MEI 2010
Zaterdag 8 mei namen Theo en Cees van Sluijs de rit van Chris Sonke over. Chris had toch nog teveel last van zijn gekneusde ribben die hij vorige week opliep bij een valpartijtje tijdens een trainingsritje. 12 Man sterk reden ze een rondje via Willemstad, Grevelingendam, Philipsdam en Oesterdam. Ze hielden het de hele 125 km droog, alleen Toon Jansen was nat, want die kreeg een lekke band bij Tholen. Groep 2 reed met Kees Ruyten en John op kop met zijn negenen een rondje Wuustwezel, Kalmthout, Putte, om daar uit te rusten bij Het Witte Paard. Om aan de 80 km te komen ging het daarna nog naar Bath, om zo via Non Plus Ultra terug te komen. Daarbij hadden ze even over het hoofd gezien dat de Grensweg open lag. Gelukkig konden ze er wel door, zodat ze het toch bij de beloofde 80 km konden houden.
In Amsterdam vertrokken Cees, Eric, Piet, Jan en Willy in de Classic Boretti, een drukbezocht fietsfestijn (of was het nou een loopfestijn?)
Zondag 9 mei vertrokken groep 1 en groep 2 allebei richting Nispen. Bij het Everlandweggetje ging groep 2 rechtsaf en groep 1 rechtdoor richting Bergsebaan. Achterin was niet helemaal duidelijk welke groep nou rechtdoor ging. Zodoende dat ongeveer de helft van groep 1 ineens achter groep 2 bleek te zitten. Jeroen Nelen die net aangesloten was bij de groep, was van plan geweest met groep 1 mee te rijden, maar zat nu ineens toch bij groep 2 en besloot daar maar bij te blijven. De rest draaide terug en ging in de achtervolging op John en Ad. Bij de Rietgoorsestraat kon de stand van zaken opgemaakt worden: 16 man vormde groep 1 en dus bleven er 6 man en 1 vrouw over voor groep 2. Jarige Jörgen was ook bij groep 1 van de partij, nadat de woensdagrit door hem tot een goed einde was gebracht durfde hij dat wel aan. Via Huijbergen, de Kalmthoutse Heide, Achterbroek, Wuustwezel en Nieuwmoer werd de moederdagrit voor de volle 65 km vol gemaakt. Bij de traditionel plaspauze verzuchtte John dat dit toch wel echt een van de 7 deugden was. (Ik heb het nog even opgezocht, maar twijfel nog welke van de 7 John bedoelde: wijsheid, rechtvaardigheid, moed, gematigdheid, geloof, hoop of liefde. Ik ga toch voor de wijsheid, want als je echt moet is het wijs om niet door te blijven rijden...) Jan Buijk vond al dat oponthoud maar niets en stelde voor om leden die geen gebruik maken van de plaspauze een korting op de contributie te geven. Groep 2 reed na het Everlandwegje, via de Boerenweg door de Heide en Klavervelden, de Heimolen, Antwerpsestraatweg en Hoogerheide naar Woensdrecht en Non Plus Ultra. Aldaar werd koffie gedronken. Zij waren de eerste en enige daar bij NPU. Dit als gevolg van moederdag volgens de eigenaresse. Leo transpireerde nogal. Dat had dan volgens hem te maken met de inspanning van het fietsen en de omgevingstemperatuur. Ook vroeg hij welke helling er nog genomen werd, omdat hij dan zijn bergversnelling wilde inschakelen. Via Hoogerheide, Trapke Op en Nispen werd weer naar ons clubhuis gefietst. Daar zijn ze om 11.15 uur en met 54 km op de teller aangekomen. Daarna kon dan eindelijk de jarige toegezongen worden!
Zaterdag 15 mei reden 13 leden de clubrit "Zak van Zuid-Beveland". Chris Sonke bleek 3 gebroken ribben te hebben overgehouden aan een valpartijtje enkele weken daarvoor. Zodoende dat Wim Mouws en Toon Antens voorop gingen richting Zeeland via Heimolen en oude Zeeuwse weg naar Biezelinge waar de knooppuntenroute van Chris Sonke werd opgepikt. In Kruiningen nam Wim Hoogendam de kop over van Wim Mouws. Ca. 4 km voor de rust in het Klompekot reed Jac. v.d. Heijden Lek. Hij legde er een ander bandje op dat ook lek bleek te zijn. Na de rust volgden ze weer de knoopppunten waarbij nr.81 niet werd gevonden en een andere route werd gekozen, die de rit zo'n dikke 10 kilometer inkortte. Bij nr. 92 zijn ze weer de route gaan volgen. In de Zak van Zuid-Beveland kwamen ze ook nog tot twee keer toe de gehandicaptenrit tegen: elk jaar bezorgt een colonne vrachtwagens de gehandicapten de dag van hun leven door ze mee te nemen op een toertje, waarbij de grootste attractie natuurlijk is dat er flink getoeterd mag worden! Na het afwerken van de knooppunten zijn ze richting Roosendaal gereden via Hansweert, Kruiningen, Waarde, Gawege, Rilland, Bath, Ossendrecht, Huijbergen en Nispen. Al ging het op het eind moeizaam, toch hield Wim Hoogendam het vol tot het eind toe. De uiteindelijke afstand kwam uit op 165 km met een aardig gemiddelde van 27,5 km per uur, met dank aan de opstekende rugwind vanuit het Klompekot. Cees Mathijssen die dacht dat ze om 9 uur vertrokken probeerde de groep nog voor Kapelle in te halen, maar dat lukte natuurlijk niet meer. Daarom maakte hij er maar een rondje Zeelandbrug van.
Groep 2 reed een ritje van 80 km met 12 man. via Nispen ging het via Heerle, Halsteren, Steenbergen en Dinteloord naar Willemstad, waar koffie werd gedronken. Daarna ging het via Zwingelspaan naar Fijnaart en zo weer terug naar Roosendaal.
Zondag 16 mei reed groep 2 met 8 man naar de Visputten, gelegen in de driehoek Loenhout, Wuustwezel, Hoogstraten. Tonnie mocht ook na lange tijd Jan van Loon weer verwelkomen. Het was wel duidelijk dat Jan wat kilometers tekort komt, want met de opstekende tegenwind werd het bij Schijf wel een beetje zwaar voor Jan. Tonnie bleef bij hem en in een rustig tempo maakten ze samen de rit af.
Groep 1 reed met Wim Mouws een rondje Breda van 70 km. Zij waren met 17 man. Samen met John van Turnhout reed Wim zo ongeveer langs de snelweg naar Breda. Bij Breda dreigde de zon even te gaan schijnen, maar terug richting Roosendaal reden ze de bewolking weer in. Bij de plaspauze in het Mastbos (of Liesbos?) werden de namen van de niet-plassers weer genoteerd i.v.m. de contributiekorting. Zonder problemen kwamen we langs het trekker-trek-evenement bij Rijsbergen. Vlak voor Schijf kwamen ze Frans Peeters tegen, die na zijn valpartij bij de Bidon op eigen houtje aan het trainen was. Hij draaide om en sloot als 18de man aan. Bij Roosendaal kwam de groep ook nog Thing Chung tegen, maar die fietste gewoon door naar Etten-Leur. Bij Huis ten Halve werd er nog gezongen voor Jan Vermunt, maar die kon het net niet horen...
Groep 2 reed zaterdag met 11 man een rondje van 80 km. Via Wouw, Moerstraten en Lepelstraat reden ze naar General Electric en via de Bergse Plaat naar Woensdrecht. Daar dronken ze koffie bij Non Plus Ultra. De Grintweg was weer open en daarlangs reden ze naar Ossendrecht en langs camping Athena naar Huijbergen en zo weer naar Roosendaal.
Groep 1 vertrok om 8 uur. Wim ging samen met Theo op kop met in totaal 15 renners voor de 180 km lange rit naar Scherpenheuvel. Het was nog fris maar de zon scheen uitbundig en dat vergoede veel. Ze reden naar Zundert, Hoogstraten, Brecht en zo naar Grobbendonk. Hier reed Geert Lazeroms lek. Na de reparatie ging het verder naar de koffie. Die werd genoten op een zonovergoten terras van Café "De Gele Hoek " in Bouvel. Na de koffie reden ze verder via Tongerlo (aan deze stad dankt Roosendaal zijn bestaan), Westerlo, Averbode en Zichem (bekend van de tv serie " Wij heren van Zichem" en de geboorteplaats van Ernest Claes). Toon Jansen reed hier voor de tweede keer lek. Daarna konden ze verder naar Scherpenheuvel. Hier werd even gepauzeerd en konden de liefhebbers een kaarsje aansteken. Om 13 uur gingen ze weer terug, vrijwel over hetzelfde parcours. In Grobbendonk werd nog even gerust bij "De Gele Hoek" en vervolgens ging het weer op Roosendaal aan, waar ze arriveerden om 16 uur 45.
Zondag reed John met groep 2 met 11 man een rondje via Rucphen, Schijf, Achtmaal en Nieuwmoer naar De Wildert. Daar werd lekker koffie gedronken voordat ze de laatste kilometers naar Roosendaal maakten.
Groep 1 reed met Cees van Sluijs een clubrit naar Zwingelspaan. De 22 deelnemers reden via Tolberg reden richting Kruisland en daarna rechts richting Gastels Veer. Na Stampersgat nam Cees van Dongen al afscheid van de groep om weer richting Prinsenbeek te rijden. De rest reed richting Fijnaart en via Helwijk naar Willemstad en zo naar Zwingelspaan. Daarna ging het via Klundert richting Zevenbergen. Natuurlijk reden de Parijs-Roubaix mensen via de kasseienstrook; alleen reden ze wel links en rechts van de kasseien op het fietspad... Zonder oponthoud reden ze daarna via Standdaarbuiten en Oudenbosch en Zeggen terug naar Roosendaal.
Zaterdag 29 mei stond de Bilzen Classic voor het tweede jaar bij ons op het programma. Diegenen die vorig jaar mee geweest waren, wisten dat het een mooie rit was en waren ook bijna allemaal deze keer weer van de partij. Piet Langelaan had zich op het laatste moment nog aangemeld en John van Houten moest wegens ziekte helaas afzeggen. Zo waren ze 13 man sterk om ongeveer kwart over 8 klaar voor de start van de 130 km. Voor Jörgen Mathijssen de eerste keer dat hij met een clubuitstap over geaccidenteerd terrein mee ging. Het weer was fantastisch mooi, met nauwelijks wind en een heerlijk zonnetje dat de temperatuur al snel deed oplopen naar een graad of 18. Dik 5000 deelnemers genoten daar van mee. In de eerste etappe tot Braives zaten 3 hellingen van ongeveer een kilometer lang met een gemiddeld stijgingspercentage van zo'n 4%. Bovenaan werd steeds keurig gewacht, maar op de glooiende stukken tussenin verzeilden ze toch af en toe in verschillende groepen. Zo dacht Eric op een gegeven moment dat hij de laatste was en dat iedereen voor hem uit reed, terwijl in feite alleen Toine voor hem zat. Alhoewel het tempo niet echt hoog lag, moest Jörgen af en toe toch al een beetje forceren om bij de groep te blijven. Na de rust volgden meteen 3 hellingen, waarbij de côte Wanzoul met zijn 2 km lengte en 9% stijgingspercentage een echte kuitenbijter was. Na de eerste kilometer denk je boven te zijn als het even wat minder steil wordt, maar na de bocht kijk je dan tegen de volgende kilometer steilte aan. Niet iedereen komt daar fietsend boven. Ook bij Jörgen zonk de moed even in de schoenen na de bocht. Bovenaan besloot Cees Mathijssen bij hem te blijven. Samen kwamen ze iets later dan de rest aan bij de tweede bevoorrading. Daar besloot Theo alvast voor de groep uit Les Cahottes op te rijden. Theo zat ook niet echt lekker in zijn vel, nadat hij de hele week aan het klussen was geweest, waarbij hij allerlei spieren had gebruikt die hij normaal nooit gebruikt. Het leggen van een gazonnetje van kant-en-klare grasmatten de dag ervoor, was de spreekwoordelijke druppel geweest... Ook Cees en Jörgen vertrokken iets eerder. Alfons wilde nog even zijn half lege achterband oppompen, maar de drukpomp bij de Shimano-stand was helaas kapot, zodat hij toch onverrichterzake verder moest op die band. Bovenaan stond iedereen keurig te wachten, behalve Piet en de drie vroege vertrekkers. De laatste 40 km kende geen echte hellingen meer, dus Jan Verbocht en Toon van den Broek mochten toen de kar trekken. Dat ging in een gezwind tempo. Aanvankelijk liet Jacques v.d. Heijden zich bij een oplopend stuk terugvallen, maar later bedacht hij zich en begon aan een inhaalrace. Door bij diverse passerende groepen aan te pikken en in de afdalingen extra gas te geven, slaagde hij daar net voor kasteel Alden Biesen weer in. De groep van Theo kwam een 7 minuten later binnen. Bij de aankomst vielen ze bij de tombola helaas buiten de prijzen, maar daar treurde niemand om. Behalve van een dorstlessende consumptie konden ze in de zaal ook genieten van een interview met Roger de Vlaeminck. Om ongeveer 15:00 uur gingen ze terug naar Roosendaal, waar ze nog net droog aankwamen.
De thuisblijvers reden met Kees Ruyten 23 man sterk naar Den Hout. Via Klein-Zundert, Ulvenhout, landgoed Anneville, Bavel, Dorst en Oosterhout kwamen ze op het terras van het Pannenkoekenrestaurant in Den Hout aan. Daar was het goed vol te houden op het terras, maar via Terheijden, Den Elsakker, Etten-Leur en Sprundel moesten ze toch terug naar Roosendaal. Na 90 km goed gevolgd te hebben deed Jan van Loon de laatste 10 km in zijn eigen tempo.
Zondagmorgen zijn ze toch nog met 9 man vertrokken voor de clubrit naar Loenhout. In Essen gingen Kees Ruyten en Jan van Loon rechtsaf om naar Putte te rijden voor de koffie bij het Witte Paard. Jan van Loon was de enige voor groep 2, vandaar. Onderweg hebben ze wel enkele buien gehad, maar toch kwamen ze bijna droog aan bij Huis ten Halve.
