Archief

Zaterdag werd er langs de grenzen van de Vliet, Zeeland, Brabant, het Schelde-Rijnkanaal en Nederland en België gefietst door 14 AKN-ers onder aanvoering van Alfons. Het was een prachtige dag, met temperaturen die rond de middag opliepen tot 25° C. In een zeer rustig tempo werd de eerste 75 km tot Rilland afgelegd, omdat we Jan van Loon die weer present was, een beetje wilden ontzien. Bij Gastels Veer reed Kees Ruyten lek en verklaarde Wim Mouws dat hij onofficieel afgelopen woensdag 2 lekke banden had gereden. Deze mogen dus niet bij zijn jaartotaal opgeteld worden... Vanaf het Benedensas werd er volop gespeculeerd over de route die we zouden rijden, maar steeds lukte het om iedereen op het verkeerde been te zetten. Bij Hoogerwaardse Dwarsweg hadden we Leo nog even op de kast, door net te doen of we deze kasseiweg op gingen. We gingen echter gewoon over de brug naar Rilland. Jan van Loon draaide daar af naar Roosendaal, omdat de afstand anders te lang voor hem werd. Wij dronken koffie bij 't Klooster van Rilland. Cees trakteerde omdat hij (weer) opa was geworden. In het zonnetje en met een lekkere Zeeuwse bolus erbij zaten we zo lekker, dat we bijna een uur bleven! Daarna nam Leo de kortste weg naar huis, om niet te laat te komen. Wij gingen in gestrekte draf naar Zandvliet, want de voorzitter had er behoefte aan de spieren nog even lekker op te warmen. Met Kees Ruyten en nog wat later Toine van Oers mee op kop bereikten we net voor 2 uur Huis ten Halve, waar iedereen zich naar huis haastte.

Zondag 7 mei stond de eerste Regelmatigheidsrit weer op het programma. Door 1 trio, 6 duo's en 10 enkelingen werd hieraan deelgenomen. Verrassend was dat er een A- en een B-route was. Zo sloeg bij menig AKN-er de twijfel onderweg toe, toen hij andere AKN-ers tegenkwam. Jos Vermunt wilde zelfs al omdraaien! Het duo John en Cees reed elkaar letterlijk in de wielen, wat leidde tot een valpartij van Cees van Sluijs. Na binnenkomst reed hij meteen naar de huisartsenpost om zijn wonden aan arm en knie te laten verzorgen. Een tetanus- injectie rijker meldde hij zich later nog bij Huis ten Halve, samen met oma Annie. Het was toch al niet zo'n geslaagde dag voor de familie, want Cees Mathijssen reed een lekke band en moest 2x zijn binnenband verwisselen, omdat het ventiel na de 1e keer afbrak. Louis Vissenberg reed voor 1e keer mee ( samen met Jos Vos en Simon van Noort) en kreeg ook een lekke band. Hij kwam na het wisselen van zijn bandje alleen binnen. Jan Withagen reed ook voor de 1e keer mee en liet zich leiden door Henk Verschuren. Niet zonder succes, want hij werd direct al 4e en is dus meteen al een grote kanshebber voor de titel Regelmatigheidskampioen 2006. De titelverdediger verknoeide zijn kansen bij Horendonk door een fietspad te missen en met een omweg van enkele kilometers weer op het juiste parcours terug te komen.

Over de route en de routebeschrijving van Tonnie kon geen onvertogen woord opgetekend worden, al had Geertje Konings wel wat leden voorbij kunnen zien komen, die daar niet moesten zijn. De route was weer erg origineel en voerde naar Klein-Zundert over diverse wegen waar ik volgens mij nog nooit geweest was. Cees Mathijssen had de uitsmijter van de dag met zijn uitspraak dat de volgende regelmatigheidsrit achter voorrijders gereden wordt!

Overtuigende winnaar werd Willy van Toren, met slechts 3 strafseconden. De complete uitslag van deze eerste rit vindt u HIER.

Zaterdag 13 mei was de laatste bijeenkomst voor de deelnemers aan de Alpe d'Huez-clinic. Het merendeel van de deelnemers was die dag aanwezig. Ook onze mannen waren op 3 na allemaal aanwezig. In zijn peptalk liet Hennie Kuiper zien hoe de trainingen van de afgelopen maanden het mee te zeulen gewicht teruggebracht hebben van 3 pakken suiker tot 1 klontje. Na afloop werd daar nog enkele klontjes aan toegevoegd door een heerlijke pastamaaltijd. Nog een dag of 10 en dan kunnen ze laten zien dat ze de (winning) mood nog steeds te pakken hebben.

Ondertussen werd er ook nog door 10 AKN-ers gestart bij Huis ten Halve. Met Christ en Cees Mathijssen op kop werd eerst koers gezet naar Zevenbergen. Daar werd ingeschreven en werd gestart met de 100 km lange Biesboschtoer. Bij afwezigheid van Wim Mouws, die daags tevoren in het ziekenhuis opgenomen was met darmklachten, nam Louis het commando daarna van Christ over. Het was een mooie rit, met een rust in Geertruidenberg. Daar werd Jan Neelen ook nog gesignaleerd, die ook deelnam aan deze tocht. Zonder lekke banden werd de 150 km vol gemaakt.

Zondag 14 mei reden we met John de moederdagrit. Groep 1 reed 60 km, waarvan grote stukken over Nederlands grondgebied. Dat deed Jan Buijk al twijfelen of het wel een rit van John was. 15 Man sterk werd om iets na half elf al bij het clublokaal afgeleverd. Daar werd door Jan Barmentlo nog getrakteerd i.v.m. zijn 75-ste verjaardag. Ook ging er bijna ongemerkt een blanco envelop van Jan Buijk over tafel, richting Willy. Bij opening bleek er € 100,- aan zwart (nl. gekopieerd...) geld in te zitten. De geruchten over corruptie bij de Regelmatigheidsrit in de top van AKN zwollen onmiddellijk weer aan ! Een ander gerucht wil dat voorzitter Pierre zijn vrouw Ella voor het raam zet, als hij een keer vroeg thuis is op zondag. Zo kan ze met eigen ogen zien dat er leden zijn, die heel wat later thuis komen dan hij!

Groep 2 reed met Pierre de Regelmatigheidsrit van vorige week na. Met zijn vieren (Antoon Braat en Ad v. Iersel waren na lange afwezigheid weer van de partij) arriveerden zij slechts enkele minuten na groep 1 bij Huis ten Halve. Ook op deze zondag werd er door niemand lek gereden!

Toon Antens zag voor Cees van Sluijs in Berlijn nog een mooie fiets... Daar moet hij mee overeind kunnen blijven...

Zaterdagmorgen om 5.45 uur waren Cees van Sluijs, Arnold v.d. Maat, John v. Turnhout, Theo Jukes, Toon Antens en Toon v.d. Broek voor het klimmersbrevet aanwezig bij Huis ten Halve.De meesten hadden al een nat pak opgelopen, want het weer was bar en boos: felle buien en veel wind. Het wachten was op Cees Willemse die met zijn auto 2 fietsen en twee man zou meenemen, maar die kwam niet opdagen. Ook in verband met het slechte weer werd toen besloten om maar niet te vertrekken. Zo krijgt het Klimmersbrevet langzaamaan een bedenkelijke reputatie, want de vorige editie werd in Banneux besloten om niet te starten vanwege het slechte weer. Ze hebben deze keer in ieder geval de lange reis uitgespaard!
De groep thuisblijvers maakten er ook een echte thuisblijversrit van. Louis Mouws stond in weer en wind keurig om vijf voor 8 bij Huis ten Halve en is na een kwartiertje wachten weer terug naar huis gereden.

Zondagmorgen 21 mei is John met groep 1 en 2 vertrokken met 15 man voor een tochtje langs de grenspalen.Onderweg werd er koffie gedronken in Wildert, waar ze wederom werden getrakteerd op koffiekoeken van de zaak. Na 60 km waren ze om 11.30 uur weer terug.

Zaterdag 27 mei had ik het al helemaal gepland: met de slechte weersvoorspellingen en de harde kern nog in Frankrijk zou er waarschijnlijk niemand op komen dagen voor de 140 km lange clubrit naar Baarland. Daarom was ik op de fiets van thuis uit vertrokken, om zo toch nog wat kilometers te maken. Echter enkele minuten voor 8 meldde zich Kees Ruyten, gevolgd door John van Houten en Toine van Oers. Zo konden we toch nog met zijn vieren deze clubrit aanpakken. Er stond een aardige zuidwestenwind, maar niet te sterk, zodat er toch goed tegenin te fietsen viel. Om kwart over elf kwamen we bij camping Scheldeoord, waar we koffie en gebak namen om mijn 25-jarig huwelijksjubileum nog even na te vieren. Tegen twaalven vertrokken we voor de terugtocht, met een lekker windje mee. Bij Oostdijk ging het helaas toch nog mis toen we rechtsaf gingen. John dacht dat we schuin rechtdoor moesten en verloor zijn evenwicht. Met een kapotte knie, bil, shirts, korte en lange broek en wat lichte schade aan zijn Stevens-fiets kon hij zijn weg gelukkig wel vervolgen. Gelukkig had hij zijn Mallorca-shirt niet aan, anders had hij weer terug gemoeten om een nieuw shirt (en hij was net een week terug!). Bij Rilland nam Kees het laatste stuk van de route voor zijn rekening en kon ik afdraaien naar huis. Dat spaarde me 60 km extra fietsen! Binnen het uur waren ze in Roosendaal, dus de laatste kilometers werd er nog behoorlijk tempo gereden.

Zondag 28 mei deden de benen van Kees nog pijn toen hij 11 man sterk de Dorpenomloop reed. Via Nispen, Wouwse Plantage, Heerle, Moerstraten, Welberg, Kruisland, Oud-Gastel, Oudenbosch en Bosschenhoofd kwamen ze gemakkelijk aan 70 km. Jos Vos was ook weer present, ondanks zijn oogprobleem. Halverwege namen Tjebbe en Leo nog even de kop over om het tempo wat te drukken, maar met wind in de rug bleef het toch kriebelen in de groep om te demarreren. Iets over 11 waren ze weer terug bij Huis ten Halve en voelde Kees zijn benen nog meer dan de dag ervoor!
Groep 2 reed 5 man sterk met Tonnie zijn rondje. Toevallig kwamen ze daarbij langs Non Plus Ultra en dat nodigde uit om een bakkie te doen. Zo'n uitnodiging kun je natuurlijk niet laten liggen!

Het zit er weer op. De top van Alpe d'Huez is bereikt! De gerealiseerde tijden naar de top en de klassering waren als volgt:


169 Cees Mathijssen Roosendaal 01:22:21 177 Cees van Sluijs Roosendaal 01:23:09 207 Theo Jukes Sprundel 01:25:04 254 Eric Langelaan Roosendaal 01:29:59 277 Henk Verschuren Roosendaal 01:34:32 289 Cees Willemse Hoeven 01:36:33 303 Wil Roovers Roosendaal 01:38:23 307 Arnold van der Maat Roosendaal 01:39:46 323 Toon Feijns Standdaarbuiten 01:42:52 328 Pierre van Zinnen Roosendaal 01:43:14 332 Willy van Toren Roosendaal 01:44:05 359 Jacques van Benthem Roosendaal 01:49:20
	En hij zag dat het goed was....

Dit jaar neemt Piet Brans afscheid van het bestuur van de Hoevense Fietsvierdaagse. Piet heeft die functie 35 jaar vervuld. Alle jaren als routeplanner en tevens als vice-voorzitter. Bij gelegenheid van dit jubileum en dit afscheid heeft Henk Jongeneelen als voorzitter van het district hem namens het hoofdbestuur van de NTFU de bronzen speld met de bijbehorende oorkonde uit mogen reiken. Dat is gebeurd op donderdag 25 mei na afloop van de eerste etappe van de fietsvierdaagse. Als eerbetoon heeft het bestuur van de Fietsvierdaagse de eerste etappe voortaan de Piet Brans route genoemd.