AUGUSTUS 2006

Zaterdag 5 augustus reed Cees Mathijssen voor de eerste keer een eigen rit voor. De tocht voerde naar St. Philipsland en de eerste etappe voerde grotendeels over het parcours van onze Propagandatocht. 16 Deelnemers maakten deze vuurdoop van Cees mee. Het ging hem prima af. Dat Eetcafé Kelian gesloten was in De Heen was niet zijn schuld. De uitbaters waren zijn afspraak waarschijnlijk helemaal vergeten. Gerust werd er daarom in Steenbergen bij Hotel Aarden. Na de koffie ging het alternatief terug naar Roosendaal. Vlak voor Vrederust reed Geert Lazeroms nog lek. Daarna reden we twee rondjes over het terrein van Vrederust. Het gerucht ging dat Cees daar twee jaar gezeten had en erg goed bekend was, maar ik weet niet of dat waar was. Ook Piet Bianchi zwaaide trouwens vrolijk naar diverse bekenden achter de ramen... Iedereen mocht toch weer van het terrein af en daarom werd bij Tivoli in Nispen nog even op de goede afloop gedronken.

Zondag 6 augustus was de opkomst ook weer goed: Tonnie nam een groep van 9 AKN-ers mee naar Meerlse Dreef. Dat was wel 70 km in plaats van de beloofde 50 km en dat was aan de gezichten van sommige deelnemers te zien toen ze terug bij Huis ten Halve binnen kwamen! Toen Simon hoorde dat groep 2 naar Meerlse Dreef ging besloot hij maar met groep 1 mee te rijden. Dat kostte groep 2 wel een gratis bak koffie, want vanaf 10 personen is het tweede bakje gratis, maar misschien kunnen ze dat bij Simon declareren!? Groep 1 reed met zijn zestienen zelfs nog een paar kilometer korter dan groep 2. De trainingsmaten van Mallorca, John en Toine reden rechtstreeks naar Rilland en via de polder en Ossendrecht weer terug naar Roosendaal. Degenen die dachten dat er een ritje á la Mallorca in het vat zat met de nodige glooiinkjes, kwamen bedrogen uit.

Zaterdag 12 augustus hadden we duidelijk last van de heftige stortbuien van de dagen ervoor. Willy kon alleen met Toon Antens, Wim Mouws, Cees Willemse en Simon van Noort op pad voor zijn 160 km over Goeree Overflakkee, Voorne Putten en de Hoekse Waard. Bovenlangs Middelharnis ging het naar de eerste rust bij Stellendam. Pas bij het pontje bij Spijkenisse werd de lucht echt zwart. Een extra lange tweede stop van een uur bij een pannenkoekenhuis bracht de oplossing. Alleen het opspattende water zorgde het laatste stuk nog voor wat nattigheid. Hoe langer de rit duurde, hoe meer Simon warm draaide. Het Hellegatsplein trok hij zelfs fier aan kop over de brug!

Zondag 13 augustus was Simon weer van de partij voor de 60 km lange Schots en Scheef clubrit van Wim Schot. Hij was met geen mogelijkheid vooruit te branden op de bruggen en viaducten. Volgens Jan is de oplossing dus simpel: Simon gaat 's zondags om 6 uur al op de fiets warm rijden; tegen half negen is hij dan een beetje in vorm om wel boven te komen. Voorin ontwikkelde Wim samen met Tini en Ad een heel behoorlijk tempo, wat er  ook voor zorgde dat er achteraan in de 30 AKN-ers lange groep behoorlijk aangezet moest worden. Wim had er een mooi ritje van gemaakt via Stampersgat naar Zwingelspaan, Noordschans, Klundert, Standdaarbuiten en Oudenbosch terug naar Roosendaal. Opvallend was de terugkeer na lange tijd van Ankie en Kees Buijk, Ryanne en Hans Mathijssen en Cees van Dongen. Zij hadden allen deze dag uitgekozen om de kennismaking met de club weer eens wat te hernieuwen. Ryanne maakte meteen van de gelegenheid gebruik om nog even lek te rijden, maar verder kwamen we zonder oponthoud bij Huis ten Halve aan. Daar zaten Dim en Ina tenslotte ook nog aan de koffie. Gelukkig gaat het met Dim steeds beter: na de vakantie in Zweden moesten ze nu naar Parijs, maar fietsen zit er de komende weken nog niet in.

Groep 2 was met zijn tweeën en besloot lekker met groep 1 mee te rijden.

Zaterdag 19 augustus werd de verkenning van de JaVaDorit gereden door 22 leden, onder leiding van Cees van Sluijs. Er stond een aardig windje, maar de temperatuur was goed en de buien werden pas laat in de middag verwacht. Het ging prima en er werd besloten om over twee weken ook gewoon de 26 km/u aan te houden die we gewend zijn op te geven.  Bijzonder was wel dat er twee keer door 2 leden tegelijkertijd lek werd gereden: de eerste keer op het spoor bij Wouw door John en Geert. De tweede keer zag Jack dat de band van Eric langzaam leeg liep, maar net toen hij zei dat Eric de rust wel kon halen klapte zijn band! Bij De Kajuit in Dinteloord werd daarna gerust. Het aardige windje deed John van Turnhout op het eind nog even de das om. 

Zondag 20 augustus reden we even naar Even met Wim Mouws. Eigenlijk zouden we dat volgende week doen, maar Jan Buijk had officieel een week verlenging aangevraagd om FF zijn cafétoer extra voor te bereiden. We waren onFF, want 21 man sterk. Tot de bocht nam Jos FF de kop samen met Wim, om die daarna meteen weer aan mij over te gFF. Wim reed volgens eigen zeggen "een fantasieloze rit", zonder viaducten en kasseien, maar dat vond ik wel meevallen. Ik heb tenminste aardig wat weggetjes gereden die we maar zelden rijden. Ik wil hem dan ook graag een dikke 8 voor deze rit gFF. Grappig was nog wel dat Jan Buijk en Henk zich klaarmaakten om bij Horendonk FF over de kasseien te dokkeren, toen Wim vlak ervoor keurig rechtsaf sloeg. Het gebeurt niet zo vaak dat er commentaar uit het peloton komt, als kasseien ontweken worden! Ook bij deze rit waaide het aardig en bleef het mooi droog tot Huis ten Halve. Na de thee ging ik op de fiets weer naar huis bij een dreigende lucht. Pas de laatste kilometers begon het te regenen, maar je hoort mij niet klagen, want op het moment dat ik de deur achter me dicht trok openden de hemelsluizen zich, zoals dat zo mooi heet...

Groep 2 reed 8 man sterk weg (Wat had Tonnie nou weer beloofd?), maar bij Nispen bedacht Louis Vissenberg dat hij toch liever met groep 1 mee wilde rijden. Die heeft hij natuurlijk niet meer gezien! De rest reed via Hoogerheide en Calfven naar Ossendrecht. Speciaal voor Tini reed Tonnie langs naturistencamping Athena, niet voor de naturisten, maar voor de leuke kasseienstrook die aan het eind van dat fietspad opdoemt... Koffie werd gedronken bij " 't Witte Paard" in Putte. Om kwart voor 12 arriveerden ze bij ons clublokaal.

Zaterdag 26 augustus was het weer zover: twee tot in de toppen van hun ventielen gemotiveerde teams van AKN namen het tegen elkaar op tijdens het NK-toerfietsen in Landgraaf. Met name in de auto van Jan Buijk was de plaatsverdeling strak vastgelegd, want zowel teamleider John als teamleider Cees reden met hem mee...  Onder leiding van Wim kwamen we zonder problemen bij Kerkrade, waarna hij ons eerst bij de verkeerde afslag van de weg leidde en ons daarna bij een rood stoplicht de vrije hand gaf om het verder maar uit te zoeken! Wim heeft nu bij het bestuur een aanvraag voor een TomTom ingediend! 
Gezien de weersvoorspelling en het weer voorafgaande aan deze zaterdag zou deze dag het weer niet veel goeds beloven. Maar gelukkig pakte dit geheel anders uit. Na wat bewolking in de morgen liet de zon zich van zijn beste kant zien en genoten de honderden fietsers van een zonnig en gezellig evenement. Groep 1 van Cees mocht met rugnummer 22 als eerste starten, na eerst geposeerd te hebben voor een mooie groepsfoto. Een minuut later mochten wij, de groep van John, met nummer 23 de achtervolging starten. Dat deden we dan ook fanatiek, zodat we al snel achteraan aansloten. Daar had Simon het erg moeilijk met het behoorlijk heuvelachtige parcours. Gelukkig werd hij goed bijgestaan door Christ en Jos. Bij onze groep kwam Piet Bianchi er tot zijn spijt achter dat hij enkele noodzakelijke pilletjes (nee, geen EPO) vergeten was in en mee te nemen. Daarbij kon hij geen heuveltjes gebruiken en moest afhaken. Enkele kilometers reden we zo samen op, waarbij het tempo ongemerkt (te) hoog bleef. Achteraf bleek dit eerste stuk 4 á 5 minuten te snel afgelegd door beide groepen, ook al omdat we bijna nergens moesten stoppen. Na de tijdscontrole  ging het tweede stuk heel wat beter. Bij de rust, terug in Megaland, had onze groep het snelst de boterhammetjes op en vertrokken we als eerste van alle groepen voor de tweede lus. Die was behoorlijk pittig. Het eerste deel, met twee beklimmingen, werd zelfs bovenaan de klim van de Sweiberg geklokt. Er moest dus vooraf behoorlijk tempo gemaakt worden en bergop behoorlijk aangezet worden. Ook in het tweede deel zaten nog twee beklimmingen, die een behoorlijke aanslag deden op de spieren en de conditie. De groep van Cees werd hierdoor sterk uitgedund. Jos Vos bleef bij Simon, Roelof Mathijssen en Wil Roovers kwamen nog enkele malen terug aansluiten, maar moesten uiteindelijk ook de groep laten gaan. Christ reed twee keer lek en kwam pas geruime tijd na de rest binnen. Zo bleven ze dus met 5 man over, maar net genoeg, want de vierde telde voor de tijdwaarneming. De groep van John lukte het wel om compleet over de finish te komen. Daarna was het douchen geblazen en konden we gaan wachten totdat het laatste team arriveerde. Traditiegetrouw was dit ook dit jaar het team van Grootebroek, want die rijden 18 km/u en deden dus (exclusief middagpauze van minimaal 45 minuten, maximaal 90 minuten) ruim 6 uur en een kwartier over de 114 km! Gelukkig was de drank niet op de bon (€ 1,- per glas !) en stond er zelfs een friteskraam op het terras. Het wachten kostte zo niet veel moeite. Toen eindelijk de uitslag bekend gemaakt kon worden werd het team van Cees als 24ste geklasseerd en ons team als 14de. St. Anthonis 1 werd Nederlands Kampioen en St. Anthonis 2 werd tweede. Zij reden in feite in 1 lange groep, waarvoor steeds 2 leden vooruit reden om de wegen af te zetten. Op die manier kon zonder onderbreking gefietst worden. Tactisch sterk! Toch wel wat teleurgesteld werd door AKN de auto's opgezocht en de twee uur durende terugreis aanvaard. Henk, Theo, Toine en ik bleven nog even op de schriftelijke uitslag wachten. Gelukkig maar, want toen bleek dat de speaker er een potje van gemaakt had: wij waren 7de en het team van Cees 17de. Het bleef nog lang onrustig in de auto van Jan Buijk toen we daar naar toe belden om de juiste uitslag door te geven!

Voor de thuisblijversrit van zaterdag was weinig belangstelling. Om tien voor acht begon het zachtjes te regenen. Iets na achten arriveerde Geert Lazeroms nog, nadat hij thuis al had staan dubben of hij zou vertrekken. In overleg met Louis besloot hij om rechtsomkeert naar huis te gaan. Zodoende kon Louis al voor de tweede keer dit jaar onverrichterzake van een thuisblijversrit terugkeren naar huis.

Zondag 27 augustus wilde Henk eigenlijk heel graag met groep 1 de cafétoer rijden, maar hij stond ingepland voor groep 2. Gelukkig voor hem wilden de kandidaat-groep 2 rijders best wel met groep 1 mee, want het gerucht ging dat er iets speciaals stond te gebeuren... In totaal 26 man reden een mooie route door de Wouwse Plantage van 35 km lang, kregen bij Nispen een geweldige stortbui over zich heen (waardoor ze bijna van de weg af spoelden) en bereikten druipend Huis ten Halve. Daar stond voor alle deelnemers koffie met gebak klaar! Na een half uurtje snoepen en opdrogen werd het eerste deel in omgekeerde richting gereden, maar iedereen was met zijn gedachten nog zo bij het gebak en de koffie dat de meeste leden dat misschien niet eens gemerkt hebben!