JUNI 2010

Met Jos Dierks en Wim Mouws op kop vertrokken zaterdag 5 juni 17 man inclusief het nieuwe lid René van den Aker voor een zomerse rit naar Rijkevorsel. Na 6 km reed John v. Houten weer lek (evenals afgelopen woensdag) en haakte af. Bij Jagersrust sloot Jacques v.d. Heijden aan en ging het verder via Achtmaal, Wernhout, Zundert en Rijsbergen naar Meersel-Dreef. Op de Oekelsebaan sloot Jac. Embregts nog aan. Hierna werd het Paterspad gevolgd richting Baarle Nassau/Baarle Hertog en via Zondereigen en Wortel reden ze naar Rijkevorsel/St.Jozef waar een koffie compleet werd gedronken. De koffie mét bevalt daar prima, want de afgelopen maand zijn ze daar al drie keer aangewipt. Na de koffie zijn ze langs het kanaal en via de Oude Baan naar Hoogstraten en verder via Loenhout, Achtmaal en Horendonk naar Huis ten Halve gereden. Jac Embregts was al eerder afgeslagen.  Ze arriveerden om 13.15 uur met 17 man, 117 km op de teller en met een gemiddelde van 27,0 km.
Groep 2 reed met Kees Ruyten en Ad van Iersel heel devoot met 8 man ook naar Meersel-Dreef, om daar te bidden voor goed weer. Die devotie werd op prijs gesteld, want ondanks dat ze maar met 8 man waren kregen ze toch het tweede bakje koffie (en thee) gratis. Maar dat lag ook wel een beetje aan het lobbywerk van Leo en het feit dat de kersenvlaai niet voorradig was en iedereen daarom rijstevlaai wilde bestellen. De tweede 39 km van deze 78 km lange rit werd dan ook met gemak volbracht. Zelfs Jan van Loon bleef tot het einde bij de groep, ondanks zijn ondertussen bekende klaagzangen dat het te hard ging.

Om half negen is groep 2 met zijn elven, waarvan een vrouw, bij Huis ten Halve vertrokken. Samen met Tonnie reed Geert op kop via Visdonk, Rucphen, Hoeven, door de polder en de fietsbrug bij Zevenbergen naar Zevenbergen, om zo naar het industriegebied Moerdijk te fietsen. Voor het industriegebied was er nog eerst even een verwarde situatie, omdat Geert (rechtsrijdend) linksaf wilde slaan en Tonny (linksrijdend) rechtsaf wilde slaan. Gelukkig ging alles goed. Door Klundert werd tenslotte naar het paviljoen in de Noordschans gereden. Daar werd koffie gedronken en nog wat gediscussieerd over de politieke situatie in Nederland en België. Daarna reed Geert met John van Turnhout op kop de kortste weg terug via Tonnenkreek, Zwingelspaan en Oud Gastel. Daar reed Kees Buijk nog lek. Daarna ging het weer verder naar Roosendaal. John kon het niet laten om op kop te komen en liet duidelijk blijken dat hij niet alleen de weg wist in België maar ook elders. Het weer dreigde wel met een buitje maar ze kwamen om 12 uur droog aan bij ons clubhuis met 68 km op de teller.

Groep 1 reed de clubrit naar Waarde van Gerard Loontjens met 21 man. Via Nispen ging het naar de Brembos en langs de Wouwse Tol naar Klavervelden, achter Mattemburg langs naar de Oude Zeeuwse Weg. Om een beetje solidair te zijn met onze vier AKN-ers die op dat moment Parijs - Roubaix reden (Cees M., Cees v. S., Eric en Theo) reden Jan Buijk, Alfons, Jacques v.d. Heijden en Willy daar rechtsaf over de kasseien van de Tweede Hogewaardsedwarsweg. Na het kassengebied van Rilland ging het bijna mis, toen Rini Broeren rechts op kop ineens naar links ging, in plaats van rechtsaf. De meesten weten ondertussen wel dat die weg niet een erf op gaat, maar gewoon verder loopt. Rini weet het nu ook! De wind kregen we daar behoorlijk op kop en met Chris Sonke en Jan Boeren op kop ging het behoorlijk hard en werd iedereen op het kantje gezet. Via de Stationsbuurt ging het naar de dijk om het fietspad aan de zeedijk te nemen. Waarde werd dus niet gehaald, maar toch had de rit wel waarde... Langs Bath ging het naar Woensdrecht, waar de Rijzende Weg en de Onderstal en passant meegenomen werden. In Huijbergen namen ze (behoorlijk eigenwijs) nog een stukje van het wielerparcours tegen de richting in en daarna kon bij Essen-Hoek iedereen nog een stukje kasseien verteren. Bij Huis ten Halve konden Toon Verstraten en Christ Couwenbergs luidkeels toegezongen worden in verband met hun verjaardag. Ook kregen ze via Jörgen te horen dat de Parijs-Roubaix-gangers er op dat moment 112 km op hadden zitten en slecht weer hadden.

PARIJS-ROUBAIX:

Lees HIER het verslag van Cees Mathijssen.

Met een lekker zonnetje is zaterdag 12 juni 21 man met Eric en toerleider Cees Mathijssen op kop om 8 uur vertrokken uit Roosendaal. Via het Gastels Veer en Dinteloord reden ze naar de Haringvlietbrug. De wind was op dat moment van geen betekenis. Via Numansdorp reden ze naar de buitendijk waar de voorzitter na 40 km lek reed. Na 70 km was de koffiestop in Strijen, op het terras bij de kapper waar het goed toeven was. Na het stukje via de Binnenmaas was bij Maasdam het keerpunt voor de terugweg via Westmaas, waar de A 29 overgestoken werd. Toine probeerde nog even achter een scooter te rijden; hij kan tenslotte nog wel wat extra training gebruiken voor hij volgende week de 100 colstocht ingaat. Kort voor Zuid Beijerland was er nog een valpartij van Jörgen die tegen het achterwiel van Peter Schoonen reed. Op een schaafwond aan zijn been na was het gelukkig zonder erg. Na de Haringvlietbrug waar de wind op kwam zetten, maar wel in het voordeel van de groep, werd Janus van Breugel door Christ (die in de veronderstelling was dat we via Dinteloord terug zouden rijden) de andere kant opgestuurd. De groep ging binnendoor langs de Mark en net voor de brug bij Oud Gastel reed Janus 100 meter voor de groep uit. Cees ging hem terughalen waarop Eric zeer gevat de vraag stelde of Janus vroeger altijd zijn koersen zo won. Via Oudenbosch werd Janus netjes thuisgebracht. Om 14:00 waren ze weer Bij Huis ten Halve waar de overgebleven 10 leden nog wat dronken en Christ Couwenbergs de schaafwond van Jörgen vakkundig met sterilon behandelde. Met 143 km en een gemiddelde van iets boven de 27,0 was het weer een mooie fietsdag.

Groep 2 ging op zoek naar het ultieme bewijs dat er ook een Nazareth in de buurt van Loenhout ligt. Maanden geleden was er al discussie over, die voorlopig afgesloten werd met een door Jan Buijk meegebrachte landkaart waarop duidelijk te zien was dat Nazareth in de buurt van Loenhout lag (Jan had het wel eigenhandig erbij geschreven, maar dat terzijde...). 12 Man vergezelden John op zijn speurtocht, die in een rechte lijn naar St. Lenaarts voerde, waar eerst koffie werd gedronken. Vervolgens werd wel degelijk Nazareth gevonden: er ligt bij het kanaal een abdij die zo heet. Via de provinciale wegen ging het richting Schilde en St. Job om de 80 km vol te maken.

Zondag nam Theo de rit van Alfons over, omdat die met een zere voet thuis op de bank zat. Theo reed samen met Cees Mathijssen op kop naar Horendonk, Nieuwmoer en Achterbroek. Daar reed Tjebbe lek. Louis Mouws assisteerde, Jan Bakker leverde een broodnodige bandenOPlegger en de rest van de groep zorgde voor de morele steun om de buitenband er op te krijgen. Via een stuk van het Heidepad en de Kalmthoutse Heide reden ze naar Wouwse Plantage, Wouw en daarna via Nispen weer naar Roosendaal. Daar werd Ilse luidkeels toegezongen voor haar zoveelste verjaardag.

Groep 2 reed met John 7 man sterk naar de Wildert. Voor hun gevoel deden ze niets dan op en neer rijden en blokjes om rijden tussen Roosendaal en Nispen, maar uiteindelijk kwamen ze met 39 km op de teller in de Wildert aan. toch knap om een afstand van 11 km in 39 km te rijden! via Nieuwmoer ging het tenslotte terug naar Huis ten Halve, waar ze na 58 km aankwamen.

Toen Pierre naar huis wilde rijden stond zijn band leeg, maar dat schijnt niet te tellen voor onze lekke-bandencompetitie....

Zaterdag nam Cees Mathijssen 9 man mee voor de proloog via Nispen en Visdonk naar Huis ten Halve. Daar stond John met 10 man van groep 2 te wachten om aan te sluiten, zodat ze met zijn negentienen op weg konden. John en Leo gingen op kop en reden via Huijbergen naar Putte en zo naar Kapellenbos. Daar kwamen op de gladde spoorwegovergang Leo en René ten val, maar de schade bleef redelijk beperkt, al had Leo wel schaafwonden en een kneuzing aan zijn knie, aan zijn rechter onderarm vanaf zijn elleboog tot aan zijn vingers een bloeduitstorting en miste er ook nog een stukje huid... Via Kalmthout ging het naar De Wildert waar koffie gedronken werd. Na de koffie ging Cees met John op kop voor de laatste 25 km. Bij aankomst in Roosendaal reden de meesten meteen door om maar zeker niets van de wedstrijd van het Nederlands elftal tegen Japan te moeten missen. Maar ook de vijf die eerst nog wat dronken bij Huis ten Halve waren ruim op tijd voor het begin.

Bij een harde wind en wat nattigheid was er zondag 20 juni niet zo veel animo om te fietsen. Voor groep 2 was alleen Geert opgekomen en die besloot dus met groep 1 mee te gaan. Kees Ruyten stelde voor de door RTC georganiseerde tourrit te rijden. Deze ritten, onder de paraplu van de NFTU, waren georganiseerd ter gelegenheid van de autoloze Roosendaalse zondag. De opbrengst kwam ten goede aan een goed doel. Na wat zoeken hebben ze ingeschreven op de Nieuwe Markt in Roosendaal. Net buiten de markt, in de Burgerhoutsestraat, reed Tjebbe al lek. Hij had de dag hiervoor twee binnen- en buitenbanden vernieuwd en dan nog lek rijden! Dat begon al goed. Ze zijn toen met elf man met Kees Ruyten en Maurice Roks op kop vertrokken voor een mooie rit rond Oudenbosch en met een koffiestop in de Wouwse Plantage. Na de koffie, bij vertrek, stond de achterband van Maurice leeg. Toen zijn ze naar Essen Hoek gereden en zo richting Roosendaal waar opnieuw Maurice opnieuw lek reed. Het glas was nog niet goed verwijderd uit de buitenband. Ze zijn toen droog met 52 km op de teller om half twaalf bij ons clubhuis aangekomen.

Hieronder een kort verslagje van de Helgatocht. Misschien niet gebruikelijk om verslagjes over woensdag te maken en te publiceren. Pierre was zo bedroefd dat zijn tocht op zaterdag niet door kon gaan, dat een publicatie op het web hem wat kan troosten. Hij heeft nog geprobeerd de voetbal wedstrijd te verzetten, maar de advocaten van Bavaria hebben hem dat ten zeerste afgeraden.

Zaterdagse Helgatocht alsnog op woensdag gereden.

Echte fietsliefhebbers laten zich niet uit het veld slaan. Zo dacht Pierre Lasaroms ook toen bekend werd dat zijn Helgatocht niet op zaterdag kon worden gereden, omdat dan het Nederlands elftal moest optreden. De tocht is gewoon vervroegd en 25 liefhebbers stonden woensdagochtend te popelen om de bestemming te mogen ontdekken. Het enige nadeel vormde de stevige wind die de groep moest trotseren, maar 2 paar stevige benen hebben dit voor de groep opgelost. De route ging over de Moerdijkbrug, om daarna over een net met steentjes bestrooide weg naar Dordrecht te rijden. Het lawaai van het opspattende grind deed een stadion vol vuvuzela’s verstommen. Langs de golfbaan is de groep via de spoorbrug naar Wijngaarden gereden. Over schitterende polderwegen zijn we uiteindelijk in Brandewijk aangekomen, waar Helga op ons stond te wachten. Helga is de beheerster van de Boerenklaas, een druk bezocht café met uitzicht op een reigersnest. We werden vlot van koffie en cola voorzien en konden daarna onze weg vervolgen. Wederom door polders met mooie autoluwe wegen. Na wat zoeken bij de brug in Gorkum werden we getrakteerd op een stevige noordoosten wind die ons naar huis blies. De indruk was dat kwaliteit van deze route minstens gelijkwaardig is aan de toch al zo geprezen rit naar Lillo. Ik hoorde Arnold denken `hoe moet ik dit nu verbeteren`.
In Oudenbosch heeft Pierre, samen met zijn secondant de leiding overgedragen en zijn ze samen in gepast tempo naar huis gereden. Ik neem aan dat de rest van de groep goed is thuis gekomen.

Zaterdag 26 juni vertrokken de deelnemers aan de Nokere Fietsrally om 6:00 uur bij Huis ten Halve. Iets na half 8 kon Alfons de inschrijfkaarten al ophalen bij de inschrijftafel. De zon stond al heerlijk te schijnen en het beloofde dan ook een warme zomerdag te worden. Na een bak koffie en thee vertrokken ze om 10 over 8 onderaan Nokereberg. Op het gemak werd op deze kasseienhelling omhoog gereden. Heel anders dan in de finale van Nokere-Koerse! Bovenaan was er wat verwarring, omdat er meerdere routepijlen van verschillende tochten geplaatst waren. Op de gok werden de Grinta-pijlen gevolgd, die 22 km lang een prachtig parcours boden. Bij de controle op dat punt bleken het pijlen van een rit uit Kuurne te zijn, die richting Nazareth ging. Omdat we daar pas nog geweest zijn (Toch, John ?!) werd besloten om alsnog de goede pijlen te gaan zoeken. Na veel vragen en veel bereidwillige Oost-Vlaamse antwoorden (soms nauwelijks te begrijpen) werd Wortegem en Ingooigem gevonden. Daar ontdekten ze hoe de pijlen er uit zagen en kon er verder zonder problemen de route gevolgd worden. Het betekende wel dat er ruim 20 km extra gereden was en dat kwam Henk niet zo goed uit, want die had beloofd op tijd thuis te zijn. Hij had zelfs het plan gehad om daarom met de eigen auto te rijden, maar de verzekering gekregen dat dat echt niet nodig was, omdat toch iedereen de 115 km ging rijden. Bij de eerste bevoorrading in Anvaing konden de bidons gevuld worden en was er koek, fruit en sportdrank voor iedereen. Daar was John de Koning al dringend aan toe, maar toen moesten de heuvels nog beginnen! Rini en Toon waren duidelijk de betere klimmers, op een afstandje gevolgd door Jacques en Alfons. In de afdalingen liet Jan zien dat hij nog heel wat mans is in de heuvels. Bij John was de koek al vlug op en op de hellingen moest hij dan ook regelmatig te voet.  Henk en Willy reden in hun eigen tempo omhoog, soms op het gemakje en soms gewoon bijna voorin. In de afdaling van de Dieu des Monts had John nog alle geluk van de wereld toen hij nog op het nippertje een auto kon ontwijken die breed de bocht uit kwam. Toon Jansen moest de tol betalen voor zijn tussensprintjes bergop en kreeg een krampaanval. Op de Hameau Grincieuq kreeg hij dat nog een keer en moest hij zich in de berm laten vallen. Na wat stretchwerk kon hij toch weer fietsen. De bidons waren ondertussen ook weer leeg. Tijd dus voor een extra pauze in een café, waar 2 consumpties werden genomen. Bij de tweede bevoorrading bleek de laatste etappe ook nog 7 km langer dan oorspronkelijk gepland, zodat uiteindelijk met 140 km op de teller de groep om vijf over 3 terug in Nokere arriveerde. Na de rit ontving iedere deelnemer een barbecueworst en een ENAME Tripple (sommigen hadden deze dag bergop wel een tripletje op hun fiets kunnen gebruiken) en kwam er een schaaltje kaas op tafel. Keurig verzorgd hoor. Om half vier werd er afscheid genomen, zodat iedereen toch nog om vijf uur in Roosendaal terug kon zijn.

De thuisblijvers reden met Louis Mouws een ritje van 100 km. De 26 deelnemers van groep 1 en 2 kregen door Louis en Mathieu Sebregts, die op woensdag altijd achterin de groep te vinden zijn, maar nu samen op kop reden, een rondje Kruiningen aangeboden. In Wouwse Plantage reed Pierre Lasaroms binnen- en buitenband kapot op een kapotte fles. Gelukkig had Wim ook een buitenband bij zich, zodat Pierre toch mee verder kon. Via Huijbergen, Ossendrecht en Bath ging het naar Kruiningen, om binnendoor via Gawege weer terug te keren naar Rilland. Net voor Hotel Het Klooster van Rilland liep Willem Hoogendam zijn band ook nog leeg, maar ook al kon hij dat tijdens de koffie repareren, toch komt hij natuurlijk wel in het lekke bandenklassement ! Louis was deze week weer een jaartje ouder geworden, maar daar was onderweg niets van te merken. Behalve dan bij de rust, want daar trakteerde Louis de deelnemers. Via Woensdrecht, Heimolen, Wouwse Plantage en de Wouwse Hil ging het daarna weer terug naar Roosendaal. Bij aankomst troffen ze Tonnie Dekkers aan, die samen met Jan van Loon een rondje gereden had, omdat hij om 8:30 uur niemand bij Huis ten Halve aantrof.

Groep 1 reed zondag 27 juni een verjaardagsrit met Cees Mathijssen. De bedoeling was dat hij net zoveel kilometers zou rijden als zijn nieuwe leeftijd: 58. Met 26 vertrok groep 1 met Theo en Cees op kop. Een stralende zon vergezelde hen, dus wat wil je nog meer op een zondagmorgen. Via Nispen reden ze naar De Heide bij Bergen op Zoom en daarna via Halsteren terug naar Moerstraten. Na een ommetje via zijn geboortehuis in de Nieuwstraat te Wouw ging het achter Wouw om via Nispen weer terug naar het clublokaal. En ja hoor, met precies 58 km op de teller en zonder lekke banden kwamen ze daar vroeg aan. De jarige Ben Wesseling en Cees Mathijssen werden weer toegezongen. Cees denkt dat als ze straks te oud zijn om te kunnen fietsen, ze altijd nog een koor kunnen oprichten: zo goed gaat het na alle (bijna wekelijkse) repetities klinken.
Groep 2 reed met Tonnie Dekkers 8 man sterk naar Zundert om daar een lekkere bak koffie te drinken.