CLUBUITSTAP SCHOTEN 1996
Op 13 mei organiseerde W.T.C. SCHOTEN vanuit het gelijknamige Antwerpse voorstadje de vrije toertocht"Dwars door de Kempen". Enkele AKN-leden (ik geloof dat John van Turnhout er ook bij was) hadden deze tocht vorig jaar op eigen houtje gereden en waren er zeer over te spreken. Reden voor de toercommissie om deze tocht als clubuitstap op de agenda voor mei te zetten. Het aantal aanmeldingen bleef beperkt tot 10 AKN-leden. Niet bijster veel voor een clubuitstap in mei en het moet gezegd, ikzelf was van tevoren sceptisch over het parcours. Ik verwachtte een parcours dat veel overeenkomst vertoonde met onze gebruikelijke rondjes door West-Brabant. Toen het weerbericht in de dagen ervoor veel regen en temperaturen tot 7 ºC. voorspelde, deed dat mijn animo niet bepaald toenemen. Mijn vrouw riep dan ook dat ik hartstikke gek was om met zo'n weer te gaan fietsen. Dat vind ik altijd leuk, want dat maakt de prestatie dan weer wat groter als je dan toch doorzet ... 's Zaterdags vertrok ik dus om 6 uur met de auto naar Antwerpen, want dat is voor mij ongeveer even ver als naar Roosendaal. Thuis regende het al, maar vlak voor Schoten hield het op met regenen, zodat ik de net gearriveerde overige clubleden om kwart voor 7 droog kon begroeten.
Na de koffie vooraf en met gratis koekjes van de organisatie vertrokken we goed ingepakt en op alles berekend. De eerste 50 kilometer van de keurig uitgepijlde route voerde met een stevig windje in de rug en in de zon (!) door diverse villawijken. Met John voorop konden we natuurlijk niet verkeerd rijden. Die kende de route ook zonder pijlen. In het begin vond ik de route nogal gevaarlijk, want we zijn geloof ik wel 50 keer een kruising overgestoken. Dimph had er ook zin in gekregen, want kilometers lang reed ze mee op kop bij een snelheid van tegen de 30. Na enkele uren naderden we de heuvelzone bij Heist op den Berg. Dezelfde die we kennen van Hoeven-Diest-Hoeven. Heerlijk dus vol gas naar boven en bovenaan natuurlijk wachten op de achterblijvers. Na de eerste beklimming dacht ik dat we het wel gehad zouden hebben, maar het parcours bleef tientallen kilometers flink golvend. Halverwege de heuvels hadden we onze eerste controle. Daar demonstreerde een van de Belgische deelnemers dat clipless-pedalen de schoen zeer goed vast kunnen houden. Zijn schoen was er namelijk met geen mogelijkheid meer af te krijgen. Zelfs nadat hij zijn schoen losgemaakt had en de schoen 360 º gedraaid werd, bleef deze nog vast zitten !
Verder ging het daarna weer met het tweede gedeelte van de heuvels. Bij het verlaten van de heuvelzone kregen we te maken met de wind. Alle zeilen moesten bijgezet worden om de groep bijeen te houden. Sommige koprijders moesten hier hun inspanningen uit het eerste gedeelte van de rit bekopen met een inzinking. Het tempo werd dan ook drastisch verlaagd. Na de tweede rust, waar Toon een zeepdispenser aanzag voor een bidon, ging het in een matig tempo terug naar Schoten. Daar kreeg elke deelnemer een plastic tas uitgereikt met een flesje frambozenbier, een fles Spa (plat water), 1 blikje isotone drank, 2 flesjes yoghurtdrank en 2 muesli-koeken. Al met al een leuke afsluiting van een boven verwachting leuke clubrit die we de hele dag in de zon gefietst hebben. Dit bracht Jan Buijk tot de conclusie dat "als er nou echt helemaal nergens meer werk te krijgen is, je altijd nog weerman kunt worden." Waarvan akte !