Archief

	strafminuten		strafminuten
		9 De Pomp	1.31
1 Pedaleurs	0.47	10 Zondagsrijders	1.37
2 Hoekse Trappers	0.52	11 Den Engel	1.45
3 Pedalleke	1.00	12 Molenrijders B	1.47
4 Heidestoempers C	1.02	13 Driesprong
5 Markies	1.03	14 De Maatjes
6 Audax	1.06	15 Heidestoempers B	3.25
6 Epoteam	1.06	16 Whirlpool
8 Molenrijders A	1.16	17 Heidestoempers A

Zaterdag 11 september was het voor AKN Museumdag: de traditionele Van Krimpentoer stond op het programma en de leden stroomden toe. Het ouderwets grote aantal van maar liefst 25 deelnemers reed deze rit. Was dat om weer eens ouderwets zoals vroeger achter onze fietsnestor Jan Dinkelaar aan te kunnen rijden, of lokten de gratis koffie met appeltaart? Jan had zijn wegkapiteins Dim en Jan Bakker opdracht gegeven om het tempo te maken en navigeerde vanuit tweede positie de groep via Wouw, Kruisland en Stampersgat naar Oudenbosch. Daar wachtte in het voormalige internaat St. Louis, waar tegenwoordig hotel Tivoli gehuisvest is, de langverwachte koffie met gebak. De Oudenboschenaren onder ons raakten niet uitgepraat over de historie en de toekomst van dit monument in het bijzonder en Oudenbosch in het algemeen. Ik heb dat ook altijd: als ik door zo'n gebouw loop en rondkijk dan zie ik zo voor me hoe daar 50 jaar geleden de broeders hun instituut runden. Tijdens deze rust kon Tini op zijn gemak bijkomen van de inspanningen die het kostten om zijn buitenband weer op zijn velg te krijgen. Cees van Dongen heeft hier nog een oplossing voor: de nieuwe band eerst een weekje opspannen Tini, onder 7 bar druk! Tijdens de koffie nam Dim nog even het woord om duidelijk te maken dat hij en Ina weliswaar nog steeds Van Krimpen heten, maar dat het bedrijf Van Krimpen enkele jaren geleden verkocht is aan ons lid Marco Wilschut en zijn compagnon. Van de heerlijke koffie tot en met de slagroom op het gebak werd alles betaald door onze sponsor Van Krimpen. (Marco, het was lekker!). Na de rust moest er nog bijna 40 km behoorlijk tegen de wind in gereden worden om Roosendaal weer te bereiken. Ongeveer door de helft van de fietsers werd daarna nog even ter afsluiting wat gedronken in Huis ten Halve. Jan Dinkelaar werd bedankt voor de mooie tocht en fietste daarna weer snel naar huis, want hij werd daar weer op tijd verwacht voor zijn volgende taak (taken?) van die dag!

Zondag 12 september spoelde het om 8 uur in Roosendaal. Een uurtje later was het echter kurkdroog en kon groep 1 met zijn achten en groep 2 met zijn vijven van start gaan. Bij een stevige wind was het toch prachtig fietsweer en bereikten beide groepen onafhankelijk van elkaar de rust in De Wildert. Ad van Iersel moest nog wel even onderweg een vliegje wegwerken, maar verder verliep de rit zonder problemen. Na de koffie (Ina wil er volgende keer weer naar toe; ze werd aangesproken met "jonge juffrouw" !) ging het gezamenlijk terug naar Roosendaal.

Zaterdag 18 september kon de officiële Euraudax Propagandatocht gereden worden. In totaal 23 deelnemers, waarvan 3 leden van Brabantia, 1 van Sprundel, 1 van Zundert en Euraudaxcontroleur Dirk Sloesarwij volbrachten de 100 km lange tocht naar 's Gravenwezel. Dirk miste wel het eerste stuk van de tocht, omdat hij bij Breda de afslag Roosendaal niet durfde te nemen. Willy was zo aardig om hem op te wachten en om iets voor half 10 via een zo kort mogelijke route de groep op te zoeken. Bij "De Kleine Barreel" lukte dat, waarna Theo meteen lek reed. Zo kon Simon ook even de auto uit om dat wiel te verwisselen. Bij de rust in "herberg 't Hof van Wezel" moesten we binnen aan de koffie, want het buitenterras was ondertussen al opgeruimd. De koffie met appelgebak smaakte er niet minder om! Na de rust presteerde een deelnemer van Brabantia het om zijn ketting kapot te trappen. Simon kon net op dat stuk met de auto even niet volgen, maar tot mijn verbazing waren er diverse deelnemers die een kettingpons bij zich hadden. Zonder problemen kon binnen 10 minuten de route weer vervolgd worden. Simon stond ons al op te wachten en op zijn horloge te wijzen... De kasseien naar Kalmthout werden deze keer genomen door Willem van Balen. De mensen die dat 2 weken geleden gedaan hadden, waren nu wel wijzer. Bij Huis ten Halve werd nog even geproost op de verjaardag van een van de jongere leden van onze club, waarna iedereen tevreden naar huis terug kon.

Zondag 19 september reed groep 1 effe naar Effen. Dat effe viel wat tegen, want hoewel de familie Mouws op kop reed duurde het vrij lang voor we in Effen waren. Net buiten Achtmaal werd de groep verrast door een snel uit de bocht tegemoetkomende auto. Achterin de groep ging het mis en kwamen John en Geert ten val. Geert kwam er vanaf met slechts een winkelhaak in zijn koersbroek. John was over de kop gegaan en klaagde over een pijnlijke elleboog. Samen met Piet van Merriënboer keerde hij terug naar Roosendaal. Daar bracht hij voor de zekerheid nog even een bezoek aan de eerste-hulppost. Daar werd geconstateerd dat hij zijn onderarm net onder de elleboog gebroken had. Dat betekent de komende weken dus verplicht niet fietsen voor hem. Zijn zwaar beschadigde helm kan bij het grof vuil, een bewijs temeer dat VALHELM HOOFDZAAK is in de groep! In het verdere verloop van de rit reed Jan van Rijsbergen op de mountainbike nog even een stukje off-the-road en moest dat bekopen met een lekke band. Toen we eindelijk in Effen waren, was dat maar effe want veel meer dan een straat met een plaatsnaambord is het niet. Om tenslotte de pas geasfalteerde fietspaden bij Visdonk te ontwijken ging het laatste stuk via de dijken terug naar Huis ten Halve.

Groep 2 telde maar liefst 8 deelnemers. Henk had de aanwezigen dan ook tevoren lekker gemaakt met de mededeling dat het de 11-heerlijkhedentocht zou worden. Tussen Roosendaal en Klein-Zundert werden 11 uitspanningen gepasseerd en tot slot werd bij de laatste uitspanning, Jagersrust, nog even genoten van een lekker bakje koffie. 11 Uitspattingen (mooie woordverspreking van toerleider Henk) voorbijrijden en nergens stoppen is natuurlijk een Tantaluskwelling en die tocht willen we niet in het programma! Even na half 12 arriveerden zij ook bij Huis ten Halve.

Afgelopen week is ons (en Bidon-)lid Geert Konings tijdens het fietsen bij Nispen achter een graafmachine ten val gekomen en erdoor overreden. In zeer kritieke toestand is hij naar het ziekenhuis vervoerd. Wij wensen zijn familieleden en Geert veel sterkte en hopen dat hij in voldoende mate van zijn verwondingen zal kunnen herstellen.

Zaterdag 25 september kwamen 23 deelnemers opdagen voor de regelmatigheidsrit. Pierre leidde via zijn routebeschrijving 5 duo's, een Oudenbosch' trio en 10 individuen over een parcours via Rucphen, St. Willebrord, Etten-Leur richting Zevenbergen. Daar werden de spieren van de deelnemers eerst behoorlijk door elkaar geschud op het door opkomende boomwortels geteisterde fietspad. Werk aan de winkel voor Henk zijn afdeling zou ik zo zeggen! Via Oudenbosch en Zegge ging het weer terug naar Roosendaal, waar nog even heerlijk gespeculeerd werd over de route en de uitslag. John, die met zijn gebroken arm niet kon meedoen, was speciaal daarvoor naar ons clublokaal gekomen om er van mee te genieten. De uitslag wordt pas bekend gemaakt op de Nieuwjaarsreceptie, dus we houden het nog even spannend!

Zondag 26 september was de opkomst magertjes. Kees Ruyten verving de geblesseerde toerleider John. Zijn groep 1 telde 10 deelnemers die met hem een mooie route richting Steenbergen reden. Met precies 60 km op de teller arriveerden ze met 8 man bij Huis ten Halve, want vlak voor Nispen reed Ankie Buyk lek, zag een steentje in haar band over het hoofd en reed prompt weer lek binnen 100 meter. Met hulp van vader Buyk arriveerde zij wat later bij Huis ten Halve.

Groep 2 telde maar 4 deelnemers. Het trio uit Oudenbosch reed met toerleider Dim van Krimpen de regelmatigheidsrit nog eens. Zij klokten 54 km als totaalafstand.