Archief

Zaterdag 2 juni hadden we vier machinisten voorop om AKN de Veerse Meertoer te wijzen: Toerleider Chris Sonke, Piet Bianchi, Wil Roovers en aspirant-lid Kees Hendricks. Nou zegt het spreekwoord dat 2 kapiteins op een schip al teveel is, maar 4 machinisten op kop van een AKN-treintje is dus geen enkel probleem! Met 17 man vertrokken ze in Roosendaal en bij de rust in Wolphaartsdijk kwam ik daar nog als 18e bij. Bij Rilland waren ze veel eerder dan ik berekend had, dus miste ik ze net. Gelukkig had ik met toerleider Chris Sonke de route al besproken, dus kon ik op eigen gelegenheid en met een beetje telefonische steun op het laatst de rustplaats bij de minigolf in Wolphaartsdijk vinden. Tijd voor mijn vaste bakje thee was er toen niet meer, maar een glaasje cola smaakt ook lekker na 2 uur achtervolgen! Bij het wegrijden bleek Theo nog een lekke band te hebben, maar met hulp van Louis was dat zo opgelost. Volgens Arnold was er op het kapotte binnenbandje nog plaats over voor 2 plakkers... Via het Veerse Meer ging het naar Lewedorp, waar de voorrijders nog bijna een fazant op hun voorruit kregen. Co-machinist Kees Hendricks morste in Gawege nog wat water uit zijn bidon over enkele tegemoetkomende tieners, maar verder verliep de rit probleemloos tot Rilland. Daar haakte ik af om me na het douchen, heerlijk relaxt in de ligstoel in de zon, voor te gaan bereiden op de rit van zondag.

Zondag 3 juni was het in Roosendaal licht bewolkt, maar verder viel het wel mee en konden we regelmatig in de zon rijden. 16 Man sterk reden we de clubrit Zuidwesthoek, waarbij ik probeerde om alle klimmetjes te vermijden die op onze route lagen. Jan Withagen snapte er niks van, maar die krijgt later dit jaar bij de clubrit Westbrabantse Ardennen een herkansing. De overige deelnemers gokten onderweg steeds op de te volgen route en zaten er meestal naast. We gingen dan ook kriskras door Ossendrecht en Hoogerheide. De beloning kwam op het eind in de vorm van een mooie kleurensticker, waarvoor Simon vorige week de toon had gezet. Terwijl we op groep 2 wachtten wijdde Arnold ons in in de voordelen van het bellen met VOIP. Voor bijna geen geld bel je zo naar Australië. Jan Buyk had er ook wel oren naar; hij had alleen een probleem: hij kende nog niemand in Australië!

Groep 2 reed met onder leiding van Tonnie naar koffiestop Dennenlucht. Jan van Loon, Simon van Noort en Piet Bianchi vergezelden hem. Al met al reden ze wel 65 km, dus 5 km meer dan groep 1. Inclusief koffiestop deden ze er wel 1 uur langer over. Bij aankomst was dan ook bijna iedereen van groep 1 al weg.

Zaterdag 9 juni reed maar een klein groepje van 8 AKN-ers de clubrit Zandvliet. Na de zware buien die de avond ervoor over Etten-Leur e.o. getrokken waren, was men blijkbaar toch huiverig om in zo'n bui terecht te komen. Het was bij de start zwaar bewolkt, maar wel droog. Met Jacques van Benthem mee op kop ging het via Achtmaal, Nieuwmoer, De Wildert, Kalmthout en Putte naar Zandvliet. Daar werden we hartelijk verwelkomd bij De Volle Ton. We zaten net toen het begon te regenen! Geen probleem, want Simon, Arnold (2x) en Piet Bianchi hadden voldoende gespreksstof om de tijd door te komen tot het bijna droog was. Dat was 3 kwartier, 2 bakken pinda's (!) en 2 kopjes koffie later.

In plaats van een stempel had ondergetekende weer een sticker voor de deelnemers, met daarop deze keer een subtiele verwijzing naar het komende clubkampioenschap :)

Met lichte motregen en veel opspattende schapenpoep reden we, met Geert Lazeroms mee voorop, daarna zo'n 30 km langs het Schelde-Rijnkanaal tot Bergen op Zoom. Vanaf de Boulevard aan de Bergse Plaat nam Arnold van Tilburg (die trouwens bij het clubweekend vanaf Beijerland in de auto heeft gezeten...) de kop van Geert over, om terug naar Roosendaal te rijden. Daar kwamen we zo goed als droog weer aan om ongeveer half 1.

Groep 1 reed met Kees Ruyten een ritje van 80 km, een behoorlijke afstand voor de zondagmorgen. Het was een beetje druilerig, maar toch was de opkomst nog heel aardig met 14 man. Zelfs Jos Vos, koud terug van de Mont Ventoux, waar ze een prachtig verblijf hadden gehad, was present. Onze Morzine-rijders hadden nog wel een rustdag ingepland. Kees bleek voor de deelnemers de viaductentocht in petto te hebben. Niet bepaald het favoriete parcours van Simon, maar ja je kunt niet alles hebben!

Groep 2 is ook onder leiding van Geert Lazeroms om half negen gestart met Jos Vermunt, Rini v/d Westen, en Tini Buijsen om de 60 km vol te rijden. Via Kruisland en de Welberg ging het naar Moerstraten, waar ze koffie gedronken hebben bij de Fam. Van Pul. Nadien zijn ze via de Lagestraat naar de Heide gereden. Dat de conditie van Jos zo afhankelijk was van de omstandigheden, heeft de anderen wel verbaasd. Toen hen wat vrouwelijk schoon voorbij fietste, kon het voor hem niet hard genoeg gaan. Bij een snelheid van 29 km wilde hij nog versnellen en zelfs op kop gaan rijden om de achterstand maar in te lopen. Ze hebben hem toen maar tot de orde geroepen en zijn met de gebruikelijke snelheid verder gereden via de Plantage naar Nispen en kwamen op 61 km uit. Het weer viel wel mee: het miezerde een beetje, maar het was niet koud.

Van Toine ontvingen we bijgaand bericht met foto's:
Hierbij "even snel" wat indrukken van de Petit Tour de France (Valkenburg - Morzine). Je ziet het, ook in Frankrijk rijdt AKN Roosendaal tete de la course.

Klik op bovenstaande foto voor een filmverslag van deze rit.

Zaterdag 16 juni vertrokken 17 leden met Pierre en Jos voorop voor hun clubrit naar Werkendam. Bij Hoeven kwam daar Jac Embrechts nog bij, die eerst de krant uit wilde lezen. Na Hooge Zwaluwe moest Simon afhaken, met een losgelopen bracket. Samen met Jos Vos reed hij naar Made om daar bij Rullens de zaak vast te laten zetten. De overige 16 reden over de brug bij Raamsdonksveer, waar ze getrakteerd werden op een lichte regenbui tot Werkendam. Niet al te nat gelukkig konden we daar koffie (en thee) drinken bij café Havenzicht. Ook in de tweede helft werden we nog getrakteerd op enkele buitjes van enkele minuten, waar je net niet echt nat van wordt. Via de pont bij de Kop van het Land ging het door de Biesbosch via de Moerdijkbrug terug naar Zevenbergen. Daar reden we langs het Kantongerecht, omdat Henk de andere route nog niet helemaal up-to-date had gemaakt: er schenen daar nog enkele spleten tussen de tegels te zitten... Bij Oudenbosch namen onze 2 toerleiders en Jac weer afscheid van ons. Met een beetje verweesd gevoel reden we de resterende kilometers naar Roosendaal. Daar kwamen tenslotte alleen Cees Mathijssen en ik nog bij Huis ten Halve aan. Jan Buijk ook wel, maar die reed meteen door!

Op Vaderdag nam Theo bij groep 1 de rit voor zijn rekening. De rit zou 65 km lang zijn, maar er gingen vooraf al geruchten dat Theo er dan vast wel 75 km van ging maken! Met 21 man werd in totaal toch niet meer dan 68 km gereden, dus dat viel mee (of misschien wel tegen!). Theo had voor een rit met variaties gekozen: nieuwbouw - industrieterreinen - dorpskernen - asfalt - kasseien - klinkers - zand - bospaden - wind mee en harde wind tegen; het zat er allemaal in. Nergens zijn ze verder dan 15 km van Roosendaal geweest. Er was maar 1 liefhebber voor groep 2 en die is met groep 1 meegereden. Pluim voor Jan van Loon, (want die was het!) die de hele rit keurig voor in de groep mee reed.

Zaterdag 23 juni reed Wim Mouws een thuisblijversrit met 7 man. Het werd de Poldertocht naar Willemstad, waar koffie werd gedronken. Tussen Tonnekreek en Zwingelspaan moesten de regenjassen nog wel even aan, maar verder bleef het de rest van de rit droog. Met 85 km op de teller waren ze al weer voor 12 uur terug in Roosendaal.

Het echte werk werd deze keer geleverd in de streek van Rochefort en St. Hubert. Daar gingen 15 AKN-ers vanaf de wielerbaan bij Rochefort / Jemelle van start, om onder leiding van Jan Verbocht een glooiend rondje van zo'n 130 km te rijden. In totaal stonden er zo'n 1725 hoogtemeters op het programma die overwonnen moesten worden (maar gelukkig ook afgedaald...). In de bus bij Jan Buyk werden halverwege de heenreis al de nodige voorbereidingen getroffen om dat allemaal tot een goed eind te kunnen brengen. Daarbij stonden de thee en koffiekoeken bovenaan op de lijst. De eerste beklimming kwam bij Grune na zo'n 12 km en deed meteen flink pijn. Iedereen zat te puffen en te blazen om boven te komen. Na de tweede en derde klim moesten we boven op het Bois de Nassogne een tijd wachten op Gerard Loontjes. Gerard voelde zich te ziek om verder te rijden en besloot terug te rijden en in de bus van Jan Buyk wat te gaan slapen. De volgende echte klim kwam vlak voor St. Hubert en was 5 km lang. Gelukkig kregen we daar een flinke stortbui, zodat we halverwege de beklimming konden schuilen en uitrusten. In St. Hubert werd koffie gedronken, waarbij aan de leugentafel menig sterk verhaal werd verteld. Vooral de zeer geslaagde rit van afgelopen woensdag naar Lillo werd door Arnold van der Maat daar erg geroemd... Ook in de tweede etappe moest er een kwartiertje geschuild worden. Deze keer in een openstaande garage. Daarna is het weer even wennen om weer in het klimritme te komen. De bus werd dan ook weer snel geformeerd, terwijl voorin om de bergpunten gestreden werd door Jacques van der Heijden, Toine, Theo, Eric en ik. Af en toe kwam Jan Verbocht daarbij even het tempo bepalen! Bergaf kwam daar dan altijd Jan Buyk nog bij! Daarbij werd af en toe een snelheid van bijna 70 km/u gehaald. De tweede stop was in de buurt van Neupont bij een restaurant op een kruising van wegen. De bediening was niet al te vlot, maar de appeltaart op de supergrote borden was groots. De prijs was navenant... Daarna restten ons nog zo'n 30 km over een parcours zonder al te veel langere klimmen. Op de terugweg werd bij het AC-restaurant nog gezamenlijk gegeten en kregen alle deelnemers hun officiële Klimmersbrevet 2007 uitgereikt. Gerard mocht daarbij zelf bepalen welk stuk van het diploma hij verdiend had!

Zondag 24 juni reed Rini van der Westen voor de eerste keer een clubrit van 75 km voor. De opkomst was met 9 man niet erg groot, mede omdat er nogal wat mensen op vakantie zijn op dit moment. De rit voerde via de Oesterdam en Halsteren. Een parcours dat de afgelopen jaren een tijdlang het vaste rondje van de woensdaggroep was. Het tempo lag nu wel wat lager, want af en toe moest er echt in waaiers gereden worden! Gelukkig had Rini volop assistentie van o.a. Jan Withagen en Wim Mouws. Achter Vrederust werd nog een noodzakelijk ommetje gemaakt in verband met de aanleg van de nieuwe snelweg. Via Wouw waren ze een kwartiertje voor groep 2 weer terug bij Huis ten Halve. Die reed weer met Tonnie Kos Dekkers naar Non Plus Ultra om daar koffie te drinken. Toen ze op de terugweg ook nog langs de Wildert reden hadden Leo, Jan van Loon, Jan Buyk en Simon zowaar het idee dat ze 2x koffie hadden gedronken. Alleen de aanblik van café de Sportvriend is dus al genoeg om de smaak van koffie (of thee) op te roepen. Daar schijnen afkickklinieken voor te bestaan!