JUNI 2008

Zondag 1 juni begon het tegen half negen wat te miezeren, maar toch kwamen 16 leden zich melden voor de 80 km lange clubrit naar Waarde van Gerard Loontjens. Met op kop de vaste waarden Chris S. en Cees M. ging het via Woensdrecht naar Bath. Daar sloot Alfons zich als 17de lid bij de groep aan, wat erg gewaardeerd werd. Buitendijks bij Bath reed Cees v. S. lek en dat was natuurlijk waardeloos. Dankzij voldoende kijkers en een klein helpend handje van Alfons lag de band er snel op... Vlakbij Waarde miste Gerard ineens een stuk buitendijks fietspad wat er volgens hem al jaren lag. Arnold moest daar helaas 2 punten voor aftrekken. Gelukkig leverde het appelgebak bij het Klooster van Rilland weer een waardevolle bijdrage aan het puntentotaal, want dat smaakte subliem. Vlakbij Klavervelden reed Cees v. S. weer lek en met nog meer kijkers lukte het hem deze keer wel om de band er helemaal alleen  op te krijgen. Sommige leden vroegen zich wel af waar de banden te koop waren waar Cees mee reed. Volgens hem kwamen ze niet van de Hema en ook niet uit Oost-Duitsland, maar direct uit Tjechië en waren ze gemaakt van pure zijde. Dat verklaart natuurlijk een heleboel! Bij aankomst in Roosendaal werd Gerard bedankt voor weer een waardevast clubritje.

Ook groep 2 telde nog 5 man die samen met Tonnie op weg gingen voor een rondje van 60 km. Ook de jarige Rini v.d. Westen was present en trakteerde bij terugkomst ook groep 1. Omdat die pas om half 1 terug waren, waren die niet in de gelegenheid om hem persoonlijk de hand te schudden, maar er werd niet minder op getoost ! Ook John maakte van de gelegenheid gebruik om alvast een rondje te geven voor zijn verjaardag.

Zaterdag 7 juni had Eric Langelaan alle geluk van de wereld. Toen hij er om 5 over half 7 nog niet was werd Theo's fiets bij Arnold in de auto gelegd en de bagage herschikt, zodat alles in 4 auto's meekon. Net toen we de oprit naar de snelweg op wilden rijden zagen we Eric op de fiets aan komen rijden. Hij was er 100% van overtuigd dat we om 7 uur vertrokken! Theo kon alsnog zijn auto ophalen en de fiets van Eric er op zetten, zodat we om 7 uur echt konden vertrekken. De temperatuur was 14°C en zou dat de rest van de dag ook blijven. In Brussel begon het te miezeren en dat zou het de rest van de dag ook blijven doen. Om half 9 vertrokken we bij de Sporthal met de afdaling van de Vlazendaal, met Cees v. Sluijs en Alfons op kop. Het parcours was behoorlijk golvend en 130 km lang nergens vlak. Echte beklimmingen zaten er echter niet in, zodat het in principe mogelijk was om op het buitenblad de hele 130 km vol te maken. De eerste rust was na 50 km in Sint-Pieters-Kapelle in de gemeentelijke feestzaal. We werden daar voorzien van een reep en een suikerwafel en natuurlijk koffie. Omdat iedereen nat was bleven we niet te lang zitten. Bij de iets steilere stukjes zagen we steevast Eric Langelaan, John van Houten, Jacques van Benthem, Cees Mathijssen, Toine van Oers en Jan Withagen strijden om de eer wie het eerst boven was. De tweede rust was buiten na 95 km, waar we een energydrankje, peperkoek, banaan en sinaasappel kregen. Er was geen animo om daarna nog een cafeetje op te zoeken, om wat warms te drinken. Nou waren die ook niet dik gezaaid op het parcours, dus werd de laatste 35 km er maar meteen aan vast geknoopt, zodat we al om 2 uur terug waren. Daarvoor moest wel nog even de Vlazendaal beklommen worden, wat bij sommigen nog wel even pijn deed. Een heerlijke douche en dito Leffe later was dat weer snel vergeten!

 

De thuisblijvers vertrokken met totaal 11 man precies op tijd  om 8 uur bij Huis ten Halve. Via Visdonk, Rucphen en Schijf reden ze naar Nieuwmoer. Daar werd de Maatjes ingedraaid, waarna halverwege Leo lek reed. De lekke band en zijn reserve-binnenband waren ruimschoots beplakt en zodoende een goede reclame voor Tip-Top en Simson. Na wat heen en weer gepraat werd Leo een tip gegeven voor vaderdag. En toen Louis Mous de band oppompte constateerde Frans Peeters dat zijn voorband ook leeg was. Inmiddels had Louis het pompen gestaakt, omdat hij er achter kwam dat bij Leo de lekke binnenband er weer terug in zat. Kort daarna konden ze toch weer verder rijden naar Wuustwezel. Binnendoor ging het via Achterbroek naar de Wildert, waar bij Annet koffie werd gedronken. Daarna zijn ze via de Kalmhoutse Heide, Huijbergen en Stay Okay, waar Louis zelf nog even lek reed, naar Heerle gegaan. Daarna zijn ze via Wouw naar Huis ten Halve gereden, waar ze omstreeks half een met 99 km op de teller aankwamen.

Voor zondag had John van Turnhout aan Geert gevraagd de rit van groep 2 over te nemen. Om half negen waren ze met 3 man. Er werd daarom besloten maar met groep 1 mee te gaan, wat geert goed uit kwam want achteraf gezien kwam het hem erg slecht uit. Hij ging terug naar huis en Kees Ruyten nam Simon en Jacques samen met nog 14 andere leden mee voor een rondje St. Willebrord, Zevenbergen en Etten-Leur. De rit verliep prima, alleen reed Frans van Geloven nog lek. Natuurlijk werd precies de 65 km vol gemaakt: dat kun je aan Kees wel over laten!

Zaterdag 14 juni kwamen in de kou toch nog 10 leden naar Huis ten Halve om de Zee-Vruchtentoer te rijden met Alfons. Bij een graadje of 11 zijn een lange broek en 2 truitjes echt geen luxe, zeker niet als de zon verstek laat gaan. In de loop van de dag liep de temperatuur nog wel wat op naar 16°C, maar aangenaam werd het niet. Gelukkig dus maar dat we aangenaam gezelschap waren en dat de route vanaf Waarde aangenaam toeristisch was. Wat ook aangenaam was, was dat we bij Kruiningen precies achter een flinke regenbui door konden fietsen! Willy, net terug uit de Dordogne na 3 weken regen, zat daar echt niet op te wachten... Bij Hansweert reden we het nieuwe stuk buitendijks en daarna ging het door mooie plaatsjes als Eversdijk, 's-Gravenpolder en Kloetinge met zijn prachtige dorpsplein naar Het Goese Meer en Wilhelminadorp om tenslotte weer buitendijks naar Kattendijke te fietsen. Daar werden we in dorpscafé De Lantaarn door de nieuwe eigenaar verwelkomd. Na de koffie konden we via Wemeldinge, de Yerseke Moer en de Yerseke Oester- en mosselbedrijven door de polder via Oostdijk en Krabbendijke weer richting Rilland. Wim Mouws gaf daar het mede-kopmanschap over aan Jan Broere. Van daaruit ging het in een rechte streep (met Jan soms meters voor de groep uit !) via Ossendrecht en Huybergen terug naar Roosendaal. Daar kwamen we, met Jan van Loon en John Steenbeek keurig in de groep, om 14:00 uur met 145 km op de teller aan. Toine had er met de Zeeuwse dijkjes en bruggen een mooie laatste training voor de 100 Colstocht op zitten. 's Avonds hoorde ik dat er 's ochtends een heuse windhoos vanaf de Westerschelde over het voetbalveld van Rillandia gegaan was. Partytenten, oefendoelen, dugout en een strook beplanting van een meter breed waren binnen enkele seconden weggevaagd. Daar hadden wij dus ook tegenaan kunnen lopen (fietsen) !

Zondag 15 juni was het de bedoeling dat de liefhebbers met Ad van Iersel een rondje Essen zouden rijden van 60 km. Helaas moest Ad zich afmelden, zodat groep 1 en 2 samen met John van Turnhout een rondje van 60 km reden. 14 Man reed via het bekende rondje van John naar Wildert voor de koffie met en van daaruit weer terug naar Roosendaal.

VERSLAG VALKENBURG- MORZINE

Afgelopen week deden Cees en Theo mee aan Valkenburg-Morzine. (Toine had dit jaar voor de 100-cols tocht van Olympia gekozen). Hierbij het verslag van Cees:

Theo reed de de eerste dag al lek: gelijk zijn nieuwe buitenband stuk waar hij mee gestart was. Na 40 km reed op een steen.
De 2e dag had ik last van een vaste pion. Ik heb met een reservewiel van Steenwijk de rit uitgereden, dus morgen maar weer naar de fietsenmaker.
Theo had de 3e dag last van een vaste schakel. Die ertussen uitgehaald en de andere dag weer mee gestart.
De 4e dag liep er weer een andere schakel vast. Dus een nieuwe ketting gekocht, maar je raadt het al: een nieuwe ketting met versleten tandwielen dat werkt niet! De ketting bleef op het voorblad hangen, maar gelukkig was er in Pontarlier een goede fietsenmaker die 2 nieuwe voorbladen gemonteerd heeft. Over Theo zijn fiets was hij minder lovend: "Zaag deze maar doormidden die is zo oud!" zei hij bij het afscheid! Dat kan je toch niet zeggen over Theo zijn MERKX....
Ook de laatste dag stond Theo 's morgens nog lek.
We hebben wel een beetje pech gehad dus, maar we hebben ook fantastisch gefietst! Geen ENKELE bui regen gehad op deze 5 dagen.

Dag 1 Valkenburg-Eisenborn (Lux): 189km door de Ardennen - 2366 hoogtemeters. 's Avonds met 30 man voetbal kijken is erg leuk als je wint...
Dag 2 Eisenborn - Sarrebourg: 184 km ging langs Schengen heel de dag op en af - 2060 hoogtemeters.
Dag 3 Sarrebourg - Ballon d'Alsace: 174 km boven op de Ballon d'Alsace (9 km á 7%) was het hotel. Verder deze dag nog 6 beklimmingen gehad -2650 hoogtemeters.
Dag 4 Ballon d'Alsace - Pontarlier: 172 km gestart boven op de col in de dichte mist. Wel een lekkere afdaling. Deze dag niet zoveel hoogtemeters, maar wel een zoals wij het noemden "geitenpad" (dan is de Keuteberg een makkie)
Dag 5 Pontarlier - Morzine: 182km eerst afdalen naar Zwitserland dwars door Laussane heen. Ook langs hotel Palace gereden, waar het Nederlands elftal verblijft. Op het terras ernaast zat een mannetje of 20 aan het bier. Ik denk dat zij aan het wachten waren op het vertrek van de spelersbus voor de wedstrijd tegen Frankrijk. Verder liep deze dag helemaal langs het meer van Geneve. Geweldig mooi om daar langs te fietsen: zonnetje, een graadje of 22 wat wil je nog meer?
Maar dan moet je weer terug naar Frankrijk. Krijg je eerst de Pas de Morgins (15 km 6%). Wij reden altijd met een groep van 6 man en ja (!) 1 vrouw. We hadden afgesproken boven te wachten. Dit had ik beter niet kunnen doen: de laatste was 32 min na mij boven. Ik was dus al aardig afgekoeld boven (11 graden). Daarna wachtte een wel erg koude afdaling en het op laatst nog de Col Corbier (7 km a 8%) en een beetje vals plat naar Morzine (dachten wij). Maar helaas "route Barrage": een omweg dus. Krijg je nog 1 km klimmen van 18% voor je kiezen. Door al het wachten op de laatste waren we helaas net te laat voor de Finish van de Dauphiné die lag op 150 meter van ons hotel. Quick Step en CSC sliepen in de hotels naast ons.
Totaal heb ik 901 km gefietst (Theo zijn teller 922) en 10.600 hoogtemeters gemaakt. Ik reed echt goed bergop, heb nergens problemen gehad. Dit geeft weer veel vertrouwen voor de Marmotte waar ik 28 juni voor vertrek (start 5 juli).
Theo ging hoe langer het duurde steeds beter klimmen, maar dat zijn we van hem wel gewend.
De organisatie was weer top. De gehele dag zijn er 2 bussen bij, die je van eten en drinken voorzien.
Vrijdagavond weer voetbal gekeken. Als je dan met 4-1 van Frankrijk wint, is het erg gezellig vonden wij (de Fransen dachten daar anders over).

Kortom een erg leuke week gehad, waar ik goed getraind heb.

't Door de organisatie gefilmd verslag volgt ook nog.

op weg naar Montreux langs het meer van Genève

Theo als fietsenmaker. Op de rug gezien Pierre Pellenaars (zoon van de oude ploegleider) en Ik uiteraard

Rust aan het meer van Genève

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dit was in de ochtend naar het meer toe: een koude start 's morgens

 

Zaterdag 21 juni reed Cees Mathijssen met Eric Langelaan op kop om de 16 deelnemers de route van en naar de Hoekse Waard te wijzen. 's Morgens was het eerst nog een beetje fris, maar de temperatuur liep al snel op naar zo'n graad of 20. Natuurlijk werd er weer koffie gedronken bij de kapper in Strijen. Daar schenken ze immers een compleet verzorgd kopje koffie met alles er op en er aan! Net als op de heenweg ging het weer terug over de brug bij Willemstad, maar nu ging het via Dinteloord terug naar Roosendaal.

Zondag 22 juni kon Geert alleen Simon noteren als deelnemer voor groep 2. Dan is het leuker om met groep 1 mee te rijden natuurlijk. Zo gezegd zo gedaan en met John en Leo op kop werd een rondje ten zuidoosten, zuiden en zuidwesten van Roosendaal gefietst. Het ging heerlijk rustig net als bij groep 2, maar dan zonder koffie. Dat vond Simon een beetje te gek, dus sneed hij bij Huybergen een stukje af en toen we in Nispen de kerk passeerden zat hij al lekker op het terras aan de koffie. Natuurlijk kwam hij een minuutje of wat later de rest van zijn zondagochtendrantsoen bij Huis ten Halve nuttigen!

Zaterdag 28 juni werd de clubrit naar Werkendam gereden. Pierre mocht een groep van in totaal slechts 8 leden aanvoeren. Het miezerde dan ook in de ochtend en dat bleef het doen tot Werkendam toe. Het viel nog mee dat alleen Arnold v.d. Maat lek reed. In Hoeven waren ze net enkele loopsters gepasseerd, met de mededeling dat het op de fiets toch echt sneller ging, toen hij lek reed. Toen de dames even later passeerden, hadden ze dan ook de grootste lol. In Werkendam kregen enkele aanwezige Belgen nog een tip van Pierre hoe ze een kippenhok konden isoleren (dubbel gaas) en daarna kon er wind tegen terug naar Roosendaal gekoerst worden. Daarbij namen Jac Embregts, Arnold en Jacques van Benthem ook regelmatig de kop over.

Zondag 29 juni stond de Bentbelg op het programma. Deze 70 km lange rit reden Jacques v. Benthem en Arnold v.d. Maat op kop van een 22 man sterke ploeg. Het tempo zat er de hele ochtend behoorlijk in. Toen ik thuis kwam zag ik op mijn tellertje, dat mijn maximum snelheid maar liefst 285 km/u bedroeg. Dat kan dus volgende keer wel wat rustiger mannen! In Essen bedacht Jacques v.d. Heijden dat hij mooi de weg kon afzetten als hij een kortere weg nam. Maar de groep miste  Jacques, stopte en reed terug om hem te zoeken. Na 5 minuten kwam Jacques van de andere kant aanrijden, met de vraag of we misschien op hem aan het wachten waren... In de Onderstal ging een automobilist door het lint toen hij de groep niet kon passeren. Plotseling duwde hij auto en paardentrailer zo de groep in en gilde dat hij ons allemaal de kant in zou rijden. Omdat we toen toch stil stonden, maakten we er meteen maar een plaspauze van en kon het zadel van Henk vastgezet worden. Na een kasseistrook in Horendonk en Essen Hoek schotelde Jacques ons bij de Rijzende Weg nog een derde strookje voor. Dat viel zo in de smaak dat er gevraagd werd om nog een keer het rondje over de Rijzende Weg te rijden. Helaas kon dat niet vanwege de kilometers! Bij aankomst in Huis ten Halve konden we tenslotte zingen en proosten op de verjaardagen van Rini van Geel en Tini Buijsen. Tini had samen met Simon en Tonnie met groep 2 een rondje Putte gereden. Daar was het braderie en goed toeven op het terras van café Het witte Paard, maar ze waren toch niet veel later dan groep 1 binnen.

BETERSCHAP

Vanaf deze plaats wensen wij Louis Mouws van harte beterschap. Een dag na zijn verjaardag kwam hij woensdag in de buurt van Ossendrecht ten val, omdat er in een bocht olie op het wegdek lag. Behoorlijk geschaafd en met een gescheurde schouderband kon hij bij dokter en ziekenhuis op bezoek. Zijn helm was in drie stukken en heeft ongetwijfeld veel erger voorkomen!

Vael Ouwe

Eric Langelaan stuurde onderstaand verslag van zijn deelname aan de Vael Ouwe:

Vrijdag nog geen wolkje aan de lucht, gewerkt tot 21.00 uur en dan snel naar huis de spullen klaar gemaakt voor de volgende dag.
Had met mijn vader weer ingeschreven voor de voor mij mooiste tocht van het jaar, de VAEL OUWE TOCHT. Georganiseerd door de Veluwerijders en ieder jaar weer een mooie rit door de heuvels van de Veluwe. Thuis gekomen nog snel even op buienradar gekeken en gebeld met mijn vader. "Ja we gaan! In de morgen misschien een buitje maar daarna bewolkt weer en 22 graden." De korte broek in de tas en uit voorzorg maar de armstukken en regenjas erbij gestopt.

Zaterdag: de wekker gaat om 4.00 uur; eten en de fiets in de auto. Vertrek uit Roosendaal om 5.00 uur, want ik heb om 7.00 uur afgesproken op het terrein van de Gazellefabriek met mijn pa. Onderweg veel motoren, op weg naar de TT van Assen. Ook onderweg: regen, maar ja dat was voorspeld in de ochtend. Aangekomen in Dieren was het al een drukte van belang. De sfeer zat er goed in en om 8.00 uur viel het startschot, gegeven door oud-renner Henk Lubberding. Nog snel een bakkie koffie en we waren weg.
Lichte miezerregen viel over ons, maar de lucht klaarde op. Na ongeveer 60 km gereden te hebben, stopten we bij een pannenkoekenhuis om te genieten van een bakkie koffie met heerlijke appeltaart.
Weer op de fiets ging het steeds harder regenen en hoorden we van de andere deelnemers dat het vandaag zeker niet meer zou stoppen met regenen. Hopende op de buienradar van vrijdagavond, die zei dat het in de middag zou opklaren, fietsten we verder.
De rit was vergeleken bij 2007 weer een stukje zwaarder gemaakt. Er waren die dag vele valpartijen en lekke banden, maar die bleven bij ons gelukkig uit. Wat niet uit bleef was de regen en die viel uiteindelijk met bakken uit de donkere hemel.
Het was een mooie tocht van 160 km en zeker de moeite waard hem ook eens te fietsen; bij droog weer dan wel. Bij de finish onze medaille in ontvangst genomen en het toerboekje laten aftekenen. Snel naar de auto en droge kleding aangetrokken.

Zondag niet gefietst, wel de fiets schoongemaakt... Ik wacht wel tot woensdag, dan wordt het volgens de weermannen 30 graden. Valt wel op dat het mooie weer steeds op woensdag valt, als een normaal mens moet werken.
Zondag 6 juli vertrek ik voor 4 weken naar Thailand op vakantie (zonder fiets). Bij deze wens ik iedereen een fijne vakantie en zie ik jullie waarschijnlijk 4 augustus bij de Draai van de Kaai.

Vriendelijke fietsgroeten Eric Langelaan