MEI 2004

Zaterdag 8 mei werd het eerste deel van het Regelmatigheidskampioenschap verreden. 8 Duo's en 7 solisten reden het 50,4 km lange parcours wat door Tonnie uitgezet was. Persoonlijk vond ik het een erg mooi parcours, misschien wel te mooi, want mijn resultaat was niet fantastisch. Jack van Zeggeren was deze keer de man van de wedstrijd, zeer kort gevolgd door onze regelmatigheidskampioen van vorig jaar Wim Mouws. Jan Neelen kon eindelijk zelf eens mee rijden, omdat hij geen controlepost was, maar hij miste duidelijk nog ervaring. Natuurlijk werd er ook weer uitgebreid nagepraat over (vermeende) twijfelachtige aanduidingen in de route. Ik vond dat de opvallendste fout op het einde van de routebeschrijving stond: de Gezellelaan bleek ineens Gazellelaan te heten; hoezo fietsroute?

Klik hier voor de complete uitslag van de eerste rit.

Zondag 9 mei trok op Moederdag John met groep 1 toch nog 16 deelnemers. Wim Mouws stuurde tot Nieuwmoer en John nam vanaf daar de Belgische betonpaadjes voor zijn rekening. Theo reed bij Nispen nog vlug even lek en bereikte de koffie dus wat later. Groep 2 ging deze keer met zijn vijven op pad. Al met al een redelijke score voor een moederdag!

Zaterdag 15 mei nam John 17 man mee naar Schoten. De route er naar toe was mooi. De route terug ook. Twee lekke banden zorgden voor het enige oponthoud. Wim Schot schrok zo van zijn lekke band dat hij een noodstop maakte midden in de groep, maar dat liep gelukkig nog net goed af. Theo reed (weer) lek en werd geholpen door Louis. Willy raapte alvast het kapotte binnenbandje op, maar moest dit afgeven aan Louis, want die was ervan overtuigd dat het de nieuwe binnenband was. Omdat ze er geen lucht in kregen (ze pompten zo hard dat de pomp in stukken uit elkaar sprong) werd besloten er een derde band bij te pakken. Daar ging wel lucht in. Thuis hoefde Theo niet te plakken, want de kapotte band was niet te repareren en de andere band was niet lek... 
Eigenlijk is het opvallend dat we daar in die bosrijke buurt niet meer fietsen. Qua afstand is het goed te doen, zelfs op een zondag. Het inschrijfgeld van € 4,- voor een sterrit was echter te gek. Een sterrit heeft voor ons toch geen meerwaarde boven een gewone clubrit. Er waren dan ook diverse leden die niet stempelden; en begrijpelijk! 

Zondag 16 mei werd Dim er alleen op uit gestuurd. Ina en Jan gingen met groep 1 mee en het navigatiesysteem was op zo'n korte termijn niet meer uit te bouwen. Kortom er bestonden grote twijfels bij sommige mensen of Dim voor half 1 terug zou zijn. Maar zie: om kwart voor 12 was hij al terug. volgens sommigen door vanaf Oudenbosch de spoorlijn naar Roosendaal te volgen!
Groep 1 reed met John een rondje Welberg. John kwam er ons nog even trots op wijzen dat hij dus ook in Nederland de weg weet. Op zijn nieuwe rode gevaar (zijn naam staat er op: JOKER) reed hij trots op kop van de groep van 22. Aangekomen bij Huis ten Halve moest die fiets natuurlijk binnen staan. Jan Buyk was ook erg bezorgd en legde de fiets voor de zekerheid nog even met een hangslot vast aan een staande asbak, zodat niemand (dus ook John niet...) de fiets mee zou kunnen nemen! Ondergetekende moest helaas bij het weggaan constateren dat zijn band lek was. Na bij Jan Buyk een waterpas gehaald te hebben kon ik kijken of het mijn voor- of achterband was. Jan Buyk meldde dat meteen bij de rest. Jos Vermunt begreep dat niet zo goed, want volgens hem kun je ook gewoon zien welke band er leeg staat...

Zaterdag 22 mei was het weer wat minder dan de dagen ervoor. Het waaide behoorlijk en de temperatuur zat maar net boven de 12 graden. De IJsheiligen waren zelfs de kluts kwijt, want de tuinders moesten nog sproeien om de bloesem te beschermen tegen de nachtvorst. Louis nam 10 man op sleeptouw plus een vader en zijn dochter die met AKN kennis wilden maken. Probleemloos werd de rit gereden. Louis had zijn rondje hier en daar wat aangepast en liet St. Philipsland voor wat het was, want daar waren we met de 100 km Propagandatocht al geweest.

Zondag 23 mei werd Dim aan kop van groep 1 gezet om samen met Jan Bakker met in totaal 12 AKN-ers de wijde omgeving van Oudenbosch af te rijden. Daarbij kwamen we regelmatig langs verrassende weggetjes . Stiekum gesouffleerd door Ina kwamen we in een keurig tempo weer terug bij Huis ten Halve. Zo'n 60 fietsers van de rondrit van Berkenbeek waren toen net weg na bij HtH gestempeld te hebben. Bij HtH was ook de stempelpost van de Bosbadvierdaagse, waar zich vele honderden deelnemers (en misschien wel duizenden) meldden, die de familie Buyk handenvol werk bezorgden. Jan liep duidelijk binnen die dag, letterlijk en figuurlijk. Pierre kwam in zijn burgerkleren ook nog even gedag zeggen. Op zijn fietstas stond in grote letters "New Look", maar we zien hem toch liever in zijn Audax-pak! Jos Vermunt was bij de 6 deelnemers van groep 2 de enige die door het lint ging, in dit geval letterlijk, want hij dacht onderweg door een rood-wit markeringslint te kunnen fietsen....

Zaterdag 29 mei hebben 8 AKN-ers de Briek Schotte Classic gereden. Het was een prachtige dag, met een matige zuidenwind. Regelmatig werd er aan kop gewisseld om de voorrijders te ontlasten. Deze rit is geen Ronde van Vlaanderen, maar een mooie toeristische rit over rustige smalle, maar goede wegen. Na 40 km en 1 keer verkeerd rijden kwamen we in de heuvelzone. Dit was echt voor iedereen goed te doen, met een beklimming van de Varentberg en de Tiegemberg vanaf de gemakkelijke kant. Het terrasje bij de Tiegemberg lag heerlijk in de zon en uit de wind, zodat er al stemmen op gingen om twee uur te blijven zitten. Zover kwam het niet, de plicht riep en met wind mee ging het lekker vlot terug naar Oedelem. Bij het monument voor Briek Schotte in Kanegem was nog een ravitaillering voorzien. Noodgedwongen moesten we daar onze aandacht verdelen tussen het monument en de charmante hostesses van het Red Bull-team. In de slotkilometers zorgde een langzaam leeglopende voorband van ondergetekende voor het enige oponthoud, maar door 4 x te stoppen om die op te pompen kon toch het einde worden gehaald zonder de band te verwisselen. Of dit ook echt tijd uitspaarde valt te betwijfelen! Conclusie is dat deze rit makkelijker is dan de Parel van het Hageland en ook volgend jaar nog wel eens gereden kan worden.

Tweede Pinksterdag ging groep 1 met zijn zevenen naar Rijkevorsel (zonder ck) om daar te stempelen. Ook groep 2 ging met zeven man op pad. Pierre en Jan Neelen leidden de dans en maakten er een echte toeristische uitstap van. Op je gemak peddelend, stapvoets (en heel vaak) links- en rechtsaf slaand, vond ik het echt ontspannend. Voordeel was ook nog dat ik een uur langer in bed kon blijven liggen, want groep 2 vertrok om 9 uur. Jos Vermunt reed op het fietspad naar het Pannenhuis bij Achtmaal nog even lek om toch weer in het verslag genoemd te kunnen worden. De reserveband bleek een lek ventiel te hebben en terwijl we een binnenbandje van Jan Dinkelaar ervoor in de plaats legden gingen Jan en Geert alvast koffie drinken bij het Pannenhuis. Korte tijd later kon de rest daar bij aanschuiven. Jan Neelen diskwalificeerde zichzelf vervolgens voor de titel van "wijze man van AKN" door een opmerking over een aanwezige vrouwelijke schone. Volgens Pierre zijn er nu nog maar 3 leden voor deze titel in de race. Namen wilde hij nog niet noemen. Klokslag 12 uur werd de sprint van groep 2 gewonnen door Jan Neelen, vóór Jos Vermunt.

Afgelopen maandag 24 mei mochten we de 10.000-e bezoeker op onze website verwelkomen. Het was, hoe is het mogelijk, Pierre van Zinnen. Een rondje voor jou Pierre!