oktober 2001

Zaterdag 6 oktober trok de rit van Louis 18 AKN-ers naar Huis ten Halve. Ondergetekende kon al meteen kilometers in de achtervolging, Cees van Sluijs noemde het al het Dymph-syndroom. We zullen zien in de komende weken hoe het zich ontwikkelt. De rit verliep voorspoedig en bij de rust in Meerlse Dreef deden diverse leden zich te goed aan het heerlijk gebak. Sommige leden kregen hun tweede bakje koffie gratis, anderen niet. Kees Ruyten kreeg er acuut een losse crank van, die hij meteen vast kon laten zetten. Met een kleine vertraging ging het zo weer richting Roosendaal, waar met een gemiddelde van iets boven 27 km/u gefinisht werd.

Zondag 7 oktober kon Tonnie 14 deelnemers verwelkomen, waaronder ook weer Toon Schuurbiers senior. Na inschrijving in Rucphen werd bij mooi weer een aardig rondje gereden.

Zaterdag 13 oktober leek wel een zomerse dag te worden: temperaturen tot 24 graden werden voorspeld door het KNMI. Het werd meteen een van de drukst bezochte ritten van dit jaar. 27 Leden meldden zich bij de start en nog 4 gasten van een andere club. Opvallende deelnemers: 2 al wat oudere echtparen (ik mocht ze geen oude mensen noemen van enkele wat oudere AKN-leden!) kwamen op hun gewone fiets om op hun dooie gemak onze 50 km ook te rijden. Jac van Zeggeren en Cees van Dongen volgden in de auto, maar hadden verder weinig te doen. De rit verliep voortreffelijk onder leiding van Theo en Tonnie.

Zondag 14 oktober kon Tini Buijsen weer op de fiets. De training van een dag ervoor had zijn vruchten afgeworpen, want in een stevig tempo werden de 65 km afgelegd. De 18 deelnemers werden bij een mooie temperatuur en geen wind vergast op een rondje Stampersgat, Steenbergen, De Heen, Kruisland.

Zaterdag 20 oktober had John weer helemaal toegeleefd naar zijn Kroegentocht. 18 Leden wilden die inspanning wel waarderen door hem te vergezellen. De meeste al op hun crossfietsen, zodat ze wat meer grip op de weg hadden. In een rustig tempo werd gestart met een tocht van 50 km via Wuustwezel naar Maria in de Wildert. Daar haastte John zich meteen naar de bakker om iedereen te trakteren op koffiekoeken. die gingen er samen met de koffie dan ook goed in. Een drietal leden werd thuis aan tafel verwacht en de overigen genoten naast diverse consumpties ook nog van broodjes kaas. Om 3 uur ging het naar De Meeuw, waar ook nog worstenbrood soldaat gemaakt moest worden. Aan deze gezelligheid kwam echter een abrupt einde, toen om 5 uur bleek dat de Giant-fiets van Henk Verschuren gestolen was. Alleen zijn zadeltasje was achtergelaten. Toen Henk door zijn vrouw opgehaald was ging de rest bedrukt terug naar huis: een heel vervelend slot van een heel gezellige dag.

Zondag 21 oktober werd door 21 man de veldrit voor de eerste keer verkend. 3 Leden, waaronder onze onfortuinlijke Henk reden op de weg een rondje. Het parcours van de veldrit lag er mooi bij en is door een aantal wijzigingen nog aantrekkelijker dan in de afgelopen jaren geworden.

Zaterdag 27 oktober had Alfons 5 metgezellen voor de (bijna) 60 km lange clubrit richting Pannenhoef. Voor vertrek kregen we de mededeling dat ons bestuurslid Jan Poppelaars getroffen was door een zware hartaanval en dat zijn toestand kritiek was.  We hopen natuurlijk dat hij hiervan toch snel mag herstellen en leven met hem en zijn gezin mee.
14 AKN-ers trokken het bos in voor de laatste verkenning van de cross. Henk had een probeerfiets van de buurman meegekregen met een ietwat vastzittend stuur, maar wel met een echt slot erop! de echte liefhebbers kwamen onder de modder binnen, maar het merendeel had zich goed beschermd met regenjasje en spatbordjes.

Zondag 28 oktober spoelde het. Cees, John, Jac en Willy vertrokken daarom samen naar de veldrit in Horendonk. Ongelooflijk maar waar: de rit trok 1160 deelnemers! Het merendeel van de smallere paden was moeilijk te berijden. Vooral John had er erg veel moeite mee om in het spoor van zijn kompanen te blijven: maar liefst 3 keer zocht hij in zijn eentje een alternatief in de struiken. Dit tot groot verdriet van Jac; de tranen stonden tenminste in zijn ogen... Bij binnenkomst in Horendonk bleken ook Theo en Willem de route nog gereden te hebben, wat het totaal dus op 6 bracht. 
Of er ook nog deelnemers zijn geweest voor de sluitingssterrit is ter redactie niet bekend.