november 2004
Zaterdag 6 november was het tijd om 's middags het parcours grotendeels uit te pijlen. 27 Leden namen dit voor hun rekening. Helaas begon het wel te regenen, zodat iedereen zwaar beslijkt en goed nat thuis kwam. Maar we waren al lang blij dat de weerberichten voor de komende dag goed waren!
Zondag 7 november konden we een nieuw record in de boeken schrijven: 1080 inschrijvingen. Al vanaf het begin was het duidelijk dat een record er in zat, want de deelnemers meldden zich al in grote getalen vanaf iets na achten. Een klein schoonheidsfoutje was wel dat Henk, altijd punctueel, een schoonheidsslaapje maakte dat iets uitliep. Om half 9 moesten we hem uit bed bellen. Hij is nog nooit zo snel naar het clublokaal gereden. Zelfs zijn teller sloeg er van op hol, want die registreerde een maximumsnelheid van 69 km/u. Of zou Henk dan toch onvermoede krachten bezitten? Gelukkig had Christ op de splitsing van de 23 en de 43 km zolang de rol van Henks ontbrekende bord op zich genomen. Hij kan zo solliciteren bij de verkeerspolitie!
Voor een verder verslag en de op deze dag gemaakte foto's klikt u
hier.
Zondag 14 november werd er door 16 leden onder aanvoering van Christ in het bos gereden. Visdonk en de Rucphense Heide werden op allerlei manieren doorkruist. Het voorspelde weer met storm en veel buien was daags tevoren grotendeels uitgebleven dus de bospaadjes lagen er redelijk bij. Wel kwam er een behoorlijke laag modder aan de fietsen te zitten, maar daar is de après-mountainbike weer voor, om dat er af te spuiten!
Ook op de weg was het redelijk goed fietsen. In de loop van de ochtend liep de temperatuur op van 4°C naar 8°C. Als je kunt blijven fietsen is dat redelijk te doen. Dat dachten de 11 leden die met Tonnie Dekkers mee gingen blijkbaar ook. Om 10 voor half twaalf, precies gelijk met de mountainbikers arriveerden ze bij Huis ten Halve. Daar stond een glimmende (want jarige) Jan Buyk al achter de toog klaar om iedereen op koffie met gebak te trakteren!
Zelf nam ik de honneurs van onze club waar in Ossendrecht. Door een foute afspraak stond de veldrit van Kalmthout op de Nederlandse kalender pas voor volgende week gepland. Op de Belgische kalender stond het wel juist. Gevolg was wel dat Kalmthout met zijn parcours het parcours van Ossendrecht in de weg zat. De extra lange lus voor de 55 km kon daardoor dit jaar niet gereden worden, want de boswachter verleende alleen een vergunning aan Kalmthout. Het deelnemersaantal in Ossendrecht bedroeg dit jaar ongeveer 900.
Zondag 21 november werd er door 15 leden een veldrit gereden. Ook Pierre was enthousiast uit bed gekomen, maar bereikte teleurgesteld het clublokaal. Zijn pion kreeg geen grip op zijn achterwiel, dus fietste hij in het luchtledige. Christ en Willy namen daarom alleen de rest mee via Nispen en Essen naar Kalmthout. Dat ging achter langs de Kiekenhoeve en het grote ven op de Kalmthoutse Heide. Bij het Bosmuseum in de Wildertse Duintjes werden we even vrij gelaten. Op het parcours aldaar mochten we 10 minuten van meester Christ buiten spelen. Kriskras door elkaar greep iedereen die gelegenheid om eens lekker te raggen. Daarna gingen we weer braaf achter Christ aan terug naar Huis ten Halve. We gaven elkaar nog net geen hand toen we zo keurig in de rij terug gingen.
Op de weg namen John en Tonnie traditiegetrouw het voortouw om de groep van 9 leden warm te krijgen. Dat lukte niet helemaal, want het was met een temperatuur van 1°C en een zonnetje wat niet door de mist heen kon prikken, kil. Ze bleven dan ook wijselijk in de buurt van Roosendaal, zodat ze zich snel konden warmen als het te gek werd.
Bij de koffie werden we nog verrast met een bliksembezoek van Sint en zijn 3 Pieten, die dan ook uitbundig toegezongen werd door alle leden. Na eerst de kinderen in de andere zaal verblijd te hebben met mooie cadeaus, kwam hij nu belangstellend nog even informeren hoe onze fietstochten geweest waren. Na nog wat fris gedronken te hebben vertrokken ze weer snel in hun Opel Amerigo naar hun volgende afspraak...
Zondag 28 november werd er maar door 4 leden een rit op de weg gereden. Oorzaak het slechte weer. Het had de hele nacht al geregend en 's morgens kwam daar nog het nodige nat bij. Alleen Willy, Cees, John en Henk trotseerden de nattigheid en maakten twee uur lang hun kilometers. Voor het veld was er zelfs helemaal geen belangstelling.
Ikzelf reed in Woensdrecht de Sirocco-ATB-tocht. Lekker zwaar met al die modder en een stuk minder deelnemers dan voorgaande edities. De remblokjes slijten ondertussen wel razendsnel. Voor Rucphen zullen er wel nieuwe op moeten!