Archief

Zaterdagmorgen 3 september 2011 vertrokken om 8:00 uur 24 fanaten voor een rit van 105 kilometer. Pieter van Leijsen gaf aan dat ze eerst bij Jacques van der Heijden koffie zouden gaan drinken, dus Jacques wilde daar wel direct getuige van zijn. Hij ging meteen mee op kop. Ze vertrokken bij prachtig weer en al 15°C naar Horendonk. Op de Heiblok bij “’t Wit Uiltje” rechtdoor en via het bekende kapelletje van Jacques naar de Raaiberg. Jacques zei direct toen hij zijn huis zag: “Wat een rotzooi, hè.” En geen koffie. Dan door naar Klein Horendonk, naar Achtmaal, naar Wernhout, langs de Weduwenstraat en Sauna Diana. Daar kwamen ze het eerste geitenpaadje tegen, nl. “’t Frans Baantje” en 1,5 km achter elkaar rijden. Hier verloor door de oneffenheden iemand zijn pomp, dus stoppen en meteen maar een plaspauze. Dan ging de rit via de Waaijenburg verder richting Oekel, Klein Oekel en langs de A16 naar Effen. Uiteindelijk via het tunneltje in Liesbosch naar Prinsenbeek en weer langs de A16 naar het koffieadres van vandaag: “Elsakker”, om 10:00 uur en na 56 km. Omdat het inmiddels ruim boven de 20°C was en volop zon, zat iedereen buiten voor zijn kopje koffie.
Om 10:30 uur werd weer vertrokken, deze keer met Toon van den Broek mee op kop, meteen richting Mark, langs het 2e geitenpaadje, met diverse veeroosters. Hier weer 3 km achter elkaar rijden. Dan even de gewone weg en dan direct bruggetje over voor het 3e geitenpaadje van ruim 2,5 km, de Haagse Dijk langs de Halsche Vliet in natuurreservaat “Strijpen”. Via de Leurse Molen naar Zwartenberg de brug over de Mark en meteen links de Markdijk op, het 4e geitenpaadje van 2 km. We gingen over de Lamgatse brug, fietsbrug over de Mark, de Goudbloemsedijk en de Antoinedijk naar Stampersgat. Dan naar Oud Gastel, een zijweggetje van de Oudendijk, de Rolleweg en jawel, het 5e geitenpaadje van 1,5 km rondom Blankershove naar de Veerkensweg. Via Gastels Veer kwamen ze in de Vroenhoutseweg, waar ze zagen dat restaurant “Vroenhout”weer “onder de pannen” is en waar direct daarna Jacques van der Heijden lek reed. Nu kwamen de “voordelen”van zijn “single speed” er wel uit. Band repareren, oké, maar toen het wiel er goed inkrijgen. Al bij al vond niemand die 10 minuten zo erg, want ze stonden bij 25°C van de zon te genieten. Eindelijk weer op pad richting “t Anker”, dan via de Bulkstraat naar Wouwse Plantage om via de Lind in Nispen weer bij Huis ten Halve aan te komen om 12:30 uur en de boekjes op te halen. Menigeen had kleinere of grotere stukken nog nooit gefietst.

Groep 2 vertrok met 6 man onder leiding van Tonnie. Via de Brembosch, Westelaarsestraat, Boerenweg en Heerlesebaan reden ze naar het Laag, waar het wegtracé van rijksweg A4 wordt gerealiseerd. En zowaar, zelfs Tonnie reed daar een doodlopende weg in en kon dus niet verder. Dan maar terug. Via Halsteren, het bedrijventerrein van Bergen op Zoom, langs de Binnenschelde naar de Bergse Plaat. Door de Kraaijenberg zijn ze verder langs de Duintjes gereden om in Woensdrecht bij Non Plus Ultra koffie te drinken. Na deze rust zijn ze via de Boompjesdijk en Ossendrecht richting Zandvliet gereden. Juist voor het viaduct bij Zandvliet wist Tonnie nog een aardig keienpad te liggen. Gelukkig was er wel een klein en smal stukje asfalt weggelegd waar gretig gebruik van gemaakt werd. Nadat ze linksaf waren gegaan eindigde ook hier de asfaltweg. Ze hadden dus de keuze: of terug of doorrijden via de onverharde weg. Geen probleem voor Tonnie, dan maar door het zand en de rest dus volgen. Toch een aardig weggetje voor misschien de regelmatigheidsrit! Via Ossendrecht, Huijbergen en de Schouwenbaan zijn ze terug naar Huis ten Halve gereden. Met 80 km op de teller en het perfecte weer (lekker warm, geen wind) kunnen we weer spreken van een prachtige rit.

Zondag 4 september miezerde het nog een klein beetje toen AKN om tien voor half 9 weggeschoten werd voor hun Javadorit. Desondanks waren er toch 14 leden present voor dit kampioenschap. Daaronder zelfs het kersverse bruidpaar Mathijssen. Met de teller van Cees Mathijssen als ijkpunt werd de bijna 80 km gereden met een gemiddelde van 26 km/u. Net voor de afslag naar de Bloemendijk reed Alfons lek, die daarop de controlekaartjes overdroeg en geholpen werd door Toon en Jacques. Doordat zij rechtstreeks naar Dinteloord konden rijden, hadden zij net over de Dintel de groep alweer te pakken. Zoals gewoonlijk zat iedereen bij het College al te wachten op onze aankomst, waarop de uitslag van de eerste 3 tijdwaarnemingen op het bord verscheen. Op dat moment stond AKN tweede. Na de verloting, waarbij AKN voor de verandering eens buiten de prijzen viel, volgde de ontknoping waarbij AKN net buiten het podium viel.

Iedereen ontzettend bedankt
voor de lieve reacties en/of kaarten voor onze bruiloft, ontzettend lief allemaal!!!!!

Veel groetjes Jörgen en Ilse Mathijssen

Voor groep 2 stond om 8.30 uur enkel Henk Verschuren bij Huis ten Halve gereed om een ritje van ca 60 km te rijden. Het was droog, niet koud, dus goed fietsweer. Verder was er echter niemand meer te zien. Dus besloot Henk om zelf maar een ritje te rijden. Jammer, want de thuisblijvers hadden wederom geen gelijk.

Zaterdag 10 september had toerleider Wim Mouws zich verslapen en meldde hij zich om 8.02 uur bij Huis ten Halve waar 25 man inclusief Piet Langelaan geduldig op hem stonden te wachten. Wim vertrok via Schijf met Chris S. op kop. Voor Schijf nam Jack v.d. Heijden het even over, omdat Wim nog moest ontbijten. Verder ging het via Scherpenberg, Klein-Zundert, Rijsbergen naar Meerseldreef. Ondertussen hadden Bas en René de kop overgenomen en werd René weer gewisseld voor Chris, want de toerleider had rust nodig. Na het Paterspad, Wortel en Rijkevorsel kwamen ze in het voor iedereen bekende café Sport in St. Jozef voor een "taske" koffie/thee. Na de rust stonden 2 mensen lek, nl. Cees Mathijssen en Peter Schoonen. Na de reparatie vertrokken ze langs het kanaal richting St. Lenaarts. Na 2 km waren er weer 2 lekke banden: terwijl Ad Lambregts stond te kijken bij de lekke band van Christ de Rooy liep spontaan zijn band ook leeg! Bas hielp weer mee op kop en ook René liet zich regelmatig voorop zien. Verder ging het richting Loenhout, Braken, Achtmaal en Lange Schouw terug naar Huis ten Halve. Precies 100 km stond daar op de teller.

Groep 2 reed met Kees Ruyten en Hennie Manniën op kop een ritje van 82 km. Omdat er zoveel leden met de 100 km mee reden waren zij slechts met 7. Op zoek naar nieuwe weggetjes lukte het Kees zelfs om verkeerd te rijden. De deelnemers wisten niet wat ze meemaakten. Uiteindelijk kwamen ze via Achterbroek, Gooreind, de Bredabaan, Wuustwezel en Brecht bij de Visputten waar ze koffie dronken. Na de koffie nam Tonnie het commando over, om samen met Hennie de route terug te bepalen.

Zondag 11 september stonden 21 gemotiveerde AKN-ers aan de start om mee te gaan naar de speeltuin van Alfons, zoals Wim Mouws het noemde, oftewel de clubrit westbrabantse Ardennen. De nacht tevoren had het onweer behoorlijk aan de bomen geschud, waardoor hele lagen eikels, bladeren en beukennootjes het wegdek bedekten. De eerste klim was natuurlijk weer het spoorwegviaduct in Essen, waarna er warm gereden kon worden tot het Hageland in Ossendrecht. Via de Nieuwe Weg werd de derde klim opgezocht bij het Hondseind. In Pottenbergen was er zoveel water en modder naar beneden gekomen, dat het even op een veldrit leek. Gelukkig kwam iedereen er goed door, maar de vierde klim werd daardoor op het gemakje genomen. Bij Calfven werd de Maareberg voor het eerst van de westelijke kant genomen. Sinds dit jaar ligt daar een fietspad, wat bovenaan eindigt met 10 meter kasseien. Op die bolle kant ging medekopman Chris ineens onderuit, waarbij hij Toon meenam. Het liep redelijk goed af, alleen klaagde Toon een beetje over een zere hand. Die kan hij gelukkig komende week tijdens zijn vakantie aan de Moezel een beetje ontzien... In de Onderstal werd de zesde klim genomen en natuurlijk was de Rijzende Weg nummer zeven. De afdaling over de kasseien werd gezien het gevaar daarop geschrapt en via de Antwerpsestraatweg ging het nu naar Korteven. De klim achter Mattemburg moest echter ook geschrapt worden, want de Beukendreef was afgesloten in verband met een loopwedstrijd. Zo bleef het deze keer bij 8 klimmetjes, waarna via Heimolen achter het vliegveld langs naar Wouwse Plantage, de Mariabaan en Nispen Roosendaal weer opgezocht werd. Daar gaf Jan nog een rondje koeken, die de vorige avond overgebleven waren. Die gingen erin als koek!

Geert kon voor groep 2 kiezen tussen de op de site vermelde 60 km en de 50 km uit het boekje. Het weer was goed dus koos hij voor de 60 km. Samen met Henny op kop vertrokken ze met 10 man. Door de Tolberg, de Rietgoorsestraat en de A58 over zijn ze via de Boerenweg naar de Heide gereden. Daarna werd weer de A58 overgestoken om via Klavervelden en de Heimolen langs de Zeeuwse Weg naar Non Plus Ultra te gaan. Net voor het koffieadres was de Woensdrechtse Boerendag en moesten zij omrijden via de bekende kasseien, om via de Rijzende weg naar Non Plus Ultra te gaan. Na wat gemor zijn ze heel op het koffieadres gearriveerd. Na de koffie zijn ze rechtdoor de polder in gegaan. Daar kregen ze te maken met een stevige tegenwind. Maar toen ze de wind in de rug hadden, fietsten ze heerlijk door Ossendrecht, Huijbergen, Trapke Op en Nispen naar ons clubhuis. Daar waren ze om half twaalf met 63 km op de teller en zonder lekke banden.

Zaterdag 17 september stonden om 8:00 uur 18 enthousiastelingen bij Huis ten Halve en bij 13 °C te wachten voor het vertrek. Pieter van Leijsen stelde de groep eerst voor de keuze: het stuk van Alphen naar Gilze door het bos of langs de snelweg. Het merendeel koos voor door het bos, waarmee de rit vaststond en er werd vertrokken. Naast Pieter nestelde zich Bas Koopmanschap, om samen de gehele rit op kop te gaan. De rit ging langs “het Wit Uiltje” en Klein Horendonk naar Achtmaal. Vandaar richting Wernhout en bij Wernhoutsbrug langs Parc Patersven (In 1960 begonnen daar de paters Lazaristen met een camping, die ze in 1970 zelf weer verlieten; vandaar de naam). Via Tereik reden ze België binnen en via de Vlamingstraat kruisten ze de A16+HSL.

Groep 2 reed met Kees en Hennie op kop 8 man sterk een rondje van 80 km. Via Klein Venetië reden ze rondom Nieuwmoer, om langs Kijkuit naar Putte te rijden. Door Ossendrecht ging het daarna naar Woensdrecht waar koffie gedronken werd bij Non Plus Ultra. Om toch aan de kilometers te komen reden ze na de Heimolen terug naar Huijbergen, om via de Wildertse Duintjes weer naar Roosendaal te koersen.

Zondag stond onze jaarlijkse sponsortocht op het programma. Jan Bakker en Dim deden het kopwerk voor de 31 man sterke groep en in tweede positie hielden Tonnie en Jan Dinkelaar in de gaten of alles goed ging. Ook onze sponsor Marco Wilschut was na alle verhuisperikelen weer van de partij, om zijn totaal aantal gereden kilometers dit jaar met maar liefst 300% uit te bouwen. Net na de Tolberg reed Kees Ruyten lek, maar de reparatie verliep vlotjes, zodat de knooppuntenroute al snel weer opgepakt kon worden. Via Wouwse Plantage ging het naar KLavervelden om langs het vliegveld naar Huijbergen Noord, Huijbergen Centrum, Huijbergen Zuid en Huijbergen Oost te rijden. Boven Essen-Hoek langs reden ze daarna langs het college naar Essen en zo naar Nispen. Cees en Jan konden het niet laten om daar nog even snel het peloton buitenom de Honingsbossen in te halen. Geen wonder want het gerucht gaat dat Jan op zijn singlespeed gesignaleerd is bij de Heidestoempers... Als verrassing was de door Marco Wilschut van Van Krimpen gesponsorde koffie met gebak deze keer bij Tivoli in Nispen gepland. Ook tot verrassing van Marco, want die had gepland vanuit Tivoli Oudenbosch naar huis te rijden. Er werden snel wat terrastafeltjes en stoelen naar binnen gebracht, want bij een temperatuur van een graad of 14 was het buiten niet echt aangenaam te noemen. Iedereen had de keus uit appel-, kersen- of abrikozenvlaai met of zonder slagroom en dat ging er wel in. Na de koffie werd Jacques nog even thuis afgezet en werd een rondje Schijf gemaakt om aan de 60 km te komen. Vlak voor aankomst seinde Alfons Jan in dat het eerste rondje voor hem was in verband met zijn verjaardag, waarop hij prompt lek reed. Jan stuurde vriend Cees terug om Alfons bij te staan, maar dat was niet nodig, want Geert en Ilse hadden daar al keurig voor gezorgd. Na de serenade voor Alfons volgde bij Huis ten Halve ook nog een serenade voor Ilse en Jörgen die ieder een half rondje gaven i.v.m. hun huwelijksdag.

Zaterdag 24 september stonden maar liefst 31 AKN-ers te trappelen van ongeduld voor de clubrit Tholen. Ook Eric Langelaan was na een hele tijd van afwezigheid weer present. Het was nog erg fris maar het zonnetje deed zijn best om er een mooie rit van te maken. Klokslag 8 uur blies ALA op zijn fluitje en weg waren ze, door de Tolberg via Welberg naar Steenbergen. Door werkzaamheden was de Oost Havendijk afgesloten, zodat ze een andere weg insloegen naar Heense Molen in plaats van De Heen. De brug gingen ze over bij Nieuw-Vossemeer en door de polders van het eiland Tholen. Enkele wegen waren door de boeren met het binnenhalen van de aardappel- en bietenoogst dankzij de zon veranderd in Zeeuwse kasseiwegen (dikke klonten harde klei). Gelukkig dat het droog was anders waren ze onherkenbaar geworden. Misschien dat de clubrit Tholen eerder in het seizoen gepland kan worden. In Stavenisse deed de kastelein van het Packhuys net zijn deuren open, zodat ze daar een lekker bakje koffie konden drinken.
Na de koffie gingen ze weer op huis aan via Smerdiek en De Pluumpot richting Tholen. Maar doordat de dijken verzwaard dienen te worden, was de zeedijk afgesloten voor fietsers. Ze reden daarom verder achterlangs Scherpenisse en Poortvliet , (ALA reed hier zijn zesde lekke band) en over Zeeuwse kasseistroken en verlieten bij Tholen het eiland om via Halsteren en de Brabantse Wal langs de Wouwse Tol naar Nispen te rijden. Bij Huis ten Halve hadden ze 103 km afgelegd met een gemiddelde van 27 km p/u.

Met zo'n grote deelname bij groep 1 is de spoeling voor groep 2 natuurlijk dun. Toch kon Kees nog met Jos en Hennie op pad voor een experimenteel rondje. Met zo'n klein groepje kun je eens een onbekende weg inslaan en kijken waar je uitkomt. Dat was dan ook precies wat ze deden. Zo reden ze richting St. Job, richting Overbroek en langs het kanaal naar Rijkevorsel. Daar werd bij café Het Centrum koffie gedronken. In plaats van in Loenhout kwamen ze daarna in Brecht uit, waarna alsnog Loenhout gevonden werd en via Braken en Achtmaal terug naar Roosendaal gereden werd. Door het omweggetje naar Brecht kwam het totaal uiteindelijk op 88 km uit.

Ook zondag 25 september was de animo groot. 7 enkelingen, 7 duo's en 6 trio's reden de regelmatigheidsrit. Daarvan hadden 29 leden ook de eerste rit gereden, dus het aantal kanshebbers op de titel Clubkampioen 2011-2012 is beperkt. 8 Leden die wel de eerste rit gereden hadden waren nu afwezig en omgekeerd waren er nu 10 leden die de eerste keer niet aanwezig waren. Tonnie Dekkers had ter gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag een dubbele route uitgezet die globaal het Heidepad volgde. De eerste keer dat je AKN-ers tegen komt denk je dat je verkeerd bent gereden, de tweede keer denk je dat de route over hetzelfde parcours terug komt en de derde keer gaat je een een lichtje op, dat we dat een paar jaar geleden ook gehad hebben ! Na afloop werd nog even lekker nabeschouwd en geproost op Tonnie. De uitslag van de Eerste Regelmatigheidsrit kon ondertussen ook nog bekeken worden, waarin Jos zich keurig aan kop had genesteld. Jos is een meester in het timen hoelang hij moet stilstaan of surplacen om precies op tijd binnen te komen. Jac Embregts was aan de zijde van Toon Feyns ook weer present om zijn hoge klassering van de vorige keer te verdedigen.