Archief

Zaterdag 3 maart werd ons zomerseizoen geopend met onze traditionele 50 km. Al even traditioneel bijna is dat er op die openingsrit sprake is van bijzondere weersomstandigheden. Sneeuw en gladheid gooiden al regelmatig roet in het eten. Dit keer regende het 's nachts flink en stond er 's morgens een heuse stormwind te blazen. Slechts 4 leden toonden zich geen watje en gingen vrolijk (?) van start. John en Cees op kop en daarachter Theo en Henk, wat wind tegen al vlug veranderde in Theo en Cees op kop. Gelukkig was er hier en daar nog wat beschutting te vinden van de bossen in de buurt en bleef het wel droog.

Zondag 4 maart was het heel andere kost wat we voorgeschoteld kregen. Met een matig zuidenwindje vertrokken maar liefst 34 AKN-ers voor hun 50 km. Groep 1 en 2 reed noodgedwongen samen. Waarschijnlijk zat bij Tonnie nog 9:00 uur in zijn systeem geprogrammeerd... De ambities waren weer hoog: hardop werd door Antoon Braat gespeculeerd over het clubkampioenschap, Peter den Hartog mikte nu hij met de VUT is op de Amstel Gold Race en Sjaak van Holten kwam na 3 jaar weer eens een stempel halen in zijn toerboekje. Jan Buijk had zijn ambities vertaald in een splinternieuwe Pinarello. Jammer was wel dat de voorvork opgestuikt was, dat de steigerpijpen van het frame duidelijk plat geslagen waren en dat de gemonteerde accu maar 47 km mee ging. Zodoende moest Jan de laatste 3 km geduwd worden. Opvallend genoeg bleef toerleider John bijzonder dicht in de buurt van Roosendaal. Reden we 2 km naar het westen, dan reden we langs een andere weg weer bijna 2 km naar het oosten. Kortom het bleef spannend. In de groep werd dan ook meermalen de opmerking gemaakt dat waarschijnlijk John zijn TomTom kapot was. De heer V.'t W. bekende echter dat zijn enkelband op 10 km stond afgesteld. Volgende week schijnt deze enkelband er af te mogen, dus dan kunnen we wat verder weg...

Jos Vos toonde zich erg tevreden over de aanpassingen van de foto's op de website, maar er waren ook heel wat leden die het maar een boevenclub vonden lijken op deze manier. Vandaar dat we alles weer maar aangepast hebben. Al zal de foto bij het zomerprogramma misschien toch nog wat reacties los maken...

Zaterdag 10 maart kon Pierre met een groep van 25 man op weg naar Chaam. Deze keer zonder zijn vaste fietsmaatje Jos, maar die was virtueel in de garage bezig om dezelfde rit te rijden. Mede door de inspirerende AKN-jaarvergadering gaat het duidelijk bergop met hem (al geeft hij op de fiets nog steeds de voorkeur aan bergaf rijden). Zijn medisch raadsman was erg enthousiast over het genezingsproces en zei bij het consult dan ook: " ga maar op je benen staan".
De echte rit kende geen problemen, al reed Piet Bianchi bij Etten-Leur nog lek en waren de 50 km terug windop pittig. Maar toch ook weer niet zo pitig, dat Pierre door de deelnemers gesmeekt werd om er op het eind een extra lus van 10 km aan te breien. Zo kwam hij toch nog aan de oorspronkelijk voorziene 100 km.

En Jos? Hij hoopt weer snel in vol ornaat buiten op de fiets te mogen rondrijden. Wij hebben er ook alle vertrouwen in!

Zondag 11 maart reed Cees Mathijssen samen met Cees van Sluijs op kop bij zijn clubritje. De opkomst was met 28 leden weer uitstekend. Zelfs Peter den Hartog en Arnold van der Maat waren aanwezig. Afgelopen woensdag waren zij bij de verkenning van de 100 km Propagandatocht ten val gekomen en was verder fietsen niet mogelijk. Jacques van der Heijden is toen terug naar huis gereden om de auto te halen en heeft gezorgd dat de twee wrakken (de fietsen!) weer thuis kwamen. Arnold had het geluk dat zijn splinternieuwe Batavus de volgende dag afgeleverd werd en Peter had gewoon nog een mooi karretje als reserve in de garage staan. Cees schotelde ons een mooi rondje voor, wat alleen door een leeglopende achterband van ons nieuwe lid Kris van Steenwinkel op het eind even onderbroken werd. Gelukkig was daar de pomp van Louis die er voor zorgde dat hij weer verder kon. Nu groep 2 negen man sterk zelfstandig een rondje reed met John, kon het tempo heel wat hoger liggen dan vorige week. Leo verzuchtte na afloop dan ook dat dit ook een manier was om het meerijden met groep 2 te propageren. Volgens John was hij daar echter net te laat mee, want die inschrijving was vorige week gesloten... Arnold van Tilburg en Eric Langelaan vierden in een bomvol Huis ten Halve (de stoelen werden bij opbod verhuurd toen de Bidon binnen kwam) tenslotte nog op gepaste wijze hun verjaardagen. Het was weer een mooi fietsweekend!

Zaterdag 17 maart werd de Propagandatocht met 36 deelnemers verreden. Het weer werkte nog mee: in aanloop naar de voorspelde maartse buien bleef het nog lekker droog en was de temperatuur tussen de 9º C bij de start en 14º C bij aankomst. Ook Jack van Zeggeren voelde zich sterk genoeg om mee te rijden (waar moet dat heen met groep 2 als Jack nu ook al zo'n tochten gaat rijden?) en Simon bestuurde vakkundig de volgwagen. Al vrij vroeg reed Jacques van Benthem lek, die daarna keurig terug bij de groep gebracht werd door Cees Mathijssen. Tenminste dat was de bedoeling, want net voordat ze konden aansluiten reed Cees zelf lek op een steen.

Ik had geprobeerd om er een erg afwisselend parcours van te maken. We begonnen met bos en heide, verkenden daarna de villawijken van Kapellenbos, kwamen in de polder bij Ossendrecht vol op de wind te zitten (windkracht 6 tegen) en pakten en passant nog een kasseistrookje bergop mee. Vlak voor de rust werd de Brabantse Wal beklommen bij de Rijzende Weg en de Onderstal. Daarna was het na 68 km goed koffie drinken bij Café Boulevard in Hoogerheide. Ondertussen kon er ook gerepareerd worden. Bij het verlaten van het café ging Willy nog onderuit, maar hij had toch echt alleen maar koffie gedronken (geloof ik).

Daarna restten er nog slecht 33 km voornamelijk windmee. Cees Mathijssen (alweer hij; hij had duidelijk zijn dag niet) kreeg op het fietspad naar Bergen op Zoom nog ruzie met een stok en viel. Met een geschaafde knie en kapotte koersbroek kon hij gelukkig wel zijn weg vervolgen. Na aankomst in Roosendaal werden door Henk de eerste koersbroek-stempelkaarten verstrekt en kon er nog lekker even nagepraat worden.

"Weer of geen weer: wij fietsen" dachten Wim, Henk, Cees v. Sluijs en Arnold v. Tilburg zondagochtend en vertrokken richting Willemstad. Wim was wel zo verstandig om zijn rondje wat in te korten toen hij in een fikse hagel- en regenbui tussen Stampersgat en Dinteloord merkte dat de andere drie alleen maar in zijn wiel konden aanklampen. zo kwamen ze met 48 km op de teller terug in Roosendaal, waar ze nog even lekker konden napraten.

Om de een of andere reden werd er zondag door groep 2 niet gefietst. Kom jongens: wat storm, regen en lage temperaturen schrikken jullie toch niet af, jullie zijn toch geen watjes?

p.s. Het is dat ik gepland had dat ik zaterdag zou fietsen, anders was ik er vast en zeker zondag geweest...

We kunnen weer terugkijken op een mooi fietsweekend. In Roosendaal vertrok zaterdag Kees Ruyten met 5 man voor een rondje via Klein Zundert, Galder,Chaam, Gilze en Bavel naar Ulvenhout. Daar werd koffie gedronken en daarna ging het via Rijsbergen, Zundert en Wernhout terug naar Roosendaal. Zij konden de hele 95 km droog afleggen.

In Brasschaat kwamen bijna 1100 deelnemers aan het vertrek bij de Ludo Peeters Classic. Daarvan waren 9 AKN-ers voor de 90 km (Tini, Wim en Ad zouden op eigen gelegenheid gaan als het mooi weer was, maar het motregende) en 20 leden voor de 145 km. Cees Willemse kwam namelijk ook nog op eigen gelegenheid samen met zijn fietsmaat aansluiten. Na de voorbereidende koffie en het handtekeningen jagen bij Ludo Peeters konden we om kwart over 8 vertrekken. Cees van Sluijs en ik reden de hele dag op kop en tot Heist op den Berg reden we in één groep. Onderweg pikten we wat losse deelnemers op die ons tempo wel fijn vonden.
De 90 km rijders hielden het redelijk droog. Zij rustten in Putte Grasheide. Jos Vos en Leo lieten het Pulderbos voor wat het was en namen een wat andere route naar Brasschaat. Jan Vermunt reed bij de Toverfluit nog lek en ontdekte in zijn Simsondoosje zowaar nog een briefje van fl 25,- en een van B.fr. 1000,-: zolang was het dus al geleden dat hij lek had gereden! Na een lekkere pannenkoek waren zij om half 3 weer in Roosendaal.

Door www.flandrien.be werden onderweg foto's gemaakt. Deze zijn voor € 6,- per stuk via hun website te bestellen. Klikt u op bovenstaande foto, dan kunt u zien welke AKN-ers er op de foto gezet zijn.

De 145 km -rijders begonnen na de splitsing aan de ondertussen bekende hellingen van de Schoonhovenstraat (tegen de 20% is het eerste stuk zeker) en de Houwaartsebergstraat. Bij de visvijver Blauwmolen was na 70 km de eerste ravitaillering, waar we binnen onze boterhammen op aten. Om kwart voor 12 (wintertijd he Theo!) vertrokken we voor de tweede etappe van 45 km. Daar kwamen we al snel bij de beklimming van de Chartreuseberg en de kasseienafdaling van de Meesberg. Sommigen vonden de afdaling nog erger dan de beklimming! Na de afdaling werd er keurig gewacht tot iedereen beneden was. Alleen werd er gezegd dat Cees Willemse de helling (letterlijk) links had laten liggen en al door was gereden. Dit bleek niet waar te zijn, want na een uurtje flink doortrappen hadden we hem nog steeds niet in het vizier en bleek hij gewoon in de groep aangesloten te zijn. Op de markt in Berlaar kon een collega-fietsster niet snel genoeg uit haar pedalen komen en viel tegen Wim Mouws aan. Ridderlijk als hij is hielp hij haar natuurlijk eerst even op de fiets voordat we verder gingen. Bij de kasseistrook van Bogaertsheide ging het weer even mis: Cees Willemse "raakte van het padje" en belandde links van de weg bijna in de sloot. Jacques v.d. Heijden keek om wat er gebeurde en maakte zelf ook kennis met de kasseien. Allebei gelukkig zonder verder letsel; alleen hun kleding was zwart (niet in Dreft wassen trouwens, want dat zorgt ervoor dat wat zwart is ook zwart blijft!). Gelukkig was de 2e controle bij taverne De Wijngaerd deze keer binnen, zodat we even droog konden zitten. De "mannen en vrouwen van Jan Hop" kwamen kort na ons binnen en hadden de twee deuken in de kasseien inderdaad gezien. De laatste etappe terug naar Brasschaat sloot het merendeel van hen aan bij onze groep. Gezien hun imago van hardrijders vonden wij dat wel een compliment. Sommigen vonden het zelfs jammer dat ze er geen foto van konden maken. Bij aankomst smaakten de pannenkoeken heerlijk (vooral de twee pannenkoeken die we extra konden eten, omdat ik per ongeluk de 90 km groep te weinig stempelkaarten / pannenkoekenbonnen had meegegeven...) en kwam Ludo Peeters gezellig nog even een praatje maken aan onze tafel. Iets na half 5 waren we terug bij Huis ten Halve.

De deelnemers aan de 90 km kregen geen regenjack, maar ik heb er nog 3 over. Geef even een seintje, dan breng ik het jack voor je mee komende week.

Op zondag 25 maart reed groep 1 met Frans van Geloven de Breda tour van 60 km. Weer waren er maar liefst 22 leden om mee te rijden. Het weer was dan ook heel anders dan de dag ervoor. Het weerbericht meldde al de hele week dat het 's zondags lenteweer zou worden, en dat was het. Wel stond er een stevige oostenwind, maar een lekker zonnetje (en bij voorkeur een brede rug voor je) maakt veel goed. Groep 2 reed 6 man sterk met John een rondje Kalmthout van 50 km.

Zaterdag 31 maart kon Leo met 19 leden op pad naar Hoogboom. Voor de wind ging het via Putte en Kapellen naar de rust in de Wildert. Daarna kwam er een taai stukje wind tegen naar Achtmaal, maar Leo weigerde zijn plaats aan kop van het peloton (met Wim Mouws) af te staan. De algehele indruk was dat er aardig doorgereden was, dus dat zit wel goed met de conditie van Leo. Die hoeft niet meer te klagen dat er te hard gereden wordt...

Zondag 1 april hadden we een mooie opkomst van 31 leden bij groep 1 en 9 leden bij groep 2 (geen grap). Groep 2 reed met Tonnie wind tegen naar Effen en dronk koffie bij Dennenlucht. Daarna was het wind af een makkie om de 60 km naar Roosendaal vol te maken.
Groep 2 had met John van Houten als toerleider en Toine van Oers een koningskoppel op kop. In hoog tempo ging het via Woensdrecht richting Rilland. Voor de brug werd richting Ossendrecht gedraaid, maar met de wind op kop bleef het tempo toch strak. Wel verscheen er hier en daar een zweetdruppeltje bij Toine op zijn gezicht... Ook Pierre van Zinnen, sinds deze week weer in de running na een heleboel verhuiswerk, had geen last van kou. Nou viel het met de temperatuur ook wel mee, want het was mooi weer en ruim boven de 10 graden. Bij Huis ten Halve stond een mandje met spekken en chocolade paaseitjes klaar en dat werd gewaardeerd!