JULI 2011
Op zaterdag 2juli meldden 21 toerfietsers zich bij Huis ten Halve voor een tocht naar Brandwijk in het Groene Hart. Met een matige noordwestenwind op kop reden Pierre Lasaroms enJac Embregts via Langedijksestraat naar Bosschenhoofd en Hoevense Beemden naar Zevenbergen. Daar stonden de Zevenbergse kleppers Henk Ulehake en Wim Stoop hen op te wachten, om het totaal op 23 deelnemers te brengen. Direct na de Moerdijkbrug ging het rechtsaf de Biesbos in. Via een pas nieuw aangelegd fietspad bereikten ze de buitenwijken van Dordrecht. Na de golfbaan en de brug over de Nieuwe Merwede ging het via een klein stukje industrieterrein van Sliedrecht richting Oud-Alblas. Na de pas gerestaureerde molen gepasseerd te zijn ging het richting Streefkerk. Ze maakten dit ommetje omdat nog niemand lek gereden had en ze anders te vroeg voor de koffie waren. Voor Streefkerk ging het rechtsaf op een fietspad met een groenstrook ertussen. Na wat bruggetjes en het gehucht De Donk gepasseerd te hebben (en eindelijk wind in de rug) ging het richting Brandwijk voor de koffie. Daar kwamen de complimenten over de mooie route die Pierre en Jac uitgezet hadden; ook van Arnold v.d. Maat. Voor sommigen lagen hier nog mooie sportieve herinneringen, maar dan wel van 20 tot 30 jaar geleden: toen schaatsten o.a Chris S.,Theo J. en Cees v. D. de molentochten.
Na de koffie en cola genuttigd te hebben in Café de Boerenklaas ging het via Ottoland en de metershoge rietkragen naar Giessenburg. Na Schelluinen en de brug over de Nieuwe Merwede ging het richting Werkendam. Langs een oud fort en over de papsluis reden ze over Nieuwendijk richting Hank. Na de oude Moerdijkbrug gepasseerd te zijn fietsten ze richting Made. In het buitengebied van Made kwam Theo in aanvaring met een onwillige automobilist. Theo wilde die meneer wel eens spreken, maar die koos wijselijk het hazenpad, gezien de blik en vuist van T.J. Na Helkant en Wagenberg kreeg de groep de wind op kop, maar de kopmannen werden keurig geholpen door Rene v.d. A., Bas K. en Wil R. In Langeweg werd afscheid genomen van Cees van Dongen die 's morgens al van Prinsenbeek was gekomen. Ook de mannen van Zevenbergen keerden huiswaarts. Over de Lammergatsebrug en Goudbloemsedijk ging het tenslotte naar Oudenbosch en Zegge, waarna ze in Roosendaal aankwamen met 153 kilometer op de teller en geen lekke banden.
Groep 2 reed richting Zegge met 10 man, want de wind stond noordnoordwest. De route ging deze keer via Kruisstraat, Oud-Gastel, Stampersgat, Dinteloord, de Bloemendijk, Steenbergen, Welberg naar Moerstraten. daar werd koffie gedronken bij Van Pul. Vervolgens reden ze via 't Laag naar de Schansbaan, De Heide, Klavervelden, Moerkantsebaan, Ouwerveldenweg, Mariabaan, Julianaweg en Dennestraat naar Nispen. Met 80,2 km op de teller en een gemiddelde van 27,3 km/u kon er daarna tevreden teruggekeken worden op een mooie fietstocht.
Zondag 3 juli stond de Machinistentoer op het programma. 42 Deelnemers telde deze tocht maar liefst, waaronder 6 familieleden of collega's van Piet Bianchi. Zoon Rico nam de kop samen met Chris Sonke. De afspraken waren dit jaar wat minder, want er was geen trein te bekennen onderweg...! Het rondje ging via Nispen naar de Wouwse Tol en binnendoor via De Heide naar Klavervelden. Daar was het extra druk, want er werd gestart voor de Brabantse Walfietstocht. Achter Mattemburg langs reden ze daarna naar Non Plus Ultra. Deze keer werd er niet gestopt, omdat door de grootte van de groep dit veel tijd zou kosten. Via de Boompjesdijk ging het dus meteen verder naar Ossendrecht en Huijbergen. Vlak voor Huijbergen kwam een chauffeur van een zwarte BMW in de problemen toen hij met grote vaart een achter de groep rijdende auto in ging halen en daarbij een fietser raakte die samen met enkele anderen onderweg bij de groep aangesloten was. Deze verloor daardoor zijn evenwicht en ging over de kop de kant in. De BMW reed door zonder te stoppen. De groep stopte natuurlijk wel. Gelukkig leek de schade mee te vallen en kon de aangeredene al hinkend weer op staan. Jammer genoeg had niemand in de consternatie het kenteken op kunnen nemen, anders had er nog werk van gemaakt kunnen worden. De laatste kilometers naar Roosendaal bleef het nerveus in de groep en moest er voor zowat elke tegenligger, fietser of auto, achterin de groep flink geremd en uitgeweken worden. Gelukkig bleef dat allemaal zonder gevolgen en was de groep iets na elven weer terug. Bij de koffie kregen de deelnemers de nieuwe clubbladen uitgereikt en gezelschap van de weduwe van Piet en nog enkele familieleden. Toon Verstraten zag zijn kans schoon om een grote groep te trakteren en voorzag iedereen van een consumptie ter gelegenheid van zijn verjaardag op 8 juni j.l.
Van Cees Mathijssen kwam het leuke bericht dat hij als kersverse 59-jarige er in geslaagd was goud te halen op de Marmotte. Gefeliciteerd Cees!
Zaterdag 9 juli werd de opatocht gereden door 5 leden, waarvan bijna-opa toerleider Cees van Sluijs voortdurend contact onderhield met het thuisfront om te kijken of de naam van de tocht alsnog eer aangedaan kon worden. Dat bleek niet zo te zijn. Peter, Henk, Cees, Gerard en de op het laatste moment gearriveerde Janus hadden de hele ochtend af en toe wat last van motregen en een enkel buitje, maar al met al viel dat nog wel mee. Na een lus in oostelijke richting en een rust bij Tivoli in Nispen volgde nog een lus in westelijke richting, met een lekke band voor Gerard en een lekke band voor Janus, zodat 40% van de deelnemers lek reed. Bovendien stak Janus zijn nieuwe band met een bandopleggertje meteen weer lek, zodat hij doorstoot naar de top van het lekke bandenklassement. Daarna vreesde Janus ook nog voor zijn frame, want elke keer als hij aanzette, rammelde het. dat bleek gelukkig achteraf zijn losliggende gereedschap in zijn bidonhouder te zijn... Iets soortgelijks had Henk, die kilometers lang speurde naar de herkomst van een tik die hij steeds maar hoorde. Het bleek niet zijn balhoofdstel te zijn, maar gewoon een drukkertje op de mouw van zijn regenjack dat hij omgeknoopt had..
Zondag 10 juli reden groep 1 en 2 samen, want de naam van de toerleider van groep 2 in het nieuwe clubblad kwam niet overeen met die in het vorige clubblad... Geen probleem overigens want de 37 (!) leden reden probleemloos achter Kees Ruyten en Wim Schot aan. Kees had er zijn clubrit niet voor niets Fantasia genoemd, want de route was origineel en mooi. Deze keer wel tegenwind op de terugweg, maar daar had Kees eigenlijk niets van gemerkt vertelde hij achteraf. Toon Verstraten nam de laatste 10 km de kop nog over van Wim, zodat het gemiddelde nog een heel klein beetje opgevijzeld werd! Voorin het peloton fietste op het dooie gemakje Cees Mathijssen mee, die genoot van het mooie vlakke westbrabantse landschap. Bij terugkomst kon er nog gezongen worden voor hem vanwege zijn verjaardag en de verjaardag van Ben een maandje geleden.
O ja... natuurlijk reed Christ weer lek, deze keer weer met zijn singlespeed. Hij denkt nu weer de oplossing van zijn lekke bandencrisis gevonden te hebben: zijn banden worden te hard opgepompt... We houden u op de hoogte!
Zaterdag 16 juli werd er voor 's middags regen voorspeld, maar miezerde het ook rond 7 uur al wat. Reden voor sommigen om lekker weer het warme bedje op te zoeken. Voor hen begon de dag dus in mineur toen ze later buiten keken en zagen dat het weer heel behoorlijk was. De dag begon ook in mineur voor Jac Embregts die samen met Pierre uit Hoeven op de fiets naar Roosendaal kwam om een Rondje Hoekse Waard te rijden met Cees Mathijssen. Vlak voor Huis ten Halve werd hij echter onwel en viel van zijn fiets. Pierre belde onmiddellijk 112 en ontfermde zich over Jac, die gelukkig al weer vrij snel bij kennis kwam. Ziekenauto en politie waren binnen enkele minuten ter plaatse, die een extreem hoge polsslag en bloeddruk maten en waarna Jac meegenomen werd naar het ziekenhuis.
Pierre reed daarna terug naar Hoeven en werd nog tot St. Willebrord vergezeld door Willy die problemen met zijn fiets had. Met 10 min vertraging is de groep alsnog gestart. Jan Buijk en Jacques v.d. Heijden besloten om met groep 2 mee te rijden. Met 13 man werd de rit via de Kaai in Roosendaal, waar René v.d. Aker fraai de sprint won, aangevangen. Via Dinteloord en het Suikerfabriek werd de oversteek gemaakt naar het Haringvliet bij Numansdorp. Daar werden de polderwegeggetjes opgezocht. Met af en toe een paar spatjes regen reden Cees en Toon Jansen op kop. Er was op dat moment nog weinig wind, maar dat zou later wel veranderen. Net voor het mooie dorpje Strijensas reed de winnaar van de supersprint nog een lekke band. Gelukkig was Chris Sonke erbij, zodat deze meteen genoteerd kan worden. Na wat lussen door de mooie Hoekse Waard werd er op een nieuw adres in Strijen gerust (Bij de kapper kon dit jaar wegens ziekte van hem niet gerust worden).
Na de rust werd via de Binnenmaas naar Maasdam koers gezet, terug naar Westmaas en via Oud en Nieuw Beijerland terug naar het Haringvliet. Na 100 km nam Bas de koppositie van Toon Jansen over. Met een fikse tegenwind was het zowaar zwaar stoempen op de beide bruggen. (De gedachte aan het clubweekend van Haarlem kwam even terug, alleen was het nu wel droog). Weer ging het terug achter het suikerfabriek langs, om bij de brug bij Oud Gastel uit te komen. Via Oudenbosch en Zegge (waar nog een klein buitje naar beneden kwam) waren ze om 14:10 uur weer terug bij Huis ten Halve met 145 km op de teller en een gemiddelde van 27 km/u was het toch nog een mooie fietsdag geweest. Toon en Cees hebben hier nog wat gedronken. Gelukkig had Jan goed nieuws wat betreft de gezondheidstoestand van Jac: het vermoeden is dat er sprake is geweest van een klein bloedpropje, maar verdere onderzoeken in het ziekenhuis zullen dat de komende dagen uit moeten wijzen.
Groep 2 vertrok 12 man sterk met Kees Ruyten. Zij reden via Nispen en het Everlandweggetje naar Kruisland, binnendoor naar Halsteren en via de Bergse Plaat naar Non Plus Ultra. Daar zat het al vol met fietsers van ViGeTa, die ziend en slechtziend samen op de tandems ook gezellig aan een bakje koffie toe waren. Na de rust werd via Woensdrecht, Hoogerheide en Ossendrecht weer richting Roosendaal gekoerst. Deze keer reed wel iedereen mee toen Kees bij Jagersrust linksaf ging en via Familyland naar de vliegbasis reed. Tegen het eind gaf Jan Buijk gas om "alvast de deur open te doen", maar daar kwam niets van in , want iedereen sprong meteen op zijn wiel en hij moest nog goed doorrijden om niet als laatste bij Huis ten Halve aan te komen!
's Zondags stonden 27 leden gereed voor een droog 's zondagsritje. Na alle regen van de middag, avond en nacht ervoor toch een mooie opkomst. Omdat alleen Kees Ruyten met Tonnie voor groep 2 klaar stond, besloot Tonnie de tweede regelmatigheidsrit al eens te gaan bekijken en reed Kees met groep 1 de Toer de Frans (van Geloven) mee. Samen met Gerard (wind mee) op kop reed Frans naar Rucphen, St. Willebrord en onder Etten-Leur door naar Breda en langs de golfcourse van Rijsbergen weer terug. Wind tegen nam Robert de kop over van Gerard, die misschien minder sterk maar (ook misschien) wel slimmer is geworden. Bij Schijf werd de groep ingehaald door TC De Markies, waarna de voorrijders even lieten zien dat ze net zo hard konden rijden... Bij terugkomst werd er natuurlijk nog getoost en gezongen voor de jarige toerleider.
Zaterdag 23 juli stonden Toon, Arnold, Theo, Peter en Wim aan de start voor de thuisblijversrit van Kees Ruyten. Gezien alle slechtweerverhalen in het noorden van het land en de verwachtingen van Buienradar gaven zij de voorkeur aan een gegarandeerd droog ritje met wind mee van Kees Ruyten boven een waarschijnlijk erg natte en koude Purmertocht. In totaal 18 leden groot was de groep die achter Kees en Alfons aan reed. Richting Rucphen werd wind mee de blauwe lucht opgezocht en nadat twee honden voor wat commotie in de groep hadden gezorgd (de ene ging aan Kees zijn schoen hangen en de ander ging midden in de groep tekeer) werd het tijd om terug te draaien naar Bosbad Hoeven, omdat de lucht erg zwart werd recht vooruit. Zo werd de rest van de rit afhankelijk van de buien gekozen voor de te fietsen richting. Uiteindelijk kwamen ze zo via Bosschenhoofd, De Stoof, Oud-Gastel, Stampersgat, Dinteloord, richting Benedensas en terug via de Mariadijk naar Steenbergen en Welberg helemaal droog aan in Moerstraten. Wel waren de sporen van een modderdouche op de dijk na het suikerfabriek bij de meesten goed te zien. Na de koffie bij Van Pul, waar Robert vertelde over zijn succesvol uitgelopen Vierdaagse van Nijmegen en Jacques en Arnold over hun met 7 man succesvol uitgereden 180 km van Zeeuws-Vlaanderen, kon via Het Laag, de Melanen, Vrederust, Klavervelden, de Moerkantsebaan, Wouwse Plantage, Mariabaan en Nispen ook Roosendaal bereikt worden zonder regen. Willy en Jan Buijk hebben zaterdag de Rik van Steenbergen Classic gereden over een afstand van 155 km. Vanuit het vertrek in Aartselaar hebben ze ook de regenjas de hele rit niet nodig gehad.
Zondag 24 juli stonden ondanks de superslechte weervoorspellingen en de vakantie 15 man voor groep 1 en Cees en z’n vrienden van groep 2 gereed voor de zondagmorgenrit. Jan Bakker was ook weer van de partij en werd na een lange afwezigheid in verband met een schouderblessure hartelijk begroet. Cees besloot om samen met 0 vrienden van groep 2 mee te rijden met groep 1. Chris en Bas namen de groep mee via de Wouwse Tol, Heimolen en Mattemburg naar Woensdrecht. Door de polders langs goudgele korenvelden en grasgroene bietenakkers ging het vervolgens naar Ossendrecht, richting Zandvliet en via het Hageland en de Putseweg naar Huijbergen. Op de Putseweg kon lekke band nummer 1 genoteerd worden:Jan Buijk was de gelukkige. Toen Jan goed en wel weer op de fiets zat lag bij de Groote Meer glas op de weg en pats lekke band nummer 2 was een feit. Deze keer was Tjebbe aan de beurt. Na snelle hulp van Robert konden ze weer verder. Voorbij Wouwse Plantage op het fietspad was lekke band nummer 3 aan de beurt. Pierre was deze keer het slachtoffer en zo klimt hij langzaam op in het klassement. Ze konden met de wind lekker in de rug weer verder richting de Bergsebaan, al moesten ze nog even wachten op Pierre omdat zijn wiel niet goed in de fiets zat. Aangekomen bij Huis ten Halve hadden ze 63 km afgelegd met een gemiddelde van 26,8 km/u. Binnen in het café werd er voor Jan Bakker nog gezongen omdat hij op 11 juli 67 jaar was geworden.
Zaterdag 30 juli reden 18 leden onder leiding van Wim Hoogendam en Toine Martens een clubrit naar het landgoed Utrecht / Esbeek. De weersomstandigheden tijdens deze 160 km lange tocht waren matig: Het was een graad of 16 en af en toe viel er een lichte motregen, maar dat mocht de pret tijdens deze mooie tocht niet drukken. Ook de lekke band van Arnold v.d. Maat niet, eerder het tegendeel, want lekke banden staan tegenwoordig garant voor heel wat hilariteit en vermaak. Koffie werd gedronken bij de bekende uitspanning Herberg 'In den Bockenreyder' in Esbeek op het landgoed. Groep 2 reed met Tonnie naar Tholen, tenminste dat werd vooraf bij de start door Kees geopperd en in de loop van de rit nog vaak aangehaald, maar Tholen werd nooit bereikt. Tonnie nam de groep van 8 AKN-ers mee via Zevenbergen en Klundert naar Willemstad. Zij dronken koffie bij 't Pumpke en zakten via Dinteloord weer af naar Heerle.
Zondag 31 juli was er wat twijfel bij groep 2 of ze op zichzelf of met groep 1 mee zouden rijden. Het werd groep 1, waardoor die groep 31 man sterk werd. Kees en Alfons namen de kop en via Nispen werd na 10 km Tolberg bereikt. Via het Boterstraatje en de Spellestraat waren ze na zo'n 20 km bij de vuilverbranding van Roosendaal. Op het moment dat iedereen ging twijfelen of ze Roosendaal eigenlijk nog wel achter zich zouden laten, werd koers gezet naar Stampersgat en de Casembrootpolder. Toon kwam nog even aan kop melden dat hij daar in zijn jeugd vaak had mogen werken en Alfons nam daar een hap van zijn speciaal meegebrachte "kaas en brood". Daarna werd Oudenbosch aan de oostkant gepasseerd en ging het via Bosschenhoofd richting de molen van Rucphen. Arnold v.d. Maat nomineerde zich weer voor een plaats in de top van het lekke bandenklassement door weer lek te rijden. Via het voormalige theehuisje werd daarna koers gezet naar Tivoli in Nispen, omdat Huis ten Halve met vakantie is. Dim kreeg daar tenslotte nog een openluchtconcert aangeboden ter ere van zijn verjaardag en het bijpassende rondje.
