MAART 2009

Zaterdag 27 februari stonden maar liefst 39 AKN-ers te trappelen om met het zomerseizoen van start te kunnen gaan. Zonder sneeuw of regen dit jaar en bij een temperatuur van een graad of 10 was het dan ook al meteen goed fietsweer. Met een bijna complete groep in nieuwe outfit maakten we meteen de blits op de wegen rond Roosendaal. Om de overgang van het veldritseizoen naar het wegseizoen niet te groot te maken had Cees een wegopbreking in Wouw en in Bosschenhoofd in de route opgenomen. Kees Schijven reed met zijn mountainbike lek net voor Oudenbosch en daarna net voorbij Rucphen nog een keer. Bij gebrek aan reservebanden liep hij daarna het stukje terug naar huis in Rucphen. Ook Theo moest de groep laten gaan toen net voor Rucphen de spanner van zijn vooras knapte. Bij de laatste oversteek kwam Louis niet snel genoeg uit zijn trapper en ging (zachtjes) tegen de grond. Toch konden Cees en mede-voorrijder Chris Sonke bij aankomst concluderen dat we een mooie start van het zomerseizoen beleefd hadden. Ook voorzitter Pierre was tevreden, want omdat het nog net februari was telde de rit nog niet mee voor de stempelkaart. Ex-penningmeester Jack had het niet beter kunnen zeggen...

Zondag 1 maart is de Grenstocht gereden via Achtmaal-Nieuwmoer naar de koffie in Wildert. Daar maaktenwe na 30 min plaats voor een groep van toerclub Kruisland. Weer had zich een grote groep AKN-ers aan de start gemeld: maar liefst 34 man. Het had er zelfs nog eentje meer kunnen zijn, maar Pierre stond om 9 uur aan het vertrek... Totaal reden groep 1 en groep 2 deze rit een afstand van 50km.

Zaterdag 7 maart hadden veel AKN-ers naar de weersvoorspellingen voor zondag gekeken. Met regen en buien in het vooruitzicht kozen zij voor een (weliswaar koude) start op zaterdag. Voorafgaand aan de start had Christ nog de treurige mededeling voor de aanwezigen dat de dag ervoor zijn schoonzoon op pas 30-jarige leeftijd onverwachts overleden was. Bij iedereen lopen op zo'n moment de rillingen over de rug, onvoorstelbaar zo'n bericht.
Ten opzichte van vorige week was de AKN-index met 2,6% gezakt, want we vertrokken met 38 deelnemers, 1 minder dan vorige week, het record dit jaar. Net buiten Nispen kwam echter Thing Chung nog aansluiten, zodat de AKN-index toch nog op 100 punten kon sluiten. Thing kon namelijk in Oudenbosch het spoor niet over en was daardoor net een half minuutje te laat in Roosendaal. Toerleider Kees Ruyten besloot om dezelfde reden om zijn geplande rit om te gooien, want hij had ook via Oudenbosch willen rijden. Nu werd de Voorjaarstocht een mooie rondrit met Chris Sonke als medekopman. De route ging via Nispen, Trapke-Op, vliegbasis Woensdrecht, Klavervelden, Moerstraten, Steenbergen, Dinteloord, Stampersgat, Roosendaal en Nispen. Onderweg hoefden we maar een keer te stoppen voor een lekke band van Peter den Hartog. Om kwart voor 12 waren we terug bij ons clublokaal, waar veel leden nog even een bakje koffie namen als afsluiting. Arnold v.d. Maat was daarbij bijzonder complimenteus over de koffie en mocht daarom van Jan een extra koekje bij de koffie...

Zondag 8 maart is John van Turnhout met nog 8 man in de regen vertrokken voor bijna dezelfde rit als de dag ervoor, maar dan in tegenovergestelde richting. Het weer was zoals voorspeld ook tegenovergesteld: veel regen, veel wind en veel blubber. In totaal werd nu 63 km afgelegd.

Zaterdag 14 maart hebben 38 leden de eerste "Tandje Bij" clubrit gereden. Onderweg moest er regelmatig een tandje bij gezet worden: bruggen, viaducten, hellingen, kasseien, dijken en hier en daar een aardig windje tegen waren bij de tocht inbegrepen! Jan van Loon werd na Woensdrecht voorin de groep geplaatst, om niet steeds achterin gaten te hoeven dichtrijden. Leo bleef gewoon achterin en past naar eigen zeggen "de methode Jos Vos" toe. Natuurlijk werd er bij Rilland nog een stukje buitendijks gereden, deze keer bijna tot aan de BASF toe. Even nog hoopten sommige leden dat we daar rechtsaf zouden gaan, om er een rondje Lillo van te maken, maar dat zat er deze keer niet in. In Putte werd koffie gedronken bij café Het Witte Paard (waar anders !) en kregen alle deelnemers een sticker van Alfons. Na de koffie begon het lichtjes te miezeren, maar met de wind (die van zuid naar west was gedraaid) in de rug hadden we daar niet veel last van. Tussen Huijbergen en Bergen op Zoom reed Jac Embregts lek, maar ondanks de hulp van Louis werd het toch een lange bevalling, want de binnenband bleek tussen de buitenband en de velg te zitten.

Toen op weg naar Nispen Henk Ulehake nog een lekke band had, besloten een aantal leden het laatste stukje maar door te rijden. Voetbalfanaten Cees Mathijssen en zijn zoon die eigenlijk niets van de wedstrijd Manchester - Liverpool wilden missen bleven echter wel keurig wachten ! Bij Huis ten Halve reed bijna iedereen wel meteen naar huis, omdat je met ietwat natte kleren nu eenmaal vlug kou krijgt.

Zondag 15 maart is groep 2 met 8 man, ja met ACHT man, waaronder twee kopmensen van groep EEN de Kesen van Sluys en Ruyten vertrokken voor een tochtje van 50 km. Geert reed samen met Ad van Iersel voorop naar Nispen, toen richting Trapke Op, door de Schouwenbaan, Wouwse Plantage, Klavervelden en de A58 over naar, je raadt het al, Fietscafé Van Pul in Moerstraten. "Lekker bakske koffie", zei Cees "en nun eurovijfentwintig, 'kzal ut zegge tegen Jan Buijk". Na de koffie met appelflap of een stuk appeltaart met slagroom werd er weer vertrokken naar de Welberg. Daarna ging het via de Spellestraat, Boterstraatje, Thorbeckestraat, Everlandweg en Nispen naar Huis ten Halve. Daar kwamen ze om 11.10 uur met 52 km op de teller aan. Het was goed fietsweer met wel een stevig windje, maar dat heb je de ene keer mee en de andere keer tegen. Bovendien was er een heus lentezonnetje van de partij, dat ondanks de frisse temperatuur het fietsen meteen een stuk aangenamer maakt.

Groep 1 heeft met 22 man een mooie rit gereden met Theo als toerleider. Via Horendonk, Nieuwmoer, Wuustwezel, Gooreind, Heide en Essen reden ze weer terug naar Roosendaal. Wonder boven wonder kwamen ze in Roosendaal aan met precies 60 km op de teller.

 

Na een overtuigend begin van de lente, met veel zon en temperaturen van rond de 10 graden in de afgelopen week, was het te verwachten dat de Joop Zoetemelk Classic veel deelnemers zou trekken. Bij voorinschrijving waren er al 1000 aanmeldingen, op de dag zelf kwamen daar nog eens 2200 aanmeldingen bij, waaronder 27 AKN-ers. De eerste kilometers Leiden uit leidde dit dan ook tot behoorlijke files bij het stoplicht. Daarna hadden kopmannen Alfons en Chris nog lange tijd een sliert van misschien wel 100 renners achter zich aan. Pas na Benthuizen en Hazerswoude Dorp, waar respectievelijk de 45 en de 75 km afbogen, werd het wat rustiger. Het bleef constant goed opletten dat er geen pijlen gemist werden, want ze waren klein, vaak moeilijk te zien en niet consequent aangebracht. Bovendien was de meegeleverde routebeschrijving in zo'n klein lettertype geprint, dat dit bijna niet leesbaar was vanaf de routerol. Toch ging het maar een keer mis, bij Boskoop waar bij een rotonde een pijl ontbrak en iedereen rechtdoor reed. Alfons reed terug om naar pijlen te zoeken en na een telefoontje aan Henk konden de manschappen weer verzameld worden. Toen de groep weer compleet was, ging het via Bodegraven naar Woerden.

 Onderweg was het genieten van het prachtige landschap in Het Groene Hart en de vele water- en weidevogels die daar op hun eigen wijze de lente vierden. Bij het clubhuis van WTC Woerden waren we niet de enigen die daar koffie wilden drinken... Een aantal leden was snel aan de beurt, een aantal anderen moest wat langer in de rij staan, met name omdat de koffiekopjes op waren. Toerleider Alfons hoorde terwijl hij op zijn bestelling stond te wachten, dat een groepje besloten had om zelf een ander koffieadres te zoeken. Gevolg was dat ongeveer de helft van de groep toen vlug hun koffie op dronk en ook vertrok, terwijl de andere helft rustig bij Alfons bleef. Erg jammer: over zo'n zaken kan best overleg zijn, maar de toerleider bepaalt in zo'n geval wat er gedaan wordt. Groep 3 reed na de rust verder op met een passerend groepje dat (windje mee en opzij) een lekkere snelheid van iets boven de 30 km/u aan hield. De eerste groep hebben ze niet meer terug gezien tot na de finish, de tweede groep haalden ze 50 km later bij de extra bevoorrading bij De Hoef weer in. Bij die bevoorrading waren trouwens, door de grote drukte, de door de sponsor beschikbaar gestelde Campina-melk, appels en krentenbollen allemaal op... De volgende controle was na 119 km in Leimuiden. Daar werd een half uurtje gerust. Thijs was zijn fietsslot vergeten en ging buiten in het zonnetje zitten om zijn fiets in de gaten te kunnen houden.

Kort na het vertrek daar merkte Piet Langelaan dat hij nog wat vergeten was en reed even terug, waarna hij aan de overzijde van de Drecht nog groep 1 signaleerde, die op weg waren naar de tweede stop. Bij de Aquarius-stop tikte Henk Ulehake net even het achterwiel van Jacques aan, waardoor hij tegen een auto aanviel. Gelukkig zonder erg voor Henk, zijn fiets of de auto. In ieder geval bezorgt hem dat weer een plekje in dit verslag ! Met een opstekend windje tegen en Jan Verbocht op kop van de groep was het de laatste 30 km nog behoorlijk aanpoten, maar de groep kwam toch mooi gezamenlijk (op Piet na) over de finish. Daar kregen ze alsnog de gemiste krentenbol, melk en appel. Bijna een uur later arriveerden de laatste AKN-ers bij het clubhuis van Swift in Leiden. De auto's die inzittenden en fietsen compleet hadden, waren ondertussen al voor het merendeel vertrokken naar Roosendaal.

Foto's die onderweg gemaakt zijn door de organisatie kun je hier bekijken. Wil je ze eventueel kopen, dan kan dat hier.

De thuisblijvers reden met Kees Ruyten een clubritje van 80 km. De start was per ongeluk al om 8:00 uur gepland, zodat zij al ruim voor de middag weer terug in Roosendaal waren. Zij reden 11 man sterk met Kees via Heimolen naar Woensdrecht en via het kanaal naar Zandvliet. In Stabroek werd koffie gedronken bij De Klok, waarna via Kalmthout en De Wildert de 80 km vol gemaakt werden. Na aankomst kwam Tonnie Dekkers ook nog even aanschuiven. Hij was die ochtend druk bezig geweest met het uitzetten van de Eerste Regelmatigheidsrit... In totaal waren er dus 40 AKN-leden op pad zaterdag !

Groep 1 vertrok zondag met 15 man en reed via Nispen, Wouwse Plantage, Heidepol, Heide, Vrederust, Moerstraten, Welberg, Boonhil, Everland en Nispen terug naar Huis ten Halve met 64 km op de teller. Er was 1 lekke band bij Heidepol van Tonnie Dekkers. Arnold v.d.M. assisteerde Wim met voorop rijden en deed dat geweldig. Zij waren voor groep 2 terug zodat ze rustig hun kopje koffie konden drinken... Groep 2 reed 50 km met 13 man o.l.v. John zijn Belgisch ritje. Er was veel animo, want er werden in de Wildert papkoeken gegeten. Ook Wim Schot reed met groep 2 mee.

Zaterdag 28 maart hoopte Wim Mouws stiekum dat er niemand op zou komen dagen voor zijn clubrit naar (café) Holland in Wortel. Hij had zich heerlijk warm in zijn auto achter het stuur genesteld en zijn ogen gesloten toen tegen acht uur zich Eric Langelaan meldde, samen met Kees Ruyten, Cees Mathijssen en Geert Otte. Ondanks dat ze een beloning van € 5,- de man in het vooruitzicht gesteld werd als ze terug naar huis reden, wilden ze toch graag rijden. Zodoende mocht Wim toch nog aan de bak. Gelukkig had Kees op buienradar gezien dat het al snel droog zou worden. Daar zijn echter niet alle buien op te zien, zodat ze tot 11 uur in de regen mochten rijden ! Bij de rust was Geert zo verkleumd, dat hij wel een warme apfelstrudel met ijs moést nemen om de rillingen te doen stoppen. Kort na vertrek bij de rust reed Kees nog lek, zodat er nog 10 minuutjes extra gekleumd moest worden. Om half een kwamen ze, weer aardig opgedroogd, terug bij Huis ten Halve.

Zondag 29 maart had Cees van Sluijs naar eigen zeggen de clubrit naar Zwingelspaan helemaal verkend. Toch hadden de 18 leden die groep 1 vormden daar hun bedenkingen bij toen hij het opgebroken fietspad naar de Bergen insloeg. Samen met John werd daarna wind tegen, koers gezet naar Stampersgat. Net na Fijnaart kwam Wim Mouws als 19e man nog aansluiten: hij was de zomertijd een beetje vergeten... Toch knap dat hij het zo uitkiende dat hij de groep bij de Stampersgatse brug in het oog kreeg. Na Helwijk ging het naar Tonnekreek en Klundert, zodat we Zwingelspaan helemaal niet gezien hebben. De kasseitjes tussen Noordhoek en Zevenbergen nodigden natuurlijk uit om er vol gas overheen te gaan. De daaropvolgende strook gingen Toine, Alfons, Jacques, Jan en Cees Mathijssen er nogmaals vol tegenaan. Achter hun rug draaide Cees geniepig rechtsaf, zodat ze daarna vol in de achtervolging konden. Gelukkig hielden Cees en John het tempo even ruim boven de 30, zodat de achtervolging tenminste de moeite waard was... Met precies 70 km op de teller en zonder een druppel regen was iedereen tegen half 12 (voor Wim tegen half 11) weer terug.

Groep 2 kwam tegen kwart voor twaalf terug bij Huis ten Halve. Zij waren 8 man sterk via Bergen op Zoom naar Woensdrecht gereden. Daarna ging het via Ossendrecht naar Zandvliet en via de Wildert weer terug. Zo konden ze op de open stukken optimaal profiteren van de wind en hadden ze wind tegen lekker wat beschutting.