AUGUSTUS 2005
Zaterdag 6 augustus ging Louis met een groep van 14 man op zoek naar het Bolks Heike in Rijkevorsel. Met wind mee en al vanaf Roosendaal op zoek naar de mooiste weggetjes lukte dat natuurlijk prima. Deze rit was weer het feestje van Louis en alle deelnemers werden door hem getrakteerd op koffie met rijstevlaai of appelgebak. Dat smaakt daar toch al lekker, maar als Louis trakteert smaakt het nog beter! Met de opgedane energie was het daarna geen probleem om tegen de vrij harde wind in, weer terug in Roosendaal te komen. Louis bedankt!
Zondag 7 augustus maakten groep 1 en groep 2 bijna precies
hetzelfde mee!
Groep 1 reed met Alfons de clubrit westbrabantse Ardennen. De 16
deelnemers zagen bij Hoogerheide een inktzwarte lucht op zich af komen, waarvoor
onder het viaduct bij Korteven geschuild werd. Toine wilde ook nog wachten tot
de weg droog was, maar dat hebben we maar niet gedaan... Daarna kon het
klimgedeelte beginnen, waarbij Kees Ruyten steeds probeerde om Alfons te
verrassen in de sprintjes bergop. Jeroen Reijnen, onze kersverse vader had tot
dan op kop gereden, maar beperkte zich hier tot meerijden. Energie had hij
genoeg, maar conditie iets minder! Op de Rijzende Weg reed Geert Lazeroms lek,
zodat iedereen wat op adem kon komen. Bij het Hageland van Ossendrecht reed
daarna Toine lek en bij het Puts Meuleke nogmaals. Tenslotte brak bij het
college in Essen de bout van Wim Mouws zijn stuurpen, waardoor hij slechts zeer
voorzichtig verder kon rijden. Al met al waren we dus pas tegen half 12 terug
bij Huis ten Halve. Daar merkten we pas hoe fris het buiten was, want de warmte
kwam ons tegemoet. Die werd uitgestraald door Jan Buijk die zich na zijn
vakantie weer helemaal in het zweet aan het werken was.
Groep 2 reed met Jan Neelen met in totaal 11 deelnemers hun rit. De 11 deelnemers zagen bij de brug over de Vliet een inktzwarte lucht op zich af komen, waarvoor onder de brug geschuild werd. Ook bij hen werd drie keer lek gereden. Twee keer was Simon de pineut en één keer Jan Verrijzer. Tenslotte begaf de derailleur van diezelfde Jan het ook nog. Piet van Merriënboer had nog twee Engelse introducés (vader en zoon) meegenomen. Zoonlief reed nog tegen het achterwiel van vader en kwam ten val. Gelukkig zonder verdere schade. Maar het gaf de doorslag: groep 2 won van groep 1 met 5 tegen 4 pechgevallen!
Zaterdag 13 augustus stond een 160 km lange tocht naar het Land van Heusden en Altena op het programma. We vertrokken met 18 deelnemers en Theo en Willy op kop. Jos Vos draaide bij Zevenbergen af, want hij moest nog weg. Wind mee ging het lekker boven Breda langs naar Keizersveer. Cees Willemse kwam deze keer zonder kleerscheuren de brug over. Zijn vrouw had 's ochtends nog haar twijfels geuit. Hij was immers vorige week na de rit naar Rijkevorsel in Sprundel ook nog gevallen. Zoals gezegd ging het allemaal goed. Louis Mouws klaagde bij de toerleiders over hoge nood, waarop besloten werd bij restaurant Napoleon even te rusten. Helaas waren ze gesloten. Louis had wel een heel vijfgangenmenu willen bestellen als hij daardoor naar de wc had gekund! Gelukkig kon hij bij een woonhuis ernaast zijn nood kwijt. Helemaal opgelucht kon hij daarna zijn weg met ons vervolgen naar Heusden. Daar dronken we lekker in het zonnetje koffie met gebak op de markt, bij de buren van die aardige cafébaas van vorig jaar! Mooi slingerend en aardig beschut konden we daarna via Waspik, Oosterhout en Ulvenhout richting Sprundel rijden. Daar namen Theo, Cees, Jos en Pierre afscheid van de groep. Eric en ik waren uiteindelijk de enige twee die nog linksaf draaiden naar Huis ten Halve, waarop Eric besloot ook maar naar huis te gaan. Huis ten Halve was dicht, dus dat was goed bekeken!
Zondag 14 augustus waren er 7 man voor groep 1 en 2 man voor groep 2. Er werd besloten om gezamenlijk de Poldertocht te rijden van groep 1. Bij vertrek was het net droog, maar het ging steeds harder waaien en de zon ging schijnen. Henk, Simon en Willy probeerden na de rit van zaterdag de spieren nog wat soepel te krijgen, wat met veel pijn in de benen gepaard ging... Simon reed lek en na twee km had hij weer prijs. De tweede keer wisselde hij van buitenband en het leed was geleden. Jan Bakker reed ook nog een keer lek, zodoende waren ze pas na half twaalf binnen. De thuisblijvers hadden weer ongelijk!
Zaterdag 20 augustus goot het tot 9 uur bij tijd en wijle in Rilland. Ook Walcheren werd die ochtend getroffen door urenlange regenbuien, die op veel plaatsen erven en wegen blank zetten. Maar in Brabant is het leven goed en het weer soms ook! Een groep van 17 AKN-ers kon dan ook zonder regen de Molentocht rijden. Gastrenner Stephan reed al snel lek en wilde te voet naar huis terug keren. zijn schoonvader was dan wel fietsenmaker, maar hij had nog nooit een band verwisseld. Maar dat was natuurlijk geen probleem voor de experts van AKN! Zij zouden dat varkentje wel eens even wassen... De eerste poging mislukte helaas, omdat toen de buitenband erop gedaan werd het ventiel verdwenen bleek. De tweede poging leek beter te lukken, al ging het oppompen moeizaam. Bijna klaar met oppompen scheurde het ventiel af! Gelukkig lukte het met een ander bandje (en iets langer ventiel) tenslotte wel. Zo ging het mooi buitenom naar Dordrecht. De Molentocht die daar gereden werd voerde ons weer eens op een heel andere manier langs alle molens van Kinderdijk. Misschien kunnen we deze rit in de lange versie wel eens plannen als clubuitstap. Stephan kon na afloop van de rit wel verklaren dat hij erg genoten had. Hij had dan ook gratis 18 km meer dan gepland mogen rijden, omdat er wegens hoge nood van John een extra tussenstop gepland moest worden (wordt dit een nieuwe trend?). In de Biesbosch was de geplande rustplaats gesloten wegens vakantie, een plotseling opduikende combine (zo'n landbouwding dus, geen afspraken binnen de groep!) zorgde voor een bijna-valpartij, er werd een verkeerde afslag genomen, maar tenslotte kon John bij Kanters eindelijk naar het toilet!
Zondag 21 augustus reden 16 man met groep 1 en 7 man met groep 2 naar Teteringen. Via verschillende routes, maar met zo'n 45 km op de teller arriveerden ze kort na elkaar in Teteringen. In Prinsenbeek stopte Leo even voor een probleempje met zijn versnellingsapparaat. Groep 1 was echter Prinsenbeek al weer uit, voordat ze hoorden dat er achterblijvers waren. Daarbij dachten ze dat het om wat oponthoud bij het oversteken ging. Zachtjes doorrijdend kwamen de achterblijvers nooit meer bij! Alleen ondergetekende kon de groep nog inhalen. De versnelling van Leo bleek niet kapot, maar zijn trapas was gebroken. Pierre kwam op het idee om Cees van Dongen te bellen. Die was gelukkig thuis en wilde Leo best naar Roosendaal brengen. Pierre, Willy en Theo kwamen na Prinsenbeek groep 2 tegen en reden met hen mee naar Roosendaal. Zij arriveerden een kwartier na groep 1 bij Huis ten Halve. Jan Neelen lukte het evenmin als Kees Ruyten (vervanger van de door zijn rug gegane Wim Schot) om met minder dan 80 km op de teller terug in Roosendaal aan te komen. Zo werd de deelnemers dit weekend maar liefst 28 gratis extra kilometers cadeau gedaan. Waar kom je dat tegenwoordig nog tegen?
Zaterdag 27 augustus reden 14 AKN-ers naar Emmen om daar in twee teams deel te nemen aan het NK-tijdrijden.
Team 1 bestond uit:
|
Team 2 bestond uit:
|
Om half zes waren ze al vertrokken en om 8 uur stonden ze dan ook al in Emmen op het sportpark, zo'n kleine anderhalf uur te vroeg! Natuurlijk werd er vooraf al druk gespeculeerd over de uitslag. Bij afwezigheid van captains John (op vakantie) en Tini (door zijn rug gegaan) lag de druk nu bij Cees en Theo.
 |
 |
 |
|
Om half tien kon met een onderling verschil van 2 minuten gestart worden. De route ging eerst naar Gieten, in hoofdzaak over klinkerwegen, niet ons meest favoriete wegdek. Het landschap tussen Emmen en Gieten laat zich nog het meest vergelijken met West-Brabant, maar dan zonder bossen. De eerste controle was bij Schoonoord. Daar scoorde team 1 71 seconden te langzaam en team 2 150 seconden. In het tweede traject tot Gieten was team 1 99 seconden te langzaam en team 2 slechts 48 seconden. Wijs geworden door de ervaring van vorige jaren was er deze keer geen lunchpakket genomen. Dat bespaarde in de grote hal in Gieten, met veel te weinig zitplaatsen, een heleboel tijd. Bij de derde controle in Exloo scoorde team 1 89 strafseconden doordat ze te snel waren en ging team 2 flink de fout in door 188 seconden te snel te rijden. Ook in de laatste etappe was team 1 duidelijk beter dan team 2, want zij waren slechts 24 seconden te langzaam, tgen groep 2 74 seconden te snel. Totaal kwam groep 1 op 283 strafseconden, goed voor een keurige achtste plaats. Team 2 scoorde 460 strafseconden en werd daarmee zesentwintigste. Na het douchen werd er tot de prijsuitreiking, in de kantine van de plaatselijke amateurclub voordelig gedronken en gegeten. Kampioen werd TC-Grootebroek 2.
 |
 |
Op de terugweg deden ze er wat langer over dan op de heenweg, maar om 8 uur 's avonds was iedereen toch weer terug in Roosendaal. Volgend jaar doen we natuurlijk weer mee. Het wordt dan een echte uitdaging, want de start is in Heerlen en om op dat geaccidenteerde terrein een vast gemiddelde te rijden zal niet meevallen.
Zondag 28 augustus reed Cees met Wim Mouws de verkenning van de JaVaDo-rit van volgende week. Gevolgd door nog 11 andere AKN-ers reden ze eerst naar Essen om daar de route op te pakken. Ze slaagden er in om de mooie route zonder fouten en zonder pechgevallen te rijden. Via Schijf ging het onder Sprundel langs naar Rijsbergen en vandaar naar Galder. Het tweede stuk nam ons mee naar België. Via Hazeldonk, De Mosten, Meer en Wernhoutsbrug ging het via de Maatjes naar Achterbroek en zo via Wildert terug naar Essen. Bij aankomst werden de afgelegde afstanden door Cees genoteerd, zodat hij kan bepalen welke kilometerteller volgende week als ijkpunt kan dienen. Dit voor het geval ons vaste ijkpunt Tini ook volgende week nog niet kan meedoen.