november 2007

Zaterdag 1 november werd de eigen Veldrit uitgepijld. Zo'n 40 AKN-ers zorgden ervoor dat elk stukje van het parcours duidelijk uitgepijld werd. Bij de aansluitende controle van het hele parcours bleek al een aantal pijlen verwijderd te zijn. Dit werd meteen weer hersteld.

Zondag 4 november vertrokken de routemakers allemaal naar hun deel van het parcours om te zorgen dat alle pijlen (weer) op hun plaats kwamen. De 1291 deelnemers hoefden daardoor niet te zoeken naar de juiste route.

Een temperatuur van zo'n 12°C is prachtig om een veldrit te rijden. Geen wonder dat al voor 8 uur de eerste deelnemers zich meldden. Dit jaar waren er 63 AKN-ers van de partij om de deelnemers een afwisselend en veilig parcours voor te schotelen. 1291 Deelnemers maakten daar dankbaar gebruik van. Zij konden genieten van een parcours dat er dankzij het mooie weer van de afgelopen weken prachtig bij lag. Het merendeel kon zonder problemen de 43 of 23 km afleggen, maar helaas viel er hier en daar ook een valpartijtje te signaleren. Daarbij brak een deelnemer een sleutelbeen, raakte een andere deelnemer met zijn been in het prikkeldraad en viel een derde zo hard op haar hand, dat deze minstens zwaar gekneusd raakte. Verder waren er dit jaar veel technische problemen, die door onze rijdende technische dienst en onze mecanicien bij de rust voor het merendeel opgelost konden worden. Zij noteerden een loszittend crankstel en balhoofd, een kapotte zadelbout, een gebroken derailleurkabel en 3 x een los stuur. Opvallend is dat elk jaar het aantal deelnemers onder de 15 jaar toeneemt. Een goede zaak vinden wij.
Bij de rust kon bij het "lopend buffet" een appel, banaan, sportdrank en een krentenbol genuttigd worden. Samen met de mueslireep die iedereen bij de start al meegekregen had, genoeg om de hele rit zonder hongerklop uit te kunnen rijden.

Na afloop waren er weer de nodige complimenten, o.a. voor de erwtensoep én voor de dames van de erwtensoep! Een Belgische deelnemer vertelde dat je daarvoor toch echt in Nederland moest zijn. Een mooi compliment uit de mond van onze culinaire zuiderburen!

Na aankomst bij Huis ten Halve maakten veel deelnemers behalve van de soep ook gebruik van de mogelijkheid om wat vochttekort weg te kunnen werken. Cafébaas Jan had er op gerekend en speciaal wat extra Grimbergen en Hoegaerden ingeslagen. De kratten Hoegaerden gingen vlot op en de Grimbergen werken wij in de komende weken nog wel weg...

Audax Klub Nederland bedankt onze dagsponsor ING-Bank en Van Krimpen B.V. voor hun bijdrage aan het welslagen van deze veldrit.

Ook bedanken we u voor uw deelname en zien u graag terug bij onze volgende veldtocht op zondag 2 november 2008 of bij een van onze andere zomer- of winteractiviteiten.

 

Zaterdag 10 november heeft Chris Sonke met nog 4 man van de AKN een ritje van ca 46 km gereden vanaf Huis ten Halve via Nispen en Wouwse Plantage naar Huybergen.
Over de Nootjesberg, waar ze af moesten stappen, ging het naar de omheining van de vliegbasis. Deze hebben ze helemaal gevolgd tot aan Korteven. Via de Heimolen en het landgoed Lievensberg ging het tenslotte naar de Wouwse Tol en daarna in een lekker tempo met de wind in de rug terug naar Huis ten Halve.

Zondag 11 november spoelde het zo tegen een uur of 9, maar toch gingen er 5 man onderweg (met stortregen, dus niet voor watjes) en via een grote omweg (Nispen, Essen, etc.) zijn ze in de Wildert aangekomen en hebben daar enkele versnaperingen tot zich genomen. Na 1 ½ uur schuilen zijn ze terug gegaan naar huis ten Halve om zich daar weer te laven, na het verspillen van de vele zweetdruppels op de terugweg. De deelnemers waren John v.T, Kees M., Jos D., Cees v. S. en Jan B., ja zelfs die dus.

Groep 2 en de veldrijders zijn niet gesignaleerd deze ochtend.

LEVENDE LEGENDES De meeste mensen krijgen bij leven nog niet de eer dat er een straat of plein naar hen vernoemd wordt. Ons lid Jos Vos is daarop een uitzondering, want zijn straatnaambordje is al gesignaleerd in Nederland.

Zaterdag 17 november was het mooi weer voor een veldritje richting Bergen op Zoom. Niet alle deelnemers kwamen weer tegelijk aan in Roosendaal: Pierre dacht even een ander paadje te kunnen nemen, moest terug en zag meteen de groep niet meer terug.

Zondag 18 november deed Pierre weer zijn best om de groep van 20 veldrijders kwijt te raken, door na 5 km even in de modder te gaan liggen. Gelukkig ontfermde Jacques zich over hem en kon hij weer vlug aansluiten. Even later zat Christ te vertellen dat hij sinds kort ook vast zit in zijn pedalen bij veldritjes. Hij had het nog niet gezegd of hij viel om! Gelukkig zonder erg. Daarna mochten we exclusief een keer door het landgoed van Marie-Antoinette Carlier fietsen van Jacques... Al probeerde ik regelmatig het spel een beetje op de wagen te krijgen door van achter naar voor door de groep te fietsen, ik kreeg deze keer geen liefhebbers mee. Ben Wesseling zag het allemaal van achter uit de groep aan en had er wel lol in. Bij de plaspauze stelde Monique voor om tikkertje te gaan doen, weer anderen wilden verstoppertje spelen, maar uiteindelijk werd gewoon doorgefietst. Daarbij werd goed rekening gehouden met de deelnemers die boven de 40 waren (of was het nou onder de 40?). Op de Rucphense Heide ging het helaas toch nog mis: Christ raakte uit het spoor en sloeg vol over de kop, recht op zijn gezicht. Het bloedde behoorlijk, maar gelukkig kon hij met het busje van bakker Croonen, die zelf fietst bij collega-club De Bikkels maar deze keer aan het wandelen was, mee naar de huisartsenpost.
Bij aankomst in Huis ten Halve zaten de 11 deelnemers op de weg al binnen aan de ranja en de speculaas. Jan en Cees vierden hun verjaardag, maar omdat Jan zijn huis aan het verbouwen is en Cees een nieuw huis heeft gekocht, moest het allemaal een beetje sober blijven, zeiden ze. Even later kwamen toch nog de lekkere koffiekoeken op tafel en met een extra rondje van John van Houten (ook jarig geweest) en Wim Mouws (opa geworden van Gijs) zaten we toch weer gebakken.

Van Annette Couwenbergs kregen we onderstaande update van Christ:

Christ zit gehavend in zijn stoel. Morgenvroeg niet aanwezig bij de fitness. Woensdag, bij goed weer, hopelijk wel. Hij heeft 5 hechtingen bij zijn rechteroog, is bont en blauw, flinke schaafwonden en een opgezette knie. Maar verder gaat ie goed, zegt ie.

Zaterdagmiddag zijn 9 AKN-mannen op verzoek van Arnold naar de "Wildertse duintjes" gereden en hebben daar een tochtje gemaakt. Het zeer gevarieerde parcours kende nogal wat ondiepe droge slootjes en duintjes, dus was enige vaardigheid wel vereist. Wim Mouws noemde het "De draai van de Wildert". In het parcours ligt ook een vennetje waar je rond kunt rijden. Jacques van der Heijden wilde in tegenovergestelde richting fietsen, maar kwam op het randje ten val. Dus leek het er op of hij wou kiezen om er door heen te rijden of verder te gaan zwemmen. Gelukkig liep het goed af en konden ze er om lachen.
 

Zondagochtend 25 november waren er13 m/v in het bos. Onder leiding van Cees Ruijten zijn ze naar het natste bos geweest van West-Brabant. Ze hebben bijna net zo veel gelopen als gefietst. Er werd dus na afloop ook geprobeerd om bij Henk de wandeltocht ook af te laten stempelen. Maar dat kan toch echt pas 16 december.

Groep 2 reed onder leiding van Cees en John. Zij hebben de eerste 20 km van het clubweekend verkend met 9 man. Alle twee de groepen waren net voor de buien binnen.

 

• Terug naar index archief