JULI 2010

Zaterdag 3 juli zijn 13 AKN ers vertrokken voor de 190 km lange Veerse Meertocht. Het had 's nachts veel geregend en dat was lekker want het was lekker fris. Samen met Wil Roovers reed Chris naar de koffie in Kortgene. Toen ze Zeeland binnenreden brak de zon door en het beloofde een mooie dag te worden. Na de passage van de "Postbrug "over het kanaal door "Zuid-Beveland " keerde Wil om, hij had nog andere verplichtingen deze dag.
De kop werd overgenomen door Wim Mouws en bij de sluis van het Goese Sas weer door Jacques van der Heijden naar Veere (echt waar). In Kortgene werd een onder het genot van koffie en de bekende kreet twee cola een rustpauze genoten. Na deze pauze reden ze weer verder samen met Jacques op kop naar Veere. Op de Veerse Dam was het even stoempen tegen de straffe wind, maar vanaf Vrouwenpolder was het alleen maar wind in de rug. Ze verlieten bij vliegveld Midden-Zeeland het Veerse Meer en staken dwars door Zuid-Beveland over de mooie dijken via Nisse, waar een grote rommelmarkt aan de gang was.(Omdat Chris bang was Jacques daar kwijt te raken hebben ze die rechts laten liggen en zijn doorgereden naar Hansweert voor een tweede rust. Het terras was voorzien van luxe meubilair net als in Beijerland, alleen waren de consumpties minder duur.
Na deze pauze werd Jacques afgelost door Wim en begon het zachtjes te regenen. Maar bij Rilland ging het harder regenen, het water liep uit de schoenen. Bij Ossendrecht werd het weer droog, maar toch reed Toon Jansen nog lek. Wim liet nog even zien hoe je een band van de velg haalt zonder een bandenlichter. Zonder verder oponthoud bereikten ze Roosendaal en omdat ze nat en vies waren gingen ze allemaal direct naar huis.
Met 189 km en een gemiddelde van 27.3 hadden ze toch weer een mooie rit gehad.
Groep 2 reed met Kees Ruyten en Ad van Iersel op kop, 12 man sterk naar Bath en via de Oesterdam naar Tholen. Daar werd koffie gedronken bij "The sixties". Daarna ging het naar de Bergse Plaat, om niet al te snel terug in Roosendaal te zijn. Keurig voor de bui waren ze terug in Roosendaal.

Zondag 4 juli werd de Machinistentoer weer gereden, waar bij de club traditioneel aangevuld wordt met collega-machinisten van Piet Bianchi. Wil Roovers en Chris reden op kop, samen met Pablo. vlakbij de Wouwse Tol gaat elk jaar wel wat mis en ook dit jaar vormde daarop geen uitzondering. Deze keer verloor Chris zijn kilometerteller daar. Gelukkig kon hij hem onbeschadigd weer oprapen en terug op het stuur zetten. De route was ongewijzigd in vergelijking met vorige jaren, alleen was deze keer de vaste rustplaats Non Plus Ultra gesloten in verband met de Tour de France doorkomst. Zonder koffie werd daarom de rit afgemaakt, maar dat werd bij Huis ten Halve nog goed gemaakt. De familie Bianchi kwam daarna nog de deelnemers verwelkomen. Daarna kon een aantal AKN-ers zich klaarmaken voor het koud buffet dat ze bij Jan besteld hadden. Zij gingen nog op de fiets naar Putte om daar de doorkomst van de Tour de France te vieren. Natuurlijk in clubtenue, want de naam van AKN moet wel hoog gehouden worden. Of dat gelukt is kunt u hier zien.

Zaterdag 10 juli was de deelname aan het Klimmersbrevet en de thuisblijversrit keurig verdeeld: allebei de groepen gingen van start met 17 deelnemers. De 17 klimmers vertrokken om 7.00 uur bij Huis ten Halve met de auto naar Hotel Residentie Slenaeken in Slenaken. Om ca 10 uur vertrokken ze daar voor het eerste rondje via Banholt, Welkenrade, St.Gertruid naar Berneau. Voor Berneau reed John van Turnhout lek. Toen kregen ze de klim van Warsage voor de kiezen, waar iedereen zich kon uitleven evenals op de klim naar Hombourg. In Plombieres ging het mis toen een groep van 11 man te ver doorreed. 6 Man volgden de route via Teuven naar Slenaken met 66 km en de 11 reden via Gemmenich, Sippenaeken, de zware klim richting Teuven naar Slenaken met 71 km. Geert Lazeroms en John de Koning bleven achter voor Sippenaeken en kwamen na een terrasje via Epe terug naar Slenaken. Er werd gerust met koffie, vlaai en veel fris. Na de rust waren er nog 6 dapperen die een tweede rondje begonnen. Dit waren Jos Dierks, Willy v. Toren, Jan Buijk, Toon Antens, Rini v. Geel en Toine van Oers. Willy, Jan en Toon waren na ca 15 km al terug na een rondje over Epe, Sippenaeken en Teuven. Jos, Rini en Toine waren na ca 25 km weer terug. Het was erg warm (38°C in de schaduw) en eigenlijk onverantwoord om grote inspanningen te doen. Op het terras met wat koele drankjes en het speciale bier genaamd Brugs Zot was het gezellig en goed uit te houden. Al met al was het wel een leuke dag, ook voor de niet klimmers. Om 17.30 uur was iedereen weer bij Huis ten Halve .

Bij de thuisblijversrit leidde Tonnie met assistentie van Alfons op kop de groep over mooie Vlaamse wegen naar Loenhout, Brecht, Westmalle en Zoersel en Zandhoven naar de rust in café In de Klok in Pulderbos. Het stukje naar Oelegem was uit de route gehaald om niet al te ver boven de gewenste 100 km te komen. Na een half uurtje heerlijk op het terras gezeten te hebben, moesten ze weer de zon in voor de terugweg. Met een ozonalarm en temperaturen van boven de 30°C was dat niet echt aangenaam meer. Gelukkig maakte de route veel goed, want Tonnie had een mooie terugweg uitgestippeld via Zoersel, Oostmalle, Rijkevorsel, Loenhout, Wernhout en Achtmaal. Onderweg kreeg Jan van Loon erg veel last van het weer, maar hij werd goed aan de praat gehouden door Kees Buijk, af en toe geduwd door Cees van Sluijs en op kop drukten Alfons en Tonnie het tempo tot zo'n 23 km/u. Bij Achtmaal gaf Jan het echt op en bleef Tonnie bij hem om in alle rust terug te rijden naar Huis ten Halve. Alfons en Cees leverden de groep met toch nog 110 km op de teller (nee Tonnie is geen familie van Theo...)  af in Roosendaal.

Zondag ging groep 1 met Wim naar Sint Lenaarts. Ze vertrokken met 23 man richting Horendonk met Chris Sonke en Wim Mouws op kop. Via de Ellewaard, Achtmaal, Wuustwezel en Brecht reden ze naar St. Lenaarts. Op het viaduct reed Chris de Rooy in een gat met als gevolg 2 lekke banden. Ook zijn reservebandje was lek (telt niet mee voor het klassement hoor Chris), maar een bandje van Wim Mouws bracht redding. Verder reden ze via Terbeek en Loenhout naar de oude grens. Voor de oude grens reed Jan Withagen lek. Ook zijn reservebandje bleek lek en Wim Mouws bracht ook hier weer redding (rijdt die soms rond met een heel bandenmagazijn?). Tijdens de reparatie was er zoals gewoonlijk voldoende commentaar en vooral Arnold v.d. Maat liet zich gelden met zijn droge opmerkingen. Hierna reden ze naar Huis ten Halve via Achtmaal en de Lange Schouw. Met 65 km op de teller kwamen ze daar aan.

Groep 2 reed met John van Turnhout maar een klein rondje van 50 km. De 10 deelnemers waren allemaal heel blij met dit tropenrooster. Een aantal van hen had nog steeds vochttekort van de dag ervoor in Limburg, maar daar kon in De Wildert ook wel een oplossing voor gevonden worden...

Zaterdag 17 juli vertrok Jacques 14 man sterk voor de 200 km naar Vlissingen, die niet naar Vlissingen ging, maar naar Terneuzen. Al vlug na het vertrek kreeg Chris Sonke een telefoontje van het thuisfront dat hij naar huis moest komen. John de Koning hakte af bij Woensdrecht, omdat hij teveel last van zijn rug had. Zo stonden dus 12 man bij Lillo op de boot te wachten van 10 uur. Die kwam dit jaar wel, zodat ze Zeeuws Vlaanderen op de fiets konden gaan verkennen. Jacques had een mooie route uitgestippeld aan de hand van de knooppuntenroutes. Om te beginnen werd de Hedwigepolder aangedaan, want die staat volgend jaar misschien al onder water. Met de wind pal tegen, een flink stuk buitendijks en lange rechte stukken in de polders was het fijn dat er vooraan naast Jacques regelmatig gewisseld werd door o.a. Toon, Theo en Toine. In Terneuzen werd er gerust bij de haven. Vandaar reden Christ en René de kortste weg terug naar Doel, want die moesten wat eerder thuis zijn. De rest maakte een mooi rondje richting Belgische grens en nam nog een tweede rust bij de stadpoorten van Hulst, waar Java-bier geproefd moest worden. Ook de pont van 17:00 uur werd zonder problemen genomen, zodat de groep tegen half 7 weer terug was in Roosendaal.

Groep 2 reed met Kees Ruyten ook 14 man sterk naar Meersel Dreef. Via Horendonk, Achtmaal, Maxburg en Meer ging het langs de snelweg naar Hazeldonk en via de Mosten naar de rust. Zelfs Kees kan verkeerd rijden, want hij sloeg een weggetje te vroeg in. Cees van sluijs had daar zo'n lol om dat hij voor straf lek reed met zijn nieuwe banden. Terwijl ze op het terras genoten van de koffie konden ze genieten van een lekker buitje. Natuurlijk werden ze daarna nog wel nat van het opspattend water. Via de Galderse Meren en Effen ging het naar Rucphen, waar Kees Schijven thuisgebracht werd en Pierre Lasaroms en Jack Embregts afdraaiden naar Hoeven.

Zondag moest Frans verstek laten gaan bij zijn eigen Francofielentoer vanwege knieproblemen. Alfons en Chris namen het van hem over en namen de groep van 22 mee naar Essen Hoek, Huijbergen, Hoogerheide en Woensdrecht. De Rijzendeweg werd van de zijkant beklommen, waarna het door de polder naar Ossendrecht ging. Achter Ossendrecht werden op het Hageland nog wat klimmetjes meegenomen en daarna ging het naar Huijbergen en achter het vliegveld door richting Klavervelden. Bij camping Zoomland werd het fietspad naar Wouwse Plantage genomen. In de Mariabaan lieten de kopmannen zien dat ze ook verkeerd kunnen rijden en kwamen bij een boer op het erf, toen ze een weg te vroeg afsloegen. Huis ten Halve bereikten ze met 65 km op de teller. Binnen werd Jan Bakker toegezongen voor zijn 66ste verjaardag en ook Frans kreeg nog een aubade toen hij op zijn gewone fiets nog een kijkje kwam nemen.

Groep 2 reed met Tonnie 8 man en 1 vrouw sterk via Schijf, Rijsbergen en Effen naar camping Liesbos waar koffie werd gedronken. Via Sprundel, Schijf en Horendonk reden ze naar Essen. Iets na half twaalf arriveerden ze bij Huis ten Halve.

Christ Couwenbergs reed zaterdag 24 juli met 24 leden de Grenslandroute naar Baarle-Nassau. Het was lekker zonnig en er stond een matige wind. Via Schijf en Achtmaal ging het richting de Witte Plas en de Blauwe Putten (het lijkt wel een regenboogkoers..) en daarna naar Rijkevorsel, Zondereigen, Weelde en zo naar Baarle Nassau. Daar werd koffie gedronken bij het Brussels Hof. Daarna ging het weer terug naar Roosendaal via Alphen, Chaam, Meer, Meersel Dreef, Strijbeek, Rijsbergen, Klein-Zundert, Achtmaal en Horendonk. Wim Hoogendam was deze keer de gelukkige om lek te rijden. Het ingelegde nieuwe bandje was het ook niet helemaal, waardoor hij het na 10 meter alweer kon vervangen. We hebben de regels er nog even op na gekeken, maar het telt toch echt voor 2 lekke banden!

Groep 2 reed geen enkele maal lek toen zij met zijn vijftienen de Javado-rit alvast een keer gingen rijden. John en Cees voerden de groep aan en toen Tonnie opmerkte dat ze toch wel heel dicht langs de visputten reden, werd besloten om daar rust te houden. Het appelgebak was uit de kunst, lekker warm, met een bolletje ijs en twee dotten slagroom werd het op een groot bord opgediend. Maar dat mag dan ook wel voor € 6,20... Dat verkennen was geen luxe, want het was bij sommige aanwijzingen goed opletten dat je er niet voorbij reed, zoals Cees een paar keer moest ondervinden.

Zondag werd het Bakkersritje van Jan Bakker gereden door 21 leden. Natuurlijk ging het gesprek voor de start en tijdens de rit vooral over Louis. In een aardig tempo schotelde Jan samen met Frans op kop de groep een leuke rit voor. Via Zegge ging het naar Bosschenhoofd en onder Oudenbosch door via Hoeven naar Zevenbergen. Onderweg moest Geert Lazeroms nog even terug om zijn materiaaltasje op te rapen. Via een stukje industrieterrein Moerdijk ging het naar Klundert en Noordschans en via Oudemolen naar Standdaarbuiten, Oudenbosch en Zegge. Af en toe spetterde het lichtjes tot matig. Vanaf Zegge werden ze toch nog nat op het fietspad naar Roosendaal.

Groep 2 reed met John 8 mans sterk een rondje Schijf, Horendonk, Essen, Kalmthoutse Heide, Wildert. na de koffie ging het via Nieuwmoer en Klein Venetië terug naar Essen. Ook zij hadden onderweg van een lekker buitje mogen genieten.

ERNSTIGE VAL LOUIS MOUWS:

Louis Mouws is tijdens de rit van woensdag 21 juli ernstig ten val gekomen. Hij heeft vermoedelijk een dwarslaesie, een breuk in de derde ruggenwervel en waarschijnlijk breuken in zijn voorhoofd. Hij is aanvankelijk vervoerd naar het Oosterscheldeziekenhuis in Goes en zal overgebracht worden naar het Dijkzigt in Rotterdam. Het gebeurde op de Oosterscheldedijk, van de Herenkeet naar Zierikzee. Hij is over de kop geslagen en zeer ongelukkig terechtgekomen. Helaas is het ondertussen al zeker dat de gevolgen blijvend zullen zijn.
We wensen Louis veel beterschap en de familie veel sterkte.

Louis en zijn familie kunnen wel wat steun gebruiken. Stuur eens een kaartje! Het adres van Louis is:

Erasmus MC IC afd. 3 Box 313
t.a.v. Louis Mouws
‘s-Gravendijkwal 230
3015 GE Rotterdam
 

Op zaterdag 31 juli werd de schoonste rit volgens Arnold gereden en wel de clubrit Lillo. Om acht uur vertrok Arnold samen met Chris en nog acht leden naar Lillo. Er stond een stevige zuidwestenwind, maar dat ging het duo voorop goed af. Via Huijbergen, Het Hageland, Zandvliet en Berendrecht reden ze naar de Antwerpse havens. Een machtig bedrijf al was het deze dag erg stil: een vrije zaterdag en veel mensen met verlof. Over een goed fietsnetwerk met goede fietspaden, over bruggen en spoorwegovergangen (oppassen dus). Ze reden via De Schelde wat Chris Sonke deed denken aan het lied "De lichtjes van De Schelde" gezongen in 1952 al door Bobbejaan Schoepen en later door Louis Neefs,Jean Walter,Jacques Raymond,Claire, Wannes van de Velde, Hans de Booy en Wil Tura. Omdat hij waarschijnlijk hardop dacht, werd dit liedje spontaan gezongen door Christ Couwenbergs en het klonk niet onaardig. De tekst was overigens van de overleden Nederlander Anton Beuving. Verder naar het beroemde Lillo. Het begon wat te miezeren en tijdens de koffiepauze regende het gestadig. Maar het klaarde op en ze gingen weer verder door het havenbedrijf om bij de golfbaan Reymerswael weer Nederland binnen te rijden. De zon scheen weer uitbundig en de temperatuur liep weer op, heerlijk fietsweer dus. Via de polders bij Ossendrecht ging het naar Woensdrecht, langs de "Duintjes", achterlangs Mattemburg en de Heimolen om via Nispen naar Huis ten Halve terug te rijden. Het was een mooie rit met volgens Chris maar één minpuntje: de cafébaas was een Rotterdammer en dat past niet in Lillo vond hij, dus de volgende keer een café met een madame s.v.p.

Kees Ruyten reed die dag groep 2 voor. Vanwege de dreigende lucht was ook daar de belangstelling klein: maar 6 leden reden via de Kalmthoutse Heide naar Kalmthout en via de Galgenstraat naar Stabroek. Daar werd koffie gedronken bij De Klok. Omdat het begon te regenen werd besloten om niet meer helemaal naar het kanaal te rijden. Langs Ossendrecht en Huijbergen reden ze naar Essen-Hoek en om toch nog aan 70 km te komen werden richting Mariabaan nog een paar lusjes gereden voordat ze naar Roosendaal koers zetten.