact met de groep kwijt geraakt. Niet dat de koprijders Wil Roovers en Chris Sonke nu zo hard reden, maar als je even achterop raakt en de weg niet precies weet ben je de groep snel kwijt. Ach een slechte generale is .... Op de weg reed Tonnie met 9 man nog een keer het parcours van de Regelmatigheidsrit.

Zondag 31 oktober stond de veldrit in Horendonk op het programma. Vanuit Roosendaal vertrokken 14 leden op de mountainbike of crossfiets en in Horendonk stond Alfons ze op te wachten om als vijftiende wiel aan de wagen aan te sluiten. Jacques v.d heijden en Ad Lambregts brachten het aantal AKN-ers op 17. Zij konden samen met 1320 deelnemers genieten van een mooie modderpoel, want het had 's nachts geregend en het miezerde die ochtend nog steeds. Voor 6 leden was de keuze tussen de kinderroute of de 23 km nog een moeilijke, maar uiteindelijk besloten Cees, John , Henk, Willy, Jan en Arnold van Tilburg toch maar de 23 km te rijden. De overigen gingen voor de lange afstand. Ook Eric was weer van de partij na zijn operatie. Het tempo werd voorin bepaald door Rini en Cees Mathijssen, die samen met Toon, Peter en Alfons de voorhoede vormden. Voor de rust haalden zij Arnold, Jacques, Eric en Ad Lambregts in, die de 38 km lange route namen... Na de soep, sportdrank en wafel ging Arnold zijn eigen tempo rijden. Jacques reed nog heel even met de rest mee, maar liet zich al snel afzakken om samen met Arnold de rit uit te rijden. Opvallend was dat na de rust het parcours zo gewijzigd was dat het in grote lijnen overeen kwam met ons parcours. Bij de Nederheide was Alfons tenslotte de enige die naar Horendonk reed, want daar stond zijn auto. De rest ging kijken of ze bij Huis ten Halve binnen mochten met hun modderboeltje. Daar konden ze samen met de wegploeg Theo (weer voor het eerst op de fiets aanwezig na zijn val) en Henk toezingen voor hun verjaardag. Die wegploeg bestond deze keer uit Kees, Ad, Theo, Frans Peeters, Tjebbe en Pierre Lasaroms. Zij reden een rondje Horendonk, Nieuwmoer, Achtmaal, langs De Maatjes, de Kalmthoutse Baan, Ostayen, Klein-Zundert en Schijf. Opvallende afwezige was weer Jan van Loon, die zich deze maand niet meer heeft gemeld.

Van dit zomerseizoen heeft Pierre alles nog even keurig in statistieken bij elkaar gezet. Klik hier voor dit overzicht.

• Terug naar index archief