JUNI 2011
Zaterdag 4 juni beloofde een mooie zomerse dag te worden. 21 Leden hadden wel zin in een zomers uitstapje naar camping Scheldeoord bij Baarland in de Zak van Zuid-Beveland. Rob had deze dag ook gekozen voor een rondje met Audax en ook de afdeling Zevenbergen was present met 2 man. Bij de Wouwse Hil dacht Ad Lambregts even links van de weg te kunnen blijven rijden, maar Ala (schrijf je dat zo?) strafte meteen met een lekke band. Het buitenbandje en het latex binnenbandje gingen er vlot af. Daar had Ad zelfs geen bandenafnemers voor nodig. Binnen tien minuten zaten ze dan ook weer op de fiets om achter Chris en Alfons naar Zeeland koers te zetten. De kasseien van de Hoogewaardse Dwarsweg werden maar liefst door 16 deelnemers genomen, al verklaarde Jan Vermunt Alfons rijp voor de psychiater en gaf Gerard de rit meteen een dosis minpunten. Bij Krabbendijke werd de Oude Zeeuwse Weg verlaten om via Oostdijk en het industrieterrein van Kruiningen (niet zo mooi als dat bij Lillo natuurlijk) naar de brug over het Kanaal door Zuid-Beveland te rijden. Bij de Caisson werd de snelweg overgestoken en ging het verder via Eversdijk naar 's-Heer Abtskerke en Nisse. Na de prachtige dorpskern werd even een plaspauze ingelast en daarna ging het langs de Zwaakse Weel over de dijk richting Oudelande en Baarland.
Camping Scheldeoord was met dit prachtige Hemelvaartsweekend goed bevolkt. De jongedame van de catering was waarschijnlijk nog in haar inwerkperiode, want zij was nog niet zo efficiënt in het opnemen en afleveren van consumpties. Gelukkig kreeg zij veel mondelinge steun van Arnold... Na een kleine 40 minuten kregen de mensen aan de laatste tafel hun tweede consumptie en was de borstkas van Gerard genoeg bijgebruind om weer op de fiets te kunnen. De wind uit noordoostelijke richting woei nu tegen, maar na de stormkracht van vorige week was dat natuurlijk peanuts. Van 's Gravenpolder tot Kapelle werd buitendijks gefietst, waarna het weer binnendijks via Schore naar de sluizen van Hansweert ging. Chris vond het daar wel mooi geweest en gaf de kop over aan Toine van Oers.
Na Kruiningen kon er meteen weer buitendijks gefietst worden want het broedseizoen van de grutto (tot 1 juni) was voorbij en daarmee was de weg ook weer open tot Waarde. Op speciaal verzoek van Jacques van der Heijden werd daarna weer de Westerschelde opgezocht en tot Bath gevolgd. Toen Alfons na de Anna Mariaweg rechtsaf ging wisten Arnold en John van Houten al genoeg en namen zij op hun gemak een plaspauze om daarna linksaf te gaan. De rest ging inderdaad over de kasseien bij de voormalige Ossendrechtse Haven. Toon Verstraten kwam nu naast Alfons op kop. Na Ossendrecht reed de groep langs camping de Boskeelen naar de Putseweg en bij Jagersrust naar Huijbergen. Gerard (en Jan) waren even daarvoor afgehaakt op zoek naar verkoeling voor zijn brandende voeten. In Essen Hoek konden Jacques en Peter de verlokkingen van de Bostella na de derde kasseistrook niet weerstaan, zodat 19 deelnemers koers zetten naar Essen. Daar kregen Bas en Toon nog even hun zin en mochten ze de laatste kilometers naar Huis ten Halve nog even op kop rijden. Dat vond Alfons helemaal niet erg, want het was toch wel een zware tocht alles bij elkaar. Bij Huis ten Halve gaf Wil Roovers nog een rondje naar aanleiding van zijn 62e verjaardag, waardoor het vochttekort weer een beetje aangevuld werd.
Groep 2 reed 's morgens een rondje richting Breda. Dat hadden Ad, Wim en Kees de dag ervoor samen verkend. Ad en Wim kregen van Kees alle vertrouwen om de rit alleen voor te rijden. Jacques van Benthems blessure viel toch zoveel mee dat hij alweer voorzichtig aan het fietsen is en een ritje van dik 80 km wel aandurfde. Tien man sterk reden ze via Schijf en Klein-Zundert naar het trambaantje richting Hazeldonk, langs de A16, de Galderse Meren, het Liesbos en de voormalige manege bij Prinsenbeek naar Den Elsakker. Daar werd koffie gedronken en daarna kon wind mee de terugweg opgezocht worden. Dat ging langs de Mark naar Zwartenberg, Zevenbergen, de Lamgatse brug, 't Gors, Hoeven en Bosschenhoofd naar Roosendaal. Bij de Zwaantjesdreef sloeg Kees af naar huis en mochten Ad en Wim het laatste stukje helemaal zonder toezicht doen...!
Zondag 5 juni werden veel AKN-ers 's morgens wakker van een harde regenbui, waarop ze zich nog eens lekker omdraaiden in hun bed. Natuurlijk gold dat niet voor Willy, John en Henk die samen groep 2 vormden en hun 50 km gingen fietsen. Omdat Geert met een bacteriële infectie kampt moesten ze helemaal alleen hun weg zoeken. Waarschijnlijk is dat de reden dat ze niet in Moerstraten maar in De Wildert uitkwamen...
Groep 1 reed met Gerard Loontjens bijna naar Waarde. Zij waren met zijn twaalven. Toon Jansen, nog helemaal fris omdat hij de dag ervoor niet gefietst had, deed samen met Gerard het kopwerk, waarbij Gerard op de terugweg tegen de wind in, meer achter dan naast hem fietste. Omdat de weg natuurlijk goed nat was, spatte er veel vuil op en was het risico op lekke banden groot. Dat merkten Toine van Oers en René (liefst 2x lek) aan den lijve. Op de terugweg kregen ze ook nog een beetje verkoeling van boven en terug bij Huis ten Halve zorgde John ook nog voor wat verkoeling door alle aanwezigen te trakteren in verband met zijn verjaardag.
Zaterdag 11 juni werd een soort reprise van de clubrit naar Baarland van de week ervoor. Met als voornaamste verschil zo'n graad of 15 minder warm en een regenbuitje als verfrissing. De 20 deelnemers zaten onderweg dus niet te snakken naar verkoeling voor de inwendige mens of de voeten. Het was fris en de meesten hadden een trui met lange mouwen aan of een korte trui met armstukken en of beenstukken. Het spetterde wat maar dat mocht de pret niet drukken. Chris reed via Nispen weg en liet de Hogewaardse Dwarsweg rechts liggen. Die bleef deze dag voorbehouden aan de profs van de ZLM Delta tour. Een aardig buitje deed de helft van de deelnemers besluiten om op de brug even de regenjas aan te doen. Jac Embregts reed net voorbij de Stationsbuurt lek, voor de eerste keer in twee jaar. Bij de Vlakebrug kwamen we de eerste deelnemers aan de Delta Ride for the Roses tegen. Bij al hun oversteken die we tegenkwamen waren verkeersregelaars ingezet. Na De Caisson, waar de groep wat onrust zaaide bij enkele deelneemsters en verkeersregelaars die ons ook voor deelnemers aanzagen, reden we deze keer binnendijks richting Hoedekenskerke. Bij het gemaal Maelstede mocht Jacques v.d. Heijden, net terug van 2x Alpe d'Huez helemaal en 2x voor driekwart, kijken of hij snel zijn band kon verwisselen. Met de hulp van Arnold lukte dat wonderwel, wat weer de nodige hilariteit opleverde. Onder het toeziend oog van de schapen die op de dijk liepen, lukte het Jacques toch redelijk vlug van band te verwisselen zodat we weer verder konden. Daarna begonnen Chris Sonke en Bas aan een stukje kris-kras door Hoedekenskerke, Kwadendamme, Baarland, Oudelande en Driewegen. Het einddoel was weer het Klompekot, waar de groep iets na elven arriveerde. De waardin was overrompeld door zo’n grote groep en stamelde dat ze zoveel kopjes niet in huis had. Ze stuurde haar poes naar boven en begon met het zetten van een paar kannen koffie.Na wat kunst en vliegwerk en hulp van René is het haar toch gelukt om iedereen binnen korte tijd te voorzien van een lekker kopje koffie, thee en de broodnodige twee cola voor Christ. Met wat hulp van het uitserveerteam van Audax was iedereen vrij snel voorzien. Na een half uurtje werd de terugtocht ingezet, waarbij het meteen begon te spetteren, maar het gelukkig niet echt door ging regenen. Toch reed Christ, onze verse 70-jarige, al snel lek en terwijl tientallen deelnemers aan de Delta Ride for the Roses ons passeerden (Totaal waren er 4000 deelnemers die samen een opbrengst van € 104607,- bij elkaar fietsten), probeerde Christ de zaak te repareren. Het moet gezegd: oefening baart kunst, want hij wordt er al wat handiger in.
Via Ovezande reden ze naar de Brilletjesdijk en Langeweegje reden we naar de kaasboerderij bij Nisse. Daarna reed toerleider Chris zelf ook nog even lek. Bijgestaan door Jan en Erik was dit euvel zo verholpen. Jan werd door Arnold meteen benoemd tot hoofdmecanicien. Verder ging het langs het ouderlijk huis van Kees Bal, een wielermaat van Janus. Janus had daar al eens oud en nieuw gevierd bij de familie Bal en heeft er een mooie herinnering aan. De zon kwam te voorschijn en zowaar werd het heerlijk fietsweer. Met de wind in de rug ging het naar 's-Gravenpolder, Eversdijk, Hansweert en reden ze over de sluizen naar Kruiningen.
Aangekomen bij Huis ten Halve was er 152 km afgelegd in een tijd van 5 uur en 48 minuten met een gemiddelde snelheid van 26,8 km/u.Klik hier voor de foto's van deze Clubrit Zak van Zuid-Beveland
Onder aanvoering van Henny Manniën en Kees Ruyten vertrokken om half negen 7 AKN-ers met groep 2 voor de clubrit van ca 80 km. De temperatuur was amper 13 graden. Met een dreigende donkere bewolking en westenwind vertrokken ze uiteraard richting het westen, Zeeland, om de blauwe lucht op te zoeken. Via Nispen en Westelaarsestraat zijn ze naar Heimolen gereden. Onderweg door de lichte regen toch maar onze regenjasjes aangetrokken. Jammer voor Tjebbe. Hij had zijn regenjasje vergeten. En Jos Vos had wel veel tijd nodig om zijn jasje aan te trekken. De mouwen zaten aan de binnenzijde helemaal aan elkaar geplakt. Voordat hij deze los had gepulkt.....! Jos zijn argument was, dat hij nooit in de regen rijdt en dat hij zijn jasje dus ook al jaren niet meer gebruikt heeft. Even later stopte de lichte regen, maar de jasjes werden toch aangehouden, dat was wel lekker warm. Na de Heimolen zijn ze richting de Oude Zeeuwse Weg gereden. Na de brug over het Schelde-Rijnkanaal reden ze rechtsaf de Oesterdam op. Heerlijk met de wind in de rug werd de 12 km lange dam afgereden. Net voor Tholen op de Ceresweg kreeg Henny nog een lekke band. Koffie werd gedronken in Tholen en daar in de zon konden ze buiten lekker op het terras zitten. Terug ging het via de Thoolse brug, Lepelstraat, Moerstraten en langs café De Maai naar Heerle. Na Heerle werd de rijksweg overgestoken en via de Westelaarsestraat, Brembos en Nispen zijn ze droog bij Huis ten Halve aangekomen. Met 75 km op de teller toch geen slecht resultaat.
Tweede Pinksterdag reed groep 1 met Theo rondom Standdaarbuiten. Perfect geassisteerd door Arnold v.d. Maat schotelde Theo de 14 deelnemers een verrassend ritje Schijf, Sprundel, Etten-Leur, Zevenbergen, Stampersgat, Borchwerf voor. Op de kasseistrook van Zevenbergen naar Klundert werd keurig gewacht tot Toine, Alfons en Jan en Peter de afslag voorbij waren, voordat ze linksaf sloegen. Ook met de geplande plaspauze werd vervolgens keurig gewacht tot ze de groep weer ingehaald hadden... Terug bij Huis ten Halve kwamen ze precies tegelijk met groep 2 aan. Die waren met zijn zevenen met John meegereden voor een rondje Wuustwezel, maar eigenlijk vooral voor de puddingbroodjes in De Wildert, waarop Ilse trakteerde. Ilse werd vervolgens luidkeels toegezongen vanwege haar verjaardag en John van Turnhout vond dat zo goed klinken, dat hij ook nog een rondje gaf ter ere van zijn verjaardag 10 dagen geleden. Toen was het mannenkoor maar zeer beperkt van omvang geweest, maar dat werd deze keer helemaal goed gemaakt.
Gezien de weersverwachtingen en de prognoses van buienradar voor het gebied rondom Kortrijk, waar de classic Johan Museeuw werd gereden, hebben de zich opgegeven 5 leden unaniem en in goed overleg besloten om niet te vertrekken. Deelnemers waren Ben Wesseling, Toine van Oers, Peter Schoonen, Jacques v.d. Heijden en Henk Verschuren. Dit besluit werd vrijdagavond pas om 22.00 uur genomen. Je hebt altijd hoop dat het weer beter wordt, maar de afstand naar Kortrijk van ca. 155 km (2 uur rijden) en het parkoers van gedeeltelijk kinderkoppen, dat bij een nat wegdek gevaarlijk kan zijn, speelde hierbij mede een belangrijke rol. Het heeft geen zin om het gevaar op te zoeken. Jammer het had een mooie dag kunnen zijn. Overigens had Alfons zich donderdagavond wegens privé-omstandigheden al afgemeld.
Voor de clubkas kwam het ook beter uit, de penningmeester zal blij zijn.
Nee, nee het waren dus geen watjes, maar effe gezond nadenken moet ook kunnen bij Vutters. Dat wil niet zeggen dat je natuurlijk thuis moet blijven. Je kunt gewoon met de thuisblijversrit meedoen. En dat deden Jacques en Peter dan ook. Samen met toerleider Kees Ruyten, Willy, Janus en René reden zij de 100 km van Berkenbeek na. Nadeeltje was wel dat de route windaf wegging en dat is Kees eigenlijk niet meer gewend. Gelukkig was het parcours erg slingerend en viel het zodoende mee op het stuk wind tegen. Bij camping Liesbos werd na 53 km koffie gedronken. Bij sprundel draaide Janus af naar Oudenbosch en René en Willy naar Roosendaal. Kees volgde de route naar Pannenhoef, maar toen de lucht boven Achtmaal zwart werd nam ook hij de kortste route via de Buijssche Heide en Jagersrust naar Roosendaal. Zodoende kwam hij samen met Peter en Jacques aan met 90 km op de teller.Ook zondag 19 juni mocht Kees de meute leiden. Voor groep 2 was geen animo, dus Tonnie reed lekker met groep 1 mee en Jan Buijk claimde meteen een koffiestop, nu groep 1 en 2 dus samen reden. Afgesproken werd om naar Het Witte Paard te rijden in Putte. De 13 deelnemers namen eerst een kijkje op de Kalmthoutse Heide, waar in de zwartgeblakerde vlakte het groene gras al zichtbaar werd. Bij De Wildert haakte Jos Vos af met knieproblemen. In Kalmthout moesten de regenjacks aan, waarbij een aantal leden bleef schuilen. Bij De Kar zag de groep van Kees ze in de verte weer rijden, maar ondanks de nodige inspanningen van Bas konden ze niet meer voor Het Witte Paard ingehaald worden. Na de rust volgde bij camping Hazeduinen de tweede stortbui van de dag. Via Jagersrust, Huijbergen en Wouwse Plantage ging het weer terug naar Roosendaal.
De rit van groep 1 ging vanwege de slechte weersomstandigheden (12 °C en regen) en de verdere weersverwachting (=buienradar: aanhoudend slecht)) niet door. Toen Pieter om 8:00 uur ging kijken bij Huis ten Halve werd hem al definitief duidelijk, dat dit geen fietsweer was om 5 uur in te rijden. Bij Huis ten Halve stond alleen Toon Jansen en daar bleef het bij. Om 8:05 uur ging Pieter weer terug naar huis. Toon ging toch nog rondje rijden en zou langs Jac van der Heijden rijden om te zien of die met hem mee ging. Om 9:00 uur werd fietscafé “’t Klosterke” in Den Hout door Pieter afgebeld: volgende keer beter en beter weer.
Zondag 26 juni waren de weersvoorspellingen een stuk beter. Aan de vooravond (-ochtend) van een paar tropische dagen was de animo er dus ook weer. Samen met Henny ging Geert bij groep 2 op kop om met TIEN man te gaan rijden. Na een behoorlijke tijd afwezig te zijn geweest was Cees van Sluijs weer eens present en moest hij veel handen schudden van leden die zich (opnieuw) aan hem voorstelden. Ook Wim Mouws was weer present. Via Steenpaal, de Horendonk en Ellewaard reden ze naar de Nieuwmoer door de Maatjes, Wuustwezel, de Bleken (dit kent zelfs John van Turnhout niet) naar Achterbroek en daarna naar het koffieadres in de Wildert.Na de koffie zijn ze via de zwarte Kalmthoutse heide naar Essen Hoek gereden en zo binnendoor naar Nispen waar ze om 11.45 uur met 65 km op de teller aankwamen. In de Maatjes miezerde het wat, maar voor de rest was het heel goed fietsweer. Dat vond ook groep 1 die achter Alfons en Jacques v.d. Heijden aan ging voor een rondje Zuidwesthoek. Bij de Mariabaan gaf Jacques de kop over aan Toon Jansen. Achter Wouwse Plantage langs ging het via de Moerkantsebaan naar de Heimolen. Daar werd overgestoken naar de Bergse Plaat om langs het Schelde-Rijnkanaal naar de Kreekraksluizen te rijden. Daar reed Jacques van Benthem lek en ondanks dat hij fietsenmaker is werd hij weer goed geholpen door o.a. Arnold en Jacques v.d. Heijden, al gooide die laatste wel per ongeluk de buitenband weg... Na het Schelde-Rijnkanaal reden ze richting Ossendrecht, met inmiddels Chris Sonke als medekopman. Toen er gewacht moest worden op een groep quad-liefhebbers passeerde een groep toerfietsers met daarin de broer van Wim, die daarop een eindje mee op reed. Via Pottenbergen werd Ossendrecht linksom gepasseerd. Op de Onze-Lieve-Vrouw-Ter-Duinenlaan reed de groep over het fietspad, maar Jacques v.d. H., Pierre L., Toon J., Willy en Henk namen de rijweg. Bij Jagersrust reden ze rechtdoor richting Huijbergen, maar de route ging linksaf. Jacques zag het en draaide terug. De rest dacht de groep verderop weer wel op te pikken, maar dat lukte natuurlijk niet. Zodoende reden 17 leden via de Nolse Baan naar Essen, Nispen en Huis ten Halve.
