APRIL 2009
Zaterdag 4 april om 8.00 uur vertrokken 25 renners samen met Wil Roovers en Chris op kop voor de Omloop van de Baronie. Alhoewel Theo en Wim in korte broek waren was het nog vrij koud. Het was zwaar bewolkt en de zon liet zich dan ook niet zien. Ze reden via Zonneland naar Horendonk en via Ellewaard , Achtmaal naar Wernhout. Via de Krochten langs Sauna Diana. Daar werd gevraagd door een renner of ze daar om de koffie gingen... Maar volgens mij schenken ze daar alleen maar champagne en daar was het nog te vroeg voor! Verder dus maar richting Rijsbergen via de Oekel naar Galder. Tijdens de verkenning afgelopen woensdag hadden ze daar problemen omdat Galder bijna onbereikbaar was wegens wegwerkzaamheden. Geen nood, want Willy en Wim wisten een straatje te vinden dat naar het fietspad van De Mark liep. Resultaat: 50 meter klunen! Verder ging het naar Chaam en over de Slingerdreef naar Bavel en Dorst.
De koffiepauze werd gebruikt bij café De Boskabouter net voor Terheijden. Na de pauze werd Wil afgelost door Wim en later werd Chris afgelost door Erik. Kees had al een idee hoe we verder naar Roosendaal zouden fietsen, maar de rit was toch iets anders dan hij verwachtte.
De rit verliep vervolgens zonder problemen met als eindresultaat 122 km en nul lekke banden.Zondag 5 april reed Alfons samen met Chris de clubrit naar Waarde voor. Bij het vertrek en in de buurt van de Westerschelde was het aardig mistig en frisjes. De zon deed wel pogingen om door te breken, maar echt goed wilde dat niet lukken. 20 Man sterk werd de achtervolging op groep 2 ingezet, die 10 man sterk samen met John naar Tivoli in Oudenbosch reden. Na Nispen scheidden onze wegen en reed Arnold v.d. Maat bij de Weststraat lek. Met behulp van Jacques v.d. Heijden was de band zo verwisseld en konden we door. Aan het einde van de Weststraat konden we de heerlijke geuren van een hyacintenveld opsnuiven, waardoor we toch nog een beetje een lentegevoel kregen. Vlak voor Krabbendijke draaide de route al terug, waardoor het een Waarde-loze rit werd. Na een stukje buitendijks in de mist ging het naar Woensdrecht. Volgens Wim "de speeltuin van Alfons". Na de Rijzende Weg en de Onderstal was het uit met pret en werden de laatste vlakke kilometers in een constant tempo afgelegd. Onderweg kwamen we toerclub De Spartaan nog tegen, die Jan Janssen op achterstand hadden gereden. Zo zie je maar: zo win je de Tour en de keer daarna rijden ze je er zomaar af...
Zaterdag 11 april was het weer zover: Louis Mouws mocht zijn traditionele Rondje Tholen weer verzorgen. Na het slechte weer van vorig jaar konden we dit jaar genieten van heerlijk lenteweer van boven de 20º C. Louis mocht dan ook 29 deelnemers verwelkomen. Omdat Wim ziek was werd de koppositie naast Louis dit keer ingenomen door Toon Feyns. Via Wouwse Plantage en Heimolen ging het richting Oesterdam. Henk kon de verleiding van kasseien van de Hoogerwaardse Dwarsweg niet laten liggen, maar bleek daarin de enige. Na de brug sloot Alfons als 29ste aan bij de groep. Jan Buijk hielp een collega-toerfietser uit Horendonk uit de nood, die geen materiaal bij zich had om zijn lekke band te vervangen, en nam de kortste route terug naar Roosendaal. De rest reed buitendijks naar St. Maartensdijk (Smerdiek voor de Zeeuwen onder ons). Na de vaste plaspauze op de parkeerplaats onder aan de dijk, konden we slingerend door de Thoolse polders naar café-restaurant "'t Packhuys" in Stavenisse. Daar dronken we koffie met uitzicht op de haven. Vrij snel na de rust reed Chris Sonke lek, later nog gevolgd door Pierre van Zinnen en Frans Peeters. Met wat assistentie van de toerleider en enkele adviserende kijkers was dat snel opgelost... Geert Otten verliet de groep na de brug over het Schelde-Rijnkanaal, Thing Chung in Steenbergen en Alfons bij de Brembos, zodat Louis met een ietwat uitgedund, maar selectief gezelschap weer in Roosendaal aan kwam.
Zaterdag 18 april waren er zowel bij de thuisblijversrit als de Peter van Petegem 16 mensen aanwezig bij het vertrek. De thuisblijversrit ging met Wim Mouws en Chris Sonke op kop richting Baarle-Nassau waar de rust gepland was. Via Rucphen, St.Willebrord, Etten, de Rith, Galder, Strijbeek, Chaam en Alphen waren ze na 62 km in Baarle-Nassau waar bij de kerk koffie werd gedronken. In Alphen reed Christ lek. Toen we weer opstapten kwam vanuit Baarle-Nassau het wagentje met Red Bull reclame en 2 mooie meiden erin. Er werd gezwaaid en op de rotonde keerden ze terug richting Baarle-Nassau. Ze reden de groep voorbij en stopten iets verder waar iedereen een blikje Red Bull kreeg aangereikt. Extra verzorging dus (waar vind je nog een toerleider die dit regelt?).
Na de rust ging het huiswaarts langs Castelre, het Paterspad , Meer, Zundert en Schijf. Dim reed via Rucphen naar huis, maar de rest kreeg, vanwege het mooie weer en de schitterende rit, 7 km extra. Onderweg vonden sommigen dat vanwege het draaien en keren de tocht op een Cees van Sluijs-rit begon te lijken. Na afloop werd de rit vanwege de afstand ook nog geclassificeerd als een Theo Jukes-rit.De deelnemers aan de Peter van Petegem wisten zich in goed gezelschap van nog 4400 andere fietsliefhebbers... Vanwege de grote drukte waren er wat parkeerproblemen, maar uiteindelijk troffen we elkaar toch bij de start. Nadat iedereen zijn kaderplaatje aan het stuur had bevestigd vertrokken we voor de 114 en de 145 km. Achter ons hadden we een heuse volgwagen, want Jan Verbocht had vriend Rien bij die zijn Volvo achter ons aan stuurde. Via de Schelde ging het eerst noordwaarts, waarna we na de eerste helling, de Rotse, koers zetten naar het zuiden. Deze keer niet het zonnige zuiden, want het was mistig en onder de 10 graden. Hoe zuidelijker we kwamen hoe mistiger en kouder het bovendien werd. Na de derde helling werd er gewacht op de achterblijvers en gekeken wie er de 145 km gingen rijden. Uiteindelijk werd de verdeling mooi fifty-fifty: Jan Verbocht, Rini van Geel, Toine van Oers, Alfons Govers, Theo Jukes, Arnold van Tilburg en vader en zoon Langelaan reden de 145 km en de overigen in een iets rustiger tempo de 114 km. Bij de eerste bevoorrading in Brakel was het een drukte van belang, want daar kwamen de 3 langste afstanden samen. Toch waren we vrij snel aan de beurt voor onze halve banaan, suikerwafel, stroopwafel, peperkoek en halve liter bronwater (wat we ook bij de volgende drie bevoorradingen kregen). Daarna ging het naar het Franstalige gedeelte van de route. Opvallend vond ik dat daar niet alle kruispunten afgezet waren, terwijl in het Vlaamse deel wel seingevers het verkeer tegen hielden en/of kruisingen beveiligden. De helling Les Hauts bleek een echte kuitenbijter, waar dankzij de kasseien en het hellingpercentage heel veel deelnemers lopend naar boven moesten. Rini kreeg met zijn 42x24 verzet de trappers daar niet rond en ook Piet moest lopen, nadat zijn wiel doorslipte en hij omver viel. Na de elfde helling van de dag, La Houppe, werd er gestopt voor een koffiepauze van een half uur. Een prima plekje voor koffie met mattentaart en een beetje warmte. Dat vond ook de AKN-groep die de 114 km reed, want zij losten de eerste groep keurig af. Willy van Toren, Jan Buijk, Jacques v.d. Heijden, Jacques v. Benthem, Ben Wesseling, Arnold v.d. Maat, Pieter v. Leijsen en Kees Schijven hadden alle tijd om een beetje op te warmen, want het duurde vrij lang voor ze koffie kregen. De bediening had waarschijnlijk al ingeschat dat ze toch niet erg veel haast hadden... Terwijl groep 1 een extra lus van 35 km ging maken met daarin de Taaienberg namen zij de korte route met daarin de Steenbeekdries. Als toetje waren er tenslotte nog de Heirwegstraat, Varent en Molenberg in het parcours opgenomen. Groep 2 kon om half vijf aan het fris, bier of heerlijke friet en een broodje hamburger speciaal. Groep 1 kwam een half uurtje later aan. De kaderplaatjes werden weer ingeleverd door iedereen, met uitzondering van Jan Buijk die het aan zijn verzameling trofeeën toe wilde voegen, en daarna konden we moe maar voldaan terugkijken op een geslaagde fietsdag. Sommigen deden dat vanachter hun gesloten oogleden op de terugweg naar Roosendaal, waar we om kwart voor zeven aankwamen.
Zondag 19 april was het bij het vertrek wel frisjes maar dat veranderde snel toen de zon er doorkwam. Prachtig fietsweer. Bij groep 1 reden Jacques en Arnold voorop, 21 man sterk dwars door Roosendaal richting Vliet en na het Gastels Veer links de Zuidzeedijk op. Na een paar km was de dijk afgesloten en ging het rechtsaf. Over een lengte van ca. 1 km lagen hier rijplaten op de weg. Via Dinteloord, Stoofdijk en Boompjesdijk werd koers gezet naar het sluisje bij de Heen. Daarna ging het door de polder richting Nieuw Vossemeer en werd teruggedraaid naar Steenbergen. Via de haven, steile klimmetjes, voetpaden, fietspaden en bruggetjes ging het Steenbergen uit en richting Kruisland. Voor Kruisland ging de groep weer linksaf en daarna langs de Vliet weer dwars door Roosendaal naar Huis ten Halve. Het was een prachtige rit, al waren de meningen hierover nogal verdeeld...
Nadat eerst de jakkers van groep 1 weg waren is groep 2 met TIEN man om 8.30 uur vertrokken bij Huis Ten Halve. Samen met Tonnie op kop reed Geert via Nispen, Trapke Op en Huijbergen richting Ossendrecht. Daarna richting Putte en na het Puts Meuleke ging het rechtsaf de polder in en via Ossendrecht linksaf door de polder naar Woensdrecht. Bij Non Plus Ultra werd koffie gedronken. Kees Ruyten gaf eerst een rondje koffie omdat hij de dag ervoor jarig was geweest. Jan van Loon had last van een stijve nek, ondanks dat hij nieuwe sterke pillen had gekregen. Terloops maakte Cees van Sluijs daarbij de opmerking dat Jan een Viagra-pil niet te lang in zijn mond moest houden maar gelijk door moest slikken. Daar werd hartelijk om gelachen. Na het tweede bakkie weer vertrokken ze daarna weer naar de Zeeuwse Weg. Via het fietspad naast de spoorlijn en dan naast Mattenburg weer naar de Antwerpsestraatweg, om daarna via de Heimolen en Klavervelden weer naast de A58 via de Brembos naar Nispen te gaan. Om half twaalf, met 57 km op de teller kwamen ze weer bij het clubhuis aan. Het was een hele gezellige rit.
Zaterdag 25 april om 8 uur vertrokken Wim Mous en Chris met 20 renners in Roosendaal voor de Clubrit Zeeland van 140 km. Het was nog wat fris, zodat de meesten de lange broek nog even aanlieten. In noordelijke richting vertrok de groep door de Tolberg naar Kruisland, Steenbergen en via het havenplateau door de polder naar De Heen.(Chris wilde geen herhaling van het rondje Zeelandbrug 2008 toen er een aantal leden voor een makkelijkere route kozen ).Door de Heense polder liepen ook veel wandelaars een tocht van 25 of 40 km: petje af hoor. Maar dat Wil een deelneemster aan haar achterwerk herkende sloeg natuurlijk alles. Waar een sportschool niet goed voor is! Na De Heen reden ze verder over de brug over het Schelde-Rijnkanaal en de Phillipsdam. Daar draaiden 3 deelnemers af, omdat ze op tijd thuis moesten zijn. De rest reed via de Krammersluizen en buitendijks langs de Grevelingen naar Bruinisse.
Na de Plaspauze nam Wil Roovers de kop over van Wim, langs Aqua Delta, Sir Jansland links laten liggend, naar Zonnemaire en door naar Schuddebeurs (Op zijn Schouws Schuddebozze). Via de Schouwsedijk en Kakkersweelweg reden ze naar Kerkwerve en op verzoek van Wil Roovers maaakten ze daar een rondje rond de kerk. En dan daar lag hij dan in de stralende zon schitterend wit op de dijk aan die mooie Oosterschelde: "De Heerenkeet" voor slechthorenden of slechtlezenden kon het ook een andere naam zijn, vul zelf maar in...
Na de heerlijke koffie genoten te hebben op een zonovergoten terras ging het stoempend verder langs de Oosterschelde (samen met Erik) tegen een stevige zuidooster in, naar de haven van Zierikzee. Door de oude stadspoort ging het weer terug naar het eiland. De wind was intussen wat gedraaid in zuidzuidwestelijke richting en na Bruinisse kreeg Chris bij de Krammersluizen de volle wind op kop, maar gelukkig werd hij afgelost door kampioentje Toine, zodat hij even lucht kreeg. Na de oversteek bij de Franseweg werd Toine afgelost door Wim Mouws en de laatste kilometers werden afgelegd met de wind in de rug. Bij Huis ten Halve hadden enkele leden behoefte aan een schuimkraag, maar helaas was de tent dicht. Het was een mooie rit met veel zon, enige druppels regen, veel wind en geen lekke banden.
Zondagochtend miezerde het helaas de hele ochtend. Daardoor kwamen er maar 22 leden zich melden voor de Eerste Regelmatigheidsrit van dit seizoen. De rit werd gereden door 7 enkelingen, 6 duo's en 1 verrassend trio: bij afwezigheid van Jan Buijk, die de zieke Marian moest vervangen, nam Willy zijn toevlucht tot de aloude wijsheid "if you can't beat your enemies, join them". Samen met Cees van Sluijs en John van Turnhout vormde hij meteen een succescombinatie, want Cees eindigde op de eerste plaats, John op de derde en Willy op de vijfde plaats.
Iedereen kon de opgegeven route goed volgen, behalve Wim Mouws. Maar ja die draaide zijn routerol niet ver genoeg terug en vergat zodoende punt 39 t/m 45 van de route. Nog een wonder dat hij op tijd in Roosendaal aan kwam. Henk, Jacques en Ben waren de pechvogels van de dag, want zij reden lek en hadden behoorlijk oponthoud daardoor.Klik hier voor de volledige uitslag van de eerste Regelmatigheidsrit.
Zaterdag 2 mei vertrok Wim Mouws met 24 man via Zegge, Oudenbosch naar de Stampersgatse brug waar Toon Feijns aansloot. Via Heiningen en Willemstad reed hij over de Haringvlietbrug richting Zuid-Beijerland. Voor Zuid-Beijerland ging het linksaf en fietsten ze langs het Haringvliet via Tien Gemeten en Nieuwendijk. In Goudswaard ging het over de schapendijk richting Nieuw-Beijerland. Op deze dijk maakten 2 fotografen plaatjes van de groep en volgens Wim had hij dat geregeld. Dat klopte inderdaad, want uw verslaggever kreeg vandaag deze foto van de koplopers binnen...
Via Nieuw-Beijerland ging het daarna naar Oud Beijerland waar het kermis was, maar via wat dranghekken kon men toch het koffieadres "Werelds aan de kade" bereiken: het restaurant dat van zichzelf zegt dat je er truffels kunt eten in je spijkerbroek. Dat deden ze niet, want ze hielden het in de pluchen zitjes bij hun eigen boterhammen. Na de koffie ging het via Puttershoek, 's-Gravendeel, Kiltunnel en Moerdijkbrug naar Zevenbergen. Voor de Moerdijkbrug sloot nog een vrouwtje aan dat naar Roosendaal moest. Zij werd uiteraard volledig bijgepraat door o.a. Christ, Arnold en Jacques en door Christ tot Roosendaal begeleid. Langs de Mark ging het naar Standdaardbuiten en links om Oudenbosch heen. Via het Bosbad en Bosschenhoofd kwamen ze met 138 km op de teller, zonder een lekke band en met tevreden gezichten bij Huis ten Halve aan. Zondag 3 mei telde groep 1 van John van Turnhout 18 man totaal. Er werd een hoog tempo onderhouden door Jan Boeren en John. Via Schram, Ellewaerdt en Nieuwmoer ging het naar Achterbroek. John van Houten merkte op de Achtmaalsebaan dat hij onderweg zijn teller verloren was. Enkele leden hadden kilometers terug iets zien vallen in de berm, maar niet gezien dat het een kilometerteller was. Aanvankelijk stopte de hele groep, maar uiteindelijk reed alleen Louis Mouws achter John van Houten aan om hem te helpen zoeken. De rest reed door. Arnold van Tilburg zat niet lekker in zijn vel en draaide bij Heide af naar Roosendaal. John wist niet dat de Heibloemlaan open lag en reed voor straf zelf lek. De pomp van Louis werd node gemist! Een enkel regenjasje werd aangedaan, Ben merkte dat er een gat op zijn rug in zijn shirt zat na zijn valpartij van afgelopen woensdag, maar volgens Jan Buijk was dat niet erg, zolang de reclame van Huis ten Halve op het zijpand maar goed leesbaar bleef. Het bleef een beetje druppelen, zodat John besloot om de 70 km niet vol te maken. Net voor een volgend buitje kwamen we met 62 km op de tellers terug aan.
Groep 2 reed met Tonnie en Kees Ruyten op kop naar Dennenlucht. Zij waren 7 man sterk en mochten de toekomstige 4e generatie van eigenaren bij Dennenlucht verwelkomen. Ook de Koffierijders zaten er aan de koffie. Zonder noemenswaardige regen en lekke banden kwamen zij tegen 12 uur terug bij Huis ten Halve.
