AUGUSTUS 2011
Zaterdag 6 augustus werd de mooie verlengde Bruggentocht van Jacques v.d. Heijden gereden door 20 AKN-ers. Nadat via Steenbergen het Schelde-Rijnkanaal opgezocht was reden ze met bijna geen wind alle bruggen over het kanaal tot Zandvliet toe.
Chris en Jacques gaven het (stevige) tempo aan en op de Oesterdam werd dat door René en Bas even overgenomen. Toon en Rini konden hun energie daar even niet zo goed meer beteugelen en gaven er ook nog even "een flinke snok" aan. Via Woensdrecht werd weer terug koers gezet naar Bath, terwijl er in de groep druk gespeculeerd werd waar of er koffie zou worden gedronken. Dat bleek verrassend genoeg bij de kantine van VV Rillandia te zijn, waar de groep hartelijk welkom werd geheten door Lucy die de koffie al klaar had staan. Bij Tivoli werd achteraf Jacques veel lof toegezwaaid voor deze erg mooie rit.
Groep 2 reed met Kees Ruyten slechts vier man sterk naar Meersel Dreef waar koffie gedronken werd bij café De But. Natuurlijk was de rit precies 80 km lang, dat kun je aan Kees wel toevertrouwen!Jacques van Benthem reed zondag 7 augustus samen met Toine Martens de clubrit Bentbelg van 70 km op kop. 26 Man sterk was de groep die wegreed via Schijf met een lus naar Horendonk en Essen. Jacques had er een kleine klimtijdrit van gemaakt, dus elk hoogteverschil op de route werd meegenomen. In Essen-Hoek werd het grootste deel van de kasseienstrook vermeden door bij de Bostella even achterlangs te rijden. Via de manege van Huijbergen ging het richting Ossendrecht. Jacques liet (á la Bidon) de fietspaden rechts liggen en hield het tempo constant hoog. Bij het vals plat van Pottenbergen richting Hoogerheide kreeg Tsjebbe moeite met het tempo. Nadat er even gewacht was en een plaspauze in de Onderstal kwam groep 1 groep 2 tegen ter hoogte van Non Plus Ultra. Tsjebbe zag zijn kans schoon en switchte naar groep 2 (en de koffie). Even werd er nog gedacht dat ook Arnold v.d. Maat dat gedaan had, maar hij bleef ter hoogte van de Brabantse Walkant wachten terwijl de rest een rondje Rijzende Weg deed, inclusief kasseienstrook omhoog. Achter Mattemburg langs ging het daarna naar Heimolen. Daar passeerden ze René Pijnen en Gerard Koel, die ook een trainingsrondje deden. Nadat Janus nog wat herinneringen uit hun koerstijd met ze had opgehaald reed de groep richting Wouwse Plantage. Daar wierp Jacques v.d. Heijden al een spiedende blik op het zandpad wat a.s. dinsdag tijdens de Hel van de Pin weer voor de beslissing zal gaan zorgen. Via de Heistraat en de Julianastraat ging het tenslotte naar Nispen, waarna er door 8 man afgespurt werd. Groep 2 arriveerde geruime tijd daarna. Zij waren 8 man sterk met Tonnie rond geweest, hadden op het gemakje koffie gedronken bij Non Plus Ultra en waren samen met Tsjebbe dus 9 man sterk weer terug naar Roosendaal gereden.
Ondanks de slechte weervoorspellingen stonden er toch 19 renners aan het vertrek voor de 190 km lange Veerse Meertocht. Vol goede moed gingen Cees, bekend van de Stelvio, en Chris op weg naar Zeeland. De rijksweg volgend naar Krabbendijke en via Yerseke, Wemeldinge, Kattendijke en het Goese Sas ging het naar de Zandkreekdam, om via een van de twee bruggen naar Kortgene te rijden. In Kortgene werd gerust bij Messina waar volgens Arnold de lekkerste koffie werd geschonken.
Aan het eind van de pauze kwam er een groep dames binnen van TC Krabbendijke die al behoorlijk nat waren. Natuurlijk gingen er info's over en weer. Aan de dames werd gevraagd of ze Johnny Hoogerland kenden. "Maar natuurlijk," antwoordden ze in koor, "die komt bij ons uit de buurt." (vertaald uit het Zeeuws) Waarop Arnold zei dat hij ook wel eens in de pindraad had gelegen en ook van die lelijke littekens had. De dames werden zoals altijd nieuwsgierig en wilden die littekens wel eens zien. Arnold vond dat ze daar beter maar niet naar konden kijken en de dames namen daar (gelukkig) genoegen mee...
De regenjasjes werden aangetrokken en de rit werd vervolgd in de stromende regen. Het was trouwens niet koud. De tocht werd vervolgd via Schotsman, Ruiterplaat, Kamperland en de Veerse dam naar Veere. Is het in Veere normaal een drukte van belang, nu helemaal niet, waarschijnlijk door de regen. Toine Martens had voor Veere al lek gereden en Chris was aan het Veerse Meer de volgende, even later ook gevolgd door Wim Mouws. Al deze en volgende lekke banden werden door vakkundige kijkers en door Jacques met zijn superpomp op hilarische wijze bijgestaan. Ze volgden het meer tot aan de Veerweg in Wolphaartsdijk en namen de nieuwe weg naar de Roodewijk (daar reed Peter Schoonen lek) en reden via Wilhelminadorp, Goese Meer en de Monnikendijk door de Hogepad waar de peren en appels rijkelijk aan de bomen hingen. Kapelle wordt ook wel het fruitcentrum van Zeeland genoemd en dat kun je ook zien: overal fruitbomen met mooie peren en appels die over een paar weken weer geoogst zullen worden. De tweede pauze was gepland in Hansweert en hier ging Chris toch maar even vragen of deze 19 verzopen katten (renners) binnen mochten komen en het antwoord was dat ze van harte welkom waren. Na de pauze hebben ze gekozen voor de kortste weg naar huis waar Wim Hoogendam in Krabbendijke nog lek reed en Arnold tijdens zijn advies in een grote hoop hondenpoep ging staan. Om ongeveer 17 uur waren ze weer in Roosendaal. Ze hadden 185 km gefietst, waarvan 115 in de regen, met een gemiddelde van 26,2 km/u. Na de lekkerste douche ooit was in ieder geval Chris alle ellende weer vergeten...
Dat hadden de dertien deelnemers die met groep 2 meereden niet nodig, tenminste als ze na afloop van de 80 km lange rit niet te lang zijn blijven zitten bij Huis ten Halve. De langblijvers, waaronder Janus kwamen alsnog met een kletsnat pak thuis. De overigen konden droog genieten van een ritje dat via Schijf terugdraaide naar Bergen op Zoom. Via Vrederust reden ze naar Kijkuit bij Halsteren en daarna over de brug bij Tholen naar Nieuw-Vossemeer. Daar werd koffie gedronken bij het Wagenhuis. Via Steenbergen en Welberg werd Roosendaal weer opgezocht.
Zondag 14 augustus regende het tot vlak voor de start. Alfons was dan ook niet verbaasd dat maar 1 deelnemer klaar stond, wel dat het niet Toon Jansen was, maar Arnold van Tilburg, die na alle bezigheden aan de Belgische kust weer ambitie had om te fietsen. Net voor half 9 kwamen daar Cees Mathijssen en Henk Verschuren nog bij. De regenjasjes bleven aan, maar waren niet nodig, behalve dan voor het opspattend water, maar daar waarschuwde Cees Henk steeds keurig voor. Via Bosrust ging het naar de molen van Wildert, Kalmthout en Heide naar Putte. Na daar zijn geboortegrond verkend te hebben ging het naar de vliegbasis, Wouwse Plantage, om via de Heistraat naar Roosendaal te rijden. Op verzoek van Henk werd het Hoekstraatje genomen naar de Molenbeek. Bij Huis ten Halve zat toerleider van groep 2, Willy, al aan de koffie in zijn burgerkleren. En even later kwam ook Simon nog even gezellig bijkletsen.
Er vertrokken maar 6 deelnemers zaterdagochtend om 06:00 naar Den Helder voor het NK regelmatigheid. Ondertussen lagen Theo en Cees nog lekker te slapen in Den Helder; zij waren al een dag eerder voor de 250 km lange tocht op de fiets afgereisd. Arnold was ook een dag eerder met de auto gegaan en had netjes de tassen van Cees en Theo bij hotel Den Helder afgeleverd. Omdat de startlocatie gewijzigd was konden zij bij toeval vanuit het bed naar het ontbijt en in de kamer ernaast de startpapieren ophalen. Dit jaar stond maar 1 AKN-ploeg aan de start, dus was er geen onderlinge strijd tussen Cees van Sluijs en John dit jaar, wie er als eerste AKN team zou eindigen. Het team was een geweldige eenheid die voor het hoogste wilde gaan; de samenstelling kon niet beter:
Teamleider Theo Jukes : oud regelmatigheid- en clubkampioen.
Oud Prof Janus van Breugel die wel zin had om in zijn nadagen Nederlands Kampioen te worden.
Wim Mouws voormalig regelmatigheidkampioen
Toon Jansen toekomstig clubkampioen,
Jörgen en Ilse het toekomstig bruidspaar, al vol met adrenaline voor deze dag (vrijdag 2 september)
Arnold van de Maat: altijd in voor een grapje voor de broodnodige ontspanning
Chris Sonke: al vele malen in de top van het clubkampioenschap
Cees Mathijssen dit jaar al een keer goed gepresteerd tijdens de Marmotte.
De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen, want welk van de overige teams kon deze ploeg tegen houden....?
Na een heerlijk ontbijt in het hotel arriveerde de rest van de ploeg om 08:20 uur uit Roosendaal. Theo had de startbescheiden al opgehaald. Arnold, Theo en Cees zaten netjes te wachten op het terras voor het hotel. Arnold had (zoals ieder jaar) de maten van de kampioensshirts al opgeven bij de organisatie. Bij de laatste tactische bespreking voor de start werd besloten dat Chris en Wim de koppositie zouden innemen. De rijders op de plaatsen 2 zouden goed opletten op de routepijlen en mede richting aangeven. Cees zou stoppen bij een eventueel pechgeval om de ongelukkige te helpen.
De eerste ploeg ging om 09:00 uur met een oorverdovend kanonschot van start. Om 09:17uur kon de AKN-ploeg aan de tocht beginnen. Het 1e deel van de ochtend ging van start met een ronde over de marinebasis. Bij Huisduinen werd de Noordzee opgezocht. Met een zeer harde wind tegen werd er al gauw van koppositie gewisseld. Toon en Janus namen al snel het voortouw na deze, voor sommigen, martelgang kwam er mooi stuk door de duinen naar Callantsoog. Na dit stuk was de eerste controle.Het 2e deel van ochtend met de wind in de rug kon freewheelend worden afgelegd. Om 11:35 uur waren ze bij de finish van het ochtendgedeelte binnen. Na 45 minuten moest er weer vertrokken zijn voor de middagetappe. Cees was de enige met een telefoon en hield de tijd nauwlettend in de gaten. De verplichte lunch was prima verzorgd, zoals trouwens de gehele dag prima georganiseerd was.
Om 12:15 uur werd de lus die door de Wieringermeer ging, aangevangen. Via de plaatsen Van Ewijcksluis en de Haukes ging het naar de tijdcontrole. Onderweg werd er nog even hartelijk gelachen bij het passeren van Huize Humor. De wind was ons redelijk goed gezind dit gedeelte. Maar zoals we al vermoedden beloofde dat niet veel goeds voor de terugrit naar Den Helder. Via Oosterland en Stroe moest een lang stuk met de wind pal op kop gereden worden. Cees reed hier op kop met Arnold die dacht dat het veel te hard ging. We rijden wel 28 km/u dacht hij. Nou dat ging dus echt niet lukken met deze wind tegen. De eenheid in het team was perfect deze dag: behalve Ilse heeft iedereen een gedeelte kopwerk gedaan.
Na ontvangst van een Rabopet, zak snoepjes en een pakket voeding van sponsor Etixx was het onder het genot van een drankje wachten op de prijsuitreiking. Die begon uiteindelijk om 16:00 uur. Eerst waren de individuele deelnemers aan de beurt, waar de broer van Arnold 6e werd. De eerste 10 van de ploegen werden vernoemd. AKN werd met 351 strafseconden 7e. Weer geen slecht resultaat. De verschillen waren erg klein. Kampioen werd dit jaar de Asserlievertjes.
Toen ze vertrokken was er nog geen uitslag aanwezig. Waar ze dus te langzaam of te snel waren konden ze pas later bekijken: in het eerste gedeelte van de middag hebben ze het niet goed gedaan, want daar waren ze 2.35 te langzaam. In het begin van dat stuk hadden ze eerst een stoplicht tegen. Toen dat na 1 minuut groen werd stonden ze 100 meter verder weer stil voor een brug die omhoog stond. Theo heeft dit stuk onderweg veel aan het shirt van Janus getrokken, omdat hij dacht dat ze veel te hard gingen. Zo zie je maar, dat als je in het begin bijna 3 minuten stil staat, het niet mee valt om dat weer in te halen. In het 2e en 4e gedeelte waren ze toch mooi iedere keer 2e van de 43 teams!
Na weer een leuke fietsdag konden ze aan 200 km thuisreis naar Roosendaal beginnen. Gelukkig met de auto, zodat ze rond 19:00 weer terug waren.Klik hier voor alle foto's van het NK Toerfietsen Den Helder.
Klik hier voor de gedetailleerde uitslag
Het NK van volgend jaar wordt 25 augustus 2012 te Nunspeet georganiseerd.
De thuisblijvers reden met Kees Ruyten en Tonnie een rondje van 100 km. Zij konden bij prachtig zomers weer met zijn eenentwintigen genieten van een mooi rondje via Schijf, rond Rijsbergen (waar het vliegerfestival werd gehouden) naar de Galderse Meren, Ulvenhout en Chaam. In Meersel Dreef werd tussen de beelden genoten van het tweede gratis kopje koffie (alhoewel het eerste natuurlijk ook lekker was). Na de rust werd via Hazeldonk de Maxburgdreef onder Zundert opgezocht, om zo langzamerhand terug naar Roosendaal koers te zetten.
Zondag 21 augustus kwam toerleider Jan Buijk fijntjes tegen Alfons zeggen dat hij beter thuis had kunnen blijven. Voordat Alfons gepikeerd weer de auto in kon stappen, verklapte Jan de ware reden van zijn opmerking: zijn singlespeedrit voerde de 26 deelnemers naar Rilland en passeerde Alfons zijn thuisbasis. Geheel in stijl waren in totaal 5 leden met hun singlespeed aanwezig. Of ze daar echt allemaal ook zo tevreden mee waren, viel achteraf te betwijfelen. De klimmetjes achter Mattemburg en bij Woensdrecht werden in hoog tempo genomen en toen de vraag kwam of dit een slowspeedrit was, aarzelden Jan en Willy geen moment om het tempo hoog op te schroeven. Allemaal bepaald niet ideaal voor onze singlespeeders, die met pedaalomwentelingen van ver boven de 100 te maken kregen. Jan genoot van alle commentaar en verklaarde dat hoe meer opmerkingen hij kreeg, hoe kleiner de kans zou zijn dat hij volgend jaar weer gevraagd zou worden. De toercommissie voelt helemaal met Jan mee en nodigt hem bij deze nu al uit om twee ritten voor te rijden, met een optie op een derde rit als zijn ritten volgend jaar weer net zo goed bevallen als deze singlespeed...
Groep 2 mocht deze keer samen met Geert op stap. Geert rijdt standaard naar zijn (prima) koffieadres in Moerstraten, maar deze keer was dat niet het geval. Samen met Henny op kop werd als eerste groep vertrokken voor hun rit. Ze waren met 7 man en 1 vrouw en reden eerst naar Schijf daarna via de Schijfsebaan naar de Zundertseweg om vervolgens via Moervenstraatje, de Heikant en de A58 onderdoor langs het Liesbos en Prinsenbeek naar het terras van Elsakkers gegaan. Na de koffie werd doorgereden, met een flink tegenwindje, naar de Langeweg, de fietsbrug bij Zevenbergen, door de polder naar Hoeven en zo naar Bosschenhoofd. Daarna ging het langs de A58 via de kruising met de Rucpenseweg naar ons clubhuis. Daar kwamen ze aan om 11.45 uur met 66 km op de teller. Het was geweldig mooi fietsweer en ook groep 2 had geen lekke banden te melden.
Tonnie ging deze keer niet op eigen houtje verder met het uitzetten van de Tweede Regelmatigheidrit, maar deed dat samen met Piet Brans. Leo werkt nog steeds in zijn eentje aan zijn conditie en zat bij Huis ten Halve groep 1 al op te wachten toen die arriveerde.
Het rondje Zeelandbrug werd zaterdag 28 augustus overgenomen door Wim Mouws, die de zieke Chris verving. Met Bas, René en Rini op kop ging het met in totaal 17 AKN-ers via Ossendrecht en Rilland naar Yerseke en Wemeldinge.
Daar reed Ad Lambregts lek ter hoogte van de jachthaven. Terwijl de band vakkundig werd verwisseld hield het bestuur vanuit de hoogte toezicht op de werkzaamheden. Ondertussen kon iedereen mooi even uitrusten, om daarna in vliegende vaart richting Zeelandbrug te koersen. Met de wind vol in de rug waren ze er snel over. Volgens John van Houten was hij nog nooit zo snel over de Zeelandbrug gereden. Na Zierikzee werd de grote weg richting Bruinisse gevolgd. Omdat de Vierbannen nog steeds verbouwd wordt, werd er koffie gedronken bij een chauffeurscafé in Oosterland. Terwijl ze daar zaten begon het te gieten en helaas bleef het ook zo. Wachten totdat het droog werd was geen optie, dus werd er nog anderhalf uur in de stromende regen gereden. Zuur was het wel om bij aankomst in Roosendaal na 130 km te moeten constateren dat het daar niet geregend had...!
Groep 2 reed 7 man sterk naar de villawijken van Kapellen-Bos. De bedoeling van Kees was om langs de Royal Golf Club Antwerp te rijden, maar met al die villa's zag hij door de bomen het bos niet meer en "de green" bleef ook uit het zicht. Via de "Blokskesweg" reden ze naar de Putsestraat, om via Putte-Kapellen naar Stabroek te rijden. Daar werd koffie gedronken bij café De Shift. Na de koffie werd de lucht goed in de gaten gehouden, zodat er droog via Athena, het Hageland, Calfven en Hoogerheide terug naar Roosendaal gereden kon worden.
Zondag 28 augustus reed Cees van Sluijs de verkenning van de JaVaDorit samen met zijn zwager op kop. In totaal was de groep 16 man sterk. Na Nispen werd de route opgezocht, die via Steenbergen, Dinteloord en Heijningen heerlijk windaf voerde. Het tempo lag dan ook niet laag. Ook op de terugweg bleven Cees en Kees wind-tegen het tempo goed onderhouden, zodat Theo achterin af en toe wat gaatjes dicht moest rijden voor de iets minder sterke deelnemers. Op zijn verzoek werd na Oud-Gastel een beetje gas terug genomen, zodat de groep toch samen bij Huis ten Halve aankwam met 75 km op de teller en een gemiddelde van iets boven de 28 km/u.
Groep 2 was opvallend sterk vertegenwoordigd deze keer. Met zijn tienen reden ze naar Trapke Op, achter de vliegbasis door naar Bergen op Zoom en zo buitenom naar Moerstraten, waar koffie werd gedronken. Met 65 km op de teller kwamen zij direct achter groep 1 binnen.