DECember 2007
Zaterdagmiddag zijn 13 AKN-ers heerlijk de Rucphense Heide opgegaan. Zo kwamen ze natuurlijk ook de uitgepijlde toer van Brabantia tegen, die meteen maar even voor de helft meegenomen werd. Voor een beetje modder ging natuurlijk niemand opzij, maar Monique spande de kroon. Als je zonder spatbordjes dwars door alle plassen rijdt wordt het voor Jos wel erg moeilijk om te zien wie er binnen stapt...
Zondagochtend 2 december waren er in Rucphen toch nog 6 AKN-ers die zich meldden: Wim, Cees Mathijssen, Kees Schijven, Birgit met haar vriend, Toon Feyns en ondergetekende. Het eerste uur bleef het nog mooi droog en daardoor kon Brabantia toch nog meer dan 1000 deelnemers op het zeer modderige parcours noteren. En modderig was het: op een gegeven moment zat de helft van mijn pion zo vol modder dat de ketting er gewoon over heen schoot. Helaas moest Cees na een uurtje afhaken, omdat zijn zadelpen afbrak. Hij nam staande op de pedalen de kortste weg naar huis en was net voor de bui thuis. Enkele kilometers verder haakte Toon af met een lekke band, ook hij besloot naar huis te rijden. Gelukkig hadden we op de platte baan de wind mee, want het waaide behoorlijk. Bij de rust was er alleen limonade of thee, maar gelukkig had ik van thuis brood mee genomen. Birgit en haar vriend zagen we niet meer, dus we vermoeden dat die de korte route gereden hebben. Na in de rust mijn pion weer wat moddervrij gemaakt te hebben, bleven Wim, Kees en ik in de tweede helft een beetje bij elkaar. Alleen het laatste stuk nam ik nog wat afstand, zodat ik alvast de fiets in de auto kon leggen en wat droge fietskleren aan kon trekken. De erwtensoep smaakte daarna prima, maar ik vermoed dat Kees en Wim direct naar huis zijn gereden, want ik heb ze niet meer gezien.
Ook op de weg kon je AKN-ers tegenkomen. 8 Man sterk vertrokken zij. Deze keer zonder Cees van Sluijs want die lag met griep op bed en ook weer zonder Simon, die nog steeds voor onderzoek in het ziekenhuis ligt. Jos Dierks koos deze keer voor het rustige tempo van AKN. Samen met John v. Turnhout, Leo, Jos V., Willy, Chris en Henk (en natuurlijk nummer 8, maar ik weet niet meer wie dat was!) viel het nog alles mee op de weg. Achter de Kalmthoutse Duintjes begon het pas te regenen, maar de 40 kilometer werd toch nog bijna vol gemaakt.
Dat kwam toch nog mooi uit zondagmorgen 9 december: het was weer droog en zelfs de zon scheen. Na alle storm en regen van de afgelopen week een hele verademing. Het waaide nog wel behoorlijk, maar met een paar stevige kopmannen is dat geen probleem natuurlijk! Met 10 man gingen de liefhebbers van AKN de weg op. Ook nummer 8 van vorige week was erbij volgens mijn informant ter plaatse... Via Rucphen - Zundert - Achtmaal - Nieuwmoer en Horendonk ging het weer terug naar Roosendaal. Daar zaten de 3 veldrijders hen al op te wachten. Simon was ook weer present na zijn medische ingrepen. Hij kwam te voet naar ons clublokaal. Maar ja, voor een beetje training is Simon nog nooit teruggeschrokken!
Het was een prachtige winterdag zondag 16 december. Een mooie blauwe lucht, een starttemperatuur van -2º C, die geleidelijk opliep naar een graad of 4 en een zwakke oostenwind kracht 2 á 3. Wat wil een wandelaar nog meer in deze tijd van het jaar? De organisatie was er dan ook helemaal klaar voor. De dag ervoor waren met gezamenlijke krachten de routes uitgezet door Leo, Kees R., Henk, Willy in teams van 2 de drie afstanden uitgepijld. Vanmorgen was daar natuurlijk de aansluitende controle door Leo, Willy, en John en schreven Jack en Henk de deelnemers in. Tegen de middag werd de taak van Jack overgenomen door Pierre,die op zijn beurt weer afgelost werd door Cees Mathijssen. In Horendonk bleef de hele dag Kees Ruyten en in Nispen Simon (lopen kon hij nog niet, maar zitten wel...) op post om de deelnemers van hun felbegeerde controlestempel te voorzien. Daar kwamen dit jaar dan ook weer meer deelnemers dan vorig jaar op af. Van onze eigen club deden 19 leden mee: Jan Barmentlo ging natuurlijk voor de 25 kilometer, Wim Schot en Geert Lazeroms liepen de 15 kilometer en de overigen gingen het wandelseizoen rustig in met een tochtje van 10 kilometer. Cees van Sluijs werd het hele weekend niet gesignaleerd, want die is aan het verhuizen. Volgens Willy geen reden om niet te komen, maar volgens Cees Mathijssen lag dat toch een beetje anders, want Cees v. S. schijnt getrouwd te zijn met een Mathijssen...
De veldritgroep ging met 14 man op pad om het crossparcours in Huijbergen te verkennen maar dat viel tegen, omdat ze de deelnemers van de veldrit van De Luchtballon tegenkwamen. Zodoende zijn ze maar gauw een ander parcours gaan zoeken. Met een lekker zonnetje, geen wind en een temperatuur van enkele graden boven nul was het immers overal goed fietsen!
De wegmannen hebben een ritje Achtmaal gemaakt met 8 man, inclusief nummer 8. (Ik ben er eindelijk achter wie die mysterieuze nummer 8 is: het is Jacques v.d. Heijden. Ik vind het wel een mooie klassering voor onze Jacques...) Onze enige echte nummer 1 was er helaas weer niet bij!
Met 15 man reed de wegploeg een rondje Wildert om in ons AKN-reserve-stamcafé het laatste kopje koffie te gaan drinken van 2007. De 8 man sterke veldritploeg was naar de Duintjes geweest en kwam ook langs. Ze kwamen niet op de koffie, want ook voor hen was er koffie genoeg... Het weer hield zich ondertussen netjes, want een enkel dreigend wolkje wisselde de erg laag staande zon af bij een temperatuur van een graad of 8. Gezamenlijk kwamen de 23 dan ook droog aan in het enige echte AKN-stamcafé in Roosendaal.