APRIL 2011
Zaterdag 2 april zijn Eric Langelaan en Chris Sonke vertrokken met 30 AKN-ers en 3 potentieel nieuwe leden. Hoewel de temperatuur rond 8 uur nog maar amper 10 graden was, waren er toch al wat rijders in de korte broek. Ze reden via Horendonk, Achtmaal, Wernhout, Zundert via de Oekel, Galder, Strijbeek en Chaam naar Gilze. Omdat de temperatuur steeg werden tijdens de traditionele plaspauze voorzichtig de benen ontdaan van de beenstukken. Omdat onze vaste rustplaats café De Boskabouter wegens bedrijfsbeëindiging gesloten was, voorzag Chris problemen in het vinden van een ander café. Maar er kwam advies uit de groep nl. van Pierre Lazeroms en Willy, die adviseerden om koffie te gaan drinken in Motel Gilze (van Van der Valk). Na een paar bakjes heerlijke troost ging de groep verder. Bij bijna iedereen waren nu de armen en benen bloot, behalve bij Cees, maar die had waarschijnlijk geen plaats meer in zijn rugzak! Langs de vliegbasis Gilze-Rijen reden ze daarna via de Vijf Eiken door de Boswachterij Dorst naar Terheijden. Voor de brug over het Wilhelminakanaal reed Theo Koevoet (neolid) lek. Maar hij werd vakkundig geholpen door Wim, die na het wegvallen van neef Louis de eer en het vakmanschap van de familie Mouws hoog houdt. Na dit korte oponthoud ging het verder via Terheijden, Nieuwe Veerbrug, Prinsenbeek, Liesbos en Vloeiweide, achterlangs Sprundel naar Rucphen. De zuidenwind was ondertussen flink aangetrokken en het was voor Erik en Chris dan ook flink stoempen, maar natuurlijk gaven ze niet op. De groep arriveerde bij Huis ten Halve met 125 km en een gemiddelde snelheid van 25,6 op de teller.
Groep 2 reed met Kees Ruyten een rondje van 80 km. Zij waren met zijn zevenen en reden via Horendonk, Achterbroek en Kalmthout naar Heide, om via de Galgenbaan naar Stabroek te gaan. Daar werd koffie gedronken bij de Klok. Na de rust reed Wim Schot lek op de kasseien van Berendrecht en daarna ging het over de Noordbrug bij Zandvliet naar de BASF en de golfbaan bij Bath. Via Woensdrecht ging het daarna terug naar Huis ten Halve.
Zondag 3 april was het wonder boven wonder gewoon droog, ook al had Buienradar veel kans op regen voorspeld. Groep 2 reed met John vijf man sterk een rondje van 50 km. In de groep ook Leo, die zijn contract bij groep 3 opgezegd had, vanwege een te lage reiskostenvergoeding en daarnaast de buurman van John, die ook wel eens een keertje mee wilde rijden. Groep 1 was met zijn zeventienen en was erg benieuwd hoe Kees Ruyten zijn belofte van "altijd wind mee" waar zou gaan maken. Samen met Alfons reed hij een iets kortere uitgave van de dag ervoor. Op de stukken waar de wind wat tegen leek te gaan zitten had Kees het over de rijwind waar hij een beetje last van had. Toen de wind echt tegen leek te zitten werd iedereen in de groep vriendelijk verzocht om hard te blazen, om zo toch wat wind mee te creëren. Iets na elven was de groep weer terug in Roosendaal.
Zaterdag 9 april mocht groep 1 vertrekken met 26 man, met Cees M. en Wim M. voorop en Jacques v.d. H. die in Schijf nog aansloot. Het zou een rit worden waarover nog lang nagepraat zal worden binnen de club... Met de weersvoorspelling van een middagtemperatuur van ruim 16° C hadden de meeste leden zich uitermate verkeken op de ochtendtemperatuur, die maar enkele graden boven nul was. Bovendien bleef het nog erg lang bewolkt, waardoor de temperatuur lang zo bleef. Al na ruim 5 km werden er 3 lekke banden genoteerd met allemaal staalsplinters in de banden. John v. H 2x en Rini v.G. 1x en bij John ook een andere buitenband aangeleverd door Wim M. Jacques snapte al niet waar de groep bleef en kwam ze dus maar tegemoet. Via Schijf, Klein-Zundert, Stuivesant en Oekel reden ze naar de Galderse meren richting Strijbeek. Bij de brug over de Mark reed Cees M. lek met glas in de band (Toeval of niet, maar het betrof allemaal Pinarellofietsen...). Verder ging het achter Chaam langs naar Ulicoten en Baarle Nassau alwaar ze het Bels lijntje gingen volgen en Rini v. G. mee op kop kwam. Aan het einde van het Bels lijntje in Turnhout gingen ze langs het kanaal rijden en toen reed Henk V. lek met een spijker in de band. De rust in café Sport in St.Jozef kende dus enige vertraging, maar was uitermate welkom. De warmte van koffie met advocaat, slagroom en cake en de eigenaresse werd erg gewaardeerd. Na de rust reden ze via Rijkevorsel naar Wortel en in het bos reed Cees M. weer lek met niets in de band. Verder ging het via het bos naar Zondereigen en binnendoor naar de weg Hoogstraten-Baarle Nassau, waar ze een gloednieuw fietspad namen. Via het kapelleke in Castelre reden ze naar Meerle waar net voor de manege Cees v.D. lek reed met een flinke spijker in de band. Daarna langs het Paterspad via Meer, Zundert, Wernhout, Achtmaal naar Huis ten Halve. Ze hadden maar 132 km maar iedereen vond het een mooie (maar koude rit) ondanks de 7 / 8 lekke banden. Wim had uiteraard een drukke dag met al die lekke banden maar met hulp van Eric en anderen werd alles opgelost.
Groep 2 reed met 9 man een ritje van 87 km. John en Cees v. S. deden het kopwerk en reden toevalligerwijze ook naar café Sport in St.Jozef. zij reden wel via Essen en Wuustwezel, zodat zij er al na 40 km waren. Had groep 1 niet zoveel lekke banden gehad, dan waren ze elkaar daar misschien nog tegen gekomen. Het lukte hen wel om zonder lekke banden terug in Roosendaal aan te komen!Zondag 10 april waren de lekke banden en de kou van de dag ervoor natuurlijk het gesprek van de dag. Er waren dan ook opvallend wat lange broeken en truien te signaleren. Alfons had zelfs winterjack, overschoenen en handschoenen aan, maar die was natuurlijk al om kwart over 7 thuis vertrokken op de fiets bij een temperatuur van 3 graden. Groep 1 vertrok 24 man sterk o.l.v. Cees van Sluijs voor een clubritje van 70 km. Cees had bewust de rit geen naam gegeven, zodat hij op het laatste moment nog kon beslissen waar hij naar toe wilde. Het werd een rondje Noordschans, maar in Tolberg stond de groep al stil, omdat Alfons een koperen spijker van 2 cm in zijn achterband reed. Jan Buijk wilde hem nog bewaren om hem aan de lekke bandentrofee toe te voegen, maar Alfons had hem al weggegooid. Cees had voor de gelegenheid zijn Parijs-Roubaixshirt van vorig jaar aangetrokken, dus moest er voorbij Noordhoek over kasseien gereden worden. Enkele leden deden dat zelfs zonder te schakelen, maar dat kwam misschien ook omdat ze op een single-speedfiets reden! Toen de oostenwind in het voordeel ging blazen, maakte Cees van de gelegenheid gebruik om het tempo wat op te schroeven. Zodoende hoefde er achterin niet alleen meer na elke bocht aangezet te worden, maar gewoon het hele laatste stuk van de route.
Groep 2 reed met Kees Ruyten via Effen naar Etten-Leur. Bij Hof van Holland werd weer koffie gedronken, maar deze keer was de koffie een stukje duurder dan de vorige keer. Als ze daar een gewoonte van maken zullen we toch op zoek moeten naar een ander koffieadres! Groep 2 was deze keer met 8 man.Zaterdag 16 april beloofde een mooie dag te worden, met temperaturen tot 16ºC en nauwelijks wind. Ideaal voor een ritje van 160 km door het zeeuwsvlaamse landschap. 19 Leden hadden zich daarvoor opgegeven en kregen daarvan geen spijt. De organisatie had op de drie controleposten een uitgebreide keus uit sportdrank, peperkoek, wafel, appel, sinaasappel, gevulde koek, chocola en cake. Het deed sommigen verzuchten dat ze deze dag duidelijk niet zouden afvallen van hun fietstocht. Na het vertrek in Bazel ging de route al meteen over rustige wegen naar het Verdronken Land van Saeftinghe. Het gelijknamige café werd ook gepasseerd, maar er werd niet gestopt voor frites met stoofvlees. Tot de eerste rust na 50 km deden Cees van Sluijs en Alfons het kopwerk. Daar zat de helft lekker warm binnen aan de koffie en de rest lekker buiten in de zon. Theo zat ook buiten, maar had geen kou, want die zat op hete kolen om snel weer te vertrekken. Na een half uurtje ging het verder met Chris naast Alfons op kop. Cees ging achter in de groep zijn overredingskrachten inzetten om Willy, Arnold en Jacques zo ver te krijgen dat ze met hem de 135 km reden. Dat lukte wonderwel, alleen Jacques ging toch voor de 160 km. Dankzij oplettend meerijden achter in de groep reden de voorrijders niet ver verkeerd toen ze een afslag over het hoofd zagen. De tweede rust was in Sas van Gent, waar in een heerlijk zonnetje de rest van de boterhammen opgegeten werd. Om 10 voor 1 werd daar vertrokken, maar ze hadden net zo goed nog een kwartier kunnen blijven zitten, want zo lang stonden ze even later te wachten bij de draaibrug op een supergrote zeecarrier uit Kopenhagen. Bij Stekene reed Christ een lekke band, doordat hij zelf door het glas reed waar hij zo keurig voor waarschuwde... Voor St. Gillis moesten de achterrijders nog een tweede keer ingrijpen toen Alfons en Chris enthousiast het viaduct over spurtten, terwijl ze langs de Expressweg moesten blijven rijden. De derde bevoorrading bij Meerdonk, na 127 km werd een korte stop, om toch nog een beetje bijtijds binnen te komen. Met een aangepast tempo en Peter in plaats van Chris mee op kop, kwamen ze om 10 voor 4 in Bazel terug. Daar kon gedoucht worden en kregen alle deelnemers een doosje vitaminepillen cadeau. Op een kasseistrookje na (waar je wel keurig naast kon rijden) was de rit inderdaad geheel over goede wegen uitgepijld. De verzorging was uitstekend, kortom: voor herhaling vatbaar. Al moet daarbij wel aangetekend worden dat bij een fikse wind en regen dit parcours uitermate zwaar zal zijn. Tot slot nog een extra bedankje vanaf deze plaats voor Arnold van Tilburg die de bus sponsorde.
Groep 2 reed vanuit Roosendaal een eigen rondje met Kees Ruyten. Het was een graad of 9 en er woei in Roosendaal een zwakke veranderlijke wind, toen ze iets na half 9 met 8 man vertrokken richting Horendonk. Via Ellewaard ging het om Achtmaal heen, naar Wernhout, Maxburg en Meer. Langs de snelweg reden ze naar Hazeldonk om in Meersel-Dreef na 40 km te rusten. Bij Martens was natuurlijk het tweede kopje koffie weer gratis. Via de Galderse Meren fietsten ze daarna naar Effen, de Klappenberg, Muizendreef en Schijf, zodat ze met 80 km op de teller bij Huis ten Halve aankwamen.
Zondag 17 april was de animo om deel te nemen aan de Eerste Regelmatigheidsrit van dit seizoen erg groot. Pierre en Tonnie konden maar liefst 7 enkelingen, 6 duo's en 6 trio's op pad sturen voor de rit van ongeveer 50 km. In totaal dus maar liefst 37 deelnemers. Kees Buijk kwam sfeer proeven, want die mag van de dokter met zijn nieuwe knie maar een uur fietsen op de gewone fiets. en omdat hij nog niet de snelheid van Cancellara in de benen heeft ging het niet lukken om het hele traject in die tijd af te leggen. Rini Broeren was na zijn nachtdienst nog niet wakker genoeg om mee te rijden en beperkte zich tot het ophalen van zijn helm en het aanhoren van de (sterke) verhalen na afloop. Natuurlijk waren de gouden combinaties ook deze keer weer van de partij: Leo met Jos en Tjebbe (na zijn ziekte voor het eerst weer van de partij en zonder problemen mee kunnen fietsen) en natuurlijk ook Ad van Iersel en Wim Schot die voor een tweede titel gingen. Er waren na afloop niet genoeg stoelen om iedereen een zitplaats te kunnen geven. Het zorgde wel voor een subliem mannenkoor wat met ondersteuning van sopranen Ilse en de vrouw van Toon Jansen Leo toezong ter gelegenheid van zijn 75ste verjaardag. Hij kreeg zelfs 4 hiep hiepjes en de belofte dat dat er bij zijn 80ste verjaardag 5 zouden worden. Waarop Leo beloofde dat hij er dan met zijn rollator vast en zeker bij wilde zijn.
Zaterdag 23 april nam Tonnie een groep van in totaal 8 leden, waaronder ook weer Leo en Frans van Geloven, mee voor een ritje van 85 km naar Willemstad. Via Bosbad Hoeven, waar het duidelijk geregend had (of de bommetjes in het zwembad waren wel erg groot geweest) reden ze naar Oudenbosch om ter hoogte van onze sponsor Tivoli de polder in te duiken. Via Standdaarbuiten, Noordhoek, Klundert en Noordschans kwamen ze aan in het vestingstadje, waar koffie gedronken werd bij 't Pumpke. Terug reden ze via Dinteloord, Steenbergen, De Maai, Wouw en Nispen. De 59-jarige Kees Ruyten werd natuurlijk deze dag nog feestelijk toegezongen!
Groep 1 reed met Alfons de nieuwe clubrit Reimerswaal. Alfons had een hele nieuwe rit op papier gezet en was er bij de verkenning, die hij in gedeeltes gereden had, uiteindelijk achter gekomen dat de rit geen 120 km maar 135 km zou zijn. Via de website was dit al wel gecommuniceerd naar de leden toe, maar natuurlijk kijkt niet iedereen daar tevoren nog even op. Zodoende dat hij voor de start van de rit nog even aan de 27 deelnemers vroeg of ze dit wisten en of dat een probleem was. Voor Pieter, Frans P. en Toine M. werd het krap, want zij moesten om 14:00 uur in Roosendaal zijn. Toine nam het zekere voor het onzekere en reed maar mee tot de Oesterdam. Samen met Chris op kop doorkruiste Alfons daarna de gemeente Reimerswaal. Bij de Weel van Waarde, een prachtig plekje, reed John van Houten lek, zodat iedereen ruim de tijd had om het idyllische plaatje in zich op te nemen. Na 10 minuutjes ging het verder langs de molen van Waarde en binnendoor naar het natuurgebied Yerseke Moer, waarna het hele kanaal door Zuid-Beveland gevolgd werd, buitendijks tot het nieuwe Kruzeveer gereden werd en zo naar de rust in het Dorpshuis van Kruiningen.
Na de pauze reden ze door Waarde, dat al in Oranjestemming gebracht werd, naar de dijk, waarbij ter hoogte van Rilland buitendijks de Westerschelde gevolgd werd tot Bath. Via het modelbouwvliegveld, het popfestival Dijkrock, het schietsportcentrum en het golfterrein (ja, ja, allemaal bij Rilland-Bath te vinden...) werd de BASF opgezocht om via de Noorderbrug naar Zandvliet te rijden. Na Berendrecht werd een korte plaspauze ingelast en gaf Chris de kop over aan Toine van Oers, om daarna langs 't Witte Paard (sommigen wilden wel even stoppen) naar Heide, Kijkuit en Kalmthout te rijden. Na de Kalmthoutse Heide ging het via het fietspad bij de Waterleiding naar het college. Daar reed Pierre lek. Omdat er ondertussen al meer dan 120 km gereden was, vond hij dat deze lekke band dus niet mee kon tellen voor het klassement; de rit telde immers maar 120 km volgens het boekje...! Frans en Pieter zagen hun tijdschema in gevaar komen en reden alvast door naar Roosendaal. Peter en Jacques gingen even kijken of de Bostella open was en de rest van de groep reed naar Huis ten Halve, waar ze om vijf voor 2 arriveerden. Daar werd Mathieu toegezongen, die na zijn operatie weer keurig (weliswaar met een erg klein verzetje) zijn kilometertjes mee kon rijden. Ook Arnold v.d. Maat trakteerde, maar wilde nog niet toegezongen worden, omdat hij pas de dag erop jarig was en de Goden niet wilde verzoeken.
N.B. Binnen toercommissie en bestuur zal nog besproken worden hoe om te gaan met wijzigingen in het programma.
Maandag Tweede Paasdag was het voor de meeste leden even schrikken toen toerleider Cees Mathijssen met zijn crossfiets aan de start kwam. Wat voor parcours moesten zij nu verwachten? Met Jacques v.d. Heijden als medekopman ging de rit via Nispen, Huijbergen, Ossendrecht door de polder naar Non Plus Ultra waar deze keer niet gestopt werd voor koffie. Door Heimolen en langs de Heide reden ze naar Moerstraten via de Maai. Vanaf daar liet Jacques het kopwerk aan Theo Jukes over. Terug naar Wouw ging het via café de Brembos, waar de groep een auto voor liet gaan. Jörgen had er wat laat erg in dat de groep stilstond en kwam hierdoor ten val. Met een paar schaafwonden kon hij zonder erg de rit weer vervolgen. Met 65 km op de teller en een gemiddelde van 27,3 was het voor de 33 leden een prachtig begin van de paasmaandag. Bij terugkomst werden Pierre Lasaroms en Arnold v.d. Maat weer uitbundig toegezongen voor hun verjaardag. Ilse werd trouwens ook nog gefeliciteerd, want het gerucht ging dat zij de winnares is van de 1e regelmatigheidrit. Groep 2 was met 6 man met Tonnie naar de visputten bij Loenhout geweest. Ook zij hadden 65 km op de teller. Piet Brans kwam ook nog een bakje doen, zodat er toch 40 leden actief waren deze morgen. Maar wat wil je met dit prachtige weer: zelfs Toon Antens was present!
Dit weekend kon ook de Ronde van Noord-Holland gereden worden, de Lek en Lingetocht en de Davitamon Classic. Stuk voor stuk tochten waarbij AKN-ers gesignaleerd werden. Bijgaande foto ontvingen we van Eric, die samen met zijn vader langs de bollenvelden toerde. Zaterdag 30 april zag Kees Ruyten toch maar af van het oorspronkelijke idee om met groep 2 de eerste etappe van het clubweekend mee te rijden. Het waaide wel erg hard en die wind vanaf Kruiningen zo'n 45 km lang tegen, leek hem toch een beetje veel van het goede. Nadat de clubweekendgangers uitgezwaaid waren om 9 uur reden ze daarom lekker beschut met zijn zevenen wind-tegen weg. Koffie werd na 35 km gedronken bij de Kogelvanger in Breda. Daarna kon heerlijk van de wind in de rug genoten worden via Rijsbergen en Schijf terug naar Roosendaal.
Zondag 1 mei stond voor de thuisblijvers de thuisblijversgebaksrit op het programma en daar was veel animo voor. Maar liefst 21 leden reden met John een rondje Horendonk, Schijf, Nieuwmoer, Achterbroek, Essen, Heikant, Huijbergen, Roosendaal. Natuurlijk werden er heerlijke koffiekoeken genuttigd in De Wildert.
Voor het clubweekend had een optimistisch gezelschap zich tussen half 9 en negen uur verzameld bij Huis ten Halve bij een lekker bakkie koffie of thee. geen wonder want er woei een krachtige oostenwind, de zon scheen en de weersvoorspellingen beloofden een geheel droog clubweekend. Om tien voor 9 meldde Alfons zich op de fiets als laatste. Nog net op tijd om een kopje thee te nemen. Voor Jan het sein om dan ook nog maar snel een bakje thee te drinken. Toch moest er niet gewacht worden en kon om 9 uur Theo het startsein geven. Cees van Sluijs en Alfons namen als eerste de koppositie in en moesten hun best doen om zo weinig mogelijk te trappen... (lees meer...)
