Archief

Zondagmorgen werd dan toch nog het officiële startsein gegeven. Theo kon behalve een lekker winterzonnetje ook nog o.a. Cees van Sluijs, Kees Ruyten, Wim, Tjebbe en Geert verwelkomen. Jack van Zeggeren hoefde geen groep 2 kandidaten teleur te stellen, want die waren lekker in bed gebleven. Groep 1 bereikte zonder problemen Zevenbergen, waar Cees van Dongen zich nog bij hen voegde. De eerste 60 km zijn dus binnen voor deze mannen. Aan de rest van de club de taak om die kilometers in te halen! Volgende week maar meteen mee beginnen, want de aanloop naar de langere ritten is erg kort dit jaar!

De propagandatocht van 100 km had afgelopen zaterdag al een deelnemer. Helaas was deze een week te vroeg! Geen probleem voor Wim Mouws: of je met 11 of met 12 man een rondje Willemstad rijdt, maakt immers niets uit. Het weer viel trouwens wel wat tegen, want bij Gastel werden ze al op een hagelbui getrakteerd. Rondom Tonnekreek kwam de bui net wél over het water en werden ze langdurig voorzien van natte sneeuw en lichte hagel. Als verschrikkelijke sneeuwmannen bereikten ze Klundert. Vandaar werd de route wat ingekort om de beproeving niet te lang te laten duren. Al met al werden toch nog zo'n 70 km op de tellertjes geregistreerd.

Op zondag 13 maart zag het weer er wat beter uit. Groep 1 kon dan ook met 19 deelnemers starten en groep 2 met 4 deelnemers. Ze lieten groep 1 eerst vertrekken en reden in een rustig tempo weg. Tenminste zo leek het, want in werkelijkheid hadden ze hun zinnen er op gezet om groep 1 de loef af te steken. Bij Nispen kwamen ze net te laat en moesten ze groep 1 voor laten gaan. Richting Essen lukte het wel met veel pijn en moeite om net voor groep 1 van rechts kwam, de kruising over te steken. Jack van Zeggeren had meteen het meeste van zijn kruit verschoten, zodat de koffiestop in Putte geen overbodige luxe was. Groep 1 reed ondertussen richting Loenhout. Met alleen een lekke band voor clubkampioen Tini ging dat vrij voorspoedig. Ik heb Loenhout in de verste verte niet gezien, maar volgens John hebben we wel op het grondgebied van Loenhout gereden. Tja... In de laatste kilometers kwam Peter den Hartog nog in de conditionele problemen en kon hij een duwtje in de rug gebruiken. Maar hij was er tenminste bij. De komende weken op de gewone racefiets meerijden en hij heeft een goede basis voor de rest van het zomerseizoen.

De propagandatocht van 100 km heeft het record voor het hoogste deelnemersaantal dit jaar meteen hoog neergezet. 47 Deelnemers, waarvan 18 deelnemers van buiten onze vereniging, reden deze tocht bij weinig wind en een oplopende temperatuur van 7 tot 14°C. Gelukkig bestond het grootste deel van deze tocht uit lange doorgaande wegen, waarbij weinig gedraaid en gekeerd moest worden. Achterin deze lange groep was het namelijk op die momenten "hollen en stilstaan". Chauffeur Peter in de volgwagen assisteerde waar nodig, om ons veilig over te laten steken. Hij hoefde verder niet in actie te komen om materiaalpech te verhelpen. Bij eetcafé Kelian in De Heen was de bediening voortreffelijk. Binnen enkele minuten was iedereen voorzien van koffie en er was tijd genoeg voor een tweede bakje, want we waren tien minuten voor op ons tijdschema. Om tien over 12 moesten we weer verder, maar om 12 uur was de meute niet meer te houden: ze wilden weer fietsen! Ik kon nog net het "5-minuten"-sein geven voordat ik alleen in het café achter gebleven zou zijn... Daarna werden de laatste 36 km ook zonder problemen afgelegd. Onderweg was nog tijd genoeg om de meeste deelnemers op de foto te zetten. Opvallend was dat zo'n grote groep, in combinatie met de veiligheidshesjes duidelijk indruk maakt op de overige verkeersdeelnemers. Iedereen maakte al ruim tevoren ruim baan voor ons. Zo is het niet moeilijk om zonder overdreven inspanning bijna 27 km/u aan te houden.
Bij aankomst in ons clublokaal had iedereen nog steeds de smaak van het fietsen te pakken. Er kwamen meteen nog 7 deelnemers aan onze clubuitstap van volgende week bij en Jeroen Reijnen meldde zich als nieuw lid aan.

Wil je de foto's bekijken die tijdens deze propagandatocht gemaakt zijn, klik dan hier.

Heet je Jos Diephuis en wil je graag dat jouw foto op de website staat en niet die van Pierre Lasaroms, klik dan hier.

We hadden trouwens deze dag nog te maken met een unicum:
onze penningmeester, Jack van Zeggeren, vergiste zich voor de eerste keer in zijn leven in het inschrijfgeld. In plaats van € 2,20 rekende hij per ongeluk maar € 1,65 inschrijfgeld, zijnde het inschrijfgeld voor de 50 km. Dit komt hem dus te staan op een kastekort van 18 x € 0,55 = € 9,90.
(Kan de kascontrolecommissie eindelijk bij de boekencontrole ook eens een foutje vinden!)

Op zondag 20 maart nam John toch maar een route richting Zundert en Loenhout om niet teveel op hetzelfde parcours van zaterdag terecht te komen. Ook nu waren er weer veel deelnemers: maar liefst 26 AKN-ers reden met groep 1 mee en 7 leden vertrokken met groep 2. Degenen die met groep 1 meereden mochten nog wel even op hun schreden terug keren, want (is het traditie op deze plaats?) John reed weer eens een weg in die overging in een zandpad. Toen iedereen al een kwartiertje aan de koffie zat kwam onze voorzitter ook nog binnen. Hij dacht dat we om 9 uur vertrokken....
Om 12 uur kwam Simon in vol ornaat nog even de handen schudden van de aanwezige leden, voordat hij aan zijn voettocht van 4 maanden naar Santiago de Compostella begon.

De weersvoorspellingen waren een beetje vaag: de temperatuur kon variëren van 7 tot 15°C, afhankelijk van het feit of de mist zou optrekken in de loop van de dag . Enkele regenbuien behoorden ook tot de mogelijkheden, kortom het kon vriezen of het kon dooien. De 23 leden die zich opgegeven hadden (met Willem in plaats van Henk) hadden zich er goed op voorbereid, waarbij de meesten er van uitgingen dat de zon door zou breken. Met John voorop bereikten we zeer snel de startplaats in Brasschaat. Daar troffen we bij de inschrijving ook Ludo Peeters himself. Hij stond iedereen vriendelijk te woord en nam op zijn gemak de tijd om in alle toerboekjes van AKN zijn felbegeerde handtekening te plaatsen. Tini, Ad en Wim waren toen al vertrokken voor de 90 km. We hebben ze de rest van de dag niet meer gesignaleerd. De 145 km-rijders vertrokken een kwartiertje later met een lichte mist, terwijl bij de start al de ingrediënten gemengd werden om pannenkoeken voor alle deelnemers te maken.

Het eerste uurtje was het wat fris, maar in de buurt van Heist op den Berg was de mist geheel opgetrokken. Behalve de zon doken hierna ook de eerste heuveltjes op. Na de tweede heuvel reed Wim lek, zodat iedereen even op adem kon komen. Daarna ging het vlotjes naar de eerste stop op 71 km in Wezemaal. Daar kregen we soep en brood, sportdrank en een koek. Toch namen we in het naastgelegen café nog een half uurtje de tijd om een bakje koffie te drinken. Toen iedereen weer wat opgeknapt was konden we de terugweg aanvaarden. Het tweede deel had nog enkele hellingen en een kasseistrook voor ons in petto, maar dat vormde voor niemand een probleem. Nieuweling Jeroen Reijnen gooide wel meteen bij deze eerste clubuitstap zijn eigen glazen in door bij een sprintje bergop de kopmannen voorbij te rijden. Hij kan het dit seizoen wel vergeten dat hij nog wat wint. Dan had onze andere nieuweling John van Houten het slimmer bekeken. Bij een spurtje naar de top van een helling gunde hij mij nog net de eer om als eerste boven te komen. John, je mag volgende keer weer bij mij in de auto! Toen we de Danoontje Powerrr-fabriek passeerden meende Cees een tankauto te zien staan, die ook vaak bij Shell-Moerdijk kwam... Weten we meteen waar die Shell V-Power nog meer voor gebruikt wordt. De laatste kilometer voor de tweede rust testten Cees en ik weer even (net als voor de eerste rust) het V-Powergehalte van onze groep. Alhoewel aan onze verstandelijke vermogens getwijfeld werd, zat het met de Power bij iedereen wel goed. Na weer een koek en sportdrank ging het weer snel verder. Iets te snel bleek al na een kilometer, want we waren Louis vergeten, die een sanitaire stop aan het maken was. Nadat hij de groep weer compleet maakte konden we onze laatste beetjes Powerrr goed gebruiken bij de passage door het Pulderbos. Deze zeer lange kasseistrook lag er niet al te best bij. Traditiegetrouw werd er met hoge snelheid overheen gedaverd. Op het eind werd er natuurlijk keurig gewacht op degenen die stil waren gevallen op deze zware strook. Het is dat Cees van Dongen nog voor 's Gravenwezel lek reed, anders waren we voor 3 uur terug geweest. Nu arriveerden we om tien over 3, nog net op tijd om de trekking van de grote loterij mee te maken. Helaas vielen we deze keer niet in de prijzen. Wel kreeg iedereen nog een bidon en sportdrank mee. Voor de liefhebbers werden de ingrediënten van 's morgens omgetoverd in heerlijke (gratis) pannenkoeken met stroop of suiker naar keuze. Na nog een drankje en voor sommigen een verfrissende douche kon Ludo Peeters en de organisatie de hand geschud worden. De route, het uitpijlen en het weer waren prima geweest; zeker een herhaling waard. Daar zullen de overige (bijna) 800 deelnemers het ongetwijfeld mee eens zijn geweest. Op de auto van John na (zij moesten langs een frietkraam voor een bouletje met friet), was iedereen om kwart voor 5 terug bij Huis ten Halve.

Na het Paasontbijt kon er op Tweede Paasdag gestart worden voor onze jaarlijkse Paaseierentocht. Groep 1 vertrok met 18 leden en 3 aanhangers en groep 2 kwam daar met 4 man achteraan. De mist maakte plaats voor bewolking en de temperatuur bleef onder de 10°C. Met Henk en ondergetekende voorop kwamen we zonder problemen bij De Moerse Bossen, waar Jan Neelen ons als eerste deelnemers verwelkomde. Groep 2 reed behoorlijk wat langzamer, want toen we weer vertrokken waren zij nog niet gearriveerd. Na de koffie begon het even wat te miezeren, maar niet genoeg om nat van te worden. Toch nam Cees Willemse het zekere voor het onzekere en nam hij voor Boslust de kortste weg naar huis. Om 11 uur konden we bij Huis ten Halve aan de paaseieren! Op dat moment had onze penningmeester slechts een vijftigtal deelnemers op de 60 km in kunnen schrijven en 1 (!) op de 30 km.