MAART 2013

Zaterdag 2 maart werd het zomerseizoen officieel geopend met een Rondje Roosendaal van 60 km. Cees van Sluijs was de toerleider van dienst, maar ondanks (of dankzij ?) dat waren er maar liefst 49 leden die zich voor 9 uur meldden om deze seizoensopening mee te maken. Jos Vos meldde zich als 50ste deelnemer om 10 uur, maar toen was de groep net weg... Zoals gebruikelijk in de afgelopen winter was het op kop ook deze keer weer een familiegebeuren, met Cees Mathijssen naast Cees. Bij Nispen sloeg groep 3 in de vorm van Leo linksaf en ging de rest via de Bergsebaan richting Wouwse Tol. Bij de oversteek was er even wat verwarring in de groep toen rechts een auto stopte en de groep voor liet gaan, terwijl er van links ook een auto kwam die wel door reed. Jörgen moest daardoor vol in de remmen en viel om, maar zonder schade. Via Heerle werd teruggekeerd naar Wouw, ging het binnendoor naar Kruisland, Oud-Gastel en zo naar Oudenbosch. Daarna was het even goed oppassen achter in de groep, want met alle obstakels en wendingen in het fietspad naar en door Bosschenhoofd is een valpartij zo gebeurd. Over het viaduct reden ze daarna naar Rucphen en Schijf en na een bochtje om Schijf heen gemaakt te hebben, werd weer richting Roosendaal gekoerst, via Jagersrust en Horendonk. Dat was voor Jacques te verleidelijk om te laten liggen, dus hij draaide daar af naar huis. Bij Huis ten Halve moest Jan nog vlug wat extra stoelen pakken om iedereen van een zitplaats te kunnen voorzien.

Zondag 3 maart waren 72 leden aanwezig bij de voorjaarsvergadering. Pierre opende de vergadering al iets na negenen, dus zonder "Brabants kwartierke", met een speciaal woord van welkom voor de aanwezige nieuwe leden en Henk Jongeneelen, die bij zijn afscheid als voorzitter van de NTFU West-Brabant onderscheiden werd. Zoals gebruikelijk werd iedereen bij binnenkomst een consumptie aangeboden door Huis ten Halve en in de pauze door het Bestuur. De diverse jaarverslagen werden zonder opmerkingen goedgekeurd. De kascommissie, bestaande uit Christ Couwenbergs, Theo Jukes en Toon Jansen kon de vergadering melden dat ze gezellig bij Jan en Mieke op de koffie waren geweest en en passant ook nog de kas hadden gecontroleerd. Daarbij hadden ze geen enkele onregelmatigheid geconstateerd. Zij konden de vergadering dan ook voorstellen het bestuur te dechargeren voor het gevoerde financiële beleid. (Janus ging achteraf thuis wel opzoeken wat al die moeilijke woorden betekenden). Als vervanger voor Christ stelde Oscar Timmers zich kandidaat voor de kascontrole van volgend jaar. Het bestuur kon daarbij melden dat ze de contributie voor het komende seizoen ongewijzigd wilde laten en dat voor het eerst in ons bestaan iedereen voor de jaarvergadering zijn of haar contributie had betaald.

Daarna mocht Cees van Sluijs van zijn gereserveerde plaats (achter de bar, uit het zicht van Jan Buijk) opstaan om kort terug te blikken op het afgelopen seizoen. Daarvoor had hij een badhanddoek en een zakdoek meegenomen om eventuele zweetdruppels weg te poetsen. Alle hoogte- (veel) en dieptepunten (nauwelijks) kwamen aan de orde (zie ook ons archief) en zoals gebruikelijk besteedde Cees ook tussendoor aandacht aan "onze penningmeester annex kroegbaas" als het ging om prijzen van consumpties. Al met al moest Cees maar 5 keer stoppen om de handdoek te gebruiken en hoefde zijn bril maar 3 keer schoon gemaakt te worden... Cees maakte het half uur net niet vol en sloot af met de uitreiking van de lekke-bandentrofee aan Eric Langelaan.

In de toercommissie werden Alfons en Cees herkozen en werden Cees Mathijssen en Toon Jansen als nieuwe leden benoemd. Toch werd de leden weer vriendelijk verzocht om ook in het komende seizoen een rit voor te willen rijden. Dit geldt ook voor groep 2, waar John van Turnhout waarschijnlijk nog wel een paar weken uit de running zal zijn.

In het bestuur werden Willy en Dim ook met applaus beloond voor het feit dat zij zich herkiesbaar stelden. In de korte pauze (de verloren tijd van Cees moest volgens de voorzitter ingehaald worden..) werden de nieuwe toerfietskaarten uitgedeeld.

Pierre kon na de pauze terugblikken op een mooi winterseizoen, waarbij opviel dat er maar weinig animo was om in het bos te fietsen, het goed wandelweer was geweest, de veldirit voor het eerst sinds 2003 minder dan 1000 deelnemers had gehad, dat het experiment met de wegritten op zaterdag om 10 uur meer dan geslaagd was (steeds tussen de 20 en 30 deelnemers) en dat de Nieuwjaarsreceptie door maar liefst 106 leden en partners bezocht was.

Verder kon het bestuur meedelen dat we volgend jaar het 40-jarig bestaan vieren, (Henk lichtte nog even de samenstelling van de jubileumcommissie 2014 (40-jarig bestaan ) toe en dat ze open staan voor alle ideeën en inbreng van de leden. De commissie bestaat uit Henk Verschuren, Alfons Govers, Cees Mathijssen en Wim Hoogendam. Ze zullen ongeveer 1 keer per 2 maanden vergaderen.) dat de nieuwe ledenlijst weer per mail verstuurd wordt, de deelname aan onze wandeltochten ook dit jaar gratis is, de kosten voor clubuitstappen weer € 12,50 zullen bedragen, dat er dit jaar geen bonuskaart zal zijn (dit kostte de club vorig jaar € 2376,- en dit jaar is er  88x€ 15,- korting op de nieuwe kleding gegeven en is de club er door het faillissement van Tivoli € 2345,- bij ingeschoten) en dat de nieuwe kleding na de vergadering meteen meegenomen kon worden. Jörgen, onze clubkampioen, werd daarna als eerste in een nieuw shirt gehesen en uitgebreid op de foto gezet.

De badhanddoek was nog blijven liggen, maar Cees had hem maar 1 keer nodig tijdens een vooruitblik op het komende zomerseizoen. Alle vaste onderdelen zullen er weer inzitten en voor de clubuitstappen staat de toercommissie open voor suggesties. Wel is het zo dat klassiekers met hoge inschrijfkosten gemeden worden.

Bij de overige mededelingen kwam nog aan de orde dat Leo elke week in zijn eentje groep 3 vormt, maar dat daar ook leden bij aan kunnen sluiten, dat woensdag 6 maart de laatste dag is om aan te melden en betalen voor het clubweekend (er zijn nu 34 leden aangemeld, het maximum is 40) en dat de opzet en de puntentelling voor het clubkampioenschap 2013 weer ongewijzigd zal zijn. Het uitpijlen van de veldrit was de eerste activiteit van 2013 en als er onverhoopt niet gefietst kan worden wordt er ook komende winter weer gewandeld, met behoud van opkomstpunten.

Van de rondvraag maakten gebruik:

Rob Smits, met de mededeling dat de Bidon een AED aangeschaft heeft en bezig is met een protocol bij ongevallen of verwondingen. Rob stelde het bestuur voor om het opstellen van zo'n protocol mee te nemen in haar volgende vergadering. Walnut Industries is evt. bereid om een AED mee te sponsoren. Rob sloot af met nogmaals zijn dank uit te spreken voor alle aandacht die hij van de leden gekregen heeft tijdens zijn ziekte. Vanuit de zaal werd op zijn punt gereageerd met een groot applaus.

Toine Martens sloot hierbij aan door het advies van zijn inspanningsfysioloog door te geven: Rouleer op kop van de groep met 4 of 6 man om de (bijvoorbeeld) 10 km.

Christ Couwenbergs pleitte ervoor dat de toerleider niet oversteekt als niet de hele groep veilig over kan steken. Ook vroeg hij om het fietspad naar de Lange Schouw niet te gebruiken als we daar met een grote groep zijn. Alfons kon hem al melden dat de toercommissie dat in haar vorige vergadering al besloten had.

Jac Embregts wees Cees van Sluijs erop dat de openingsrit volgend jaar in het carnavalsweekend zal vallen en Jacques v.d. Heijden opperde dat we misschien wel een retrorit kunnen inplannen komend seizoen... (Pierre vond het al erg genoeg dat er al 1 bestuurslid aan mee doet ;)

Rond de klok van 11 uur werd de vergadering gesloten en kon iedereen de bestelde kleding afhalen en TEP, MTB-kalender, 4-Daagse kalender en een nieuw toerboekje.

Zaterdag 9 maart stonden met 18 graden en een heerlijk zonnetje meer dan 50 leden aan de start van de clubrit naar Willemstad. Toen werd toerleider Wim wakker.... het tegendeel bleek waar: het regende en het was maar 7 graden. Slechts 7 leden wilden met de toerlei(ij)der de rit wel rijden. Wim besloot om zelf in het 2e wiel te gaan fietsen. Zwagers Cees en Cees werden op kop gezet. Via de tolberg werd er koers gezet naar 't Anker, richting Kruisland, Gastels Veer en zo naar Stampersgat. Hier werd vanwege de aanlag van de nieuwe weg niet via de suikerfabriek naar Dinteloord gereden, maar over de brug bij Oud Gastel achter het suikerfabriek door naar Heijningen, Helwijk en zo naar het uiteindelijke doel van deze tocht, Willemstad. Met al dat draaien en keren was de wind beurtelings dan weer je vriend, dan weer je vijand. Via de polder reden ze naar Zwingelspaan, Oudemolen en Fijnaart. Na het passeren van het dorp werd Bas Koopmanschap de eerste lei(ij)der in het lekke bandenklassement. Ze waren net bij een boerenschuur, die dienst deed als caravanstalling. Ze mochten van de eigenaar binnen om de band te vervangen. Dat was maar goed ook, want de reparatie van de eerste band van het jaar was zeker niet de snelste. Verder werd de weg vervolgd via Standdaarbuiten naar Zegge. Hier reed Rini van Geel nog lek. Na Zegge werd het zowaar nog even droog. Met 62 kilometer op de teller kregen ze van Wim geen meter cadeau. 4 Man dronken daarna nog een bakje koffie en keken alweer vol goede moed vooruit naar de dag van morgen.

Om 08:30 uur stonden er 's zondags 15 leden gereed om te vertrekken, waarvan Leo en John besloten om te gaan wandelen. Er werd met 12 man en 1 dame gestart. Toerleider Chris was wegens ziekte echter niet aanwezig. Omdat Cees zijn rit van 20 april deze week al 2 keer gereden had, werd er besloten om deze rit, die ook zuid-west gaat, te rijden. Samen met Theo op kop werd er via Nispen, Huijbergen, langs het vliegveld, via Familyland terug naar de Putseweg gereden. Via de kazerne achter Ossendrecht door terug naar de heuvelzone. Eerst het Calfven, daarna door de Onderstal en over de Rijzende Weg. Voor menig clublid bleek dit net iets te vroeg in het seizoen. Via de Oude Zeeuwse Weg kwam de volgende heuvel, naar de Heimolen. De terugweg werd verder via Stayokay en Wouw langs de Brembos en Nispen afgewerkt. De groep kwam bij aankomst nog net in het wiel van Henk Verschuren die om 10 over half 9 vertrokken was. Jacques v.d. Heijden was om 09:35 uur bij de start en verder waren er nog 7 leden die pas om 08:50 uur vertrokken. Toen Alfons om 10 over half 9 bij de afrit vanuit de auto twee Audax-wandelaars zag lopen wist hij het weer: op zondag vertrekt AKN om half 9. Voor de zekerheid reed hij nog even naar ze toe via de waterleiding. Daarbij kwam hij Christ de Rooy tegen, die hem verzekerde dat in maart 's zondags om 9 uur vertrokken werd; hij had het nog gecontroleerd in het programma. Leo en John konden Alfons melden dat de groep echt wel vertrokken was om half 9. Bij Huis ten Halve aangekomen werd met Christ afgesproken om dan maar samen te rijden, toen Kees Ruyten aan kwam rijden, even later gevolgd door Cees van Sluijs, Wim Mouws en Jos Vos. Ad Lambregts completeerde "the magnificent seven" (waarin dus maar liefst 4 leden van de toercommissie...!). Cees en Alfons gingen op kop van groep 1b om een eigen clubrit Zuidwest te rijden, ongeveer tegengesteld aan de route waarvan ze verwachtten dat Chris die zou rijden, in de hoop dat ze groep 1a tegen zouden komen. Dat gebeurde niet. Ze reden via de Bergen Roosendaal uit, onderlangs Wouw en bovenlangs Wouwse Plantage naar de Moerstraatse Baan, gingen vóór Huijbergen rechtsaf, langs het vliegveld en door de Wouwbaan naar het Zandfort, staken bij AH de weg over en lieten de Rijzende Weg rechts liggen, om bij Non Plus Ultra koffie te gaan drinken. Dit op speciaal verzoek van Jos Vos. Via de polder reden ze daarna naar Ossendrecht en daarna rechtstreeks via Huijbergen, Wouwse Plantage en Brembos naar Roosendaal. Ook zij hadden op dat moment ruim 60 km op de teller staan. Bij Huis ten Halve aangekomen bleek dat ook Janus van Breugel een ritje vanuit Oudenbosch had ingepland. Toch nog 24 AKN-ers deze ochtend in beweging dus. Bij binnenkomst hadden ze wel pech, want Jan Buijk had ondertussen de stempel opgeruimd. "Als je niet op tijd bent krijg je ook geen opkomstpunten" was zijn antwoord. (Misschien had het feit dat Cees van Sluijs in dat groepje zat daar ook iets mee te maken...) Natuurlijk ontstond er onder het genot van een drankje daarna nog even een discussie over de aanvangstijd van de clubritten. Overigens bleef het deze hele ochtend droog, maar was het met een constante temperatuur van 2 graden en een noordoostenwind nu ook weer niet echt aangenaam.

Zaterdag 16 maart stond de 80 km lange clubrit naar Maalbergen van Wim Mouws op het programma. Zowat niemand van de 32 leden wist eigenlijk waar Maalbergen precies lag, maar daar maalden ze niet om; ze lieten zich verrassen door Wim. Met een pittige zuidoostenwind liet Wim zich begrijpelijkerwijs voorin goed assisteren. Deze keer geen Rini ("Als ik op kop kom rijd ik lek", verklaarde hij) of Cees Mathijssen (met het gezin naar de Joop Zoetemelk Classic). Zoals afgesproken werd het fietspad naar de Lange Schouw niet gebruikt, maar de groep ging al wel wat snel van het fietspad af, namelijk al voor de rotonde, wat niet erg handig bleek. Al slingerend ging het richting Zundert en van daar naar Hazeldonk, waar René even zijn sleutels af moest geven op zijn werk. De groep wachtte keurig en vond daarna dat ze wel een bakje koffie hadden verdiend. Dat werd dus bij chauffeursrestaurant Joost genuttigd. De koffie was maar € 1,- en bij toerbeurt werden op verzoek van Toine Martens de fietsen in de gaten gehouden. Ze stonden er dan ook nog allemaal na het tweede bakje. Op de terugweg kwamen ze langs Maalbergen, de geboortegrond van Wim (en Louis) Mouws en af en toe moest er behoorlijk getrapt worden tegen de wind in, waarbij het achterin soms behoorlijk afzien was. Reden voor Willy om de kortste route naar Huis ten Halve te nemen. Hij zat dan ook al lekker binnen toen de groep om half 1 binnen kwam.

Zondag 17 maart stonden bij een temperatuur van ca. 5 graden en een lichte zuidwestenwind (niet al te koud dus) om 8.30 uur in totaal 32 AKN-ers gereed voor de 2e zondagsrit van het zomerseizoen. Dit keer waren ze wel allen om half negen aanwezig. Groep A vertrok onder aanvoering van Theo met in totaal 17 leden voor een rit richting Zevenbergen. Tot aan de Rucphense Baan werden ze door Tonnie Dekkers de goede richting gewezen. Via St. Willebrord, Etten-Leur, Liesbos, de Strijenseweg en Hazeldonk reden ze naar Zevenbergen. Voor Zevenbergen gingen ze richting Langeweg. Via de Pootweg en Molenweg naar de Achterdijk en daarna terug naar Zevenbergen langs de oude Suikerfabriek. Via Zevenbergen langs de Markdijk naar Standdaarbuiten. Door Standdaarbuiten naar de witte brug onder Fijnaart. Daarna richting Gastel en via Gastelsveer en het (oude) RBC-stadion terug naar Huis ten Halve. Er werd dus toch nog een kleine 74 km gereden. Er was echter wel een lekke band te "betreuren". Theo had namelijk een lekke band. Sinds 2009 hebben we voor Theo geen lekke band kunnen noteren. Hierbij kijken we enkel naar de ritten die Theo met de AKN rijdt. Zelf rijdt hij waarschijnlijk buiten de AKN het dubbele aantal kilometers, maar de daar gereden lekke banden worden niet genoteerd. Ilse merkte nog bij terugkeer op dat het wel pittig was. Misschien iets te? Groep B vertrok onder leiding van Tonnie met 10 personen voor een ritje St. Willebrord, Broekestraat, Pannenhoef en het Vagevuur om koffie te drinken bij Louis Havermans. De grootmeester in het biljarten serveerde himself de thee en koffie. Na de korte tussenstop via de Hulsdonksestraat en Achtmaal ging het retour naar Huis ten Halve. Met in totaal 50 km op de teller en voldaan arriveerde groep B terug bij Huis ten Halve. Groep C reed onder aanvoering van een niet nader te noemen AKN-er en met 5 personen naar de koffiestop Wildert. Leo krijgt er nog rode kleurtjes van op zijn wangen. Toch nog 45 km gereden. Bij terugkeer werd Robert Buyle door een kleine dertig leden toegezongen. Hoera, Hoera, en hij leefde lang hoera, hoera. Nog vele jaren zal d'un Duvel smaken. Peter Schoonen was ook weer teruggekeerd vanuit Cuba. Peter welkom terug bij AKN.

Zaterdag 23 maart hadden Peter Schoonen, Jacques van Benthem, Toine van Oers en John van Houten zich afgemeld. Geen wonder als een gevoelstemperatuur van -10°C voorspeld wordt bij een straffe oostenwind kracht 6 á 7. De overige 16 konden in Wageningen ook Christ de Rooy en Annie van de Riet verwelkomen. Voor de start moest Alfons eerst nog even zijn achterband er opnieuw opleggen, want de binnenband zat er niet goed in. Bij 2 graden vorst deed hij dat wijselijk binnen. Ondertussen dronk de rest koffie en thee, om alvast een beetje warmte op te slaan. Het vertrek langs de Nederrijn was meteen met wind op kop. Vooraan hadden ze niet in de gaten dat er nog 4 leden achterop kwamen, die de longen uit hun lijf moesten fietsen. Op de Westberg werd er toch gewacht en nadat Alfons en Henk hun onvrede hadden geuit, werd het beschouwd als een valse start en werd er opnieuw vertrokken. Via Renkum, Heelsum, Doorwerth en Oosterbeek werd door de heuvelrand van de Veluwezoom op en af naar Arnhem gekoerst. Naar boven toe werd er steeds aardig doorgereden. Bovenop werd er steeds gewacht op de achterblijvers door het tempo terug te schroeven, want stilstaan was vanwege de kou geen optie. Bij het ziekenhuis van Arnhem was de splitsing van de 70 en de 110 km. Naast Ilse Mathijssen, Wim Schot en Pieter Vrolijk besloten ook Arnold v.d. Maat, Jac Embregts en Henk Verschuren voor de korte afstand te gaan. Pierre Lasaroms, Alfons Govers, Jörgen Mathijssen, Cees Mathijssen, Toon Jansen, Robert Buyle, Theo Jukes, Jacques van der Heijden, Rini van Geel, Toon van den Broek, Christ de Rooy en Annie van de Riet namen de Posbank via de lange kant, waar Ina ooit bij een clubweekend de bocht miste in de afdaling. Bij de rust in Laag Soeren smaakte de koffie en het appelgebak prima. Opgewarmd en met nieuwe energie kon daarna aan de laatste 60 km begonnen worden. Via Loenen ging het weer terug naar Oosterbeek, Heelsum en Bennekom. De laatste 5 km ging het via het poldergebied naar Wageningen. Na alle beschutting van de bossen kwam de groep nu vol in de wind te zitten. Toon Jansen reed precies daar lek, zodat de groep 10 minuten lang uit zijn jasje stond te waaien. Daarna kwam er nog een lang stuk met de wind vol op kop, waar alle zeilen bijgezet moesten worden om het achterwiel van de voorganger te kunnen houden. Binnen in het clubhuis kon met erwtensoep, warme snacks en een heerlijke warme douche genoten worden van wat inwendige warmte, al kregen sommigen het ook al warm bij de gedachte aan een lekker koud pilsje! Toch was er achteraf gezien niemand die deze dag kou had gehad en kon er toch teruggekeken worden op een mooie fietsdag.

De thuisblijvers reden met twaalf man (Jos Vos draaide al erg snel terug vanwege de kou en wind) onder leiding van Kees Ruyten een ritje van 78 km. Natuurlijk zo beschut mogelijk eerst wind-op via Schijf over het fietspad naar Zundert, langs de Sluiskensweg richting Meer en voor Hazeldonk het viaduct over. Daar kwam Bas als eerste boven en als beloning mocht hij meteen naast Cees van Sluijs op kop blijven tot de rust. Die werd via 't Laageind en de enclaves bij Kastelre bereikt bij In Holland. Op dat moment zat er 35 km op. Na de rust kregen ze na Wortel wind-mee en ging het lekker snel naar Achtel, om Hoogstraten heen richting Vaalmoer en de Blauwputten. Voor de leden die vorige week Maalbergen hadden gemist kwam deze dag de herkansing, waarna het via Wernhout, Achtmaal en Horendonk naar Roosendaal terug ging. Voor de Lange Schouw waren Wim en Janus natuurlijk al afgedraaid, zodat ze niet in hun eentje wind-op terug naar huis moesten. Ook de overgebleven 10 leden wilden zo snel mogelijk naar huis, op zoek naar een warm bad en een Schrobbelér....

Hadden de voorgaande dag sommige leden misschien groene sneeuw gezien, zondag 24 maart zag iedereen witte sneeuw!. Toerleider Gerard stond mooi om 08:30 uur klaar om zijn zomerclubrit "net niet naar Waarde" te rijden. Helaas voor hem werd het gezien de weersomstandigheden "helemaal niet naar Waarde". Helaas voor de overige leden had de cafébaas zich niet aangepast aan de winterse omstandigheden en was de deur nog op slot. Met 7 man onder leiding van Leo werd er besloten een rondje Visdonk te wandelen. Het was mooi in het bos. Onderweg kwamen ze Bep (met man) nog tegen. Ook Christ de Rooy was bij hen. Christ sloot bij de groep aan. Gerard kwam gelijktijdig, deze keer met hond, aan bij het clublokaal. Ook Henk verschuren en Jos Vos kwamen nog even op de koffie. Het werd wederom nog een gezellige ochtend.

Zaterdag 30 maart reed groep 2 om half 9 voor het eerst dit zomerseizoen een rit. De temperatuur schommelde rond het vriespunt en het voelde vochtig koud. Vaste kracht Kees Ruyten koerste natuurlijk in oostelijke richting, want de (matige) wind kwam uit het noordoosten. Kees vertrok met Tonnie op kop, die na een tijdje afgelost werd door René, tot die problemen kreeg met zijn versnelling. Daarna kwam Wim Schot mee op kop voor de rest van de rit. Via Schijf reden ze naar de Zundertseweg en de Pannenhoef, daarna om Rijsbergen heen en over de A16 naar de Galderse Meren. Na 35 km waren ze om 9:55 uur in Meersel Dreef. Vijf minuten te vroeg voor Martens die klokslag 10 uur open gaan. Daarom werd koffie gedronken bij de Paters, met een lekkere appelflap erbij. Daarna reden ze langs Hazeldonk aan de kant van Joost en daarna richting Maxburg. Na Wernhout reden ze door de Groenestraat naar Achtmaal, Nieuwmoer en binnendoor naar Horendonk en zo naar Essen en Nispen. Om twee over 12 waren ze terug, net op tijd voor Ad Lambregts, die gevraagd had om 12 uur terug te zijn.

Een half uurtje later dan groep 2 hadden zich al weer 26 leden verzameld, waarvan er 24 met Alfons de 115 km lange clubrit Langs de Grenzen gingen rijden. Leo en John reden op eigen gelegenheid met groep 3 een rondje met tussenstop in De Wildert. De rest reed zich warm achter Cees van Sluijs en Alfons via Essen, Huijbergen en Ossendrecht naar Rilland. Van daar ging het slingerend door de polder langs Gawege naar Waarde. Stond op de kalender vorige week de rit "Net niet naar Waarde", die veranderd moest worden in "Helemaal niet naar Waarde", deze keer werd het de grens tot hoever ze Zeeland in reden. Zo kan Gerard toch zeggen dat hij in Waarde is geweest dit jaar... Langs Oostdijk en Krabbendijke reden ze terug naar de Stationsbuurt en door Rilland naar de kantine van tennisvereniging Bathse Kreek. De avond tevoren had de dochter van Alfons al twee appeltaarten gebakken en 's morgens haar vriend nog snel een derde toen hij hoorde dat ze met 24 man koffie kwamen drinken. Maar goed ook, want 22 leden wilden de appeltaart wel proberen, al of niet met slagroom.

De appeltaart bij de tennisvereniging Bathse Kreek was lekker. Ook voor ons Christje. Hij had speciaal zijn slabbeke meegenomen.

Om 5 over 12 werd daarna vertrokken voor de tweede etappe. Langs het Spuikanaal ging het langs het Schelde-Rijnkanaal naar Zandvliet. Daar werd tot groot genoegen van Toine en Toine (op zijn Roubaix-fiets) de kasseistrook genomen en daarna reden ze naar Berendrecht en langs Oud Broek naar Putte. Richting Heide en Kijk Uit en Kalmthout werd gevolgd door de Kalmthoutse Heide. Na de oversteek bij Hoek hoefde alleen nog binnendoor richting Nispen gereden te worden om Roosendaal weer te bereiken om 10 over twee. Daar werd door een aantal leden nog even geëvalueerd hoe het met hun eigen grenzen gesteld was...

Tweede Paasdag stond de eerste regelmatigheidsrit al weer op het programma. Pierre had hem toch al wel een beetje zitten knijpen in de voorgaande dagen, want een beetje overmoedig had hij alle leden beloofd om het hele door Tonnie uitgezette en door hem gecontroleerde parcours sneeuwvrij te houden. Gelukkig bleef de sneeuw beperkt tot wat oude sneeuwranden op schaduwplekken. De belangstelling was weer heel behoorlijk, want 4 enkelingen, 9 duo's en 5 trio's deden deze dag mee. Tonnie had deze keer een mooie route bedacht via Nispen, Wouw, Borchwerf 1 en 2, Oud-Gastel en Oudenbosch weer terug naar Roosendaal. Daarbij kwamen de deelnemers langs onze sponsors TD Kozijnen en Van Krimpen. Natuurlijk was er achteraf alleen maar waardering over de voortreffelijke routebeschrijving en viel er weinig na te praten. En als er al iemand verkeerd gereden was, dan lag dat geheel en al aan zijn eigen onoplettendheid ...