AUGUSTUS 2009

Zaterdag 1 augustus waren er 8 liefhebbers voor het Klimmersbrevet in Spa. Jan Verbocht leidde de klimgeiten van AKN bij mooi weer door het mooie Ardennenlandschap.  Jacques van Benthem liet zich heel verstandig in de beklimmingen leiden door zijn eigen tempo. Toerleider Jan Verbocht kwam hem dan vanaf de top steeds weer een stukje tegemoet rijden. In de eerste lus van 80 km zaten de Surister (2,2 km / 5,2%), Baraque Michel Nord (11,3 km / 3,3%) en na de koffiestop de Baraque Michel Sud (7,4 km / 4 %).De tweede lus van 45 km begon met de Maquisard (3 km / 5,1 %) en eindigde na een snelle aanloop met de Vecquee (6,2 km / 5,3 %). U kunt de foto's van deze rit hier bekijken.

Voor de thuisblijvers reed Theo de viaductentocht van 130 km. Ze vertrokken met 17 man en kregen onderweg gezelschap van Pierre Lasaroms. Hennie Manniën moest helaas de groep bij het Liesbos laten gaan, omdat  hij een kapotte spaak reed. Gerust werd er in chauffeurscafé Joost, deze keer aan de andere kant bij Hazeldonk, omdat de vaste stek gesloten was.

Zondag 2 augustus regende het behoorlijk, maar toch reed John van Turnhout samen met Toon Jansen zijn clubrit naar Loenhout van 65 km. Duidelijk geen watjes die twee! Voor groep 2 waren er geen liefhebbers.

Zaterdag 8 augustus reed Toon v.d. Broek de Bokkenrijderstocht van 150 km naar Bokrijk. Ze vertrokken met 19 man, maar Kees en Jan draaiden wat eerder terug. Uiteindelijk kwamen ze nog uit op 165 km.

Zondag 9 augustus kon Jacques van Benthem voor zijn clubrit Bentbelg 18 leden verwelkomen. Via Horendonk en Essen werd koers gezet naar de Brabantse Wal. Daar kon Jacques nog even revanche halen op o.a. Eric Langelaan door hem te verblijden met wat kasseien. Onderweg moest er 2 keer gestopt worden voor een lekke band. John Steenbeek had wel lijm bij zich maar geen reservebandje. Hij kreeg dus prompt een bandje te leen. De aankomst was deze keer bij Tivoli in Nispen, want Marian en Jan genoten van hun welverdiende vakantie. Daar was het op het terras trouwens ook heel goed uit te houden! Groep 2 reed een rit van 60 km met John. Zij waren ook goed vertegenwoordigd met 12 deelnemers.

Zaterdag 15 augustus zouden we met Peter den Hartog de Hartoge clubrit van 90 km rijden. Om vijf over 8 was er van Peter echter nog geen spoor. Daarop werd Peter gebeld, maar er werd niet opgenomen. Om kwart over 8 werd daarom besloten dan maar onder leiding van John en Wim een uitgebreid rondje Oesterdam te rijden. In de polder bij Ossendrecht werd door de 18 deelnemers nog een stukje kasseien meegepakt, want dat was alweer een week geleden. Ook werd er al vol overtuiging getraind voor het komende NK in Utrecht. Met 28 km/u op de teller kon na afloop dan ook met een gerust hart geconcludeerd worden dat het zo volgende week niet moet... Achteraf bleek dat Peter zich in de tijd vergist had en om 10 voor half 9 bij Huis ten Halve was gearriveerd.

Zondag 16 augustus reed groep 1 met Wim Mouws en Arnold van Tilburg op kop een clubrit naar St. Lenaarts van 65 km. De opkomst was met 25 leden goed te noemen. Het tempo lag al wat lager dan een dag ervoor, dus als we deze week nog een paar keer trainen, dan zitten we zaterdag precies op 26 km/u. Groep 2 telde ook nog 9 deelnemers en reed met Kees Ruyten een ritje van 60 km. Zij reden globaal genomen de route van de Paaseierentocht en dronken hun koffie bij 't Witte Paard in Putte.

Zaterdag 22 augustus waren de verwachtingen bij de 31 aan het Nederlands Kampioenschap deelnemende AKN-ers weer hooggespannen. Bij een team waren de maten voor de kampioenstruien zelfs al genomen... Met een leuk ommetjes onder Breda langs deed Alfons veel AKN-ers een groot plezier, want zo waren ze nog nooit naar Utrecht gereden. Ruim op tijd arriveerde de stoet van 9 auto's bij de start in Utrecht, waar ze (heel logisch) de parkeerplaatsen het verst weg van de start kregen toegewezen. Bij een kopje koffie met cake van de organisatie was het daarna een klein uurtje wachten op het startschot van burgemeester Aleid Wolfsen. Genoeg tijd om de organisatie te kunnen wijzen op een drukfout in de routebeschrijving, waar punt 55 en 56 waren weggevallen. AKN 3 onder leiding van Ad van Iersel was het eerste AKN-team dat mocht starten. Zij gingen voor een gemiddelde snelheid van 23,5 km/u. Om half tien volgden AKN 2 en 3 en iets later sloot de AKN Sjimmyclub de rij namens onze club. De eerste lus bleek zo'n kleine 70 km lang te zijn en voerde ons door het Gooi en de Utrechtse Heuvelrug. De route was prima uitgepijld en de omgeving was prachtig om door te rijden. We gingen via de Maarsseveense Plassen, Westbroek en Soest naar de Utrechtse heuvelrug. Natuurlijk kwamen we ook weer spoorwegovergangen tegen die uit gewoonte spontaan dicht gingen bij het naderen van de ex-machinisten in onze gelederen. Ook maakten verkeerslichten het af en toe lastig om het tempo vast te blijven houden. Onderweg kwamen we nog langs hotel De Bergse Bossen, ons welbekend van het clubweekend 2003. Via Driebergen, Zeist en Bunnik reden we daarna terug naar Utrecht. Bij aankomst kon de toerleider meteen de nieuwe starttijd afspreken. Team 2 hield de pauze erg kort en vertrok alweer binnen een half uur, zodat Theo geen tijd had om alle 15 zijn boterhammen op te kunnen eten. Team 3 van Ad van Iersel was niet verteld dat zij een starttijd af moesten afspreken. Toen zij dat hoorden van John, konden ze pas achteraan in de rij aansluiten en om 13:30 uur vertrekken: een pauze van zo'n anderhalf uur!

Het tweede gedeelte ging naar het Groene Hart, waar we behalve van de wind en enkele openstaande bruggen ook konden genieten van Oud-Zuilen, Vleuten, Haarzuilens, Nieuwer ter Aa, Loenersloot (met de prachtige weg langs de Vecht), Nieuwersluis (ja, die van die gevangenis), Breukelen en Scheendijk. Zo ging het weer terug naar Utrecht, waar AKN 2 als eerste team om half 3 arriveerde. Zo wisten ze zeker dat ze warme douches hadden. Nadat tegen vieren alle teams binnen waren gekomen, kon de uitslag om tien over vier bekend gemaakt worden. Heel verstandig beperkte de speaker zich tot de eerste 10 in de uitslag. Daar was helaas geen AKN-team bij, al scheelde het niet veel, want het team AKN 1 behaalde een mooie 12de plaats met 3:46 minuut straftijd. AKN 2 eindigde met 5:36 minuut straftijd als 28ste. AKN 4 Sjimmyclub werd 31ste met een straftijd van 6:02 minuut. AKN 3 behaalde een 58ste plaats met een straftijd van 12:54 minuut. Zo werd het uiteindelijk voor AKN 2 in de jaarlijkse tweestrijd met team 1 alsnog een koude douche...

De deelnemers waren:

AKN 1 AKN 2 AKN 3 AKN 4 Sjimmyclub
  1. Cees Mathijssen
  2. Kees Ruijten
  3. Wil Roovers
  4. John van Houten
  5. Jörgen Mathijssen
  6. Rini van Geel  
  7. Piet Langelaan
  8. Eric Langelaan
  1. John van Turnhout
  2. Alfons Govers
  3. Henk Verschuren
  4. Willy van Toren
  5. Theo Jukes 
  6. Chris Sonke
  7. Wim Mouws
  8. Arnold van Tilburg
  9. Toine van Oers
  1. Ad van Iersel
  2. Toon Jansen
  3. Wim Schot
  4. Gerard Loontjens
  5. Peter Schoonen
  6. Cees Buijk
  7. Peter den Hartog

 
  1. Jac van der Heijden
  2. Jac van Benthem
  3. Christ Couwenbergs
  4. Arnold van der Maat
  5. Jan Bakker
  6. Ben Wesseling
  7. Cees Schijven

Je kunt hier de foto's die Toine van Oers van het NK bekijken en downloaden.

De volledige uitslag van het NK:

 

Zondag 23 augustus werd onder leiding van Theo met 21 man de Javadorit gereden. Vanuit Roosendaal werd de route zo snel mogelijk opgezocht. Tevens stond op het programma het opgegeven gemiddelde van 26 km/u proberen te benaderen. Dat zit wel snor, want zij kwamen na 73 km op een gemiddelde van 27,2 km/u. Dus de uitslag van de Javadorit laat zich raden. Na afloop werden de kilometertellertjes onderling vergeleken en werd bepaald welke het dichtste bij het gemiddelde kwam. Daar wordt over twee weken op gereden. Groep 2 heeft onder leiding van Tonnie met 8 man rondom Zundert gereden. Ze dronken koffie bij de biljartende kastelein Louis Havermans.

Vrijdagavond had Chris Sonke zich ziek afgemeld bij Wim Mouws en hem gevraagd de rit over te nemen. Voor Wim geen enkel probleem natuurlijk. Stipt om 8 uur vertrokken ze met (slechts) 9 man. Niet zo veel deze keer, maar Theo, Cees, Christ en Jacques waren dan ook naar het hoge noorden afgereisd om daar de toerversie van de proloog van de Ronde van Spanje te rijden. En de klimliefhebbers waren bovendien naar het lage (?) zuiden afgereisd om daar vanuit Purnode met Jan Verbocht de heuvels langs de boorden van de Maas te gaan bedwingen. Wim en Eric waren aanvankelijk de koprijders en gingen via Nispen, Heimolen, de oude Zeeuwse weg en de Stationsbuurt naar Krabbendijke waar Jan v. Loon, Kees Ruyten en Jac. v.d. Heyden (hij wilde nog een laatste keer zijn rit van de dag erop verkennen) een andere route naar huis namen. Daar nam Piet, de vader van Eric, het kopwerk van Wim over om de 6 overgebleven AKN-ers uit de wind te zetten. Verder ging het naar Yerseke, Wemeldinge, Kattendijke en Wilhelminadorp naar de Zeelandbrug. Op de dijk tussen Wemeldinge en Kattendijke had de voorzitter nog een lekke band, maar ja hij had dan ook speciaal nieuwe banden gelegd! Na alle tegenwind  zat de wind eindelijk gunstig op de brug en ook in de kilometers daarna. Gerust werd er na ca. 85 km in de Vierbannen. En daarna liep de route via Bruinisse, Phillipsdam, Steenbergen, Welberg, Wouw en de Tolberg zonder problemen naar Roosendaal, waar ze met bijna 140 km op de teller aankwamen.

Zondag mocht Jacques het nog een keer proberen. Nadat vorige keer zijn clubrit Schelde-Rijnkanaal afgelast was vanwege de regen, stond nu bij wat winderig maar goed fietsweer de reprise op het programma. Jacques had speciaal zijn vroegere buurjongen Van Elzakker uitgenodigd en zo stond er in totaal 11 man aan de start. Weer niet zoveel, maar in het oosten van het land deed ook een team AKN-ers mee aan de Ride for the Roses. Omdat de Genestetlaan opgebroken was, gingen we via de Beetslaan. Daar had Jacques wat moeite om het fietspad naar Tolberg te vinden, maar met wat hulp lukte het toch. Bij de Wouwse Tol moesten we even inhouden, omdat Simon van Meer zijn bidon naast zijn bidonhouder stak. Daarna ging het via De Heide achter Vrederust langs naar Halsteren. Door de buitenwijken van Halsteren ging het toen naar de Boomdijk. Daar reden we eerst de verkeerde kant op, keerden en konden toen niet verder omdat de weg opgebroken was. Arnold, medekopman naast Jacques stelde heel verstandig voor om over een 40 cm brede plank een sloot over te steken en over de autoweg naar Tholen te rijden. Helaas (?) lag de plank niet vast en ging Jacques, die zijn leven voor ons waagde bijna de sloot in. Daarop werd weer gekeerd en besloten om via Kijkuit te rijden. Daar was de weg ook over de hele lengte een meter breed opgebroken en afgezet met hekken. Er zat niets anders op dan weer om te draaien en via De Kladde naar Nieuw-Vossemeer te rijden. Na het schapenpad tot camping Mattemburg ging het de brug over en linksaf over het schapenpad langs het Schelde-Rijnkanaal naar de volgende brug bij St. Philipsland. Daar gingen we weer de brug over en draaiden meteen linksaf terug om over het schapenpad aan de andere kant weer terug te rijden naar de brug bij Nieuw-Vossemeer. Christ doopte daar de naam van de tocht om tot schapendrollenrit. Hier en daar lag het dan ook centimeters dik. Wij begrepen nu ook waarom de rit vorige keer vanwege de regen afgelast was: bij droog weer geen probleem, maar bij een nat wegdek maak je daar met een groep een grotere mestnevel dan een gierwagen. Bij de Halsterseweg vergat Jacques als rasechte Steenbergenaar nog even dat daar een fietspad langs de weg ligt, maar verder ging het letterlijk en figuurlijk voor de wind. Ook Simon van Meer, die voor de tweede keer met groep 1 meeging en nu meteen maar 80 km in plaats van 70 voor de wielen kreeg, kon zonder problemen volgen. Net voor half 12 arriveerde de groep bij het clublokaal, net voor groep 2. Het was maar goed dat Jacques de rit sinds dit voorjaar zijn rit zo vaak verkend had, want anders was het niet bij die tien extra kilometers gebleven...

Groep 2 was ook 11 man sterk weggeweest voor een rondje Brabantse Wal. Samen met de kopman van Audax, John van Turnhout, reed Geert via Nispen, De Brembosch, De Heide en Mattemburg en langs de spoorlijn naar Woensdrecht. Daarbij lukte het Geert om zorgvuldig alle beklimmingen te vermijden. Koffie werd gedronken bij Non Plus Ultra. Leo ging daar nog even naar de wc en werkte gelijk zijn ochtendoefening af. Dat resulteerde in een ongewilde spagaat en de nodige pijn die hiermee gepaard gaat. Later viel alles mee en is hij gewoon meegereden via de polders naar de Putseweg  en via Huijbergen naar Nispen waar ze om half twaalf en met 62 km op de teller bij Huis ten Halve arriveerden.

 

 

Terug naar index archief