AUGUSTUS 2004
Zaterdag 7 augustus werd de clubrit Keizersveer afgelast wegens zwaar onweer en hevige regenval tussen 7.30 en 10.30 uur.
Cees van Dongen krijgt volgend jaar de herkansing.
Zondag 8 augustus brachten we een bezoek aan onze collega-toerfietsclub in
Kruisland. Hun West-Brabanttocht mocht 13 deelnemers van AKN voor de 70 km
verwelkomen. Groep 2 reed met 5 deelnemers een 55 km lange rit.
Zaterdag 14 augustus reed Toon van de Broek zijn jaarlijkse clubrit. Deze keer was het een 140 km lange rit naar Lage Mierde. Toon van de Broek had erg zijn best gedaan om een nieuwe prachtige route voor de aanwezige AKN-ers in elkaar te steken. 11 Leden gingen graag op dit aanbod in. Zij kwamen achtereenvolgens in Gilze, Riel, Goirle en Hilvarenbeek. Zo ging het naar Lage Mierde, waar na 85 km op het dorpspleintje koffie kon worden gedronken. De prachtige oude bomen, die we nog kenden van een van onze clubweekends, hadden helaas plaats moeten maken voor jonge aanplant, maar de koffie smaakte nog net zo lekker. Daarna moest nog wel dik 70 km gereden worden om via Poppel, Baarle-Nassau en Ulicoten weer in Roosendaal te komen. Voor Henk Verschuren waren die 15 extra kilometers er precies 15 teveel, want hij kreeg kramp, zodat hij in de beklimming naar Jagersrust toe (!!) terugviel op het tempo van de koffierijders. Jan van Loon had alleen last van een lekke band onderweg.
Zondag 15 augustus werden de westbrabantse Ardennen door 17 leden vanaf de tegengestelde richting benaderd. Het maakte het parcours meteen een stuk minder zwaar, maar dat kon geen kwaad; na 3 weken luieren in de Franse Ardeche voelden mijn beenspiertjes sowieso al minder aan. Opvallend was dat Theo ook present was, na de dag ervoor de 240 km lange tocht Luik-Bastenaken-Luik gereden te hebben. Omdat Tini eigenlijk als enige met groep 2 wilde rijden kreeg hij een aangepast programma: de klimmetjes achter Mattemburgh en door Woensdrecht mocht hij overslaan, om ons bij de kerk in Hoogerheide weer op te wachten. Bij de verkenning was al gebleken dat Woensdrecht en Nispen een braderie hadden, zodat de route aangepast moest worden. In Essen ging het toch nog even mis toen de afslag bij de Dexia Bank genomen werd in plaats van die bij de Aldi. Nou ja eigenlijk klopte het wel: bij Dexia Bank zit je niet goed de laatste tijd (Legio Lease) en steeds meer mensen vinden dat ze bij Aldi moeten zijn Henk kwam deze keer krampvrij de dag door en mengde zich onderweg zelfs steeds in de strijd om de bergpunten.
Zaterdag 21 augustus zaten Willy en ik om kwart voor 8 in de stromende regen in
de auto te wachten tot het 8 uur was. We rekenden niet op deelnemers aan de 140
km lange tocht naar Baarland. Tot onze grote verrassing meldden zich echter nog
Ankie Buyk en haar vader, Theo Jukes en Wim Mouws en Jan van Loon zich bij het
clublokaal. Na nog 10 minuten naar de lucht en naar elkaar gekeken te hebben,
werd de knoop doorgehakt en om 10 over 8 toch gestart. Starten in de regen is
altijd moeilijk, maar als je eenmaal (door)nat bent dan valt het verder wel mee.
Zo ook deze keer. Na 3 uur in de (af en toe stromende) regen gereden te hebben
werd het droog. Na 85 km bereikten we camping Scheldeoord in Baarland, vrij
droog, met ondertussen 1 lekke band van Theo en zonder Willy. Hij had een
plaspauze ingelast en had de groep die na een afslag 100 meter verderop stond te
wachten niet gezien en was rechtdoor gereden. Na wat heen en weer gerij tussen
Heinkenszand en Baarland reed hij tenslotte op eigen houtje terug naar
Roosendaal. De rest reed na 40 minuten rust zo kort mogelijk terug naar
Roosendaal. Toeval: Enkele kilometers na de camping werden we met de auto nog
ingehaald door Jac Willekens! Met nog 1 lekke band van ondergetekende en 143 km
op de teller waren we om kwart voor 3 weer terug in Roosendaal.
Zondag 22 augustus werd er door John en Henk op kop van de groep volop geteld en
gerekend om volgende week een goede prestatie neer te kunnen zetten. Tini zat in
hun wiel op het vinkentouw en volgde een en ander onopvallend. Zijn
zelfvertrouwen en dat van de rest van zijn team steeg onderweg alleen maar:
volgende week gaat niet het team van John, maar het team van Tini voor de
prijzen!
Zaterdag 22 augustus kon John dan eindelijk met zijn team de eerste overwinning
op het team van Cees van Sluijs noteren . Met een prachtige 8e plaats versloeg
team 2 dit jaar team 1 dat een eveneens knappe 13e plaats behaalde. Echter de
stand is nog 3-1 in het voordeel van team 2, dus de strijd is de komende jaren
nog niet gestreden. Volgend jaar wordt het NK in Emmen gehouden. Dik 250 km
rijden wordt dat dus om te kijken hoe we het er dan vanaf brengen. De vraag is
nog wel even of ik dan weer voorop rijd met de auto, want ik ben er ook deze
keer weer in geslaagd om wat extra kilometers te maken voordat we in Wateringen
arriveerden! Pierre Lasaroms had er dan vooraf ook geen hoge pet van op toen hij
hoorde dat ik ook bij groep 2 de route las! De complete uitslag van dit NK toerfietsen vindt u
Zondag 29 augustus vertrok Cees van Sluijs met een rouwband om zijn arm ! De
verkenning van de Javadorit werd door hem meteen omgedoopt in de clubrit
ROUWmoer. Ja het gebeurt ook niet elk jaar dat je verslagen wordt door John van
Turnhout! Toch kon hij het opbrengen om gebroederlijk met hem de 80 km voorop te
rijden; volgende week zondag moet er immers gezamenlijk een nieuwe prestatie
neergezet worden: het winnen van de JaVaDorit! Het parcours werd door 14 AKN-ers
meeverkend. Theo zag kans om bij Wouw zijn wiel precies op een steen te mikken,
waardoor hij weer maar eens lek reed. Tonnie snapte er niks van: er was zoveel
ruimte naast dat steentje...
Voorlopig was dit jaar weer een prachtige fietstocht georganiseerd, die in 2
lussen gereden werd. Groep 2 reed eerst de lange lus door de duinen naar Hoek
van Holland, langs de Nieuwe Waterweg naar Maassluis en via prachtige
fietspaadjes en waterwegen naar Wateringen terug. In Maasland moest nog wel snel
geļmproviseerd worden, want de plaatselijke braderie liet niet toe dat we het
parcours volgden. Gelukkig werd de route snel weer opgepakt en konden we via De
Lier, Den Hoorn en Kwintsheul na zo'n 2 1/2 uur de rust bereiken. Groep 1 was
met de korte lus begonnen via Schipluiden naar Delft en achterlangs Den Hoorn,
Rijswijk en Den Haag al snel terug bij de rust. Prachtig was het toen we na de
tweede etappe aankwamen bij het eindpunt: precies tegelijk arriveerden beide
groepen bij de finish. Na het douchen en omkleden nam John de catering op zich.
Hij had duidelijk last van zenuwen, want hij bleef maar op en neer lopen van
onze tafel naar de bar. Binnen de kortste keren moesten vrijwilligers van de bar
dan ook naar onze tafel uitrukken om de overvloed aan lege flesjes op te ruimen!
Om ongeveer 4 uur kwam aan dat gezenuw abrupt een eind toen de uitslag bekend
werd gemaakt.
Groep 2 trok met Jan Neelen op kop 5 deelnemers. Jan Dinkelaar werd door hem
keurig thuis afgezet. Antoon Braat had de afgelopen maanden fietsritme gemist
en was blij dat hij met groep 2 meegegaan was. Voor de komende weken is hij vast
van plan om de draad weer op te pakken, zodat hij straks goed de winter in kan.
De heer en mevrouw Van Krimpen en Leo reden als groep 3 om 9 uur ook nog een
rondje in hun eigen tempo, want zij hadden niet goed naar de starttijden
gekeken!