APRIL 2010
Chris Sonke mocht zaterdag 3 april met 20 man op stap voor zijn Omloop van de Baronie. Dat viel helemaal niet tegen, want de weersvoorspellingen beloofden 90% kans op regen. Samen met Eric nam hij de kop om de zuidelijke route naar Chaam te nemen. De eerste kilometers waren aardig koud, maar droog. De wind stond aardig in het voordeel en het tempo lag niet te hoog. Bij Dorst diende de nattigheid zich aan. Eerst bij het stoplicht bij de Rijksweg, waar een automobilist het heel aardig vond om vlak voor de groep door een diepe plas te rijden, waarbij het water meters hoog opspatte. Kon de groep dat nog ontwijken, dan lukte dat bij het uitrijden van Dorst niet meer, want toen begon het te regenen. Gelukkig regende het niet te hard door, zodat er toch redelijk droog bij De Boskabouter vlakbij Teteringen gerust kon worden. Na de rust konden ze weer de nattigheid in en tot net voor Etten-Leur bleef het zo. Daar reed Pieter van Leijsen achter lek, wat even de mogelijkheid gaf om te overleggen of Chris de route in moest korten. Bikkels als ze waren besloten ze toch gewoon de 120 km vol te maken. Terug naar Breda en Rijsbergen, met ook nog Cees Mathijssen en Peter Schoonen een tijdje op kop, werd het bij een matige tegenwind langzaam droog. Bij aankomst werd bij Huis ten Halve nog even een bakkie gedaan, kwam John vanaf de ruilbeurs nog even informeren hoe het gegaan was en besloot Theo ondanks de harde regen dat hij toch nog wat kilometers er aan vast ging knopen om zijn conditie op te krikken... Groep 2 was om half 9 vijf man sterk vertrokken en kwamen net voor de regen in De Wildert aan om koffie te drinken. Het bleef echter regenen en Kees Ruyten besloot in verband met het weer en met goedekeuring van de andere vier om de 80 km niet vol te maken, maar direct naar Roosendaal te rijden. Zij landden om 12 uur met 60 km op de teller weer op de thuisbasis.
Tweede Paasdag ging Geert Lazeroms met groep 2 op stap met 10 man en 1 vrouw (Ilse). Van Huis ten Halve zijn ze via de Kerkweg en de Horendonk en de Ellewaart naar de Nieuwmoer gereden. Leo claimde, als oudste van de groep, direct het gezelschap van Ilse als bijrijder. In de Nieuwmoer zijn ze de Maatjes in gegaan, er stond wel wat wind, maar dat was voor allen goed te doen. Toen zijn ze via Wuustwezel, en steeds met John van Turnhout op kop, en de Bleken naar Achterbroek en de Wildert gereden. Aldaar werd bij Annette koffie gedronken met een traktatie van Annette: een grote koek van de bakker. Daarna werd via het spoorlijntje en Essen naar Huis ten Halve gereden waar ze om 11.15 uur met 54 km op de teller de rit beëindigden. Kees Ruyten nam groep 1 mee voor zijn Paastocht over ongeveer hetzelfde parcours als Geert. Zij waren 19 man sterk en maakten de 60 km mooi vol. Kees reed onderweg nog wel lek en wisselde zijn lekke band voor een andere lekke band, zodat er nogmaals gewisseld moest worden. Ook Cees Mathijssen mocht onderweg een bandje verwisselen...
Zaterdag 10 april reed Alfons met 21 man zijn clubrit Langs de Grenzen. Samen met Wim Mouws op kop reden ze via Nispen, Huijbergen, Hoogerheide, Ossendrecht en Putte naar Berendrecht. Op de dijk langs het begin van het Schelde-Rijnkanaal vond Wim het wel mooi geweest toen hij de wind tegen voelde en kroop hij lekker achter de rug van Cees Mathijssen, die het van hem over nam. Via de BASF en de golfbaan van Bath werd het Spuikanaal opgezocht. Onder de windmolens door ging het naar de Kreekraksluizen en zo weer terug naar het begin van de Oesterdam. Daar kwam Cees van Sluijs vragen of hij de kop over moest nemen, maar om alle risico's te vermijden bleef alfons toch maar op kop tot aan de rust bij café Hof van Holland in Tholen. Normaal wordt er vaak bij de buren gerust, maar hier was de koffie ook goed en het tweede bakje zelfs extra groot. Louis kreeg in de hond van de eigenaren een nieuwe vriend en Jacques van Benthem betreurde het dat hij slechts anderhalve week ziek was geweest, want dat was volgens sommigen net te weinig voor een Audax-fruitmand geweest... Nadat iedereen in het toilet zijn keuze had gemaakt tussen de deur van "wuuven" of "vinters" kon na drie kwartier weer gestart worden voor het tweede gedeelte. Na de brug van Tholen ging het met Alfons en Cees van Sluijs op kop naar Nieuw-Vossemeer, de Heense Molen en het Benedensas. Daar was de wachttijd 10 minuten en omdat alleen Theo maar moest plassen werd besloten om dan via De Heen en Steenbergen te rijden. Steenbergenkenner Wim Houtepen loodste de groep langs de haven en het nieuwe gemeentehuis noordelijk lang Steenbergen en zo naar de Zuidzeedijk. Van daaruit ging het via Gastels Veer naar het Anker en via Tolberg naar Huis ten Halve. Daar constateerden de meeste leden dat er uiteindelijk 130 km op hun teller stond.
Groep 2 vertrok om half 9 met 8 man via Nispen, Huijbergen en Ossendrecht. Voorbij het crossterrein ging het linksaf naar Bath en zo langs het golfterrein richting BASF. Net in België kwamen ze de profs van Audax tegen. Zij reden verder naar Zandvliet en naar de koffie in Putte. Op de terugweg reden ze nog even langs de politieacademie en door de polder langs Ossendrecht naar Calfven. In Hoogerheide ging Leo bij de Tasty Wok (voorheen het Pannenhuis) rechtsaf om via het vliegveld een wat kortere weg naar huis te nemen. Maar hij vergiste zich en dat staat niet lelijk op die leeftijd (grapje hoor Leo). De rest reed via Heimolen, Wouwse Plantage en Nispen naar Huis ten Halve. Enkele minuten na hen kwam Leo ook daar aan.. De lengte van de rit was ± 81 km. Ook deze rit mocht Kees Ruyten een lekke band noteren.
Met 18 clubleden en 1 gastrijder is groep 1 met Jacques en Wim Schot (met zijn nieuwe Focus) op kop door Roosendaal vertrokken voor Jacques' clubrit naar het Schelde-Rijnkanaal. Al snel doemde het eerste obstakel op: de spoorwegovergang bij de kaai was afgesloten. Het voetgangerstunneltje bracht uitkomst want daar was goed door te fietsen. Na 20 km gaf Wim de koppositie vrijwillig over aan Cees Mathijssen. Met de wind in de rug was het wel koud maar lekker fietsweer. Bij het Benedensas was de wachttijd voor het bruggetje net als de dag ervoor weer 10 minuten, maar deze tijd werd gebruikt als plaspauze. Na Nieuw-Vossemeer kregen ze de harde wind tegen. Theo Jukes en Cees van Sluijs kwamen nog even naar voren om kopman Jack aan te moedigen dat het goed ging en hij vooral vol moest houden om vervolgens weer snel in de groep uit de wind te gaan. In Steenbergen had Jacques een smal pad gevonden waar de enige haarspeldbocht van heel West-Brabant in zat en dit zorgde voor nogal wat achterblijvers. Op de Zuidzeedijk, waar de wind ook weer vol tegen stond, nam John van Turnhout de kop van Jacques over. Aan het einde van de dijk zei Jacques dat hij weer hersteld was van zijn eerdere inspanningen, maar volgens Jos Vos kwam dit alleen maar omdat ze gingen draaien naar Roosendaal en de wind weer van achter kwam. Na een mooie rit over veel dijkjes hadden ze bij aankomst 71 km op de teller: iets minder dan 75 beloofde. Het "Lang zal hij leven" werd in Huis ten Halve voor de jarige Leo Notenboom luidkeels gezongen.
Groep 2 reed met Kees Ruyten een rondje van 50 km. Zij waren 9 man sterk, met in hun gelederen een aspirant-lid. Via Zegge en Oud-Gastel ging het naar Gastels Veer en zo richting Kruisland. Kees reed maar weer eens lek. Waarschijnlijk om zijn koppositie in het lekke-bandenklassement te verstevigen... Om te voorkomen dat hij al snel weer lek zou rijden, controleerde hij bij Du Commerce tijdens de koffie (met bierlucht) zijn band nogmaals en ontdekte dat de binnenband tussen velg en buitenband zat. Zodoende hoefde de rest van de groep niet nogmaals op hem te wachten in het laatste stuk via de Hel van Moerstraten, Heerle en de Wouwse Tol. Met nog een extra rondje over de parkeerplaats bij Huis ten Halve maakte hij de 50 km deze dag precies vol.
Zaterdag 17 april werd door 6000 deelnemers de Peter van Petegem gereden vanuit Oudenaarde. Hier het verslag van Henk Verschuren: Zaterdagochtend 6.30 uur vertrokken we naar Oudenaarde met 18 AKN-ers.10 AKN-ers voor de afstand van 141 km en 8 AKN-ers voor de afstand van 108 km. Chung had zich vrijdagavond nog telefonisch gemeld met de mededeling dat hij zich afgelopen maandag via de website had aangemeld, maar dat hij niet was opgenomen als deelnemer. Geen probleem, want Wim Hoogendam had nog een plaatsje in de auto, dus dat was zo opgelost. Het was heerlijk koud (ca 2 graden) helder weer. Om zes uur kwam er nog een satelliet over (geen vliegtuig, want die vlogen toch niet). Bij de inschrijvingen was het perfect geregeld. Ik kon de 12 inschrijvingen die door Alfons al 14 dagen ervoor waren aangemeld meteen ophalen. Wachttijd 5 seconden. De andere 6 moesten nog ingeschreven worden en dat duurde even langer, maar was acceptabel. Om ca iets voor negenen vertrokken we. Na enige kilometers bleek de voorderailleur van mij vast te zitten. Geroepen: “Jongens even rustig aan”, aan de derailleur gerammeld en het werkte weer. Gelukkig dat Chung met mij was achtergebleven, maar na een achtervolging met 35 km/u in het uur zijn we toch nog bij de groep gekomen.
Even later had Jacques van Benthem een lekke band. "Lek, Lek, Lek." Cees van Dongen, Toon Antens, Chung, Arnold van de Maat en ik stopten. Toon is na overleg doorgereden om de anderen te kunnen achterhalen. Arnold is ook maar langzaam door gaan rijden, zodat hij rustig aan zijn klimmetjes kon beginnen. Pas na het station van Zwalm net voor de Pottenberg, waar Jacques van der Heijden op ons stond te wachten, zijn we bij de achterblijvende groep van de 108 km rijders gekomen. De groep van 141 km zagen we pas bij de eerste rust terug. De negende helling Les Hautes, wat niets meer wil zeggen dan een helling belegd met kasseien en een gemiddelde percentage van 3 % maar wel met een lengte van 2200 m en een max. van 12 %. De kasseien waren volgens onze kenner van het straatwerk bij uitstek, Rini van Geel, gedropt uit een helikopter en erna met nog een klein bakske zand in de voegen volgepropt. Van de groep 141 km hebben allen, naar ik heb gehoord, de klim volbracht. Van de 108 km rijders hebben enkel Cees van Dongen (chapeau) en Jacques van der Heijden de klim tot het einde volgehouden. Aardig was nog dat onze Waalse gendarme in dit gebied nogal van zich liet spreken. Zij kwamen van Les Hautes hier met een gecamoufleerde donkerblauwe wagen naar beneden gereden, via de megafoon roepend: “cyclistes rechts rijden” maar dan wel op z’n Waals. Ook op andere momenten waren ze hinderlijk aanwezig: uitdelen van boetes aan mede-toerrenners, daar waar niet rechts werd gehouden. Maar ja, verkeersregels zijn verkeersregels.
Net voordat de 141 en de 108 km nog bij elkaar kwamen kregen de 108 km rijders de Steenbreekdries voor hun kiezen: 20 % . Dat zou voor de 141 km mensen teveel van het goede geweest zijn.
De laatste bevoorrading was bij een schitterende oude bierbrouwerij waar gratis cola en ook bier uit het vat werd geschonken. Hierna kwam als laatste klim de Molenberg. Gevreesd door de 141 km rijders, maar voor de mannen van de 108 km geen probleem. Allen haalden de top, behalve... Jacques van der Heijden. Problemen met zijn teenhaken. Moest dus toch even van de fiets.
Bij de aankomst in Oudenaarde troffen we een ruim plein met statafels, volop zon, goed weer en een bewaakte fietsenstalling. Al met al was het een schitterende dag.Met 19 man vertrokken, Wim Mouws en Chris Sonke op kop voor de thuisblijversrit via Schijf, achter Sprundel langs naar de Klappenberg, Zandspui, Liesbos richting Prinsenbeek, langs den Elsakker over de Mark richting Zevenbergse Hoek naar Wagenberg. Via de Zandstraat ging het tenslotte achter Made langs naar Drimmelen. Na de koffie (een rondje van Kees Ruyten vanwege zijn verjaardag) reden ze richting Lage Zwaluwe naar Moerdijk, Zevenbergen en achter Oudenbosch langs via Zegge naar Huis ten Halve. Met 101 km op de teller en een tempo iets aangepast aan groep 2 kwamen ze zonder problemen thuis.
Zondag was het nog steeds mooi zonnig weer en was het lekker druk voor de clubrit van Wim Schot en Ad van Iersel. 27 Man sterk ging op weg voor een kleine 60 km via Rucphen binnendoor richting Zundert. Ook Jan withagen was weer van de partij, nadat een bacterie in zijn bloed hem lange tijd uit de roulatie had gehouden. Zoals het echte groep-2ers betaamd hielden ze goed de vaart er in. Blijkbaar wilden ze even laten zien dat ze best tegen de 30 km/u konden rijden... Pas na het geboortehuis van Wim Mouws, dat in volle glorie wordt hersteld (of waren ze het nou aan het slopen?) werd het tempo teruggeschroefd naar zo'n 26 km/u. Een stukje Heidepadroute werd gereden, waarbij de groep op de weg en de auto's over het "fietspad" reden, en langs het Venetië van Nieuwmoer reden ze naar Achterbroek. Daar moest de groep even stoppen, want Peter Schoonen had een leegloper (nee absoluut geen lekke band hoor Chris!) die even opgepompt moest worden. Cees van Sluijs fietste daar alvast door, want die moest nog met Annie gaan fietsen. Om kwart voor elf konden alle fietsen weer aan het kabelslot. Groep 2 arriveerde een half uurtje later. Zij hadden 58 km gereden rondom De Wildert en daar met zijn achten een lekker bakje koffie gedronken.
Afgelopen zaterdag trakteerde Rob Smits een groep van in totaal 18 AKN-ers op een rondje St. Philipsland en Tholen. De temperatuur ging al snel richting de 20 graden, dus het was bijna zomers. In Stavenisse werd aan de haven koffie gedronken. Pierre Lasaroms zorgde ter gelegenheid van zijn verjaardag voor een lekker stuk gebak met slagroom bij de koffie, wat iedereen zich goed liet smaken. Rob reed de eerste 50 km samen met Jacques v.d. Heijden op kop. Daarna nam nieuwkomer John de Koning het nog even over van Jacques, maar die merkte al snel dat dat toch nog iets te hoog gegrepen was. Ervaren rot Wim Mouws nam het daarom na 500 meter maar van hem over. Met wind mee ging het af en toe rond de 30 km/u en dat brak John op: hij kreeg krampen. Daarop kreeg hij een plekje voor in het peloton en zo werd de complete groep richting Huis ten Halve geleid. Ook de tweede groep is zaterdag met heerlijk weer van start gegaan. Om half 9 stonden ze met 9 man klaar om te beginnen aan de Grenspassagetocht. Met Ad van Iersel en Wim Schot op kop, ging het in een rustig tempo naar de Zegge. Verder via Hoeven, Sint Willebrord en Klein Zundert naar Zundert. Daar hebben ze in de Roskam koffie gedronken. Nadat Kees zich wat luchtiger had gekleed, het werd nl. steeds warmer, zijn ze richting Wernhout, Nieuwmoer, Wildert en Essen-Hoek gereden. En vandaar weer naar Huis ten Halve, waar ze om ongeveer twaalf uur na 80 km fietsen weer aanschoven voor de koffie...
Zondag mochten we nogmaals genieten van zomerse temperaturen bij de Eerste Regelmatigheidsrit van dit seizoen. Tonnie had niet voor niets veel moeite gedaan om er weer een bijzondere rit van te maken. De 38 deelnemers vonden het een mooie rit, waarin hij er weer in geslaagd was om diverse onbekende wegen en fietspaden op te zoeken. Omdat de rit weinig punten kende waar de deelnemers oponthoud zouden kunnen hebben en omdat er weinig wind was, werd er door 34 van de 38 deelnemers ongemerkt te hard gereden. John de Koning onderschatte zichzelf; nadat hij de dag ervoor zo afgezien had, dacht hij deze keer maar 22 km/u te kunnen rijden. Hij reed echter bijna 25 km/u! Winnaar werd Theo, met op de tweede plaats Ad van Iersel en derde Jan Boeren. Klik hier voor de complete uitslag.
Na afloop lagen bij ons clublokaal de nieuwe clubbladen gereed en konden de enige echte nieuwe AKN-handschoenen bij Pierre gekocht worden voor de voordeelprijs van € 15,-.Het clubweekend 2010 is weer uitstekend verlopen. Klik hier voor een uitgebreid verslag.
Op zondag is de gebakrit voor de thuisblijvers vanwege het slechte weer niet doorgegaan.