JUNI 2006

Zaterdag 3 juni reed Theo de 3-Bruggentocht. Nadat de woensdag ervoor de rit al verkend was, reed Theo 's vrijdags nog even naar de rustplaats bij de Kop van 't Land, om te controleren of ze toch wel open waren op zaterdagmorgen. Dat bleek wel het geval, maar op voorwaarde dat ze alle afval zelf op zouden ruimen en mee zouden nemen! We maken wel eens meer wat mee, maar zo zout hebben we het nog niet gegeten. Theo beloofde plechtig dat er geen rommel achter zou blijven en zo kon er daar de volgende dag toch gerust worden. Ondanks alle voorbereidingen slaagde Theo er niet in de hele groep van 18 deelnemers tevreden te stellen. Natuurlijk kan iedereen wel eens een telfoutje maken, maar tussen 3 bruggen of 23 bruggen bestaat toch echt een heel groot verschil. Sommige leden kwamen zelfs op 33 bruggen, maar die telden de afzonderlijke brugdelen bij de Moerdijkbrug, dus dat telt niet. Ook schijnen sommige leden rondom Zevenbergen de weg beter te weten dan Theo, maar dat kan ik me echt niet voorstellen hoor Henk.

Maandag 5 juni was de opkomst ook weer goed. Groep 2 reed met John 7 man sterk een rondje van 55 km. Met een aanloopje via Nederland kwamen ze per ongeluk toch weer in Wildert terecht, waar even koffie gedronken werd. De bijbehorende koeken ontbraken natuurlijk niet. Geen wonder dat Leo en Simon deze keer met groep 2 waren gereden. Achteraf verklaarden ze dat ze dat gedaan hadden om groep 2 te propageren, maar de kruimels in hun mondhoeken bij terugkomst vertelden de ware reden! Groep 1 reed met mij 21 man sterk de Kruisstraattocht. Ook wij reden eerst een rondje over Nederlands grondgebied. Daarbij kwamen we toevallig groep 2 nog tegen. Daarna ging het richting Kalmthoutse Heide. Daar reed John van Houten in de enige punaise die op de hele Kalmthoutse Heide te vinden was. Een kwestie van mikken. Als boetedoening nam hij daarna de kop mee over van Wim Schot. Via Heide Statie ging het naar de Kruisstraat en vandaar via Wuustwezel en de Maatjes richting Boslust. Daar kwam Jeroen nog even mee op kop rijden, om te kijken of hij dat na 10 maanden vaderschap en weinig fietsen nog kon. Gelukkig lukte dat nog prima: het tempo ging zelfs nog wat omhoog. Bij Huis ten Halve werd John nog uit volle borst toegezongen in verband met zijn 54-ste verjaardag en werd nog menig Alpe d'Huez-avontuur gememoreerd. Diverse leden hebben ondertussen hun gemaakte foto's uitgewisseld. U kunt ze hier ook bekijken:

(van onze speciale verslaggever J.D.)
Zaterdagochtend 10 juni om 8 uur stonden 14 man klaar om deel te nemen aan de Laser(h)u(i)s tocht. Een rit over 145 km met als verste punt Werkendam. Bij het vertrek direct al prima weer met een geringe tegenwind. In Hoeven werd Jac Embregts nog even opgepikt. Degenen die dachten dat ze een kopie van vorig jaar voorgeschoteld kregen kwamen bedrogen uit. De 2 organisatoren voerden de deelnemers langs binnendoorwegen naar Drimmelen. Het enige obstakel vormde een fikse container zand die op de smalste weg in Drimmelen stond geparkeerd. Net buiten Drimmelen presteerden Willy en John van Houten het om gelijktijdig lek te rijden. Kennelijk is de solidariteit groot. Na wat geplak en geplas werd de route vervolgd. De brug bij Raamsdonksveer was gelukkig voor fietsers open en ook een verdwaalde golfspeler maakte van het fietspad gebruik. Dat was dus onze handicap. Via de bebouwde kommen van Nieuwendijk en nog wat onduidelijke dorpen werd Werkendam bereikt. Koffie in het kleine café aan de haven. Door Jos werd op professionele wijze gestempeld; Pierre L. had toch liever gezien dat hij parafen plaatste, wat volgens Pierre beter bij hem paste. Met enige vaart werd na de koffie de pont naar Kop van het Land bereikt. Hier moest het bestuur diep in de buidel tasten om deze cruise te betalen. Waarschijnlijk is deze tocht op het clubweekend  na de grootse aanslag op de exploitatie. En waar een pont goed voor is. Er werd een gat ontdekt in een buitenband Arnold en gedurende de overtocht werd daar zeker 10 minuten naar gekeken en over gediscussieerd, om daarna aan vaste wal tot reparatie over te gaan. Met wat wind in de rug werd er in een gematigd tempo naar de Moerdijk gereden. De enige verrassing was nog een echte kasseien (kastijden) strook in Zevenbergen en het feit dat Pierre L. tussen 2 auto’s wilde doorrijden die met een sleepkabel aan elkaar waren verbonden. Hij zag het gelukkig net op tijd. In Oudenbosch werd de verantwoordelijkheid van de tocht overgedragen aan Kees R., die de groep naar Roosendaal loodste. De heren Lasaroms en Diephuis hadden teveel van hun krachten gevergd om de groep bij Huis ten Halve af te zetten. Ze zijn overigens in goede gezondheid thuis gekomen.

Zondag 11 juni reed Kees Ruyten zijn clubritje Heen En Weer van 65 km. Tenminste... groep 1 wou met 21 man vertrekken maar leider Kees lag nog op bed. Na een telefoontje was Kees binnen een kwartiertje present en zijn we vertrokken voor een mooie route van 65 km door de Brabantse dreven. Zondagmorgen vertrok groep 2 met 6 man onder leiding van John naar....... voor een koffiestop.Ze wilden die Ollanders gelijk oranje petten opzetten, maar onder dreiging dat ze acuut zouden vertrekken zagen ze er toch vanaf.

Zaterdag 17 juni ging het met 13 man naar Wemmel, ten noordwesten van Brussel. Met de Tomtom van Henk in de tweede auto kon er toch nog de verkeerde afslag genomen worden. Dit was echter zo verholpen en kon een parkeerplekje gezocht worden. Bij de GB (geadviseerd door de organisatie) mocht niet geparkeerd worden, want de bedrijfsleider was niet ingelicht. Toch konden al om half 8 de fietsschoentjes aangetrokken worden. De rit bracht de 110 en de 150 km via smalle en slechte binnenweggetjes met veel gevaarlijke gaten in het wegdek naar de Muur van Geraardsbergen en de Bosberg. Het was vaak onmogelijk om naast elkaar te rijden. Het Ronde van Vlaanderen-gevoel was dus overduidelijk aanwezig!  Cees Mathijssen, Toine, Arnold, Theo en Cees Willemse besloten in Geraardsbergen om de extra lus van 40 km te rijden. De overige 8 vonden 110 km al prima. De opnieuw bestrate Muur was nog net zo steil, maar vooral de Bosberg viel tegen: kasseien zo groot als halve grindtegels en daartussen voegen van wel 5 cm breed gecombineerd met een helling vergt nogal wat van je. Gelukkig volgde daarna de aflopende finale van de Ronde van Vlaanderen over de betonbanen. In Wemmel wachtten de 110-km rijders de anderen nog op en gezamenlijk werd deze prachtige fietsdag afgesloten.
Louis Mouws mocht bij de thuisblijversrit ook niet over klandizie klagen. Met zijn negenen reden zij  een prachtig parcours naar Baarle-Nassau. In Meerlese Dreef werd er koffie gedronken. Omdat groepen van 10 personen het tweede bakje koffie gratis krijgen werd de serveerster nog even lief aangekeken, die zich daarop prompt vertelde en een tweede gratis bakje inschonk!

Zondag 18 juni kwam Jack van Zeggeren om samen met Willy een rondje met groep 2 te rijden. Dat was wel wat weinig en in overleg met Ad van Iersel werd besloten met groep 1 mee te rijden. Zo kwam deze Vadertocht op een totaal van 21 deelnemers, die een rondje Bergen op Zoom, Kalmthoutse Heide, Nieuwmoer en Horendonk voorgeschoteld kregen. We wisten niet dat Ad van Iersel al die kleine weggetjes zo goed kende, maar het bleek dat John (die de hele rit mee voorop reed) hierin ook nog een belangrijke bijdrage had geleverd. Knap dat Ad, ondanks al zijn problemen van de afgelopen maanden toch zijn ritje gewoon voor reed. In Nispen ging het nog even mis, toen een auto de groep inhaalde waar dat normaal gezien niet kon. Of Jack van Zeggeren geraakt werd of door de langs schampende auto uit zijn evenwicht werd gebracht weet ik niet, maar hij kwam wel ten val. Gelukkig was alleen zijn stuurbocht verbogen en mankeerde hij zelf niets. De chauffeur van de auto nam niet de moeite om te stoppen...

Zaterdag 24 juni  werd er met Cees de Godentocht gereden. 16 deelnemers wilden in het spoor van hem deze rit volbrengen. De Goddelijke rit voerde via Zundert, Achtmaal, Nispen naar Wouwse Plantage voor de koffie. Daarna ging het via Huijbergen naar de beklimmingen van de Brabantse Wal in Woensdrecht achterlangs Mattenburg terug naar Roosendaal . Met precies 100 km op de teller waren ze om 12.30 uur terug in Roosendaal.

Zondag 25 juni meldden zich wederom 16 deelnemers om met Frans zijn Francofielentocht te rijden. In een stevig tempo vertrokken de deelnemers richting Breda, om via Rijsbergen en Nieuwmoer terug naar Roosendaal te keren. Groep 2 reed met John als leider naar de feesttent in Wuustwezel voor de jaarlijkse liefdadigheidsrit. Zij waren met 6 man.