Clubweekend Beek (Gld) 2008

Het klopte precies wat Pierre had voorspeld: het weer kon alleen maar beter zijn dan vorig jaar op de laatste dag van het clubweekend... Hoeveel beter dat is nog een tweede! Met dik 190 km voor de wielen vertrokken 30 leden 's maandags bij Huis ten Halve met een aardige zuidwestenwind naar Beek (boven 's-Heerenberg).

Al in Roosendaal reed Wil Roovers als eerste lek, bij Chaam gevolgd door Rob Smits. Theo en Cees leidden ons zonder verdere problemen naar Gilze, waar we bij cafédancing De Heuvel onze eerste stop hadden. Natuurlijk met de traditionele appeltaart geserveerd. Op de een of andere manier miste Jan Buijk ineens een stuk appeltaart, maar bij het verlaten van de zaak stopte de eigenaar Jan nog een extra punt toe, waarmee hij Cees van Sluijs nog even de ogen kon uitsteken.

Na Oirschot begon het te regenen. Helaas regende het niet alleen regendruppels, maar ook lekke banden. Het gevolg was wel dat Anton binnen de kortste keren door zijn voorraad voor- en achterwielen heen was. Het eerste slachtoffer was Arnold v.d. Maat die zelf zijn band moest gaan vernieuwen. de rest van de groep was natuurlijk indirect ook slachtoffer, want zij kregen het al snel koud van het wachten. Toen er even later weer lek gereden werd vonden sommigen dat toch verdacht veel op de laatste dag van het clubweekend 2007 gaan lijken. Gelukkig bleven we de laatste 10 kilometer tot aan de tweede rust in Gemert gespaard van nog meer lekke banden. Kletsnat konden we in de Koksehoeve onszelf drogen en verkleden en daarna genieten van een uitgebreide Brabantse koffietafel.

De derde etappe kwamen Cees en Cees op kop. Op weg naar de Duitse grens bleven die droge kleren niet zo heel lang droog en werd er weer de nodige keren lek gereden. Zelfs door Arnold van Tilburg voor de tweede keer die 's ochtends nog had gezegd, dat als je goed uitkeek waar je reed, je niet lek reed! Maar hij was niet de enige, want ook Rob, Jos en Dim konden twee streepjes achter hun naam noteren. (Hoe beter het materiaal, hoe meer lekke banden ?) Gerard presteerde het om zelfs binnen- en buitenband te moeten laten vervangen.

Arnold v.d. Maat werd volgens eigen zeggen niet nat. Hij had een complete windtunnel om het lijf hangen. Als je erachter reed voelde je geen zuchtje wind meer volgens Christ.

In het Reichswald werd nog een korte wagenstop ingelast en daarna ging het op weg naar Kleve. Daar dacht Ton Feijns een Duitse lantaarnpaal te omhelzen, maar die was zo glad dat Toon tergend langzaam, maar onvermijdelijk langs de paal naar beneden gleed! Daarna was het even zoeken hoe we van Kleve bij de Rheinbrücke konden komen, maar uiteindelijk lukte dat toch. Bij Tjebbe ging de laatste kilometers een beetje het licht uit en de twee laatste hellinkjes waren er dan ook net teveel aan.

Met toch slechts een half uurtje vertraging kwamen we bij ons hotel Zonneheuvel aan. de verwarming en de douches gingen aan en een uurtje later zat iedereen fris gewassen aan het diner. Een kaasje vooraf, gevolgd door heldere bouillon, varkenshaas met groente en aardappeltjes, met afsluiting een rabarbertaartje en koffie: het smaakte voortreffelijk en vulde de magen meer dan behoorlijk. De traditionele avondwandeling voerde langs de plaatselijke fietsenzaak en via een rondje om de kerk (er waren toch weinig spoormensen bij en op de weinige dwarsliggers werd geen zware wissel getrokken...) kwamen we weer terug in ons hotel.

Daar hadden Jan en Kees zich warm gespeeld op het biljart en Wil en Gerard op het dartbord. De rest zat in heerlijke fauteuils de dag na te bespreken.Toen iedereen weer compleet was presenteerden Arnold v.d. Maat en Christ een door Jacques van Benthem geschreven club(weekend)lied. Met Jacques aan de ontstemde piano werd keurig wijs gehouden door de voltallige groep.
(Klik h ier voor de tekst)
Na afloop kregen we zelfs applaus van de andere hotelgasten! Om 1:45 werd de avond aan de bar afgesloten door Henk, Cees Mathijssen, Toon Feijns, Pierre van Zinnen, Ben en Alfons.

De volgende ochtend konden we lekker uitslapen, want we hoefden pas tussen half 9 en half 10 aan het ontbijt. Voor het eerst werd er de tweede dag namelijk niet op de racefiets gereden, maar werd er op gehuurde stadsfietsen een recreatieve route van 40 km gefietst en aansluitend gegolfd bij een recreatiecentrum. De buienradar werd er op nagekeken en de hotelbaas beloofde dat het om vijf over 10 op zou houden met regenen. De huurfietsen werden dus keurig geleverd, het werd inderdaad droog en om half 11 stapten we wat onwennig op onze gewone stadsfietsen met 3 versnellingen. Alleen Rob ging niet mee. Hij ging op koopjesjacht naar nieuwe fietsschoenen en reed op eigen gelegenheid een rondje door de buurt. De rest reed de Gelderse Poortroute van 38 km via leuke toeristische weggetjes. Dat een stadsfiets geen mountainbike is ondervond Alfons toen hij via een fietsgootje bij kasteel Den Bergh omhoog probeerde te fietsen en in de heg belandde. Pierre Lasaroms en Jac hadden het al zien aankomen en genoten met volle teugen.

De picknick werd gehouden bij Tolkamer aan de Rijn. Toine van Oers ging rond met de koffie en thee en ook Jan wilde Cees daar koffie serveren, maar Cees weigerde beleefd, want achter zoveel goede wil moesten vast minder goede bedoelingen schuilen! Een bruggetje over de Oude Waal zorgde daarna nog voor wat spannende momenten, want het stond zo'n 30 cm onder water. Dim offerde zich op en ging er als eerste over. Toen hij zonder ongelukken de overkant bereikte, durfde de rest ook.

Toen Party-centrum Plok in Didam gevonden was konden we ons wagen aan een partijtje Schots Golf. Het wordt gespeeld zoals gewoon golf, alleen zijn de afstanden vanaf de tee tot de green wat kleiner: zo'n meter of 20. De professionele golfers onder ons waren natuurlijk duidelijk in het voordeel. Gerard en Jac speelden met een baangemiddelde van zo'n 3 ½ respectievelijk zo'n 6 en 5 onder par. De poedelprijs ging naar Jos, die 69 slagen nodig had op de 12 holes. Hij slaagde er echter wel in om met de vlaggenstok als keu het golfballetje te putten! Cees van Sluijs kon aan het eind 62 slagen noteren, 2 kapotte bierglazen en 1 vangbal. Zoals te verwachten was van een voorzitter, trok Pierre de kar met golfclubs terug naar het partycentrum. Er moet toch iemand de kar trekken..!

Voor Ina van Krimpen, Thijs de Baat en Jan Dinkelaar die wegens ziekte niet mee konden, werd een ansichtkaart gekocht en voorzien van alle namen. (Jos ontbreekt niet op de kaart hoor Ina, Jan en Thijs: hij is de mysterieuze 53-11. Dit schijnt te verwijzen naar zijn populairste verzet wat hij rondtrapt). Bij aankomst terug bij het hotel hadden we nog een uurtje over om de racefietsen klaar te maken voor de volgende dag. Er werden heel wat remblokjes vervangen, onderdelen gesmeerd en zelfs hier en daar fietsen gepoetst! Dim presteerde het om een lekke band te hebben in de fietsenstalling en kon dus nog gaan plakken. 's Avonds stond paté, tomatensoep, een vispannetje en ijs en koffie toe op het menu en werd er weer uitbundig gesmuld. Het vooruitzicht van een ontbijt tussen half 7 en half 8 deed de meeste leden besluiten op tijd naar bed te gaan. Nee over Christ deze keer geen verkeerde berichten, hij heeft zich voorbeeldig gedragen. Cees Mathijssen, Pierre, Henk en Alfons konden dan ook al om 12 uur naar bed!

De derde dag namen we om 8 uur afscheid van hotel Zonneheuvel. Omdat Anton tot het fietspontje niet kon volgen hadden we wat extra marge ingebouwd om eventuele lekke banden te kunnen repareren zonder de pont te missen. Natuurlijk reden we nu niet lek, zodat we een klein half uurtje moesten wachten voordat we met de Heen en Weer over de Rijn naar Millingen konden varen. Jacques van Benthem ging op zijn knieën de pont af toen hij een randje over het hoofd zag.

In de eerste etappe zat ook de beklimming van de Nieuwe Holleweg in Berg en Dal en de Zevenheuvelenweg. Natuurlijk werd de "koers" daar even vrijgegeven en konden de liefhebbers hun hart ophalen. Daarna was het voor Alfons en Chris met de wind schuin achter nodig om het tempo wat op te trekken, om wat van de verloren tijd goed te maken. In Niftrik was de eerste rust en bleek Anton aan de verkeerde kant van de rivier beland te zijn. Dat was dus weer eens een bevestiging van de stelling, dat echte toerfietsers geld en eten op de man moeten hebben. Gelukkig was er wel appelgebak om de ergste honger te stillen. Na een half uurtje bereikte Anton toch hotel Hoogeerd. Wil en Jos konden meteen aan het werk, want toen ze buiten kwamen zagen ze dat ze een lekke band hadden. De tweede etappe naar Dussen probeerden Cees en Cees de opgelopen achterstand van een uur in een keer goed te maken. Dat was dus behoorlijk aanpoten voor sommigen. Toon van den Broek ging links naast de groep rijden om wat extra mensen uit de wind te kunnen zetten. Ook Toine Martens en Wim Hoogendam die voor de eerste keer aan een clubweekend deelnamen bleken uit het goede fietshout gesneden te zijn (voor zover er al mensen waren die daar aan twijfelden). Ook de vaste Mallorca-gangers Ben en John maakten zonder problemen hun kilometers. Ben vond het clubweekend zelfs de ideale voorbereiding voor een fietsweekje Mallorca! Tjebbe was vlak voor Ammerzoden wel toe aan een korte pauze en reed na een wagenstop in de bus mee tot Dussen. De laatste etappe reed hij weer keurig mee in de groep. Alfons en Chris maakten de laatste 2 uur vol met de wind schuin tegen en om zes uur werden we bij Huis ten Halve opgewacht door onze supporters. Bij een lekkere Leffe kon er tevreden teruggeblikt worden op een geslaagd clubweekend. Met name de opzet van de tweede dag was zeer in de smaak gevallen. Dim, Willy en Theo bedankt voor de organisatie, Anton voor de assistentie en alle anderen natuurlijk ook voor de gezelligheid!