CLUBWEEKEND DELDEN 2019

Vrijdag 26 april stonden 17 leden gereed bij Huis ten Halve voor het clubweekend 2019 naar Delden. Nadat alle tassen en fietsen in en op de auto’s waren gezet was het tijd voor het eerste bakje koffie. Wim en Theo spraken een kort welkomstwoordje en daarna vertrokken ze om 9 uur naar Delden. Jan Bakker moest eerst nog even langs huis om zijn spatbord op te halen en de rest reed via Arnhem of via Utrecht (maar net wat de navigatie aangaf) naar Delden. De 17de deelnemer was Rob Smits, die op eigen gelegenheid met de Tesla naar Delden kwam en de18de was Toon die de dag ervoor op de fiets 208 km tot Vorden reed en die ochtend nog de laatste 40 naar Delden, waarvan zo’n 10 km onverhard. Vlak voor Delden haalde Jan Bakker Wim en Arnold weer bij, zodat ze samen aankwamen en daar verwelkomd werden door Rob en Toon. Henk kwam 10 minuutjes later want die was in Delden verkeerd gereden. Zijn navigatie zette hem af bij de plaatselijke chinees... De kamers waren om 11 uur logischerwijze nog niet gereed, dus gingen ze eerst koffie drinken, gevolgd door een heerlijke lunch. Paprikasoep (groentesoep voor Thijs), aardappeltjes, frites, kroketten, puddingbroodjes, vruchtenbroodjes, pasta,diverse soorten broodjes en beleg; wat wil je nog meer? Daarna konden een aantal deelnemers zich al omkleden op hun kamer als die klaar was en een aantal kleedden zich om bij het zwembad. Wat volgde was een mooi ritje door het Twentse land. Jan, Toon v.d. Broek, Toon Jansen en Alfons bepaalden het tempo op kop. Theo controleerde achterin alles en Wim volgde met de bus. Koffie met appelgebak stond na bijna 40 km klaar bij De Pot bij Markelo. Een prachtige authentieke herberg. Na het tweede rondje konden ze weer op weg voor de laatste 30 km. Met nog wat meer golvende wegen kwam iedereen aan zijn trekken. Bij aankomst konden de fietsen in de feestzaal (!) veilig weggezet worden en kon iedereen naar zijn kamer om eerst lekker te douchen en daarna in de eetzaal alvast wat eventueel vochttekort aan te vullen. De meloen met rauwe ham, varkenshaasje, frites, gebakken aardappeltjes met het nodige toebehoren en een lekker puddinkje toe liet iedereen zich goed smaken. Er werden dan ook de nodige schaaltjes aangevuld door het vriendelijke personeel. De helft van de leden ging daarna wandelen naar landgoed Twickel net buiten Delden. Mooi, maar het was al bijna donker toen ze er aankwamen. Echt goed was het dus niet meer te zien. Op de terugweg werd nog wel even gestopt bij Gasterij 't Oaldershoes om daar gezellig een drankje te doen. Een uurtje later moest er nog 3 km teruggelopen worden naar het hotel, en dat ging met Rian op kop in een erg stevig tempo. In het hotel waren de achterblijvers net klaar met rikken en de eerste leden al naar bed. Rob Smits kon het sluitingsuur nog even uitstellen door nog een rondje te geven voor zijn verjaardag, maar om exact twaalf uur was het dan toch echt bedtijd voor de laatste die-hards.

Bij De Pot

landgoed Twickel overdag

Voor Koningsdag stond een mooie rit van 125 km op het programma. Het weer zou echter flink roet in het eten kunnen gooien als de weersvoorspellingen uit zouden komen. Aan het ontbijt, (ruim en je kon lekker je eigen eitje bakken, zelfs Arnold) werd er dan ook regelmatig angstig naar buiten en naar Buienradar gekeken. Toen om negen uur het startsein werd gegeven had dan ook iedereen zijn regenjasje aan, op Alfons na, die er nog wel vertrouwen in had dat het mee zou vallen. Christ zorgde eerst voor nog wat oponthoud, want hij had fietsschoenen aangedaan waarmee hij makkelijk in het museum van Hennie Kuiper kon lopen. Hij was alleen vergeten dat die niet op zijn trappers pasten… Het eerste uur bleef het op kop redelijk droog, maar verderop in de groep werden ze toch behoorlijk nat van al het opspattende water. In Hengelo reed Thijs lek, kon er geplast worden en kon Alfons zijn regenjas ook aandoen, want het begon nu toch wel aardig te miezeren. De campus van de Twente University en een klein stukje Enschede waren de enige stadse stukjes in de route naar de Erve Kuiper, waar gerust werd. Hennie Kuiper stond de groep al op te wachten en terwijl tijdens de koffie en krentenmik de meegebrachte lunchpakketten opgegeten werden kregen ze een mooie presentatie over de carričre van Hennie. Bij alle info kwamen er ook steeds persoonlijke noten van Hennie om het verhaal aan te vullen. Leuk was ook dat enkele leden indertijd met hem naar Alpe d’Huez waren geweest en dat Wieger via Jacques van Meer gezorgd had dat hij de enige trui die ontbrak in zijn verzameling toe kan voegen. Samen gingen ze daarna door het museum, waarbij ze overal een enthousiaste toelichting kregen. Nadat iedereen samen met Hennie voor de groepsfoto had geposeerd kon het bezoek afgesloten worden met een koffie met ijs. Erve Kuiper mag zich namelijk de beste ijsmaker van Europa noemen! De bus startte niet meteen bij vertrek, maar onze gastheer kwam onmiddellijk met startkabels om Wim op weg te helpen. Het was zoeken naar de plek waar de accu kon zitten, maar uiteindelijk werd die gevonden onder de voorstoel. De auto van Hennie moest een paar keer dichterbij gezet worden omdat de startkabels anders te kort waren, maar Wim kreeg de bus niet gestart. Toen Hennie het voor hem probeerde startte de bus meteen. Wat bleek: Wim wist niet dat je de koppeling in moest trappen om te kunnen starten. Wim kreeg in de bus gezelschap van Robert, want die was niet warm genoeg aangekleed en rilde nog van de kou. Vlak voor Weerselo kon de tweede lekke band genoteerd worden; Wim Mouws was de gelukkige deze keer. Er werd ruim de tijd voor genomen, want Wim wilde ook graag weten hoe je nou je band oppompt met zo’n patroon. Het was geen lachgas, maar er werd toch behoorlijk om gelachen. Uiteindelijk moest toch nog de pomp uit de bus eraan te pas komen om weer verder te kunnen. Robert stapte ook weer op de fiets, weliswaar op zijn gewone schoenen, want de zon was ondertussen tevoorschijn gekomen. In Weerselo was het bij café-restaurant Van Olffen weer tijd voor koffie, al werd dat voor een aantal mensen warme chocomel met slagroom om nog wat meer op te warmen. Een beetje jammer was wel dat ondertussen de eerste buien zich weer gemeld hadden. Twee keer kwam de groep tijdens de laatste 30 km in zo’n fikse bui terecht, maar steeds maar kort. Aspergesoep (en voor Alfons tomatensoep) was het voorgerecht bij het avondeten, gevolgd door een heerlijke entrecote met peertjes. Volgens de ober was het toetje speciaal voor de dames deze keer en na diep nadenken werd er geconcludeerd dat het dan iets met chocolade moest zijn. Dat bleek goed geraden want een heuse chocolade-caloriebom met ijs werd als afsluiting geserveerd. Ondertussen was het al kwart over 9 geworden en was er minder animo om nog een rondje te wandelen. Alfons, Wim Mouws, Rian, Toon Jansen en Willem liepen met zijn vijven een rondje van een kilometer of 4 door de landerijen, waarbij de telefoon van Rian hard nodig was om de weg te verlichten. Bij terugkomst werd er nog volop gerikt om te kijken wie er officieus clubkampioen rikken van AKN zou worden. Toon v.d. Broek zat meestal aan de winnende hand, Arnold verloor heel veel als nieuwkomer, ondanks (of dankzij?) alle adviezen die hij kreeg van Rucphens kampioen Wim Mouws en Jan Mulders. Toen de laatste drankjes opgedronken waren was het weer precies 12 uur.

Bij Erve Kuiper

warme chocomel bij Van Olffen

De derde dag werden na het ontbijt de tassen verzameld in 3 kamers, zodat er bij terugkomst daar gedoucht kon worden. De kamer van Christ en Rian bleek daarbij favoriet, want die hadden een superdouche met tv. Er was weer een mooie 60 km route van tfc De Twinckeltrappers beschikbaar, waarbij eerst nog wat gekluund moest worden voordat er na 23 km van koffie met gebak genoten kon worden. Er kon gekozen worden uit appel- of kersengebak, maar daar hoefde Arnold niet over na te denken, want die is ooit uit een kersenboom gevallen, dus... In de laatste 35 km zaten nog twee stukken onverhard fietspad en een aardig klimmetje en toen zat het er al weer op. Nadat iedereen op de kamers gedoucht had en Henk dat door een duik in het zwembad gedaan had, kon er weer geluncht worden. Sommige leden hoopten ook nog dat Rian haar kwaliteiten van TWB zou laten zien, maar ze moesten toch echt zelf hun eigen rug afdrogen. Een heerlijke mosterdsoep vooraf en een compleet koud en warm buffet waren een heerlijke afsluiting van het verblijf in het Wapen van Delden.

Na de terugreis werd er bij Huis ten Halve nog even op het clubweekend teruggekeken: een prachtig fietsgebied, overal zeer vriendelijke bediening, een fijn fietsvriendelijk hotel waar we niets tekort kwamen en een perfecte organisatie. Wim en Wieger werden dan ook terecht namens alle deelnemers door Henk bedankt.
 

Aan dit clubweekend deden mee:
Theo Jukes
Alfons Govers
Toon van de Broek
Wim Hoogendam
Toon Jansen
Rian Luyckx
Christ Schepers
Arnold van der Maat
Robert Buyle
Henk Verschuren
Jan Mulders
Wim Mouws
Wieger Broodwinner
Rob Smits
Jan Bakker
Frans Peeters
Thijs de Baat
Willem Edam
 

Klik hier voor de foto's van dit clubweekend

Hennie Kuiper wilde ook graag de foto's ontvangen en van hem kregen we achteraf de volgende reactie:

Wat een prachtige herinneringen aan zo te zien een fantastisch weekend!!
Groeten aan al jouw strijdmakkers. En tot slot: “Blijf fietsen”!!

Sportieve groet,

Hennie Kuiper